SPRAWDŹ RESZTĘ KWIETNIOWYCH PREMIER

Tracklista:

1. Amethyst
2. Shhhhhh
3. Protect Your Connect

Tracklista:

01. Player Of The Year
02. Can't Stay Sober
03. Personal Party
04. Dr. Dankenstien feat. Fedd the God
05. Purple Fantasy feat. Young Deji
06. Shop Around
07. Solid Gold
08. The Finer Things
09. 2 Stoned For TV feat. Curren$y
10. More Than Ever
11. Blacc Tarantino
12. Know Better feat. Larry June
13. Wiz Got Wings
14. The Kid Frankie Pt. 2 feat. Chevy Woods

EP nazwane po prostu "G Worthy" ukazało się nakładem Fool's Gold a już po singlowym "Never Miss" dobrze wiedzieliśmy, że ten projekt po prostu trzeba sprawdzić. Sam Cardo określił go jako "late night mobbin", a mieszanka soczystych piszczał z charakterną miejską nawijką to naprawdę creme de la creme.

Tracklista:

01. Foolish (feat. Diamond Ortiz)
02. Ain't Trippin
03. Scandalous
04. Never Miss (feat. Diamond Ortiz & Polyester)
05. Get Mine
06. Getting High
07. Versace Robe (feat. Ray Wright)

EP nazwane po prostu "G Worthy" ukazało się nakładem Fool's Gold a już po singlowym "Never Miss" dobrze wiedzieliśmy, że ten projekt po prostu trzeba sprawdzić. Sam Cardo określił go jako "late night mobbin", a mieszanka soczystych piszczał z charakterną miejską nawijką to naprawdę creme de la creme.

Tracklista:

01. Foolish (feat. Diamond Ortiz)
02. Ain't Trippin
03. Scandalous
04. Never Miss (feat. Diamond Ortiz & Polyester)
05. Get Mine
06. Getting High
07. Versace Robe (feat. Ray Wright)

"Never Miss" ukaże się 29 września nakładem Fool's Gold a tytułowy track odpowiada na wszystkie pytania w stylu "Dlaczego warto sprawdzić ten projekt". Sam Cardo określił go jako "late night mobbin", a mieszanka soczystych piszczał z charakterną miejską nawijką to naprawdę creme de la creme.

[[{"fid":"40540","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"G-Worthy - Never Miss","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Znajdziemy tu słoneczne, rozleniwione kalifornijskie brzmienie, skwierczące piszczały i pulsujące basy, a na nich gościa, który znajduje się na początku naprawdę obiecującej kariery...

Gibbs od początku dla mnie jest kontynuatorem szkoły nawijki Scarface'a, UGK i Biggiego. Charakterystyczny akcent, pozornie niechlujna wymowa, potężne flow które sprawdza się równie dobrze na każdym tempie, a możliwości chwilami wydają się kompletnie nieograniczone. Rozpędzony Freddie Gibbs jest tak samo niebezpieczny jak zrelaksowany Freddie Gibbs, a słuchanie jego umiejętności i samego brzmienia wokalu to dla mnie czysta przyjemność. "ESGN" w zdecydowanej większości posadzone jest na "bzyczących" hatach i trapowej rytmice co daje mu nowe pole do popisu. Czuje te bity rewelacyjnie, nie od dziś zresztą. Doskonale wie jak działa i skąd się bierze energia tych bitów i jak można ją zwielokrotnić synchronizując z nimi flow i wokal.

Materiał chwilami jest ciężki, prawie godzina i piętnaście minut ostrej napierdalanki to zdecydowanie za dużo. Apelowałbym chętnie o wywalenie kilku przyciężkich przelotów i zastąpienie paroma dodatkowymi numerami o takim brzmieniu jak mój szlagier ostatnich tygodni - "Freddie Soprano". ID Labs w brzmieniu swoich bitów jest genialne w każdej konwencji, a bas tego numeru i energia niosąca Freddiego w prawie idealny sposób... Ehhh, to jest taki numer, że nawet dla niego jednego chciałbym tą płytę na półce. Sztosów jest więcej. "One Eighty Seven", również jest numerem, który pozwala trochę zwolnić i bardziej czerpie z południowej szkoły laybacku niż napinki. Cudowną perełkę jest "F.A.M.E." ze Spice1'em i Dazem. Takich przystanków mogłoby być trochę więcej, bo choć lubię energię "Real G Money" czy kozackiego na max "Eastside Moonwalker" to nie mogę znieść tak olbrzymiej porcji ciężaru gradobicia perkusji i ciężkich motywów, które czy chcecie czy nie wkręcają się i tak.

W przypadku takiego materiału, trzeba docenić rewelacyjny poziom realizacji samego brzmienia. Jest absolutnie kapitalne. Lista producentów roi się od ksywek, które nie są jeszcze tak znane jak Big Jerm, Cardo czy Lifted, a nawet przy takim przekroju wszystko trzyma się kupy. Co ciekawe odpowiedzialny za master jest... Marcin Nowak, który mieszka w Stanach, ale pochodzi z Warszawy. Spisał się na medal. Podobnie osoba odpowiedzialna za gangstasesję zdjęciową, która nie zamyka się tylko w samym wydaniu płyty, ale też wzbogacała premiery poszczególnych singli. Wracając jednak do samej muzyki - wiem, że dla wielu to będzie za ciężkie, z drugiej wiem też, że wśród tych cykających produkcji ta jako jedna z newielu może fanom przywołać stylistykę southside i Cali i pomóc zrozumieć o co chodzi ze współczesną trap music. To jest bomba energetyczna, a jej siła rażenia wielu może odrzucić, ale wielu też przyciągnąć.

Joey to raper z Long Beach, który klimatycznie i stylowo osadza się w stylistyce podobnej do jetlife'owej, a na swoim najnowszym mixtape'ie do współpracy zaprosił takie postaci jak właśnie A$AP Rocky czy Danny Brown, Freddie Gibbs, Alchemist, Cardo czy Krondon. Ja jestem na tak, leniwe flow nasuwa skojarzenia z Curren$ym a klimat idealnie pasuje do sączącego się z nieba gorąca.

Co ciekawe tym razem wśród gości nie znajdziemy superrozpoznawalnych postaci. Wśród producentów też dużo inny zestaw niż można by się tego spodziewać sugerując się poprzednimi materiałami. W gronie znaleźli się np. Cardo, Frank Dukes, czy D.R.U.G.S. DJ Khalila na szczęście też nie zabrakło.

Pobierz KRNDN "Everything's Nothing"

Dotąd mixtape z datpiffa pobrano 150 tysięcy razy, a odsłuchów nabito sporo ponad pół miliona. Oprócz kozackiej okładki spodziewajcie się naprawdę konkretnego materiału od starego znajomego z Nowego Orleanu. Nie wiem czy tylko mnie tak bardzo cieszy obecność Young Roddy'ego? Miłej zabawy z naszym mixtapem tygodnia. Do końca weekendu postaramy się przygotować dla was recenzję materiału.

]]>https://popkiller.kingapp.pl/2013-06-01,sir-michael-rocks-while-you-wait-mixtapehttps://popkiller.kingapp.pl/2013-06-01,sir-michael-rocks-while-you-wait-mixtapeJune 1, 2013, 2:57 pmDaniel WardzińskiW ostatnim czasie prezentowaliśmy wam kilka numerów zapowiadających nowy mixtape Sir Michaela Rocksa. Póki co w Polsce nie cieszy się on taką popularnością jak w Stanach, ale to się powoli zmienia. Tytułowe "While You Wait..." odnosi się oczywiście do oczekiwania na oficjalny solowy debiut rapera zatytułowany "Banco". Mixtape, który zapełni fanom czas wyprodukowali m.in. Cardo, Larry Fisherman czy Freshman. Gościnnie pojawili się chociażby Mac Miller, Ab-Soul czy Da$h. Cały materiał możecie za darmo odsłuchać w rozwinięciu.Download Mixtape | Free Mixtapes Powered by DatPiff.comW ostatnim czasie prezentowaliśmy wam kilka numerów zapowiadających nowy mixtape Sir Michaela Rocksa. Póki co w Polsce nie cieszy się on taką popularnością jak w Stanach, ale to się powoli zmienia. Tytułowe "While You Wait..." odnosi się oczywiście do oczekiwania na oficjalny solowy debiut rapera zatytułowany "Banco". Mixtape, który zapełni fanom czas wyprodukowali m.in. Cardo, Larry Fisherman czy Freshman. Gościnnie pojawili się chociażby Mac Miller, Ab-Soul czy Da$h. Cały materiał możecie za darmo odsłuchać w rozwinięciu.

]]>https://popkiller.kingapp.pl/2012-03-28,wiz-khalifa-taylor-allderdice-recenzjahttps://popkiller.kingapp.pl/2012-03-28,wiz-khalifa-taylor-allderdice-recenzjaDecember 28, 2013, 5:01 pmDaniel WardzińskiNowy mixtape Wiza miał być według TYCH obietnic powrotem do jazdy rozpoczętej na świetnym "Kush & Orange Juice". Młody milioner z Pittsburgha sam zdał sobie sprawę, że droga obrana na "Rolling Papers" może nie okazać się tą, która pozwoli mu pozostać na szczycie przez wiele lat. Postanowił wrócić, jednocześnie idąc do przodu, bo "Taylor Allderdice" nie tylko wraca do starych patentów i rozwiązań (jak hook w "Mary X3", który jest zaśpiewany na starą melodię), ale też tworzy nowe i znowu prezentuje się jakby był typem, który płytami serwuje sesje relaksacyjne.Można go nie lubić, bo trzeba przyznać jest wyjątkowo wyrazisty. Można denerwować się na małą różnorodność w jego tekstach koncentrujących się na tematach ""życia na szczycie" i palenia szczytów w ilościach przeczących zdrowemu rozsądkowi. Denerwowało, że gość dysponujący taaaakim flow potrafi z premedytacją spłycić swój rapowy udział w numerze do bardzo prostego rapowania po dwa słowa na koniec każdego taktu... Może faktycznie niełatwo go polubić, ale jeśli wracać po wpadce, to tylko tak jak z "Taylor Allderdice".Wiz coraz bardziej przesiąka kalifornijskim klimatem, ale jednocześnie we fragmencie wywiadu, których tutaj sporo, mówi, że Pittsburgh, miejsce gdzie się wychował, wciąż wpływa m.in. na wybór bitów. Produkcje ID Labs, Dumonta, Sledgrena, Big Jerma czy Cardio są uszyte na miarę Wizowego flow i wkręcają się niesamowicie. Dla wielu zaskoczeniem może być udział Jake One'a, który perkusją w "The Grinder" kładzie na łopatki. Pianinkowy motyw z "Mia Wallace", boom-bapowa perkusja z "Nameless", kapitalne nawiązanie do pierwszej części w "Never Been II" z Amber i Rickiem Rossem... Muzycznych rozwiązań, które zwracają uwagę i zasługują na pochwały jest tutaj kilkukrotnie więcej niż na "Rolling Papers". Jeśli natomiast ktoś myślał, że Wiz wracając do takiej stylistyki przestanie być przebojowy... "The Cruise" może trochę nazbyt słodkawe, ale siłę przebicia ma niekiepską, szczególnie po tym przejściu w 1:08. A "My Favourite Song"? A brzmienie i wykorzystanie efektów dźwiękowych (np. przejeżdżający pociąg, padający deszcz) w "T.A.P"? Rewelacja. Muzycznie naprawdę ciężko się czepiać.Do czego można? Do nadmiernego udziału członków Taylor Gangu w robocie samego Wiza. O ile Chevy Woods to już trochę jak oczywiste uzupełnienie wieloletniego koleżki, a Amber Rose w konwencji "Never Been II" odnalazła się odpowiednio, o tyle ciągle przewijający się Juicy J bywa wkurzający. Koleżka rapuje z południowym akcentem stosując najprostsze rozwiązania rytmiczne, a to co ma do powiedzenia to raczej nawarstwianie wersów o hajsie, dupach, samochodach i wiecznym haju. Juicy na "Taylor Allderdice" powinien być przyprawą tak jak w świetnym zamykającym całość "Blindfolds", gdzie wpasował się świetnie. Sam Khalifa? Wrócił do trochę szybszego i gęstszego gromadzenia słów, poprawił śpiew (np. w "Amber Ice" z tym przejaranym wokalem brzmi świetnie,a na dodatek po chwili wchodzi z megastylową zwrotką). Różnorodność tematyczna nie została mocno poszerzona, ale chyba nie tego się spodziewaliśmy? W skrócie określiłbym to jako filozofia wypływająca z długich rozważań na temat zarobionych przez siebie pieniędzy. Czy hejterom się jednak podoba, czy nie, na bank jest to w pewien sposób dopingujące i motywujące do sprawnego działania. Zresztą, ciężko byłoby nie wyhodować sobie sporego ego będąc w sytuacji Khalify, nie?Kiedy po dobrym wysiłku siada się w fotelu i wrzuca np. "Mia Wallace" albo "Nameless" ciężko tego gościa nie lubić. Na "Taylor Allderdice" dużo jest muzyki z jajami, dużo dowodów na to, że Wiza nie da się ignorować, a momentów przy których kręci się nosem jest wręcz zaskakująco niewiele. Najbardziej wyraziste momenty? Mistrzowska konfrontacja stylów ze Smoke DZA, niezwykle efektowna kontynuacja "Never Been", hitowy potencjał "The Cruise" i "My Favourite Song", pachnące starą Kalifornią "Brainstorm"... Długo by wymieniać. Kolejny bardzo dobry mixtape w dorobku Khalify. Piątka.Pobierz Taylor Allderdice TYCH obietnic powrotem do jazdy rozpoczętej na świetnym "Kush & Orange Juice". Młody milioner z Pittsburgha sam zdał sobie sprawę, że droga obrana na "Rolling Papers" może nie okazać się tą, która pozwoli mu pozostać na szczycie przez wiele lat. Postanowił wrócić, jednocześnie idąc do przodu, bo "Taylor Allderdice" nie tylko wraca do starych patentów i rozwiązań (jak hook w "Mary X3", który jest zaśpiewany na starą melodię), ale też tworzy nowe i znowu prezentuje się jakby był typem, który płytami serwuje sesje relaksacyjne.

Można go nie lubić, bo trzeba przyznać jest wyjątkowo wyrazisty. Można denerwować się na małą różnorodność w jego tekstach koncentrujących się na tematach ""życia na szczycie" i palenia szczytów w ilościach przeczących zdrowemu rozsądkowi. Denerwowało, że gość dysponujący taaaakim flow potrafi z premedytacją spłycić swój rapowy udział w numerze do bardzo prostego rapowania po dwa słowa na koniec każdego taktu... Może faktycznie niełatwo go polubić, ale jeśli wracać po wpadce, to tylko tak jak z "Taylor Allderdice".

Wiz coraz bardziej przesiąka kalifornijskim klimatem, ale jednocześnie we fragmencie wywiadu, których tutaj sporo, mówi, że Pittsburgh, miejsce gdzie się wychował, wciąż wpływa m.in. na wybór bitów. Produkcje ID Labs, Dumonta, Sledgrena, Big Jerma czy Cardio są uszyte na miarę Wizowego flow i wkręcają się niesamowicie. Dla wielu zaskoczeniem może być udział Jake One'a, który perkusją w "The Grinder" kładzie na łopatki. Pianinkowy motyw z "Mia Wallace", boom-bapowa perkusja z "Nameless", kapitalne nawiązanie do pierwszej części w "Never Been II" z Amber i Rickiem Rossem... Muzycznych rozwiązań, które zwracają uwagę i zasługują na pochwały jest tutaj kilkukrotnie więcej niż na "Rolling Papers". Jeśli natomiast ktoś myślał, że Wiz wracając do takiej stylistyki przestanie być przebojowy... "The Cruise" może trochę nazbyt słodkawe, ale siłę przebicia ma niekiepską, szczególnie po tym przejściu w 1:08. A "My Favourite Song"? A brzmienie i wykorzystanie efektów dźwiękowych (np. przejeżdżający pociąg, padający deszcz) w "T.A.P"? Rewelacja. Muzycznie naprawdę ciężko się czepiać.

Do czego można? Do nadmiernego udziału członków Taylor Gangu w robocie samego Wiza. O ile Chevy Woods to już trochę jak oczywiste uzupełnienie wieloletniego koleżki, a Amber Rose w konwencji "Never Been II" odnalazła się odpowiednio, o tyle ciągle przewijający się Juicy J bywa wkurzający. Koleżka rapuje z południowym akcentem stosując najprostsze rozwiązania rytmiczne, a to co ma do powiedzenia to raczej nawarstwianie wersów o hajsie, dupach, samochodach i wiecznym haju. Juicy na "Taylor Allderdice" powinien być przyprawą tak jak w świetnym zamykającym całość "Blindfolds", gdzie wpasował się świetnie. Sam Khalifa? Wrócił do trochę szybszego i gęstszego gromadzenia słów, poprawił śpiew (np. w "Amber Ice" z tym przejaranym wokalem brzmi świetnie,a na dodatek po chwili wchodzi z megastylową zwrotką). Różnorodność tematyczna nie została mocno poszerzona, ale chyba nie tego się spodziewaliśmy? W skrócie określiłbym to jako filozofia wypływająca z długich rozważań na temat zarobionych przez siebie pieniędzy. Czy hejterom się jednak podoba, czy nie, na bank jest to w pewien sposób dopingujące i motywujące do sprawnego działania. Zresztą, ciężko byłoby nie wyhodować sobie sporego ego będąc w sytuacji Khalify, nie?

Kiedy po dobrym wysiłku siada się w fotelu i wrzuca np. "Mia Wallace" albo "Nameless" ciężko tego gościa nie lubić. Na "Taylor Allderdice" dużo jest muzyki z jajami, dużo dowodów na to, że Wiza nie da się ignorować, a momentów przy których kręci się nosem jest wręcz zaskakująco niewiele. Najbardziej wyraziste momenty? Mistrzowska konfrontacja stylów ze Smoke DZA, niezwykle efektowna kontynuacja "Never Been", hitowy potencjał "The Cruise" i "My Favourite Song", pachnące starą Kalifornią "Brainstorm"... Długo by wymieniać. Kolejny bardzo dobry mixtape w dorobku Khalify. Piątka.

Pobierz Taylor Allderdice

]]>