Rozprawa miała miejsce w środę 22 lutego. W trakcie jej trwania mowę wygłosił jeden z bliskich przyjacół Nipseya Herman "Cowboy" Douglas. "Nipsey był moim kumplem, był jak syn, jak ojciec. Nasza społeczność teraz, wszystko straciliśmy, wszystko na co pracowaliśmy. Błąd jednego człowieka, jego czyn, zniszczył całą społeczność" - powiedział Douglas. "Nie obchodzi mnie to, na ile go skarzecie. Tu nie chodzi o wyrok. Ja chcę po prostu wiedzieć dlaczego. Dlaczego ktoś mógł zrobić coś takiego?" - dodał.

Na rozprawie został także odczytany list ojca Holdera, Erica Holdera Sr. skierowany do rodziny Nipseya. "Wiem, że nie ma słów, które wypełniłyby pustkę, ból, głęboki smutek, który czują. Każdego dnia zadaję sobie pytanie, czy jako ojciec zrobiłem wszystko, by pomóc Ericowi ustabilizować swoje zdrowie psychiczne."

Nipsey Hussle został zastrzelony przez Erica Holdera Jr. 31 marca 2019 roku przed sklepem Marathon Clothing, którego raper był właścicielem. Potwierdzali to świadkowie, kamery z okolicznych sklepów, które zarejestrowały jego przybycie, moment strzału i oddalenie się z miejsca zdarzenia. Przysięgli skazali go za morderstwo pierwszego stopnia po sześciu godzinach obrad. Holdera skazano za to samo rok temu, jednak wtedy nie określono dokładnego wymiaru kary.

Sprawdź też: Zabójca Nipseya Hussle'a skazany za morderstwo 1. stopnia
Sprawdź też: Powstaje pośmiertny album Nipseya Hussle - ujawnia J Stone
Sprawdź też: Nipsey Hussle z pośmiertną gwiazdą na Walk of Fame
Sprawdź też: LeBron James stworzy serial dokumentalny o życiu Nipsey Hussle'a

[[{"fid":"77437","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Ermias Joseph Asghedom bo tak właściwie nazywał się Nipsey Hu$$le zmarł 31 marca 2019 roku postrzelony przed swoim sklepem Marathon Clothing w Los Angeles.

Serial ten zawiera nigdy wcześniej niepublikowane materiały filmowe i wywiady z ponad 50 osobami, w tym: Lauren London (niegdyś partnerka Lil Wayne'a a potem partnerka oraz mama dwójki dzieci z Nipsey Hussle), Snoop Doggiem, Kendrickiem Lamarem, Diddy i innymi jego współpracownikami.

Jak wspomina Marathon Films serial ten bedzie w szczgólności na temat daru jaki otrzymał Nipsey Hussle jeśli chodzi o muzykę rap, o wdzięczności dla swojej społeczności, podnoszeniu ludzi na duchu, wsparciu, inspiracji innych oraz miłości. 

Póki co data premiery oraz dystrybucja nie jest jeszcze znana, wiemy jednak, że na pewno warto czekać na ten serial.

Maraton trwa i bedzię trwał nadal... 

Ermias Joseph Asghedom bo tak naprawdę nazywał się Nipsey Hussle, 31 marca 2019 roku Hussle został śmiertelnie postrzelony przed swoim sklepem Marathon Clothing w południowym Los Angeles.

Hussle stał się znany ze swoich licznych mixtape'ów, w tym Bullets Ain't Got No Name, The Marathon, The Marathon Continues i Crenshaw. Po dużym opóźnieniu jego debiutancki album studyjny Victory Lap został wydany w 2018 roku. Album ten był nominowany do najlepszego albumu rapowego na 61. ceremonii rozdania nagród Grammy w 2019 r. Otrzymał dwie pośmiertne nagrody Grammy za piosenki „Racks in the Middle” i „Higher” w kategoriach, odpowiednio, Best Rap Performance i Best Rap / Sung Performance, na 62. ceremonii rozdania nagród Grammy.

Ceremonia odbyła się dokładnie w dniu 37 urodzin rapera. Obejrzycie ją poniżej.

Jak podaje reporter Los Angeles Times James Queally, wyrok został odczytany w sądzie w Los Angeles o 22:40, czyli o 7:40 w czwartek czasu polskiego.

Holder miał być zdenerwowany na Nipsey'a, dlatego że ten oskarżał go o bycie kapusiem. Sytuacja miała miejsce przed zarządzanym przez rapera sklepem Marathon Clothing w Los Angeles 31 marca 2019 roku. "Nipsey mówił: 'Słuchaj, wiesz, że mają na ciebie jakieś papiery. Jesteś moim ziomem, wiesz. Może powinieneś się tym zająć" - powiedział świadek przed ławą przysięgłych trzy lata temu. Holder odszedł, ale później wrócił na miejsce z bronią, oddając w kierunku reprezentanta Crenshaw co najmniej dziesięć strzałów, które okazały się śmiertelne.

Inny świadek, Shermi Villanueva, opowiedział co widział po tym, jak zabójca już pociągnął za spust. Nipsey miał leżeć w kałuży własnej krwi, mówiąc: "On mnie postrzelił, on mnie postrzelił". Eric Holder został zatrzymany przez policję 4 kwietnia 2019 roku. Odraczany proces został wznowiony w czerwcu i trwał dwa tygodnie. W tym czasie Holder przebywał w więzieniu, gdzie 28 czerwca został brutalnie pobity. To spowodowało, że nie mógł się stawić w sądzie.

Według Queally'ego po usłyszeniu wyroku nie wykazywał żadnej reakcji. Oprócz zarzutu morderstwa pierwszego stopnia usłyszał także dwa inne - dwukrotne usiłowanie zabójstwa oraz napaść z bronią na dwóch innych mężczyzn.  "Werdykt oznacza, że zostanie on poddany nieokreślonej karze, która może oznaczać dożywocie z możliwością warunkowego zwolnienia" - napisał reporter Los Angeles Times na Twitterze.

No visible or audible reaction from Holder Jr. in court. That verdict means he will face an indeterminate sentence that could lean towards life, though he will eventually be eligible for parole under California's "elder parole" law.

— James Queally (@JamesQueallyLAT) July 6, 2022

Oprócz tego w teledysku wystąpił Snoop Dogg jako kierowca low ridera Big Seana czy Hit-Boy, czyli producent numeru, który ma na swoim koncie m.in. świetne "Racks In The Middle" Nipseya.

Jay-Z użył nieznanej wcześniej zwrotki zmarłego rapera do wspólnego numeru "What It Feels Like", który pojawi się na ścieżce dźwiękowej do filmu "Judas & The Black Messiah". Numer został wyprodukowany przez Hit-Boya. Jego pełną wersję będziemy mieli okazję usłyszeć wraz z premierą ścieżki dźwiękowej do filmu.

Póki co, fragment utworu możecie usłyszeć w trailerze filmu, który już jutro pojawi się na platformie HBO GO.

"The Marathon Album Visual Experience" będzie miało swoją premierę na żywo na Youtube już w sobotę o 3 w nocy naszego czasu. Materiał został zrealizowany we współpracy z markami Marathon Clothes i Puma, a całą animacją zajęło się studio Oki Doki, które współpracowało m.in. z PARTYNEXTDOOR czy Diddym.

Mixtape "The Marathon" ukazał się w 2010 roku i był pierwszym niezależnym wydawnictwem Nipseya po opuszczeniu Epic Records. Zapoczątkował on również trylogię mixtape'ów o tym samym tytule. Przez fanów reprezentanta Crenshaw uważany za jeden z jego najważniejszych krążków.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Nipsey Hussle (@nipseyhussle)

J Stone w podcaście The Bootleg Kev ujawnił, że prace nad pośmiertnym albumem Nipseya trwają, jednak tak jak było w przypadku "Victory Lap", label chce doprowadzić go do perfekcji, dlatego nie ma on żadnej przybliżonej daty premiery.

Raper przyznał, że mają mnóstwo zwrotek Nipseya, nawet takich, których młody MC nigdy nie słyszał.

J Stone w Boże Narodzenie wydał swój debiut "The Definition Of Pain", na którym znajduje się ostatnia opublikowana zwrotka Nipseya, w numerze "LeBron James".

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Bootleg Kev (@bootlegkev)

W 12-minutowej, treściwej rozmowie legendarny MC opowiedział m.in. o wydanym w zeszłym roku sequelu jego klasycznego debiutu - "Soul On Ice 2"; współpracy z O.S.T.R.'em i DJ'em Decksem i nagrywkach na "Mixtape 7" podczas poprzedniej wizyty w Polsce; a także o więzi z Nipsey Hussle'em i wspomnieniach z tworzenia z nim jednego z utworów. Artysta wyjaśnił też, jaki wpływ miała nagła śmierć Nipseya na wydanie "Soul On Ice 2", oraz wytłumaczył, co czuje świętując 20-lecie kariery.

Rozmowa, montaż: Marcin Natali
Tłumaczenie: Maciej Wojszkun
Zdjęcia (miniaturka i koncertowe): Young Sandi

Freddie okazał się rozmówcą wybitnie charyzmatycznym, nieprzewidywalnym, w jednym momencie wybuchowym i komicznym, a w drugim zachowującym powagę i stoicki spokój. Porozmawialiśmy między innymi o jego drugim albumie z Madlibem "Bandana", powszechnie uważanym za jedną z najlepszych płyt zeszłego roku... Roku?! , a także o szacunku należnym Freddiemu, jego relacji z Nipsey Hussle'em, inspiracji twórczością 2Paca i Scarface'a, naukach ze współpracy z Madlibem, znaczeniu tajemniczego motywu zebry na okładkach i w klipach, komicznym talencie i aktorstwie, czy też o pragnieniu oddawania hołdu tym, którzy przetarli szlaki...

Rozmowa, montaż, tłumaczenie: Marcin Natali
Kamera: Maciej Wojszkun, Kamil Łohunko (Tribekk)
Zdjęcie w miniaturce i zdjęcia koncertowe w video: Darek Radel (WEST)

[POPKILLERY 2020 - GŁOSOWANIA RUSZYŁY, WYBIERZ DO KOGO TRAFIĄ STATUETKI ROKU I DEKADY!]

[[{"fid":"58031","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Odsłuch całego "The Definition of Loyalty" (streaming)

Pod spodem świeży klip do numeru "Real Shit" z Mozzym i YFN Lucci:

Na albumie nie zabrakło też wydanego w czerwcu tego roku poruszającego tribute'u dla Nipa o stosownym tytule "The Marathon Continues":

Wyświetl ten post na Instagramie.

Everybody saying I got the Best Album Out right now!! I Agree! #TheDefinitionOfLoyalty Go Buy & Stream this Album if you haven’t yet!! It’s a Classic already (Album Link In Bio) I put my all into this! I can honestly & finally say I’m proud of myself for this one!! Thank y’all, The Marathon Continues!

Post udostępniony przez J Stone | All Money In (@jstone_allmoneyin) Lis 9, 2019 o 11:31 PST

MC i producent z Mississippi opowiedział też o swojej zajawce na kosmiczne akcenty i inspiracje w muzyce - wyjaśniając genezę stworzenia swojej własnej planety na krążku "Cadillactica" i zestawiając ten projekt z kosmicznym "Outer Space" z nowej płyty. K.R.I.T. wytłumaczył też przesłanie takich utworów jak "Life In The Sun" i "High Beams", nakreślając ich związek ze swoją wędrówką z Mississippi, jak i walką z depresją. Co więcej, dowiedzieliśmy się, czy możemy liczyć na długo wyczekiwaną trasę po Europie!

Rozmowa, tłumaczenie, montaż: Marcin Natali

[[{"fid":"53716","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Jeśli przegapiliście część 1 wywiadu to możecie ją obejrzeć tutaj:

[[{"fid":"53599","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Jak dotąd nie poznaliśmy jeszcze szczegółów dotyczących potencjalnych gości na projekcie „4REAL 4REAL”. Sam raper nie wyjawił zbyt dużo informacji, a jednym singlem, który może znaleźć się na płycie jest numer „Go Loko”, na którym pojawili się również Tyga oraz Jon Z. 

Pozostaje nam czekać na samą premierę, a w międzyczasie sprawdźcie teledysk do „Go Loko”.

Słuchając licznych projektów Nipseya, zdecydowanie zauważa się jego klasyczne inspiracje, sam zresztą nie raz opowiadał o tym, jaki wpływ miały na niego dokonania legend Wschodniego Wybrzeża z lat 90. Również niektóre z jego najbardziej pamiętnych tracków, tak jak "Face The World" na bicie 9th Wondera, oparte były na soulowych samplach i mocnej, eastcoastowej perkusji. Pod koniec miesiąca zajmujący się blendami Altered Crates i DJ Tiger w ramach tribute'u postanowili przekonać się, jak mógłby zatem brzmieć cały wspólny album twórcy "Victory Lap" i połówki Gang Starr. Rezultatem jest prawie 40-minutowy projekt "The Premier Hussle" profesjonalnie i ze świetnym wyczuciem łączący wokale Nipseya z mniej znanymi, bardziej unikatowymi produkcjami Preemo. Odsłuch i darmowy download w rozwinięciu.

R.I.P. Nipsey Hussle

[[{"fid":"51778","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Darmowy download całości:

W tym tygodniu natomiast partnerka biznesowa Nipseya Karen Civil za pośrednictwem Twittera poprosiła wszystkich o cierpliwość, zapewniając, że pracownicy sklepu pracują po 12 godzin (ponoć wspierani przez wolontariuszy), aby zrealizować wszystkie zamówienia, które nieustannie spływają do siedziby All Money In na skrzyżowaniu Crenshaw i Slauson. Według Karen nazbierało się ich bowiem aż 2 miliony!

Czy Karen miała na myśli 2 miliony indywidualnych zamówień, 2 miliony zamówionych produktów, czy też 2 miliony zysku w USD, to nie jest do końca pewne, ale patrząc na to, jak szerokim echem odbiła się śmierć Nipseya, pewne jest, że sklep Marathon został wręcz przytłoczony wsparciem ze strony fanów - dawnych, jak i nowych. Karen poprosiła na Twitterze również o to, aby pamiętać o wspieraniu jedynie oficjalnych produktów związanych z Nipseyem - jako że oczywiście pojawiło się w Internecie dużo osób sprzedających własne koszulki czy zbootlegowane mixtape'y artysty.

If you want to support @NipseyHussle and everything that he stood for please make sure to buy AUTHORIZED items from HIS BUSINESS: themarathonclothing.com 

Sklep Marathon Clothing, zarządzany przez starszego brata Nipa, Samuela Asghedoma (aka Blacc Sam) funkcjonuje w tym miejscu od połowy roku 2017 i jest to jedno z wielu biznesowych przedsięwzięć, które zdążył uruchomić autor "Victory Lap" w ciągu 33 lat swojego życia. Pod spodem zdjęcie z otwarcia sklepu, a także oficjalny 40-minutowy dokument opisujący całą drogę Nipseya do otwarcia Marathonu w rodzinnej dzielnicy Crenshaw - od czasów, gdy za młodu na parkingu sprzedawał mixtape'y z bagażnika, aż do multimilionowej transakcji i zakupu całego centrum handlowego i uczynienia z niego swojej siedziby i punktu flagowego.

R.I.P. Nip. The Marathon Continues.

[[{"fid":"51670","view_mode":"default","fields":{"format":"default","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false}},"attributes":{"height":661,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"51668","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Morderstwo Hussle'a opłakują równocześnie Crips, Bloods, gangi latynoskie i policja Los Angeles - takie rzeczy normalnie się nie zdarzają.

Nie zdarza się też, by zwaśnione gangi i osoby skonfliktowane często od kilkudziesięciu lat poszły wspólnie w marszu - a tak wydarzyło się w ubiegłym tygodniu. Ku pamięci Nipa ruszył największy pokojowy marsz gangów od czasu zamieszek w LA w 1992 roku!

"Nipsey, zobacz co zacząłęś! 60's, Hoovas, ETG's, FTG, VNG, Bounty Hunters, Mona Parks, Brims, Piru, Bloods, Crips, Gangstas, NH's, Deuce's. Te ekipy w jednym budynku to ogromna moc. Próbujemy użyć naszej mocy by zjednoczyć miasto. Modlę się, że zostaniemy na tej pozytywnej ścieżce" - czytamy na profilu jednego z nich.

Liderzy gangów z Compton, Watts, L.A. i Inglewood spotkali się w czwartek, by ustalić zawieszenie broni, a w piątek w Crenshaw wspólnie poszli w marszu, nawołując po swoich stronach do zaprzestania przemocy - marsz rozpoczął się od osiedla Nipseya a skończył pod jego sklepem Marathon Store, gdzie spędził swoje ostatnie chwile.

Organizator marszu Big U nawiązując do tragicznych śmierci powiązanych z ulicznymi konfliktami czy rapowymi beefami dodaje: "Nipsey był pierwszym artystą z L.A., który zmarł w taki sposób. On nie miał z nikim konfliktu!"

Ceremonia pogrzebowa odbędzie się na stadionie Staples Center, a 21 000 darmowych biletów (ograniczonych ilościowo) rozeszło się w ciągu 20 minut. "Victory Lap" wróciło też do czołówki list sprzedaży, wskakując na 2 miejsce Billboardu (z wynikiem 66 tys. w ciągu tygodnia) tuż za głośnym albumem Billie Eilish. Nipsey jest też oczywiście jedną z osób nominowanych do tytułu Rapera Roku 2018 w Popkillerach 2019.

Ten maraton nadal trwa.

Sprawdź też:Nipsey Hussle - bohater z osiedla (felieton)

[[{"fid":"51546","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez The Shade Room (@theshaderoom)Kwi 3, 2019 o 9:55 PDT

CBS Los Angeles przed chwilą podała, że Eric Holder ujęty został w miejscowości Bellflower, będącej częścią South Central LA. Niepotwierdzone póki co informacje krążące dziś po Sieci mówiły też o tym, że w ciągu dnia otwarto ogień do dwójki kuzynów Holdera - jedne wiadomości mówią o postrzeleniu a inne o zastrzeleniu ich - a także ostrzelano dom jego dziewczyny. Najbliższe dni wyjaśnią zapewne wszystkie znaki zapytania.

Serwis TMZ namierzył także kobietę, która kierowała samochodem, z którego korzystał Holder podjeżdżając pod sklep Marathon Clothing i uciekając z miejsca zbrodni - powiedziała ona, że nie miała pojęcia w jakim celu tam jadą i że zgłosiła się już na policję, by wyjaśnić swój udział.

Równocześnie w Sieci pojawiła się petycja, by przemianować róg Slauson i Crenshaw na Nipsey Hussle Way - na ten moment podpisało ją 30 000 osób, ale liczba szybko rośnie.

Sprawdź też:

Nipsey Hussle - bohater z osiedla (felieton)

Morderstwo Nipsey Hussle'a zemstą dawnego znajomego-zdrajcy?

Nipsey Hussle nie żyje - raper ofiarą strzelaniny

Nipsey Hussle w natarciu przed debiutem - singiel z Kendrickiem Lamarem i klip ze Swizz Beatsem!

Nipsey Hussle na temat kampanii #Proud2Pay i sprzedaży 60 egzemplarzy "Mailbox Money" po 1000$ za sztukę!

[[{"fid":"51448","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Jednak nie za sprawą debilnych wypowiedzi czy kontrowersji - a po tym, gdy budował dla młodzieży boiska, wykupował lokalne nieruchomości by aktywizować zawodowo biednych i bezdomnych, czy otworzył co-workingowe centrum by młodzież bez perspektyw mogła spełniać się w nowych technologiach. W ten poniedziałek miał spotkać się z LAPD, by porozmawiać o tym jak walczyć z przemocą gangów i jak chronić od niej młodych. Od zera budował własne imperium, chcąc zmienić na lepsze rodzinne osiedle, zamiast uciec z niego, gdy tylko udało mu się wystarczająco dużo zarobić.

I wygląda na to, że zabiła go właśnie wiara w lokalną społeczność i zaufanie do niej - wczoraj Internet obiegły komentarze ze strony lokalnych postaci, wskazujące zabójstwo jako zemstę. Nipsey miał pokłócić się przed sklepem ze starym znajomym i przyjacielem, który sprzedał kogoś z ich ekipy policji - nazwał go "szczurem" (potoczne słowo określające zdrajcę wystawiającego swoich służbom) i powiedział, by się tu nie pokazywał. Wg niektórych przypuszczeń to właśnie jego miały dotyczyć wersy z "Blue Laces 2": "Under pressure, made statements, turned on they brothers/ Never judge you, but the streets'll never love you/ I wonder what it come to you in your brain for you to run to/ Ones that hate us, hand cuff us and mace us". Ten wrócił niedługo potem i z zimną krwią zastrzelił nieuzbrojonego rapera w niedzielę o 15:00, najprawdopodobniej na oczach córki. [Edit: Wg najnowszych wiadomości wygląda na to, że była to jednak córka fana, który rozmawiał z Nipseyem przed sklepem]

Dziś tego samego człowieka jako poszukiwanego podała LAPD - jest to Eric Holder, którego w tym momencie ma na swoim celowniku zarówno policja jak ulica.

PS. Na miejscu zabójstwa wciąż gromadzą się tłumy - wczoraj w pewnym momencie wybuchła tam panika, a gdy ludzie się rozbiegali ranne zostało 19 osób.

Sprawdź też: Nipsey Hussle - bohater z osiedla (felieton)

Eric Holder is wanted for Homicide in the shooting of Nipsey Hussle. He was last seen in a 2016 white 4 door Chevy Cruze CA license plate 7RJD742. Anyone with information related to his whereabouts or this deadly shooting is urged to contact South Bureau Homicide at 323-786-5100 pic.twitter.com/3pX4fbezDs

— LAPD HQ (@LAPDHQ) 2 kwietnia 2019

Jako nastolatek opuścił babciny dom i wstąpił do Rolling’60, gangu działającego pod skrzydłami Crips. Mieszkał i żył na Crenshaw - osiedlu w L.A. z jednym z najwyższych wskaźników przestępczości. Muzykę zaczął wydawać w 2005 roku. Od 2009 roku i gościnnym udziale na albumie Snopp Dogga zaczął być rozpoznawalny dla szerokiej publiczności. Po przejściach i rozstaniu z Epic Records postawił na niezależność i otworzył własny label – All Money IN, budując od zera własną markę. W 2013 wydał mixtape "Crenshaw", którym skupił uwagę całej branży. Cena za sztukę? 100 dolarów, nakład limitowany. 100 z 1000 sztuk własnoręcznie wykupił Jay-Z. To moim zdaniem prawdopodobnie najlepszy mixtape w tej dekadzie.

Nipsey umiał prostymi słowami nadawać zupełnie nowy kontekst oraz znaczenie powszechnie znanym wyrażeniom, z pasją i odpowiednim luzem opisywał rzeczywistość swojego osiedla, a dodatkowo posługując się świetnie dobranymi porównaniami potrafił wywoływać skrajne emocje u słuchacza. Miał do tego odpowiednią charyzmę w głosie oraz wyjątkowe flow, które idealnie pasuje do piszczałek, bębnów, klasycznego i nowego gangsta rapu czy g-funku. No i oczywiście bagaż przeżyć i własnych obserwacji. W zeszłym roku wydał swój pełnoprawny debiut „Victory Lap”, za który zebrał nominację do Grammy. Pisałem wtedy, że Nipsey Hussle założył koronę króla rapu z westcoast i pewnie długo jej nie odda. Nosił ją 13 miesięcy. Nie oddał, została mu zabrana w najbardziej brutalny sposób z możliwych. Razem z jego życiem.

To boli, bo jego rozwój zaskakiwał. Był dojrzalszy, pewniejszy, ale nadal wyjątkowo błyskotliwy i dumny z tego, że jest inny, niż większość otaczających go raperów. On żył na swoim osiedlu i o tym rapował. Potrafił to robić w tak uniwersalny i perfekcyjny sposób, że jego problemy i obserwacje były postrzegane jakoproblemy całej Ameryki. Widział i rozumiał więcej. Umiał o tym mówić jak nikt inny. Był fenomenem. Każdy raper chciał przy nim być by legitymizować swój street credit. Nipsey wiedział czym jest przemoc. Był w gangu, wiedział, że przemoc to codzienność, a często konieczność - równocześnie nie usprawiedliwiał, ani nie gloryfikował. Traktował ją jako element folkloru i realia świata, w którym przyszło mu żyć. Niestety to się na nim odbiło - nie uciekł z tego świata, starał się go zmienić. Dawało mu to motywację, a innym nowe światło na osiedlach pełnych mroku. Nie udało się. Ten świat go stworzył i nie dał się nagiąć jego woli. Finalnie go zabił. Często filmy z Hollywood w Los Angeles mają Happy End - w tym samym mieście kariery raperów z Crenshaw czy Compton często kończą się zupełnie inaczej. Jego niestety skończyła się klasyczną kliszą. Raper z nizin społecznych osiąga olbrzymi sukces, chce dokonać zmian systemowych, z jego zdaniem zaczyna się liczyć kraj i? I nagła śmierć. Zostaje pustka. I rozgoryczenie. I kolejny raz uczucie bezsilności i chęć zrozumienia dlaczego.

Był sobą do końca. Nie wyprowadził się poza osiedle, nie miał zastępu ochroniarzy. Podobnie jak Gucci Mane na Zone 6 w Atlancie, tak Nipsey na Crenshaw w Los Angeles - są i byli na zawsze ze swoim osiedlem. Obaj są związani ze swoim domem i nie potrafili oddychać pełną piersią nigdzie indziej. Tego pierwszego wpędziło to na wiele lat do więzienia. Od Nipseya los zażądał najwyższej zapłaty. Zginął w wieku 33 lat, wielokrotnie postrzelony, przed własnym sklepem który osobiście otworzył na Crenshaw w 2017 roku. Na oczach swojej córki. Wg. wstępnego raportu policji to porachunki gangów. Coś czym Nipsey Hussle żył od prawie 20 lat i co próbował oddolnie zmieniać. Coś czym był naznaczony. To olbrzymia strata dla całej kultury hip-hop. On był w swoim prime time. Choć to nic nowego dla hip-hopu, że jego największe talenty odchodzą zbyt szybko. Niestety. Miesiąc temu mieliśmy dwudziestą rocznicę śmierci BIG L. Dwadzieścia lat, kilka tysięcy kilometrów różnicy, obaj mieli najlepsze przed sobą. Śmierć Big L w ’99 oraz śmierć Nipsey Hussle w ’19 to wielka strata. Niestety po tych dwóch cwaniaków z osiedla Kostucha przyszła zdecydowanie za szybko. Najlepsze albumy miały nadejść. Nie nadejdą. Koniec. Nipsey Hussle będzie z nami długo. Jego muzyka i dziedzictwo przetrwają dekady. To pewne. Również pewne jest to, że z perspektywy mieszkańca Crenshaw, Zone Six czy Inglewood nic się nie zmieni. I śmierć będzie przychodzić po kolejnych i kolejnych. Kultura przemocy i jej każdy owoc. Dzisiaj jest mi przykro. I pewnie niedługo, niestety, będzie mi przykro kolejny raz...
 

Kariera Nipseya to 12 mixtape'ów, 2 kompilacje, 1 kooperacja i wyczekiwany przez całą Kalifornię mainstreamowy debiut "Victory Lap", który ukazał się na początku 2018 roku i ku zaskoczeniu wielu przyniósł raperowi nominację do nagrody Grammy. Nipsey Hussle był jednym z najbardziej szanowanych raperów na dzisiejszej scenie, praktycznie ciężko było znaleźć jakąkolwiek krytykę jego działań, a wieloletni grind doceniali najwięksi, na czele z Jayem Z, który kupił 100 z 1000 sztuk mixtape'u "Crenshaw", sprzedawanego przez Nipa po 100$ sztuka. R.I.P.

[[{"fid":"51434","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"51433","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Informację podały przed momentem serwisy TMZ i HipHopLately. Nipsey w 2017 roku otworzył swój sklep Marathon Clothing Company w rodzinnych stronach, owianym złą sławą Crenshaw - ostatnie miesiące były dla niego pełne sukcesów i dobrych wieści, na czele ze świetnym przyjęciem pierwszego mainstreamowego albumu "Victory Lap", który został nawet nominowany do Grammy. Gdy tylko dowiemy się czegoś o zdrowiu rapera to od razu Was poinformujemy.

Edit: Wg najnowszych doniesień w strzelaninie ucierpiały 3 osoby, jedna z nich zmarła w szpitalu, nie jest jeszcze znana jej tożsamość, nie znamy także stanu Nipseya.

Edit 2: Nipsey Hussle nie żyje - raper ofiarą strzelaniny

Jeśli chcesz być na bieżąco z premierami teledysków to śledź nasz dział Video

Wszystkie szczegóły wymienionych płyt, a także wieści odnośnie bieżących premier znajdziecie w dziale PREMIERY PŁYT

Głosowanie na polski album miesiąca

PS. Na Waszą prośbę otworzyliśmy głosowanie tak by mogli wziąć w nim udział również użytkownicy niezalogowani

Płyta miesiąca (Zagranica): Evidence "Weather Or Not" (styczeń)

-->ROZPOCZNIJ RANKING<--

Pełen wykaz nadchodzących premier --> Premiery Płyt

Na "Dedication" od pierwszych dźwięków utworu słychać skąd pochodzą Nips i K.Dot. Na produkcji mocno inspirowanej podkładami DJ'a Quika wymieniają się zwrotkami i potwierdzają, że oboje są w najwyższej formie. Nipsey w pierwszej zwrotce porównuje się do 2Paca i świetnie do tego nawiązuje linijkami "This is the remedy, the seperation, 2Pac of my generation/(...)/Young black nigga trapped and he can't change it" (nawiązanie do utworów z "2Pacalypse Now", czyli "Young Black Male" i "Trapped"). Kendrick Lamar natomiast przywołuje wspomnienia z dzieciństwa, chwali w swoich linijkach Nipseya i cały jego movement. 

Drugim strzałem promocyjnym "Victory Lap" tego dnia jest teledysk Nipseya z Swizz Beatsem do utworu "Been Down", czyli przenosimy się brzmieniowo na chwile na wschodnie wybrzeże. Nie zabrakło w nim jednak charakterystycznych dla Westcoastu akcentów. Mimo, że utwór ten ujrzał światło dzienne w grudniu, czyli niedługo po singlowym "Rap Niggas", a klip wyszedł 2 dni przed premierą albumu to nie zobaczymy go na "Victory Lap". Pompatyczny teledysk i produkcja Swizz Beatsa na nim wskazuje jednak na to, że jest to swojego rodzaju celebracja przebytej przez Nipseya Hussle drogi od pierwszego mixtape'u "The Marathon" do debiutanckiego albumu.

***
Pełen wykaz nadchodzących premier --> Premiery Płyt
***

Co: Nipsey Hussle "Victory Lap"

Kiedy: 16 lutego

Dlaczego: Nipsey Hussle jest w grze odkąd pamiętam, ale dopiero od 2-3 lat powoli zdobywa uznanie, na które zasługuje. Kilka świetnych biznesowych ruchów (m.in. sprzedawanie mixtape’u za 100$, którego sam Jay Z kupił 100 sztuk), niepodważalny street credit, bardzo dobre ucho do bitów i dobra liryka sprawiły, że w końcu znajduje się na listach tego pokroju. Jego debiutancki album „Victory Lap” ukazał się w miniony piątek, ale nie znajdujemy żadnych powodów, by nie zwrócić na niego Waszej uwagi także w tym rankingu.

WCZEŚNIEJ ***** DALEJ

Cofnij do początku artykułu

Przewidywana premiera "Victory Lap",  które rzekomo jest już skończone, to 16.02.2018. Do tego dostajemy klip do pierwszego singla - "Rap Niggas". Zapowiada się ciekawie.

Mann "Gold Herringbone"
Kilka lat temu Mann był dla mnie murowanym kandydatem do szybkiego pierwszoligowego awansu. Świetny debiut ("Mann's World" z 2011 roku), napakowany hitami ("The Mack", "Buzzin'"), nagranymi z udziałem największych współczesnych legend (Snoop Dogg, 50 Cent), a wszystko to okraszone teledyskami, które zdołały wygenerować wielomilionowe odsłony. Jakby tego było mało pieczę nad brzmieniem sprawował w całości jeden z moich ulubionych producentów - J.R. Rotem, potrafiący w umiejętny sposób łączyć współczesne dźwięki z klasycznymi samplami, nadając całości mainstreamowego appealu. Potem jednak coś się stało i Mann zboczył z drogi, która moim zdaniem zaprowadziłaby go wprost na sam szczyt... ale wciąż mam nadzieję, że 26-letni raper z L.A. raper odnajdzie właściwy szlak i powróci do klimatów w stylu "Gold Herringbone", które jest pięknym ukłonem w stronę starej dobrej kalifornijskiej szkoły g-funku.

Nipsey Hussle "Run A Lap"
Nipsey od lat pozostaje jednym z głównych reprezentantów nowej west coast'owej fali, będąc jednocześnie artystą który nigdy nie wykorzystał w pełni drzemiącego w nim potencjału. Brak oficjalnego debiutu w dyskografii nadal spędza wszystkim sen z powiek, podobnie jak nigdy nieopublikowane LP "South Central State Of Mind", które wydane w odpowiednim momencie z pewnością pchnęło by karierę rezydenta Creenshaw mocno do przodu... Co by jednak nie mówić o przygodzie z Epic Records, które ewidentnie zaliczyło tutaj wielką wtopę, to miejmy nadzieję że nadchodzące "Victory Lap" wynagrodzi nam w pełni czas oczekiwania na album z prawdziwego zdarzenia i znajdą się na nim takie bomby jak "Run A Lap", które miało potencjał by pociągnąć sprzedażowo cały materiał a w wyniku przeciągającej się daty premiery powędrowało na kolejny mixtape Nip'a.

Problem feat. Bad Lucc "Like Whaaat"
Kolejny z czołówki raperów, którym stuknęła już 30-tka a nadal z jakiegoś powodu nie mogą się przebić i wskoczyć na najwyższy level. Podobny przypadek jak powyższe - wielki talent z dużą dozą materiału na koncie i milionami odsłon na YouTube, które wciąż nie pozwalają mu wydać oficjalnej solówki. Miejmy nadzieję, że tegoroczna wspólna płyta z DJ Quikiem pozwoli mu wyjść z impasu i przestać puszczać co jakiś czas darmowe mixtape, bo jak pokazuje przykład "Like Whaaaat", Problem jest w stanie nagrać mocarne single potrafiące ponieść hype w eter i zapewnić solidny buzz dla krążka.

Droop-E feat. Nite Jewel & J-Stalin "N The Traffic"
Syn prawdziwej ikony nie tylko w swoim regionie, ale i całym stanie. Charlie Hustle Junior, czyli Droop-E miłość do rap gry wyssał z mlekiem ma... ojca i nie powinno to nikogo specjalnie dziwić, jeśli wychowujesz się w rodzinie w której twoimi wujkami są B-Legit, Turf Talk oraz D-Shot, a ciotką Suga T. Droop-E nie ma może takiego pokręconego stylu nawijki jak swój staruszek, ale również potrafi na zawołanie odnaleźć się w każdym klimacie - od hyphy, przez mobb, aż po newschoolowy laidback w stylu "'N The Traffic", który jest idealnym soundtrackiem po wypełniony luzem wieczór.

Casanova "California Breeze"
Jeden z mniej znanych zawodników na mojej liście. Odkryłem go przed dwoma laty i od razu przykuł moją uwagę debiutanckim "1992", które do dzisiaj uważam za jeden z najlepszych albumów 2015 roku, a jednocześnie jedną z najbardziej przespanych płyt ostatnich lat - przynajmniej jeśli chodzi o Kalifornię. Jeśli tęsknisz za g-funkowym brzmieniem i szukasz kogoś nagrywającego współcześnie w tym klimacie - Casanova nie powinien cię zawieść, tym bardziej że pieczę nad brzmieniem jego numerów trzyma w większości Boomer, czyli potomek KK z ekipy 2nd II None, która dzięki współpracy z DJ Quikiem ma pojęcie jak powinien brzmieć G-Funk z górnej półki. Na zachętę łapcie trochę Kalifornijskiej bryzy od 25-latka z Los Angeles - nie powinniście żałować.

Curtis Young feat. Brian Cade "Illin"
Jak wiecie, Curtis Young trafił na moją listę zmarnowanych talentów już jakiś czas temu i nie przewiduję, aby w najbliższym czasie miało się w jego karierze coś zmienić... bo ile można czekać na owiane legendą "Product Of My DNA" i łudzić się kolejny datami premiery? Wielka szkoda, bo talentu odmówić nie sposób - zarówno w sferze nawijki jak i produkcji, Curtis ma tę samą naturalną łatwość do jednego i drugiego co jego sławny ojciec. Mainstreamu raczej już nie zawojuje, ale numery w stylu wyprodukowanego przez Nata Powersa "Illin'" może nam dostarczać każdych wakacji - nie obrażę się.

G Perico "G Shit"
G Perico od początku roku jest niewątpliwie na fali wznoszącej, i to nie tylko w Stanach. Także w Polsce hype na młodego kota z South Central wystrzelił w kosmos przy okazji corocznych nominacji do XXL Freshmen list. "All Blue" co prawda nie zachwyciło w takim stopniu jak wcześniejsze projekty, ale wygenerowało nowy fanbase, który miejmy nadzieję sprawdzi poprzednie pozycje w dyskografii rapera bo naprawdę warto. Osobiście polecam przede wszystkim "Tha Innerprize Two" z 2015 roku, od którego zaczęła się moja znajomość z G Perico - kozacki materiał wypełniony po brzegi korzennym west coast'owym klimatem, który najlepiej obrazuje singlowe "G Shit".

Treali Duce "Callin Me Back"
Teraz przenosimy się na południe Kalifornii - do San Diego, gdzie kilka lat temu na tamtejszej scenie pojawił się znienacka Treali Duce i zaatakował nas kozackimi albumami - szczególnie wydane w 2010 roku "A Man's Heart", oraz jego sukcesor "The Flesh", z którego pochodzi singiel "Callin' Me Back", przenoszący słuchaczy swoim klimatem wprost do Kalifornii lat 90-tych. Treali Duce obecnie przerzucił się praktycznie w całości na chrześcijański rap i jako Minister Travis dalej nagrywa płyty, ale już niestety w zupełnie innej konwencji... szkoda.

Dom Kennedy "When I Come Around"
Tego artysty nie mogło zabraknąć w moim zestawieniu, tak samo jak jego numerów nie brakuje na mojej osobistej wakacyjnej playliście. Ostatnimi czasy Dom Kennedy wraca pomału w swoich kawałkach do brzmienia, jakie pomogło mu ugruntować swoją pozycję na zachodnim wybrzeżu i cały czas mam nadzieję na kolejny wolumin "From Westside With Love" z letnimi bombami typu "When I Come Around", które aż prosi się o cruising przy pięknej pogodzie jakimś niebieskim 6-4 Chevy Impala.

J Stone "On Slauson"
Na sam koniec zostawiłem sobie jednego z bardziej perspektywicznych postaci obecnej rap sceny w L.A. - podopieczny Nipsey Hussle nie ma może takiej charyzmy jak szef All Money In, ale J Stone punktuje mocno autentycznością przekazu, reprezentując Slauson "to the fullest". Na swoim koncie ma kilka street albumów, miejmy nadzieję że wraz z sukcesem "Victory Lap" Nip będzie go w stanie pociągnąć za sobą do ziemi obiecanej, bo jak udowadnia singiel "On Slauson" - J Stone potrafi siekać naprawdę kozackie bangiery.

W tym tygodniu to by było na tyle - mam nadzieję, że kawałki zainteresują was na tyle, aby przewertować na własną rękę dyskografie powyższych artystów i wykopać kolejne świetne numery z ich katalogów. W kolejnej odsłonie moich cyklicznych wpisów wrócimy do klasyki i pobujamy się w rytmie gangsta funku lat 90-tych od Diego, przez L.A. aż po samo Bay Area... See you next week!

Sly Boogie feat. Mack 10, Jayo Felony, E-40, Kurupt, Crooked I & Roscoe "California"
Zaczynamy od jednego z licznych przedstawicieli ówczesnej młodej gwardii, która miała szansę na zawojowanie mainstreamu. Niestety, jak większość z nich Sly Boogie pojawił się znienacka z mocnym materiałem pełnym doborowych gości, wywołując z miejsca sporo szumu i przepadł równie szybko nie zostawiając po sobie LP z prawdziwego znaczenia (debiutanckie "Judgement Day" z 2002 roku można traktować jako rozgrzewkę). Na otarcie łez pozostały nam jedynie mocne single w postaci letniaków jak "Keep On", czy lokalnych hymnów w stylu numeru "California", na remix którego raper zaprosił cała plejadę ikon i west coast'owych graczy pierwszego kalibru. Let me show these mothafuckaz how the West Coast rock!

Disko feat. Nipsey Hussle "California State Of Mind"
W poprzedniej części prezentowałem wam inny kawałek z repertuaru Disko Boogie, w którym po mistrzowsku użyto patentu ze znanego i na pozór oklepanego do granic możliwości klasyka. Raper i producent z Inglewood zastosował podobny manewr przy kolejnym singlu, promującym jego następny album - wydane pod koniec 2009 roku "iProduce", z którego pochodzi nagrane wspólnie z Nipsey Hussle "California State Of Mind". Nigdy nie sądziłem, że ograne do bólu "California Love", które znają wszyscy i wszędzie można jeszcze wykorzystać w taki umiejętny sposób i tchnąć w ten talkbox'owy refren nowego ducha... brawo!

Compton's Most Wanted "Still A Menace"
Wake yo' punk-ass up! Każdy szanujący się fan Kalifornii zna ten catchphrase i ultra-klasyczny singiel Mc Eihta promujący soundtrack do nie mniej kultowego filmu "Menace To Society". Nic więc dziwnego, że kiedy lata później doszło w końcu do oczekiwanej reaktywacji Compton's Most Wanted, nie mogło się obejść bez krótkiej wzmianki lub choćby jakiegokolwiek nawiązania do tego legendarnego singla... w ten oto sposób powstał follow-up "Still A Menace", zapowiadający "Music To Gang Bang" - mocno przespaną moim zdaniem pozycję w dyskografii CMW.

Spice 1 & Mc Eiht "That's The Way Life Goes"
W tym samym roku co comeback album Compton's Most Wanted - frontman grupy: Mc Eiht nagrał też kolejny wspólny projekt z inną ikoną regionu, czyli Fetty Chico. Wypuszczone nakładem Real Talk Entertainment collabo "Keep It Gangsta", dawało fanom to czego oczekiwali - porcję klasycznego gangsta rapu w west coast'owym wydaniu, gdzie twarda nawijka przenika się z wszechobecnymi piszczałami i charakterystycznym pierdzącym basem. Kwintesencją tego LP był niewątpliwie utwór "That's The Way Life Goes", wjeżdżający idealnie kiedy słupek rtęci za oknem zaczyna wędrować mocno w górę.

Spice 1 feat. Eastsidaz "Gangbang Muzic"
Zostając jeszcze przez chwilę w gangsterskich klimatach East Bay, warto wspomnieć o innym często pomijanym materiale znad Zatoki, czyli płycie "The Ridah". Brak jej może tej błyskotliwości, która cechowała krążki Black Bossalini nagrane w okresie największej popularności, ale to właśnie z tego LP pochodzi jeden z najmocniejszych numerów poprzedniej dekady i moich ulubionych kawałków, jakie ukazały się w tamtych latach. "Gangbang Muzic" pokazuje, że nawet w czasach kiedy zachodnim wybrzeżem rządził chaos przez wszechogarniające scenę konflikty na wielu płaszczyznach, część weteranów potrafiła pokazać jedność nie zmieniając formuły i nagrywać cały czas to, co wychodzi im najlepiej - bezkompromisowy gangsta shit.

Tha Realest feat. Lady Ice & Yukmouth "West Coast"
Wydawniczy brak zainteresowania materiałem kalifornijskich mc's najlepiej uwypuklają tracklisty mało znanych kompilacji, wydawanych w minionej dekadzie często i gęsto z których większość przepadła w niebyt chwilę po premierze. Wystarczy dokopać się do składanki "Music Fo Tha Taliban", którą sygnował swoją ksywką Messy Marv, aby przekonać się że mam rację. Wypuszczony 10 lat temu materiał ciężko obecnie znaleźć do pobrania w sieci (co w obecnej cyfrowej erze jest sporym wyczynem) a jeśli cudem się do tej płyty dokopiesz, jej zawartość zaskoczy cię kompletnie, bo znajdziesz tam chociażby takie bomby jak "West Coast" - Kolejny przykład jedności na linii Bay 2 L.A., który z powodzeniem mógłby zasilić playlistę "Witness Tha Realest", czy którejś solówki Yukmoutha a powędrował na jeden z totalnie niszowych projektów, jakim ww kompozycja.

Eastwood feat. Ya Boy "I Get Money"
Najbardziej zmarnowanym talentom zachodniego wybrzeża poświęciłem osobny ranking, ale jeśli miałbym kiedykolwiek pochylić się nad jego kontynuacją - drugą dziesiątkę mc's z pewnością otwierałby Eastwood. Po zmarnowanych latach spędzonych za kratami Death Row i transferze do Black Wall Street, który także okazał się niewypałem, wydawało się że szef ekipy Self Made Anterahz w 2008 roku w końcu ruszył z kopyta przed siebie. Współpraca z Meech Wellsem zaowocowała potężnym bangierem w postaci "West Really", zapowiadającym w końcu wyczekiwane solo Eastwooda. Chwilę później za pierwszym singlem podążył następny, czyli "I Get Money" na którym pojawiła się kolejna wielka nadzieja Cali - Ya Boy. I w zasadzie na tym się skończyło... cały hype rozszedł się po kościach i East nigdy już nie wzleciał wyżej zainteresowania własną osobą w tamtym momencie. Podobnie jak wspomniany Ya Boy, który walczył dzielnie jeszcze przez kilka lat ale poddał się chyba ostatecznie po rozstaniu z Konvict Muzik.

The Game feat. Ice Cube "State Of Emergency"
W tej samej epoce zgoła odmiennie od sytuacji Eastwooda wyglądała kariera jego bliskiego ziomka - The Game'a, który niesiony sukcesem krążka "Doctor's Advocate" wypuścił na rynek swoje kolejne LP: "L.A.X.", na którym także nie zabrakło mocarnych kalifornijskich bangierów, którymi wypełniony był poprzednik. Na pierwszy plan wysuwał się na pewno "State Of Emergency" - owoc współpracy z jednym z najlepszych i w moim przekonaniu bardzo niedocenionych producentów, J.R. Rotem'em. Zawsze kiedy przesłuchuję ten materiał zachodzę w głowę jakim cudem nie nakręcono do tego numeru teledysku... myślę, że z odpowiednią oprawą i puszczeniem tego jako pierwszy singiel kosztem "Game's Pain", "L.A.X." sprzedałoby się w duuużo większym nakładzie na korzennym gruncie. California ain't a state - it's a army!

Daz Dillinger feat. Nate Dogg "Come Close"
Ze słonecznego L.A. przenosimy się na południe, do położonego nieopodal Long Beach, czyli terenu na którym rządzi ekipa Dogg Pound Gangsta Click. To tutaj jeden z jej najgłośniejszych reprezentantów - Dat Nigga Daz Dillinger, wydał w połowie ubiegłego dziesięciolecia jeden ze swoich najlepszych solowych krążków - album "Tha Dogg Pound Gangsta LP", który był powrotem do g-funkowego brzmienia ze złotego okresu kiedy label Death Row Records trząsł całym przemysłem muzycznym od Nowego Jorku aż po Kalifornię. To właśnie na tym albumie znajduje się też jeden z najmniej znanych i najczęściej pomijanych gościnnych występów ś.p Nate Dogga. "Come Close" to idealny przykład jak genialny kawałek z jeszcze lepszym refrenem i potencjałem na murowany hit może zagubić się w nawale materiału z powodu znikomej promocji, która przekłada się na słabą sprzedaż... it's a god damn shame.

Glasses Malone feat. Snoop Dogg & Jay Rock "Before It All Ends"
Ofiarą braku środków na promocję padali wszyscy - zarówno weterani o ugruntowanej pozycji, jak i perspektywiczni zawodnicy, wchodzący dopiero na rynek. Żaden przykład nie oddaje tego lepiej niż West Coast w pierwszej dekadzie lat dwutysięcznych, gdzie jedni i drudzy walczyli o przetrwanie na rynku muzycznym. Glasses Malone wpisuje się idealnie w tę drugą kategorię - po kilku latach oczekiwania jego debiutancki krążek "The Beach Cruiser" był gotowy do wjazdu na sklepowe półki - napakowany bitami od topowych ówcześnie producentów i zwrotkami od pierwszoligowych mc's oraz młodych gniewnych. Taki właśnie jest numer "Before It All Ends", który wstawiam na sam koniec - laidbackowy utwór będący muzycznym pomostem pomiędzy światem muzycznych ikon reprezentowanych przez Snoop Dogga, a krainą raperów aspirujących do tego tytułu obrazowanych przez Jay Rocka i samego gospodarza... check it.

Ciężko upchnąć w jedno zestawienie masę świetnych kawałków, które Kalifornia wypuściła na świat w ubiegłym dziesięcioleciu, ale mam nadzieję że te kilka utworów "zmusi" was niejako do własnego researchu i jak po pajęczynie, dojdziecie dzięki nim do podobnych wniosków co ja - poprzednia dekada była rzeczywiście ciężkim okresem dla muzyki z zachodniego wybrzeża, ale przy odpowiednim zaparciu i poświęceniu chwili na poszperanie, można odnaleźć na wydawanych wtedy albumach naprawdę ogrom świetnych utworów, które z wielu powodów umknęły uwadze znacznej części słuchaczy. W ten sposób przejdziemy do czasów teraźniejszych i za tydzień pobujamy się w rytmie west coast'owych bangierów nowej ery. See You next week!

Przychylając się częściowo do prośby w komentarzach pod poprzednim wpisem, postanowiłem w dzisiejszej odsłonie odpuścić G-Funk erę i nie cofać się w selekcji numerów nie dalej niż na początek ubiegłej dekady. W ten sposób chcę po pierwsze obalić fałszywy mit, że "West Coast skończył się na latach 90-tych", a z drugiej dać Wam małą namiastkę kawałków, których słucham regularnie pomiędzy klasycznymi produkcjami. Let's get this started!

Mack 10 feat. Scarface & Xzibit "Let It Be Known"
Rozpoczynamy od "najstarszego" kawałka w dzisiejszym zestawieniu. Kiedy Mack 10 zapisał się na początku trzeciego millenium do labelu Cash Money, większość fanów porównywało ten ruch do transferu jaki kilka lat wcześniej wykonał Master P w stosunku do Snoop Dogga, i oczekiwali podobnego rezultatu w postaci równie słabego albumu co "Da Game Is To Be Sold, Not To Be Told". Chicken Hawk zaskoczył jednak wszystkich nagrywając bardzo solidny materiał, na którym znalazły się m.in. produkcje Dr. Dre oraz prawdziwa bomba w wykonaniu QD3, czyli "Let It Be Known" - wykorzystana kilka lat później w jego dokumencie "Beef", idealnie obrazującym "West Coast state of mind" jeśli chodzi o rapowe konfrontacje. Od tego czasu minęło kilkanaście lat, a potężny bit z charakterystycznym kalifornijskim pianinem, wsparty dodatkowo charakterystycznymi wokalami Xzibita i południowego króla Scarface'a po dziś dzień gości regularnie w moich głośnikach. #PureWestCoastShit

The Warzone (Kam, Mc Eiht, Goldie Loc) "Damn"
Połowa ubiegłej dekady to czas odradzającego się westu pod przewodnictwem Snoop Dogga, który dzięki swojej mocy sprawczej zaczął łączyć indywidualne jednostki w super grupy, by pomóc im złapać drugi oddech na wydawniczym szlaku. Taką formacją było z pewnością Tha Warzone w składzie Mc Eiht, Kam oraz Goldie Loc z Tha Eastsidaz, która pierwszy raz pojawiła się gościnnie w 2006 roku na albumie "Blue Carpet Treatment". Całą trójka intensywnie dłubała także z pomocą Doggfathera nad swoim grupowym LP, które Calvin próbował puścić na rynek z pomocą dawnego Koch Records (obecne eOne Music). Niestety label nie widział szans, by marketingowo popchnąć projekt ku sensownym liczbom sprzedażowym, chociaż w singlowym "Damn" słychać potencjał na przebicie się nawet do uszu słuchacza, dla którego Kalifornia nie jest pierwszą muzyczną opcją...

Dubb Union (Bad Lucc, Damani, Soopafly) "Cali Grown"
Niestety podobny los do Warzone podzielił także drugi duży projekt Doggy Dogga, czyli trio Dubb Union (pierwotnie Western Union) w składzie Bad Lucc, Damani, Soopafly, którzy w przeciwieństwie do swoich poprzedników wydali co prawda debiutanckie LP, ale przepadło ono w nawale premier roku 2008 - głównie z powodu braku jakiejkolwiek promocji poza jednym teledyskiem, jaki powędrował z marszu w sieć oraz złej selekcji numerów na ostateczną tracklistę. Przez to na darmowy mixtape "House Shoe Musik Vol. 1", poprzedzający premierę krążka, powędrowały takie petardy jak "Cali Grown", a faktyczny album zasiliły utwory z dużo mniejszym replay value... szkoda.

Eastwood feat. The Game & Jay Rock "West Really"
W tym samym okresie znaczące ruchy w kierunku nadrobienia straconego czasu a rap grze poczynił także Eastwood - jedna z najbardziej moim zdaniem utalentowanych i niespełnionych nadziei zachodniego wybrzeża ubiegłej dekady, który po opuszczeniu Death Row związał się na krótko z obozem Black Wall Street, współtworząc przez moment grupę M.O.B wspólnie z Game'em (do składu należał również Techniec). Latem 2007 roku w sieci ukazał się także numer "West Really", zwiastujący nadejście długo wyczekiwanej solówka rapera. Przepotężny bangier, którym zachwyciła się cała Kalifornia (oraz inne rejony, w których West Coast jest dominującym nurtem) autorstwa Meech Wellsa (odpowiedzialnego za większość najlepszych numerów Snoopa z okresu jego przynależności do No Limit), który wysmażył ten genialny bit, oraz Game'a i Jay Rocka - dzielnie wspierających gospodarza na mikrofonach. Cała trójka pokazała pełnię swoich skillsów a utwór uchodził w owym czasie za synonim określenia "New West", którym określanego wówczas młodą gwardię Kalifornii.

Youth Authority feat. Kurupt "Sumthin' On Spokes"
Początki ekipy Young Assassins - przemianowanej potem na Youth Authority, sięgają 2002 roku, kiedy Kurupt nagrał kontynuację słynnego "I Call Shots", która miała powędrować na jego kolejną solówkę "Against Tha Grain". Cała grupa - w skład której wchodzili m.in. młodszy brat Roscoe, Eastwood, Tri-Star i inni młodzi gniewni, wędrowała z nim od wytwórni do wytwórni, zaliczając po kolei Antra Records i Death Row, a kończąc na DPG Recordz, gdzie w 2006 roku miał się ukazać debiutancki krążek formacji - "Dippin' Thru Da City". To właśnie z niego pochodzi "Sumthin' On Spokes", opublikowane jako pierwszy singiel z produkcji, na którą dekadę tematu czekała spora rzesza słuchaczy zachodniego wybrzeża spragnionych powiewu świeżej krwi na nieco skostniałej wtedy wydawniczo scenie... niestety się nie doczekali a słuch o projekcie zaginął pod koniec ubiegłej dekady. #SMFH

Tha Trapp feat. WC "Block Music"
Pisząc o Y.A. nie sposób pominąć innej świeżej kalifornijskiej grupy sprzed 10 lat, która miała potencjał aby nieco zamieszać na lokalnym rynku. Podopieczni samego WC byli pierwsi na rozpisce jego niezależnego labelu Big Swang Records, wspieranego z tylnego siedzenia przez wytwórnię Lench Mob należącą do Ice Cube'a. Debiutowali za to na DVD "CT Expierence", które złożył ś.p. DJ Crazy Toones i zdołali wytworzyć spory hype swoim singlowym "Block Music" opatrzonym niskobudżetowym klipem, które zapowiadało krążek o tym samym tytule. Niestety sam materiał stał już jakościowo kilka oczek niżej i Tha Trapp przepadli po jego premierze jak kamień w wodę.

Disko Boogie feat. Young Hotie & Lil' Bam "Compton, Long Beach, Inglewood"
Z twórczością Disko zetknąłem się pierwszy raz lata temu na nieistniejącym już forum WestCoastRydaz, gdzie chętnie dzielił się swoimi pierwszymi autorskimi bitami, w których już wtedy słychać było potencjał. Zawsze twierdziłem, że cierpi on trochę na symptom Daza i jest lepszym producentem niż raperem, ale jako ktoś kto miał z gościem względny kontakt, wymieniając sporadycznie uprzejmości - najpierw za pośrednictwem MSN'a a potem Facebooka, cieszy mnie widok jego ksywki na płytach prawdziwych ikon regionu jak E-40 (sprawdźcie chociażby ubiegłoroczne "The D-Boy Diary" czy wcześniejsze "The Block Brochure"). Nie zapominam też o jego solowych dokonaniach, o czym świadczy obecność w moim mp3 m.in. numeru "Compton, Long Beach, Inglewood" z wydanego w 2009 roku niezależnego wydawnictwa "Turnt Up". Kawałek moim zdaniem powinien być stawiany za przykład w jaki sposób umiejętnie wykorzystać catchphrase z klasyka, którego nie powinno się pod żadnym pozorem ruszać.

Yukmouth feat. Roccett & 2eleven "The West Iz Back"
Jako, że prawie wszystkie prezentowane tutaj kawałki należą głównie do przedstawicieli LA, robimy małą wyprawę na północ stanu Kalifornia do East Oakland, gdzie w 2010 roku swoją wydawniczą wolność odzyskał generał smoczego reżimu - Yukmouth. Wybierając ścieżkę niezależności jako "Free At Last" Yuk nagrał też przy okazji jeden z lepszych w moim przekonaniu "hymnów" zachodniego wybrzeża ostatnich lat, czyli "The West Iz Back" na który zwerbował także przedstawicieli młodszego pokolenia jak 2eleven z Inglewood oraz Roccett, który niestety parę lat temu zapadł się kompletnie pod ziemię (ktoś wie co się z nim obecnie dzieje?) a miał wtedy zadatki na pierwszą kalifornijską ligę...

Blanco & Nipsey Hussle feat. YG "LA Confidential"
Teraz coś świeższego w porównaniu do poprzednich utworów, czyli Blanco i Nipsey Hussle w towarzystwie YG i numer "LA Confidental", pochodzący z płyty "RAW" - wspólnego projektu obu raperów, wydanego niezależnie parę lat temu. Ponownie Bay i LA łączą swoje siły na oklepanym samplu "Funky Worm" Ohio Players, w który hiszpańskie trio producentów Cookin' Soul tchnęło nowego ducha, dobudowując mocną linię perkusji i nadając całości mocno bujającego charakteru.

Bossolo & Spice 1 feat. Big Syke "Inglewood 2 Da I"
Ostatni krążek "czarnego Bossalini" okazał się jednym z największych wydawniczych porażek ostatnich lat. Na szczęście dla nas, w na chwilę przed premierą "Haterz Nightmare" pojawiło się na rynku "Thug Therapy" - wspólne LP Bossolo i Fetty Chico, mocno nasączone korzennych west coast'owym brzmieniem w starym dobrym stylu, które częściowo zrekompensowało słuchaczom blamaż związany z solówką Spice 1'a. Jeśli ktoś z was nie miał okazję sprawdzić tego materiału do gorąco polecam, bo jest w całości napakowany grubymi bitami i pierwszoplanową obsadą a jako zachętę prezentuję wam mój ulubiony numer z tego albumu - "Inglewood 2 Da I", z genialnie płynącym tutaj ś.p Big Syke'iem, dla którego był to prawdopodobnie jeden z ostatnich nagranych numerów... R.I.P. [*]

Young Joker feat. Bad Azz & Sly Boogie "Welcome 2 The West Coast"
Na sam koniec dzisiejszej playlisty zostawiłem sobie mało znany anthem jeszcze mniej znanego zawodnika z Compton, który również nie zdołał wykorzystać drzemiącego w nim potencjału. Young Joker pojawił się na scenie W środkowej części poprzedniego dziesięciolecia jako protegowany Meech Wellsa, co automatycznie czyniło go mocno perspektywnicznym przedstawicielem new westowej fali raperów, których wysyp przypadał właśnie na ten okres. Swoje umiejętności potwierdził na mixtapie "The Takeover" oraz serii "The New West World Order", nagrywając też w międzyczasie utwór "Welcome 2 The West Coast" jako oficjalny "hymn" dla strony DubCNN.com - miejsca będącego prawdziwą skarbnicą wiedzy odnośnie rapu z zachodniego wybrzeża, w którym każdy słuchacz zajarany Kalifornią powinien zaczynać swoją edukację... ain't no place like DubCC!

Mam nadzieję, że te kilka numerów dało wam mały podgląd tego, co się działo na zachodnim wybrzeżu zanim Kalifornia objawiła światu Kendricka Lamara i wszyscy ponownie pokochali West Coast, a sam rejon ruszył wydawniczo mocno do przodu. Pod tym względem większość poprzedniej dekady to okres stracony dla wielu utalentowanych artystów, którzy nie mieli szans na podbój rynku z uwagi na znikome zainteresowanie ich produkcjami labeli z naprawdę dużymi budżetami, którzy mogliby promocyjnie pomóc im zaistnieć... muzyka jednak zawsze broni się sama tam gdzie wyświetlenia i lajki schodzą na dalszy plan, więc mam nadzieję że wrzucicie wszystkie numery na odsłuch i dojdziecie do podobnych wniosków jak ja:) See You next week!

W przeciągu ostatnich kilkunastu dni otrzymaliśmy od Nip'a dwa nowe utwory - "Picture Me Rollin'" oraz wydane w ubiegły poniedziałek "Clarity", a oprócz tego pojawił się także klip do kawałka "Question #1" z gościnnym udziałem Snoop Dogga. Co jeszcze szykuje dla nas Nipsey? Odpowiedź na to pytanie poznamy częściowo już za 2 dni... Hussle!