Włączając "Schody (Intro)" zostajemy w kilka sekund przeniesieni w zupełnie inną rzeczywistość. Pełną mroku, zbrodni, nieodkrytej tajemnicy. Narracyjny głos Dariusza Siastacza, wydobywający się z głośników przy każdym utworze stanowiącym wprowadzenie do jego właściwej części podanej przez Kisiela, oddziałuje na słuchacza. Potęguje siłę emocji towarzyszących w odkrywaniu kolejnych kart muzycznej historii Detektywa. Odkrywaniu własnego ja, tożsamości zagubionej gdzieś w wielkim mieście zbrodni. Tego, co jest prawdą, a co jest fałszem. Nie można byłoby w powyższy sposób odbierać tej historii bez wkładu Me?How?'a. To, co ten człowiek dokonał w warstwie muzycznej, przechodzi najśmielsze oczekiwania. Wyczucie, z jakim podszedł do konceptu zaserwowanego przez Kisiela, trudno jest opisać słowami - tego trzeba posłuchać. W żadnym wypadku nie może to być pojedynczy odsłuch. Słuchałeś raz, to nie słuchałeś wcale. 

Celowo pomijam opis poruszonego wątku, przytaczanie konkretnych numerów, ponieważ produkcja duetu Kisiel x Me?How? straciłaby wtedy pierwiastek zaskoczenia. Jestem przekonany, że za pierwszym razem, gdy włączycie opowieść o Detektywie, nie zostanie odkryte jej sedno. Ale czy tylko jedno sedno? Jestem przekonany, iż słuchając tej EPki niejednokrotnie otworzycie usta z zachwytu. Pierwszy raz - gdy usłyszycie narratora Dariusza Siastacza. Drugi raz - gdy padną pierwsze słowa z ust Michała. Trzeci raz - gdy zaczną wybrzmiewać pierwsze takty muzyki, która wyszła spod palców Me?How?'a. Kolejne razy zostawiam Wam, drodzy Słuchacze. Doceniajcie perełki, takie jak ta. Puszczajcie linki w świat, bombardujcie fanpage Kisiela, by zrobił dotłoczenie fizycznego wydania. Pozycja obowiązkowa na półce słuchacza rapu, którego nie przeraża ambitna forma tego dzieła.