Wystąpią:
Kuban
TrooM
Świnia/Fawola
Viget
Kacper NPM x FLP

BILETY: przedsprzedaż - 20 zł / w dniu koncertu - 25 zł

Po koncercie STUdjO PARTY do rana!

Więcej informacji: https://www.facebook.com/events/335033126701300/

Nie bałem się ani przez moment o poziom materiału od strony producenckiej- i Fawola rzeczywiście odwalił kawał solidnej, klasycznej roboty. Idealnym tego przykładem jest bit do mocno emocjonalnego i klimatycznego "Spotkamy Się W Snach", który chyba najbardziej utkwił mi w pamięci z całej EPki. Klimatyczny podkład, mocno emocjonalne wersy Świni z subtelnie brzmiącymi chórkami Zuzanny Szypuły w tle. Jednakże na "Demo EP" usłyszeć można Świnię również w mocno braggowej odsłonie, rzucającego chociażby w "Mic Checkin" wersy - Nie jestem z rapem na siema, joł czy elo witam, ale sklejam pionę z grą, kiedy zaczynam pisać, gdzie odbiór kawałka podkreśla charyzmatyczny i niemal wykrzyczany refren z bujającym bitem Fawoli. Na osiedlach jak Reno i dla ulic jak Zkibwoy, mój rap spieprza przed sceną, która dusi go jak żywioł  to kolejny przykład konkretnych wersów, jednakże to w na "PółNaPół" padają jeszcze mocniejsze - Fawola i Świnia, zyski podziel 50/50, skurwysyński duet, który zamknie wszystkie próżne pyski. Gramy na spółę, bez ambicji o statuę, ale daj pod sceną kilku, których myśli i rozumie. Ponadto w tym numerze można odnaleźć szereg zgrabnie rzuconych follow-upów do polskiej sceny rapowej, które za pierwszym odsłuchem trudno może być wyłapać. Świetna sprawa i potwierdzenie otwartości głowy Świni na dokonania wielu artystów.

Niby tylko pięć numerów Świni i Fawoli wspieranych przez DJ Simple, DJ Gugatcha i Primary Skills oraz Zuzannę Szczypułę, Izę Matyaszek i Konrada Gucwę, a sprawiają, że wraz z ostatnim dźwiękiem kapitalnego, storytellingowego "Incognityzmu" chce się włączyć ten materiał bez wahania kolejny raz. Świnia ma potencjał, by mocno namieszać na scenie, ponieważ dał się poznać na "Demo EP" zarówno w bardziej braggowej, jak i mocno refleksyjnej i spokojnej formie, czego dobitnym przykładem są klimatyczne "Spojrzenia" (piękny dźwięk gitary kończący numer kupił mnie w jednej sekundzie), znajdujące się tuż za "Spotkamy Się W Snach" w moim rankingu najlepszych tracków z tegoż wydawnictwa. Będę mocno śledził poczynania raperskie Świni i producenckie Fawoli, by z kolejnymi numerami utwierdzać się w przekonaniu, że wystawiona w skali nowych podziemnych twarzy piątka za "Demo EP" nie jest dziełem przypadkowego spotkania dwóch gości tworzących muzykę, a zwiastunem większego przedsięwzięcia. Może LP? Czekam mocno.

Pobierz i zamów.

Jeżeli miałbym porównać "Chi" do poprzednich dokonań rapera, wybrałbym zapewne "27" i "Zapiski z 1001 nocy". Niektórzy mogą wskazać także "Człowieka, który chciał ukraść alfabet", bowiem najnowsza płyta jest również stonowana i raczej stworzona do spokojnej kontemplacji aniżeli podbijania parkietów. Niestety, "Chi" nie posiada takiej mocy jak "CKCUA". Właściwie ustępuje także nieco wydawnictwu z 2010 roku. Składają się na to przede wszystkim dwie wady. Tylko dwie, ale za to dość istotne.

Przede wszystkim, po czterech latach od ostatniej solówki, mogliśmy spodziewać się progresu. Doskonale rozumiem, że płyta ta nie miała być rewolucją w leszkowej dyskografii, niemniej kto stoi w miejscu, ten się cofa, a niestety z taką sytuacją mamy tutaj do czynienia. Rap Eldoki nie wnosi nic nowego, nawet biorąc pod uwagę jego wcześniejsze dokonania. Słysząc otwierający płytę utwór "MS Batory" od razu się uśmiechamy, ponieważ śpiewany refren Tomsona wnosi powiew świeżości do naszego wyobrażenia twórczości Eldo. Łączący agresywną stopę ze słodką melodią bit niesie Eldokę w miły dla ucha sposób - tego zwyczajnie chce się słuchać. Szkoda, że tylko ten utwór ma prawo nas jakkolwiek zaskoczyć. Gdy widzimy co zaczął ostatnio wyrabiać Tede na mikrofonie (abstrahując od stylistyki jego nowego wcielenia), Eldo sprawia raczej skromne wrażenia sumiennego ucznia, któremu jednak brak wyobraźni. Pracuje pieczołowicie, niestety bez tego "czegoś" nie otworzy szufladki, w której sam się zatrzasnął.

Kolejną wadą dla niektórych może być stonowanie albumu. Mi osobiście się to podoba, zwłaszcza że płyta jest krótka, zatem kilka spokojnych, refleksyjnych utworów nie wydaje mi się na dłuższą metę męczące, jednak jestem w stanie sobie wyobrazić, że komuś to przeszkadza, i tam, gdzie ja słyszę fajny odprężający vibe inni mogą dostrzec smęcenie i nudę. To "żywe" wcielenie Leszka, o którym mówiłem, jest cholernie ciekawe i nie dziwota, że słuchacze chcieliby go więcej.

Wspomniałem o dwóch istotnych niedoskonałościach, ale z drugiej strony stwierdzenie, że "Chi" jest przeciętne budzi we mnie gorący sprzeciw. To naprawdę fajna, solidna pozycja, która cierpi ze względu na oczekiwania jakie wobec niej pokładali słuchacze. Faktycznie nie jest to najlepsza pozycja w dorobku Eldo, ale zdecydowanie nie należy także do najsłabszych. Naprawdę trzeba się postarać, by nie docenić umiejętności gospodarza we władaniu piórem. Teksty od zawsze były jego mocną stroną i to się nie zmieniło. Są angażujące, plastyczne, poruszają wyobraźnię. Nawet Pelson popisał się ciekawą zwrotką w udanych "Rybałtach", choć zapodaną flow, które się nie zmieniło od czasów przemiany Chrystusa na górze Tabor. Ostatnim rapowym gościem jest W.E.N.A., ale jego występ przemilczę, gdyż kompletnie nie zapada w pamięć pod jakimkolwiek względem, przywodząc na myśl najzwyklejszy filler.

Za produkcję muzyczną odpowiada Fawola, o którym przedtem nie słyszałem, ale przyznam, że wywarł na mnie całkiem niezłe wrażenie. Bity są spójne, przemyślane, o ciepłym na swój sposób brzmieniu. Na dłuższą metę może faktycznie zlewają się w jedną całość, jednakże nie poczułem nimi większego zmęczenia, jak to było w przypadku podkładów duetu The Returners na "Zapiskach", które - choć świetne - po kilku przesłuchaniach nużyły, co być może było bezpośrednio spowodowane rozchwytywaniem Little'a i DJ-a Chwiała na wszelkich hip-hopowych wydawnictwach tamtego okresu.

Ostatecznie jestem z nowej płyty Leszka zadowolony. Nie pokładałem w niej gigantycznych nadziei, nie zawiodłem się długością płyty czy też jej klimatem. Wręcz przeciwnie, pomimo pewnych potknięć, oceniam całość wysoko, to jest na czwórkę. Jeżeli jednak należycie do grupy słuchaczy, którzy oczekują od Eldoki czegoś nowego i nie uśmiecha się wam słuchać kolejnych rozkminkowych numerów, powinniście odjąć od mojej oceny jeden punkt oraz zapoznać się z "Chi" na oficjalnym kanale Youtube przed ewentualnym zakupem.