Inżynier dźwięku zwrócił uwagę na problem, jaki rodzi się przy okazji użycia sztucznej inteligencji w celu tworzenia utworów muzycznych. Na Instagramie napisał:

"Próbowałem powiedzieć, że w takim właśnie miejscu teraz jesteśmy z AI. Z jakiegoś powodu ta zwrotka zwróciła uwagę wszystkich. No więc co robimy? Z jednej strony jestem świadomy tego, że nie możemy powstrzymać technologii. Jak dżin już wyskoczył z butelki, nie można go do niej z powrotem wsadzić. Jednak z drugiej strony musimy chronić prawa artystów. Zresztą nie tylko ich, ale całego społeczeństwa. Ludzie nie powinni mieć brać sobie twojego nazwiska, wizerunku i podobizny bez zgody. Musimy do tego prawa dodać także głos. Musimy uczyć się na przeszłych błędach. Oczywiście byłbyś głupcem, gdybyś chciał ścigać każdą osobę, która będzie robić coś takiego. Nauczyliśmy się tego po lekcji z Napsterem. Jedynym rozwiązaniem, które to zmieni, jakie widzę, jest zmiana prawa. Jest tyle różnych opcji. Możemy zmienić prawo USA już jutro, ale internet jest ogólnoświatowy. Żyjemy w niesamowitych czasach!"

W komentarzach pod postem Youg Guru wypowiedziało się kilku producentów. Między innymi DJ Spinna, DJ Clark Kent i Lord Finesse. Ten ostatni napisał: "Powiem tak, jak tylko powiesz sztucznej inteligencji, żeby brzmiała jak "ktoś", to od razu temu komuś zapłaćcie hajs. Mówisz AI, żeby kopiowała czyjś głos, ruchy.  Nie możesz kopiować czegoś, co nie istnieje, więc płać za to, co kopiujesz."

[[{"fid":"77716","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Okazuje się, że producent znalazł ją przypadkiem podczas covidowej kwarantanny. Przeglądał, któregoś dnia pliki na komputerze, gdy nagle trafił właśnie na folder, w którym znajdował się remix legendarnego numeru Jiggi, ale z gościnnym udziałem MJ'a. Okazało się zatem, że plotka o takim collabo, od lat krążąca po internecie, była w rzeczywistości prawdą.

"No więc Michael Jackson jest w remiksie 'Girls, Girls, Girls' - wersji A. Nigdy o tym nie wiedziałem. Nie wiem, może nie poszedłem tego dnia do studia. Myślałem, że to jakaś miejska legenda, coś, co Jay powiedział jako żart, albo coś w rodzaju mitu" - powiedział Just. "No i któregoś dnia szukałem czegoś na serwerze i znalazłem folder o nazwie 'MJ Vocals'. Pomyślałem sobie: 'MJ? Czy to nie chodzi o Michaela Jacksona?' Pamiętasz, że oni mieli wspólną wersję 'You Rock My World' [singiel Michaela Jacksona z 2001 roku. Jay-Z znalazł się w remiksie wyprodukowanym przez legendarny duet The Trackmasters - przyp. red.]. Myślałem, że to były ślady z tej sesji. Nie wydaje mi się, żeby oni to nagrali w Baseline Studios, ale posłucham i sprawdzę, co to jest. No i słuchając, zdałem sobie sprawę, że to on [Michael - przyp. red.] śpiewający w 'Girls, Girls, Girls'. Mówię do siebie: 'A więc to jednak prawda.' Ostatnie 20 lat, a ja to znalazłem podczas kwarantanny. Przez te wszystkie lata nie wiedziałem, że to prawda, a okazuje się, że pliki były u mnie na dole cały ten czas."

[[{"fid":"77630","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"77631","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Nas i Preemo ostatnio współpracowali w kawałku "Beat Breaks", który znalazł się na epce legendarnego producenta zatytułowanej "Hip Hop 50: Vol. 1".

Inną ciekawostką, jakiej można dowiedzieć się z nowego albumu Nasa, jest to, że dziś, ponad 20 lat po legendarnym beefie z Jay'em-Z obydwaj raperzy potrafią żartować z tej sytuacji. "No beef or rivals, they playing ‘Ether’ on TIDAL / Brothers can do anything when they decide to / In a Range Rover, dissecting bars from ‘Takeover’ / Sometimes I text Hova like, ‘N-gga, this ain’t over,’ laughing," - nawija Nasir w kawałku "Thun".



Na początku lat 2000. beef między Nasem a Jiggą rozpalał fanów hip-hopu na całym świecie. To jego rezultatem są takie kawałki jak "Takeover" i "Supa Ugly" Jay'a czy "Ether" i "Last Real Ni**a Alive" Nasa. Jednak ten konflikt to na szczęście pieśń przeszłości. Obydwaj raperzy współpracują ze sobą od lat. Ostatnio można było ich usłyszeć na płycie DJ'a Khaleda "KHALED KHALED" w utworze "Sorry Not Sorry".

Raport dotyczący piątkowych premier, w tym "King's Disease III" przeczytacie tutaj.

"To głównie sprowadza się do relacji z daną osobą. Tu zawsze wchodziły w grę relacje. Czasem chodzi o talent, czasem ktoś mnie poprosi, żebym się na czymś pojawił. Właściwie to na prawie wszystkich piosenkach, na których się pojawiłem, pojawiłem się, bo ktoś mnie poprosił. Ja nigdy nie proszę innych o to, żeby pojawić się w ich utworach. Nigdy też nie biorę pieniędzy za featy" - powiedział Jay.

Raper wypowiedział się też na temat odmawiania gościnnych udziałów. "Wolę mówić prosto z mostu [...] Czasami chcę to zrobić, ale jestem w konkretnym momencie swojego życia i nie mogę. Z reguły jednak staram się być konkretny, nie chcę marnować ludziom czasu."

Odniósł się też do pytania o rapową emeryturę. "Próbowałem tego [w 2003, po premierze "The Black Album" - przyp. red]. Potrzebowałem przerwy, byłem w tym czasie wypalony. Każdego roku wypuszczałem album i któregoś dnia powiedziałem sobie: 'Jestem zmęczony'. [...] Byłem wtedy totalnie wypalony. [...] Aktualnie nie robię muzyki, nie nagrywam płyty, ale nigdy nie powiem, że jestem na emeryturze. To jest dar, więc kim ja jestem, żeby go tłumić? To, co bym zrobił, mogłoby mieć inną formę, może nie album, a może jednak właśnie płytę. Nie mam pojęcia, ale pozostawiam tę kwestię otwartą."

Jedynym, jak na razie, gościnnym udziałem Jiggi w 2022 była zwrotka w "Neck & Wrist" z ostatniego albumu Pusha T "It's Almost Dry", a ostatnią solówką "4:44", wydana w 2017 roku.

JAY-Z says he doesn't charge for collaborations, says they are mostly based on relationships and sometimes talent#HartToHeart Season 2 is now streaming on @peacockTVpic.twitter.com/GmB4z6i6Np

— JAY-Z Daily (@JAY_Z_Daily) July 15, 2022

Na hipnotyzującym podkładzie, trochę przez progresję nut kojarzącym się z "No Church In The Wild", panowie nawijają o zaletach luksusowego życia i swoim statusie w rap grze. Pusha w refrenie nawija takie wersy jak: "First in the Beach with a million-dollar auto/Bring the cameraman, we can shoot our own 'Narcos'", odnosząc się do swojego ulubionego tematu, czyli kokainy. Jay-Z na początku zwrotki wraca do zarzutów stawianych przez aktora Faizona Love''a, który w jednym z wywiadów stwierdził, że cała dilerska przeszłość rapera to kłamstwo: "The phase I’m on, love, I wouldn’t believe it either/I’d be like, ‘Jay-Z’s a cheater,’ I wouldn’t listen to reason either."

"Neck & Wrist" jest trzecim singlem zapowiadającym nadchodzący krążek Pusha T "It's Almost Dry". Pierwszym był "Diet Coke" na bicie 88-Keys i Kanye'ego Westa. Drugi kawałek zatytułowany "Hear Me Clearly" można usłyszeć na płycie "I Know NIGO" japońskiego DJ'a, projektanta mody i dyrektora kreatywnego domu mody Kenzo.

"Jest bardziej różnorodny" - powiedział o nadchodzącym krążku Pusha-T. "Myślę, że 'Daytona' była dobra, (...) Czuję, że ten [nowy - przyp. red.] album jest bardziej kompletny z tą samą ilością niesamowitości w sobie, ale wersy są lepsze i staram się iść do przodu jako twórca" - dodał.

[[{"fid":"72682","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Jay-Z, także na Twitterze, odpowiedział: "To prawda. Nawet więcej, wiedziałem, jak wszystko mogło się potoczyć, więc mnie to prześladuje... Streets Is Watching było pierwszym kawałkiem, który został nagrany!"

Raper sugerował tym samym, że pierwotnie chciał pójść w bardziej klasyczne "uliczne" brzmienie obecne na kultowym debiucie "Reasonable Doubt", finalnie jednak zwrócił się w stronę bardziej mainstreamową, nastawiając się na mocny strzał komercyjny... który nie nastąpił. Jigga naraził się więc na zarzuty o "sprzedanie się", faktycznie nie zarabiając na tym tyle, ile oczekiwał. "In My Lifetime, Vol. 1" jest drugim studyjnym krążkiem Jaya-Z. W 1998 roku znalazł się na 150. miejscu listy US Billboard 200. Promował go singiel "Sunshine", który przypominamy na dole newsa wraz ze wspomnianym przez Hovę "Streets Is Watching"

Our main argument is his hate for Vol 1.
He is embarrassed for trying to make a monster & not putting numbers up. But ALOT of this lp contains his best moments. Fight me @schttps://t.co/Sch3uD6BIq

— ahmir•quest• 5 letters only (@questlove) January 16, 2022

Agreed . More so, I know what could have been, so it haunts me … streets is watching was the first song made ! https://t.co/Nh7rwZ8gZ4

— Mr. Carter (@sc) January 16, 2022

Obok Jaya wśród popierających znaleźli się Meek Mill, Big Sean, Fat Joe, Yo Gotti, Killer Mike, ale także gwiazdy R&B - Kelly Rowland i Robin Thicke. Złożyli oni swoje podpisy w liście wzywającym do wprowadzenia ustawy, skierowanym między innymi do gubernatora stanu Nowy Jork.

Ustawa, zaprezentowana jeszcze w listopadzie zeszłego roku, ogranicza dopuszczanie muzyki pozwanego oraz innej jego kreatywnej ekspresji, jako dowodu przed sądem. Wymusza ona jednocześnie przedstawienie niepodważalnych dowodów na to, że to, co znajduje się w tekście, rzeczywiście jest prawdą, a nie fikcją. 18 stycznia została ona zaakceptowana przez jedną z komisji senackich, dzięki czemu zwiększyły się szanse na podanie jej pod właściwe głosowanie.

"Ta sprawa jest ważna dla Jaya-Z i innych artystów, którzy połączyli siły, by wesprzeć tą zmianę" - powiedział prawnik Hova Alex Spiro. "Długo na to czekaliśmy. Pan Carter jest z Nowego Jorku i jeśli może to wesprzeć swoim imieniem i osobą, to chce to zrobić" - dodał. W sprawie ustawy wypowiedział się też Fat Joe: "Nasze teksty są kreatywną formą ekspresji i rozrywki. Jak w każdym innym gatunku. Chcemy, by nasze słowa były uznawane za sztukę, a nie jako amunicja do skazywania w sądzie. Mam nadzieję, że gubernator i wszyscy ludzie tworzący prawo w Nowym Jorku wezmą nasz list pod uwagę, uchronią nasze artystyczne prawa i podejmą odpowiednią decyzję, by ustawa przeszła."

Hip-hopowe teksty często były wykorzystywane do skazywania raperów przed sądem. W tym kontekście warto wspomnieć, chociażby o takich MC's jak Bobby Shmurda czy nieżyjący już Drakeo The Ruler. Traktowanie tekstów jako dowodu sądowego miało miejsce też w przypadku Bonusa RPK.

***

[[{"fid":"68813","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

już sugeruje, że film będzie skupiać się na sztuce emceeingu. Wiadomo, że pojawią się w nim takie postaci, jak Jay-Z, Common, KRS-One, Doug E. Fresh, Eminem czy Snoop Dogg. Kane zamieścił na swoim Insta zdjęcie ze Snoopem, pod którym napisał: "Dziękuję Snoopowi i Lady London za bycie częścią mojego Dokumentu. Paragraphs I Manifest. Dzisiaj mówiliśmy o naprawdę wartościowych rzeczach. Naprawdę was doceniam."

Big Daddy Kane pracuje nad filmem od miesięcy. We wrześniu, także na swoim Instagramie przekazał, że J. Cole również pojawi się wśród osób biorących udział w projekcie. Podzielił się filmikiem, w którym stoi obok Cole'a i mówi o jego wpływie na hip-hop i tym, dlaczego wychowanek Jaya-Z jest tak ważnym raperem dla tej kultury. "Wielu ludzi teraz podchodzi do takich jak ja i inni [legendy rapu - przyp. red.] i mówi, jak bardzo nas szanuje, póki jeszcze tu jesteśmy, ale słuchajcie: Chcę powiedzieć, jak bardzo szanuję tego młodego brata, naprawdę" - powiedział. "Chcę temu młodemu bratu powiedzieć, że jest w tej chwili moim ulubionym MC. To jest brat, który sprawia, że czuję, że Hip-Hop ciągle żyje i jest tu na stałe, gdy słyszę, jak ten brat nawija i słucham jego muzyki. Kocham cię, bracie" - dodał.

Premiera "Paragraphs I Manifest" planowana jest na wiosnę 2022 roku. Pojawią się w nim dodatkowe komentarze między innymi Melle Mela i legendarnego producenta Rodney'a "Darkchilda" Jerkinsa.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Big Daddy Kane (@officialbigdaddykane)

Drugim numerem jest "King Kong Riddim". Tu, oprócz Jaya, słyszymy zwrotki Jadakissa i Conwaya The Machine, a także refren, który dorzucił BackRoad Gee. Dostajemy już bardziej oszczędną produkcję, mocno opartą o bębny, ale także bas i klawisze.

Najpierw z refrenem i jamajską stylówą wjeżdża BackRoad Gee. Następnie Jada zaczyna swoją część wersami "Uh, the wild boys, King Kong of the cowboys (Mm)/You see the bloodshed after you hear the loud noise". Drugą zwrotkę zalicza Conway, rozpoczynając wejście tak: "Feelin' like I'm in my best shape ever (Ha), neck full of treasure/My investments together, might have Jeff do the leather" Jako ostatniego słyszymy Jaya, który swoją zwrotkę rozpoczyna wersami: "We raised by wolves in the crack den/We the Chicago Bulls, ni**a, of back then/That boy Tiger Woods, don't make me back nines/We paid in full, sheep skin with the wool".

Soundtrack do filmu ukazał się nakładem Roc Nation, a sam film premierę w Stanach miał 22 października. W Polsce do obejrzenia już od najbliższej środy.

Poprzednim razem panowie spotkali się w numerze "BBC" z "Magna Carta Holy Grail", a jak dotąd jest to piąta kooperacja raperów. Utwór "Sorry Not Sorry" został opatrzony eleganckim klipem reżyserii Hype'a Williamsa, w którym widzimy weteranów cieszących się wspólnym czasem w kasynie. Tekstowo kawałek to klasyczna celebracja sukcesu. Poza raperami w numerze udzielił się na refrenie James Fauntleroy oraz Beyonce na chórkach.

Singiel pochodzi z wydanego dziś kolejnego albumu DJ-a Khaleda, "KHALED KHALED". Na krążku klasycznie udzieliła się plejada gwiazd, od Cardi B po Justina Biebera.

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Jay-Z użył nieznanej wcześniej zwrotki zmarłego rapera do wspólnego numeru "What It Feels Like", który pojawi się na ścieżce dźwiękowej do filmu "Judas & The Black Messiah". Numer został wyprodukowany przez Hit-Boya. Jego pełną wersję będziemy mieli okazję usłyszeć wraz z premierą ścieżki dźwiękowej do filmu.

Póki co, fragment utworu możecie usłyszeć w trailerze filmu, który już jutro pojawi się na platformie HBO GO.

Na playliście znalazło się miejsce m.in. dla Benny'ego The Butchera, Boldy'ego Jamesa czy Conway'a The Machine, czyli raperów, którzy współtworzą kolektyw Griselda. Innymi ciekawymi pozycjami były "Spicy" starego wroga Hovy, Nasa, "Deep Reverence"Big Seana z ostatnią pośmiertną zwrotką Nipsey'a Hussle czy "Christopher Walking" zastrzelonego w tym roku Pop Smoke'a.

Aż trzy pozycje na playliście zdobyły numery z debiutanckiego albumu Jay'a Eletronica "A Written Testimony", w którym Hova brał bardzo duży udział i dograł się do większości numerów, będąc w zasadzie nieoficjalnym współtwórcą płyty.

Pełną listę numerów możecie zobaczyć poniżej, natomiast oficjalnej playlisty możecie posłuchać jedynie na Tidalu, czyli platformie streamingowej rapera.

1. Jay Electronica – “Universal Soldier”
2. Boldy James – “Speed Demon Freestyle”
3. Freddie Gibbs – “Scottie Beam”
4. KeiyaA – “Rectifiya”
5. Conway the Machine – “Spurs 3 (Feat. Benny the Butcher & Westside Gunn)”
6. Nas – “Car #85 (Feat. Charlie Wilson)”
7. Drake – “Chicago Freestyle (Feat. Giveon)”
8. The Weeknd – “Snowchild”
9. Beyonce – “Black Parade”
10. Sault – “Stop Dem”
11. KeiyaA – “Every Nigga Is A Star”
12. Lil Baby – “We Paid (Feat. 42 Dugg)”
13. Big Sean – “Deep Reverence (Feat. Nipsey Hussle)”
14. Drake – “Laugh Now, Cry Later (Feat. Lil Durk)”
15. Burna Boy – “Onyeka (Baby)”
16. Master KG – “Jerusalema (Feat. Burna Boy & Nomcebo Zikode)”
17. Jazmine Sullivan – “Lost One”
18. Lil Baby – “Grace (Feat. 42 Dugg)”
19. Benny the Butcher – “One Way Flight (Feat. Freddie Gibbs)”
20. 2 Chainz – “Southside Hov”
21. Jay Electronica – “Ghost of Soulja Slim”
22. Westside Gunn – “Allah Sent Me (Feat. Benny the Butcher & Conway the Machine)”
23. Westside Gunn – “Claiborne Kick (Feat. Boldy James)”
24. Busta Rhymes – “Look Over Your Shoulder (Feat. Kendrick Lamar)”
25. Lil Durk – “The Voice”
26. Lil Baby – “Emotionally Scarred”
27. Morray – “Quicksand”
28. SAINt JHN – “Roses (Remix Feat. Future)”
29. DJ Khaled – “Popstar (Feat. Drake)”
30. Pop Smoke – “Christopher Walking”
31. Nas – “Spicy (Feat. Fivio Foreign & A$AP Ferg)”
32. Travis Scott – “Franchise (Feat. Young Thug & M.I.A.)”
33. Megan thee Stallion – “Savage (Remix Feat. Beyonce)”
34. Roc Marciano – “Downtown ’81”
35. Roc Marciano – “Covid Cough”
36. Mach-Hommy – “Squeaky Hinge”
37. Lil Wayne – “B.B. King Freestyle (Feat. Drake)”
38. Freddie Gibbs & The Alchemist – “Baby $hit”
39. Polo G – “Wishing For A Hero (Feat. BJ the Chicago Kid)”
40. Jay Electronica – “A.P.I.D.T.A.”

Z artystą rodem z Ferguson porozmawialiśmy przy okazji koncertu w ramach polsko-amerykańskiego projektu Culture Revolution, a podczas konkretnej pogawędki Keyon opowiedział nam również m.in. o dogrywaniu muzyki do filmu biograficznego o Miles'ie Davisie, współpracy z Pharoahe Monchem, Big K.R.I.T.'em, Mac Millerem, karierze producenckiej czy pragnieniu zmieniania świata poprzez muzykę.

Rozmowa, tłumaczenie, montaż: Marcin Natali
Kamera: Mateusz Natali, Jakub Sandecki
Zdjęcia z koncertu: Young Sandi

Dokładna rozpiska minutowa całej rozmowy w opisie filmiku na YouTube'ie.

A rok zaczął się wybornie - od spontanicznego rapu A-F-R-O na bicie z debiutu Ja Rule'a "Venni Vetti Vecci" z roku 1999!

Mowa o podkładzie z numeru "It's Murda", w którym Ja Rule'a na mikrofonie wsparli Jay-Z oraz DMX. Utwór ten był kolejnym z serii tracków nowojorskiego trio i supergrupy, powołanej do życia przez Irv Gottiego w 1995 roku. Docelowo Rule, Jay i X mieli nagrać wspólny album jako Murder Inc., pojawili się też wspólnie na legendarnej okładce magazynu XXL. Finalnie niestety jednak projekt nie doszedł do skutku. Pełną listę collabo między członkami grupy możecie znaleźć tutaj.

Pod spodem spontan od A-F-R-O zatytułowany "2020 Rhyme", oryginalne "It's Murda" z płyty Ja Rule'a oraz wspomniana okładka przedstawiająca supergrupę Murder Inc.

[[{"fid":"56662","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Ja Rule feat. Jay-Z and DMX - It's Murda (Venni Vetti Vecci, 1999)

[[{"fid":"56663","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"56896","view_mode":"default","fields":{"format":"default","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false}},"attributes":{"height":675,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

Przypominamy też nasz 25-minutowy videowywiad z A-F-R-O, przeprowadzony podczas jego wizyty w Warszawie:

[[{"fid":"56664","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

Dziś rano w dniu swoich 50 urodzin... wpuścił całą dyskografię na Spotify. Niespodziewany ruch i ukłon dla słuchaczy, dzięki któremu dostęp do muzyki rapera zyskało szersze grono młodych fanów, nie zaopatrzonych w CD'ki albo konta w innych serwisach. My zachęcamy do zgłębienia całej dyskografii, zaczynając od genialnego "Reasonable Doubt", jednej z najważniejszych płyt lat '90 a kończąc na "4:44", jednej z najlepszych płyt ostatnich lat.

Sprawdź też:Jay Z ocenia swoje własne albumy - ranking

Skyzoo z hołdem dla debiutu Jay-Z: "An Ode To Reasonable Doubt" (Przesyłka Polecana #7)

JAY-Z i Beyoncé "OTR II" - Para prezydencka z audiencją na Waszyngtona (relacja)

Jay-Z publikuje listę rapowych inspiracji z okazji wejścia do Songwriters Hall of Fame

Jay-Z "In My Lifetime" (prod. Ski Beatz) - debiutancki singiel z 1995 r. (Diggin In The Videos #349)

Ski Beatz "Widzieć początki Jaya Z i Roc-A-Fella to była piękna sprawa" - videowywiad

Wyświetl ten post na Instagramie.

Happy birthday, Hov Welcome back to Spotify. Go hear #JAYZ’s albums right now at the link in bio.

Post udostępniony przez Spotify (@spotify) Gru 3, 2019 o 9:00 PST

Raperka zaliczyła bardzo udane półrocze i może się pochwalić jednym z najlepszych zwrotek w tegorocznych cypherach. Ponadto na swoim krążku udało jej się zebrać takie ksywki jak Juicy J czy inny Freshman, DaBaby.

Wyświetl ten post na Instagramie.

I would like to announce that I am officially apart of the @rocnation fam!!! The grind don’t stop ! #realhotgirlshit

Post udostępniony przez Hot Girl Meg (@theestallion) Wrz 13, 2019 o 1:18 PDT

Jeśli młodsi fani chcieli uzupełnić zaległość o ten album szukając go na streamingach to mieli spore utrudnienie - Jigga postanowił udostępnić go jedynie na swoim Tidalu, przez co osoby korzystające np ze Spotify nie miały do niego dostępu. Teraz sytuacja się zmieni, ale... nie do końca.

Mr. Carter postanowił bowiem wrzucić album, ale tylko na wybrane serwisy - YouTube Music Premium, SoundCloud, iTunes, Amazon Music, Google Play Music, a nawet Pandora, Napster czy Tesla. Czegoś Wam tu brakuje? A no Spotify i Apple Music - Jay uznał bowiem, że chętnie udostępni krążek mniejszym serwisom, nie zagrażającym jego Tidalowi - głównej konkurencji nie dokarmi, zarazem ukazując swoją otwartość wobec innych. Perfekcyjnie rozegrana partia - karty rozdane, ale na swoich zasadach. Can't knock the hustle. Since 1996.

[[{"fid":"52398","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Sprawa Meeka doprowadziła do ruchu społecznego "Free Meek", w którą mocno zaangażowany był m.in. wspomniany Shawn Carter czy też aktor Kevin Hart. Raper z Filadelfii otrzymał nawet wsparcie od Drake'a, z którym wcześniej prowadził beef.

5-odcinkowy dokument będzie skupiał się na wadach amerykańskiego sądownictwa, które według twórców jest przeżarte korupcją.

Jiggaman oficjalnie został miliarderem. Jego pieniądze i inwestycje wyceniane są na 220 mln $, udziały w alkoholowych markach D’Ussé i Armand de Brignac - na 410 mln, TIDAL - 100 mln, Roc Nation - 75 mln, muzyczny katalog - 75 mln, kolekcja dzieł sztuki - 70 mln, a inwestycje w nieruchomości dodają brakujące 50 mln dolarów. Wg Forbes Jay stał się tym samym pierwszym hip-hopowym miliarderem, a wersy "Y'all on the 'gram holdin' money to your ear/ There's a disconnect, we don't call that money over here, yeah" wybrzmiewają jeszcze dobitniej.

Can't knock the hustle, for real.

Sprawdź też:Jay Z ocenia swoje własne albumy - ranking

Skyzoo z hołdem dla debiutu Jay-Z: "An Ode To Reasonable Doubt" (Przesyłka Polecana #7)

JAY-Z i Beyoncé "OTR II" - Para prezydencka z audiencją na Waszyngtona (relacja)

Jay-Z publikuje listę rapowych inspiracji z okazji wejścia do Songwriters Hall of Fame

Jay-Z "In My Lifetime" (prod. Ski Beatz) - debiutancki singiel z 1995 r. (Diggin In The Videos #349)

Ski Beatz "Widzieć początki Jaya Z i Roc-A-Fella to była piękna sprawa" - videowywiad

[[{"fid":"52398","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

17 lat później brooklyński wyjadacz postanowił stworzyć własną interpretację debiutu Jaya, ale zamiast pójść na łatwiznę i w mixtejpowym stylu zarapować na oryginalnych instrumentalach, Sky połączył siły z multiinstrumentalistą i producentem Antmanem Wonderem, który skomponował, zagrał i zaaranżował wszystkie podkłady od nowa - bez użycia sampli. W rezultacie dostaliśmy projekt, który stanowi świetne dopełnienie kapitalnego "Elmatic" autorstwa Elzhi'a i Will Sessions z 2011 roku - w tamtym przypadku wersji "live" i nowych aranżacji doczekały się bity z Illmatica, tutaj nowe życie tchnięto w często zestawiany z debiutem Nasa pierwszy album w historii Roc-A-Fella Records. Czy duet Skyzoo & Antman sprostał jakże ambitnemu zadaniu?

I to jak! Oda do "Reasonable Doubt" to 9 utworów, będących interpretacją klasycznych tracków z debiutu Jaya - zamiast "Dead Presidents" dostajemy "Meeting The Presidents", zamiast "Politics As Usual" - "The Usual Politics" i tak dalej. Świetna selekcja numerów, które obaj Panowie wybrali pomogła im odtworzyć klimat oryginału, zarazem wzbogacając doświadczenie o alternatywne aranżacje, wręcz filmowo uzupełnione smyczkami, żywymi instrumentami oraz gościnnymi występami dobrze wpasowującymi się w koncept kawałków. Skyzoo w tekstach zawiera dużo nawiązań do oryginałów, włącznie z refrenami i poszczególnymi wersami wiążącymi całość, a zarazem bawi się słowem i konwencją, prezentując nam swoje wersje klasyków Jiggi. Zamiast wersów o dilerce dostajemy opowieści dobrego chłopaka z sąsiedztwa i czujnego obserwatora, który wspomina, jakie wrażenie robili na nim goście tacy jak Jay.

Sky walczy więc z innymi "demonami" w "Praying Against The D'Evils", ma inne wyrzuty sumienia w "The Truth About Regrets", ale klimat całości odtworzony zostął bezłędnie - łącznie z wokalnymi samplami Snoopa, Prodigy'ego czy Fat Joe w refrenach - wokalne cuty są też jedynymi samplami na płycie. To, jak Antman Wonder zagrał od nowa wszystkie znane nam dobrze bity oparte na samplach z soulu i jazzu budzi ogromny, szczery podziw - podobnie jak refreny Meli Machinko czy Kay Cole, odtwarzające występy Mary J. Blige i Mecci w "Can't Knock The Hustle" i "Feelin' It". Nie dziwne więc, że w rezultacie DJ Premier, zajarany brzmieniem i produkcją na "An Ode..." zdecydował się współpracować z Antmanem, samplując jego kompozycje na drugim projekcie z Roycem da '5"9 pod szyldem "PRhyme". W kategorii tribute'u i hołdu dla klasyka ten 9-kawałkowy projekt spisał się na medal - dopracowanie muzyki w najmniejszych szczegółach, rap kipiący esencją Brooklynu i alternatywne wersje uwielbianych przez nas tracków to prawdziwa uczta dla uszu. Brawo!

Pod spodem teledysk do "Meeting The Presidents" (nakręcony pod legendarnym adresem 560 State Street, czyli miejscu gdzie przez wiele lat mieszkał Jay-Z), promujący album, odsłuch całości oraz galeria zdjęć wydania fizycznego CD.

[[{"fid":"51413","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Przypominamy też nasz videowywiad ze Skyzoo i Apollo Brownem:

[[{"fid":"51461","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Lil Uzi Vert na początku tego roku stwierdził, że kończy karierę muzyczną. Okazało się, że popadł w konflikt z własnym labelem, który blokował opublikowanie jego dawno zapowiadanego albumu, "Eternal Atake". 

Niedawno na instastory artysty pojawiło się zdjęcie z podpisem "Back in the studio, thank you @rocnation, #FreeUzi". Wytwórnia zrepostowała zdjęcie na swoim instastory, co może oznaczać, że "Eternal Atake"ujrzy jednak światło dzienne.

Po tym wydarzeniu DJ Drama poinformował na swoim Tweeterze, że Uzi może wypuścić album, kiedy tylko chce. Miejmy nadzieję, że sytuacja niedługo w pełni się wyklaruje i będziemy mogli cieszyć się nową muzyką od Uziego.

Album "Everything Is Love" był tak naprawdę słynny na długo, zanim się ukazał. Plotki o wspólnej płycie Królowej Popu i Króla Hip-Hopu krążyły od kiedy Beyonce i Jay-Z wyruszyli na wspólną trasę koncertową w 2014r. I gdy nawet najwytrwalsi fani przestali wierzyć, że usłyszą ich wspólną płytę… podczas pewnego czerwcowego koncertu w Londynie para ogłosiła, że w serwisach streamingowych i na iTunes właśnie ukazała się ich nowa płyta. Teraz krążek dostępny będzie także w formie fizycznej – na razie na płycie CD, wkrótce także na winylu.

Ciężko traktować to, co zobaczyliśmy jako muzyczny koncert. Prędzej spektakl na muzyce oparty. Ogromna scena ruszająca się w przestrzeni połowy długości stadionu, sztuczne ognie, ogromny ekran z wizualizacjami, tancerze, sięgający środka stadionu wybieg, po którym paradowali Jay i Beyonce. Praktycznie każdy numer różnił się od siebie wizualnie, od minimalistycznych (jakkolwiek słowo to kontrastowałoby z rozmachem) po rozsuwający się ekran czy pędzącą nad tłumem scenę. Wszystko dopracowane w detalach, dopełniające całe muzyczne wrażenie. Jeśli Hov i B ruszają w trasę to nie ma tu miejsca na standardowe podejście.

Jest za to miejsce na to, co najważniejsze - muzykę. Tak, mimo że show nabrało walorów wręcz musicalowych a końcowe 5-minutowe napisy przypominały nam bardziej hollywoodzki blockbuster niż koncert to nadal na pierwszym planie był występ na żywo. I pięknie kontrastowało to z gwiazdeczkami wspierającymi się playbackiem gdy trzeba pokazać live to co w studiu wykręcili inżynierowie dźwięku albo dohype'owujących lecące w tle kawałki. Pewność, sceniczna charyzma i vibe Jaya rozhulały Narodowy a my usłyszeliśmy przelot od klasyków pokroju "Big Pimpin" czy "99 Problems" po ubiegłoroczne ostre i treściwe "Story of O.J.". Beyonce za to raz szalała w układach tanecznych, by za moment zachwycić skalą wokalu, wyciągając idealnie swoje hity, zarówno te imprezowe jak "Run The World (Girls)" co bardziej balladowe, nastrojowe. Nie zabrakło oczywiście - pozostając w nomenklaturze pasującej do miejsca - truskawki na torcie w postaci wspólnych hitów, na czele z "Drunk In Love" czy "Crazy In Love".

Muzyczny rollercoaster zwieńczony został specjalnym wykonaniem "Forever Young" odśpiewanym wraz z rozświetlonym telefonami i zapalniczkami stadionem. Klimat? 10/10. Stopniowo znikający aktorzy oraz powoli gasnący ekran wraz z rozjaśniającym się otoczeniem tylko spotęgowały teatralny nastrój. A patrząc na klasę Jaya i Beyonce i stadionowe otoczenie najlepszym określeniem będzie tu chyba hasło stadionu Old Trafford - teatr marzeń.

zdjęcia: Raven B. Varona/Parkwood/PictureGroup

"Mówi się, że przy takich płytach gdzie spotykają się tytani swoich grup wagowych, ich sens robienia jest wtedy, gdy ze zderzenia osobowości powstanie nowa jakość. Ta płyta zadaje kłam tej tezie. Wystarczy być sobą i dać z siebie to, co ma się najlepszego. Można by napisać referat o każdej z 9 kompozycji (bo przy takim rozbudowaniu pełnym smaczków muzycznych i tekstowych innej nazwy trudno użyć). Soulowa wibracja dominuje na całym materiale, ale ani sekundy nie masz wrażenia, że to materiał retro a bardzo dzisiejszy (numer 2 na płycie to banger, po którym nie ma co zbierać). W symbiozie są tu follow upy do klasyków i samych siebie, rozbudowane harmonie wokalne, auto tune, triollowane flow czy podwójne rymy. Skalę chemii jaka jest pomiędzy Hova i B można by obrazować już choćby tylko na obopólnych adlibsach (apogeum to wymiany dwójkowe w zamykającym płytę utworze). Kilkukrotnie poczułem się jakbym słuchał Blueprinta (przy nr 8 ciary jak przy "Song Cry"!!). A do tego "poziom szczerości który zawstydza innych" w tekstach plus tona przewózki (te wszystkie "nie jesteś szefem-masz szefa", "nie potrzebuje się używać nazwiska-to Beyonce" brzmią jak najcięższy punch udowadniający supremację). Płyta, która w dobie schizowych, narkotycznych i depresyjnie mantrujących gówien jest w opcji "to ma pływać to ma głową kiwać". Od lat wyobrażałem sobie jak brzmiałaby płyta tej dwójki i -co najwspanialsze- właśnie taką płytę dostałem Wreszcie last but not least - delivery!! To, że o miłość - w czasie pustych, chwilowych i powierzchownych relacji na pokaz - walczyć warto zawsze i wszędzie. A mówią Ci to ludzie, na których każdy ruch patrzy cały świat. Wszystko jest miłością. Ale wszystko bez miłości jest niczym. AMEN" - Kamil Migoń

We fragmencie 2Pac nazywa Dr. Dre homoseksualistą, dziękuje Mobb Deep za to, że pozwolili mu się zgnieść, krytykuje Nasa za ignorowanie swoich rad oraz sugeruje, że konflikt z De La Soul wyniknął z ich zazdrości. Ponadto Makaveli dissuje Jaya-Z, Faith Evans, Lil Kim i Jimmy'ego Heinchmana.

Poniżej przypominamy nasz niedawny materiał, w którym Coolio wspomina historię swojego niedoszłego numeru z 2Pac'iem:

Beyonce i Jay-Z pojawią się w Polsce dokładnie 30 czerwca, by wystąpić na PGE Narodowym. Wspólne tournee małżeństwa nosi nazwę “OTR II”, czyli “On the Run 2”. Jest to nawiązanie do poprzedniej trasy z 2014 roku.

Tour startuje dokładnie 6 czerwca w Cardiff w Wielkiej Brytanii i zagości w 15 miastach Europy by przenieść się następnie do Ameryki Północnej, gdzie między 25 lipca a 2 października artyści wystąpią w 21 miastach.

Koncert zorganizuje agencja Live Nation.

Na razie data premiery albumu, ani okładka nie są znane. Kawałek dostępny jest do odsłuchu na wszystkich serwisach streamingowych.

[[{"fid":"44175","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Data koncertu przewidywana jest na 30 czerwca, a miałby się on odbyć w Warszawie. Wszystko w ramach trasy koncertowej pary, o której mówi się w kuluarach od dłuższego czasu. Taką informację podała Interia opierając ją na nieoficjalnych źródłach, podobną opinię wyraziła Laura Stylez podczas audycji "Ebro In The Morning" w stacji radiowej Hot 97. Miejmy tylko nadzieję, że wszystko się potwierdzi i Polskę wspólnie odwiedzi najlepiej zarabiające małżeństwo w muzycznej branży!

Mateusz Natali: Tak patrzę na wyniki Grammy's i zastanawiam się czy ten wieczór to bardziej zwycięstwo Kendricka czy porażka Jaya... 8 nominacji i żadnej nagrody? Po nagraniu swojej najlepszej płyty od czasu "Black Album"?

Marek Adamski: Zdecydowanie niedoceniona, podobnie mógł poczuć się Childish z 5 nominacjami i tylko jedną nagrodą...

Adrian Felis: Takie jest Grammy - Jay chociaż był nominowany, podczas gdy brak ATCQ to dla mnie kompletne nieporozumienie!

M.N.: Racja, wzburzenie Q-Tipa zrozumiałe, nawet Chappelle teraz o tym przypomniał

[[{"fid":"43495","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Michał Zdrojewski: Myślicie, ze to moze nadal byc efekt pominięcia kilka lat temu Kendricka na rzecz wygranej Macklemore’a? Wtedy było wokół tego dużo kontrowersji, podłączano do tego też kwestie rasowe itd...

M.A.: Czy ja wiem, za „To Pimp A Butterfly” przecież już dostał, wiec nie wydaje mi się.

A.F.: Mam wrażenie, że Kendrick w ostatnich latach jest tak naprawdę pupilem Grammy - po 4 albumach ma już bodajże 12 nagród. To więcej niż niejedna legenda muzyki. Niemniej, myślę, że jego zwycięstwo w kategorii rapowego albumu jest sprawiedliwe. Cieszy mnie też fakt nominacji Goldlinka - to olbrzymi sukces dla tak "małego" w porównaniu z resztą artysty.

M.A.: Ja się nie zgodzę, bo Jay tekstowo zawiesił poprzeczkę wyżej niż Kendrick, a nawet Tylerowi należy się pewne docenienie ze względu na napisanie wszystkich zwrotek na swoj album i stworzenie wszystkich podkładów

A.F.: Tyler mógł być śmiało nominowany do albumu roku imo.

Bartek Klimek: Kendrick ugruntował sobie już od jakiegoś czasu solidną pozycję, myślę że jakiś wpływ też to miało. Liczyłem że po zgarnięciu 3 statuetek, miałem nadzieję że Best Rap/Sung Collabo zgarnie Goldlink albo SZA za świetne "Love Galore".

M.N.: Co do tego pupilka i pominięcia to mam wrażenie, że podobne gale często idą zasadą "wszystko albo nic" - i tak jak raz nie dostaniesz nawet jednej to zaraz zgarniasz hurtem wszystko. I w obu przypadkach można mieć do tego jakieś "ale"...

M.A.: Jeszcze co do Kendricka to dziwie się że "HUMBLE." było nominowane do klipu roku, a nie "ELEMENT.", który moim zdaniem jest o wiele lepszy, zawiera ciekawsze nawiązania.

A.F.: Natomiast co do Jaya - zdziwiłbym się gdyby wygrał z tak ambitnym i kameralnym albumem - to po prostu nie pasuje niestety do Grammy. Tak czy inaczej, umniejszanie "DAMN." jest dla mnie niezrozumiałe. Zauważyłem, że Kendrick wszedł na taki poziom kariery, że nie jest w stanie dorównać oczekiwaniom publiczności. Przy "TPAB" ludzie tak samo kręcili nosami. Nie wspominając już o "GKMC", kiedy wiele osób zarzucało mu zbyt mainstreamowy styl w porównaniu do "Section 80". Nikt nie patrzy na to, że naprawdę jest niewielu raperów w historii, którzy zaliczyli 4 tak przynajmniej solidne albumy pod rząd. Nawet Nas czy Jay -Z mieli swoje potknięcia!

M.N.: Ja tu absolutnie nie umniejszam Kendrickowi, bo chapeau bas dla niego, mam jedynie na myśli mechanizm zgodnie z którym jak dostaniesz płytę roku to prawie pewne że dostaniesz też singiel, klip itp. Zarówno Kendrick jak Bruno Mars zamietli srogo, ale Jaya szkoda, bo wydał album świetny i turboważny, komentowany przez wszystkich, czy związanych z hip-hopem czy totalnie spoza rapowego świata.

[[{"fid":"43498","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

B.K.: Chyba lekkie zaskoczenie też w kategorii Best New Artist - obstawiałem Lil Uzi Verta, przez pewien moment "XO Tour Llife 3" leciało dosłownie wszędzie.

M.N.: Ja za to w Best New Artist stawiałbym na Khalida.

M.A.: W ogóle byłem zaskoczony co do Best New Artist, bo wygrała jedyna osoba, której nie brałem wcale pod uwagę

A.F.: Jak dla mnie Khalid albo Lil Uzi Vert - chociaż raczej Khalid bo jego album jest bardzo mocną propozycja i świeżym powiewem w tym zamulonym, mrocznym rnb, które teraz dominuje.

M.A.: To u mnie albo Khalid albo SZA, ale patrząc po polityce Grammy bardziej Khalid bo miał większy hype

M.N.: Swoją drogą - i Khalida i Alessię Carę łączy jedno. Oboje wystąpili u Logica w “1-800-273-8255”, szkoda że ten singiel też nie został zaznaczony w ktorejś kategorii, szczególnie że dostali okazję by znów wykonać go z przepychem...

[[{"fid":"43497","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

A.F.: A i tak w ogóle - to, że Jay Z mógłby wygrać to dla mnie rozsądna opinia. Ale nie wiem co tam robiło Migos!

M.A.: Też im się należało. Tak naprawdę wytyczyli trendy na cały rok. Popularność trapu w tym roku przekroczyła wszelkie i granice - i to dzięki "Culture".

A.F.: Nie ta liga według mnie - a "Culture" to nawet nie jest ich Top 3...

[Wokół Migosów rozwinęła nam się na tyle burzliwa rozmowa, że przedstawimy Wam ją w osobnym artykule - najprawdopodobniej już jutro! A teraz... przejdźmy dalej!]

A.F.: A co myślicie o "Despacito"?

B.K.: Brak "Despacito" też lekki szok swoją drogą, tak głośny singiel bez żadnej nagrody...

M.A.: Hiszpański pop to ten sam typ muzyki co nasze disco polo (śmiech)

A.F.: To jest jawna dyskryminacja - nie w sensie rasowym, ale po prostu czysta ignorancja. Nie znoszę tego utworu ale nie było w 2017 r większego hitu, plus przebili sufit dla latynoskiej muzyki!

M.A.: Dobra muzyka latino to soundtrack do "Narcos", ale na pewno nie "Despacito"

A.F.: W Grammy nie chodzi o to co jest dobre. Zresztą, na swoje standardy to nie jest taki zły utwór.

M.A.: Chyba jednak chodzi w Grammy o to co jest dobre skoro są nominacje „Najlepszy album” czy "Najlepsza piosenka". Jest „najlepsza” a nie najbardziej popularna. I z "Despacito" jest podobnie jak z "Culture" - nominacja się należała, ale nagroda na pewno nie.

M.N.: Ja zdziwiłbym się gdyby wygrało "Despacito" - tak jak wtedy gdyby "50 twarzy Greya" dostało Oscara za najlepszy film :)

[[{"fid":"43499","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

A.F.: A jeszcze wracając do największych zwycięzców - Bruno Mars jest akceptowalnym wyborem, za funkujący album, mnie to nawet cieszy.

M.A.: Mogłoby być trochę więcej tych funkowych kawałków bo na 9 są 3, a reszta to pościelówki - ale mimo wszystko bardzo dobry album i wybór jest ok.

A.F.: To jest Bruno, odbił się niesamowicie. Nigdy nie sądziłem, że tak daleko zajdzie  w dłuższej perspektywie czasu. Ma wszystko: wokal, styl, wizerunek, umie nagrywać dobre mainstreamowe albumy...

M.A.: Bruno należy do mniej niż 1% ludzi, którzy posiadają 9 oktawowy wokal!

M.N.: Bruno pozamiatał totalnie singlem tytułowym, nie spodziewałem się, że aż tyle zgarnie ale fajnie że DOBRY pop jest doceniany odpowiednio. Swoją drogą - wydawało się, że idą raczej równo z Weekndem a tu mocno go przyćmił.

A.F.: The Weeknd rzeczywiście zasługiwał na więcej nominacji. "Starboy" było niesamowite, wcale nie gorsze niż Bruno. Pokazał nim jak z godnością wejsc w nurt popowy - a tu tylko jedna nagroda...

M.A.: Ja aż tak nie jaralem się "Starboyem" - był spoko ale nie zaskakiwał.

M.N.: Jak dla mnie też szczyt tej przemiany Weeknda to poprzedni album, ale patrząc na rozmach i hitowe single szli z Bruno w miarę równo, a tu deklasacja - znowu prawie metoda 'wszystko albo nic' (śmiech)

A.F.: Nie no, "False Alarm" trochę zaskakiwało!

M.A.: Miałem dodać, że właśnie "False Alarm" było jedynym takim kawałkiem - a wydaje mi się, że supremacja Bruno w tej dziedzinie wynika właśnie z zaskoczenia.

M.A.: No "24K Magic" to chyba kawałek, który najbardziej bujał, ale o dziwo mniejszy sukces niż "That's What I Like"

M.N.: Swoją drogą, przeglądam właśnie swojego fejsa i Kamel w sumie bardzo trafnie spuentował: "Grammy rozdzielają miedzy siebie Kendrick i Bruno Mars. Na koncu zawsze wygrywa dobra muzyka. Dziękuję, dobranoc."

Bo możemy rozkminiać czy ten zasłużył bardziej czy mniej, czy ten powinien mieć więcej czy mniej, ale można śmiało powiedzieć, że zwycięzcami są jednak świetni artyści a nie popowe produkty marketingowe!

A.F.: O tak, to dobra puenta dla naszej dyskusji!

PS. Dajcie znać czy podoba Wam się taka formuła artykułów i czy chcielibyście poczytać więcej redakcyjnych dyskusji - na horyzoncie na pewno nasza zapowiedziana wyżej debata nad Migosami, a co więcej... to się okaże.

Swoją drogą - jeśli szukacie miejsca na konkretne pogadanie o tym, co w muzyce piszczy to zapraszamy także do popkillerowej grupy na FB i obiecujemy, że dla członków będziemy mieli sporo ciekawych materiałów - począwszy od przedpremierowego dostępu do części video, poprzez specjalne exclusive'y, a kończąc na tematycznych konkursach

LISTA ZWYCIĘZCÓW GRAMMY 2018

[[{"fid":"43496","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Piosenka Roku:

Jay-Z – "4:44"

Luis Fonsi & Daddy Yankee ft. Justin Bieber – "Despacito"

Logic ft. Alessia Cara & Khalid – "1-800-273-8255"

Julia Michaels – "Issues"

Bruno Mars – "That’s What I Like"

Nagranie Roku:

Childish Gambino – "Redbone"

Jay-Z – "The Story Of O.J."

Kendrick Lamar – "Humble."

Bruno Mars – "24K Magic"

Luis Fonsi & Daddy Yankee ft. Justin Bieber – "Despacito"

Album Roku:

Kendrick Lamar – "DAMN."

Lorde – "Melodrama"

Jay-Z – "4:44"

Childish Gambino – "Awaken, My Love!"

Bruno Mars – "24K Magic"

Najlepszy Nowy Artysta:

Alessia Cara

Khalid

Julia Michaels

Lil Uzi Vert

SZA

Najlepszy Występ Rap:

“Bounce Back” — Big Sean

“Bodak Yellow” — Cardi B

“4:44” — Jay-Z

“HUMBLE.” — Kendrick Lamar

“Bad And Boujee” — Migos Ft. Lil Uzi Vert

Najlepszy Wystep Rapowo-śpiewany:

“PRBLMS” — 6LACK

“Crew” — Goldlink Ft. Brent Faiyaz & Shy Glizzy

“Family Feud” — Jay-Z Ft. Beyoncé

“LOYALTY.” — Kendrick Lamar Ft. Rihanna

“Love Galore” — SZA Ft. Travis Scott

Najlepsza Piosenka Rap:

“Bodak Yellow” — Cardi B

“Chase Me” — Danger Mouse Ft. Run The Jewels & Big Boi

“HUMBLE.” — Kendrick Lamar

“Sassy” — Rapsody

“The Story Of O.J.” — Jay-Z

Najlepszy Album Rap:

"4:44" – Jay-Z

"DAMN." – Kendrick Lamar

"Culture" – Migos

"Laila’s Wisdom" – Rapsody

"Flower Boy" – Tyler, The Creator

Najlepszy Teledysk:

"Up All Night" – Beck

"Makeba" – Jain

"The Story Of O.J." – Jay-Z

"Humble." – Kendrick Lamar

"1-800-273-8255" – Logic ft. Alessia Cara & Khalid

Najlepszy Występ R&B:

“Get You” — Daniel Caesar Featuring Kali Uchis

“Distraction” — Kehlani

“High” — Ledisi

“That’s What I Like” — Bruno Mars

“The Weekend” — SZA

Najlepszy Występ Tradycyjnego R&B:

“Laugh And Move On” — The Baylor Project

“Redbone” — Childish Gambino

“What I’m Feelin'” — Anthony Hamilton Featuring The Hamiltones|

“All The Way” — Ledisi

“Still” — Mali Music

Najlepszy Album Urban Contemporary:

Free 6LACK — 6LACK

“Awaken, My Love!” — Childish Gambino

American Teen — Khalid

Ctrl — SZA

Starboy — The Weeknd

Najlepszy Album R&B:

Freudian — Daniel Caesar

Let Love Rule — Ledisi

24K Magic — Bruno Mars

Gumbo — PJ Morton

Feel The Real –Musiq Soulchild

To ciekawe, że to właśnie klip hip-hopowy najbardziej skłania do refleksji nad tym kim jesteśmy w kontekście kulturowym i jakie to ma znaczenie dla nas i otoczenia.

[[{"fid":"40062","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Plc.4 Mie Haed - Linkin Park (Reanimation)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Zion I - Plc.4 Mie Hæd

Energiczny kawałek z wydanej w 2002 roku remixowej płyty "Reanimation" zrobiony wespół z kalifornijskim duetem Zion I. Mimo, że na płycie gościły takie ksywki jak Pharoahe Monch, Alchemist czy Chali 2Na to warto zwrócić uwagę zwłaszcza na techniczną zwrotkę Baby Zumbi na mocnym, pociętym przez Amp Live'a bicie.

[[{"fid":"40063","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Linkin Park & Jay-Z - Jigga What/Faint","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park/Jay-Z - Jigga What/Faint

W 2004 roku, na pytanie producentów programu MTV Ultimate Mash-Ups "z kim chciałbyś zmiksować utwór?" Jay-Z wskazał chłopaków z LP. Po wymianie maili z Mike'iem, doszli do wniosku, że nagranie instrumentów i wokali na nowo polepszy cały efekt. W wyniku dobrych relacji między artystami, w ciągu 4 dni powstało 6 utworów, a nagrania live z koncertu w hollywoodzkim Roxy Theatre znalazło się na EP'ce "Collision Course".

[[{"fid":"40064","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Busta Rhymes - We Made It ft. Linkin Park","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Busta Rhymes ft. Linkin Park – We made it

Inspiracją dla Busty do nagrania tego utworu było aresztowanie T.I na 4 godziny przed występem na BET Hip Hop Awards w 2007 roku. Oryginalnie refren śpiewał Andre Lyon z duetu producenckiego Cool & Dre, ale raper widział w tej roli Chestera. Co ciekawe, teledysk nagrany jest w tym samym nowojorskim hangarze, w którym powstawały zdjęcia na okładkę drugiej płyty Linkin Park "Meteora".

[[{"fid":"40065","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Roads Untraveled ft. Bun B (Rad Omen Remix) - Linkin Park (Recharged)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Bun B – Roads untravelled (Rad Omen Remix)

Kolejnym wielkim nazwiskiem rapowego półświatka jest legenda południowej sceny czyli Bun B, który udzielił się na drugim remixowym albumie, wydanym w 2013. "Recharged" zawiera muzykę z gatunków EDM i dubstep, ale możemy usłyszeć też parę trapujących podkładów.

[[{"fid":"40066","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Guilty All The Same (feat. Rakim) (Project Spark Official Video) - Linkin Park","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Rakim – Guilty all the same

Podniosły i zarazem agresywny numer nagrany wraz z jednym z idoli Mike'a Shinody, zrywający z ugrzecznionym wizerunkiem zespołu. W marcu 2014 roku nieoczekiwanie pojawił się singiel z misternie poskładaną zwrotką Rakima, a chwilę później interaktywny teledysk-gra we współpracy z Xboxem. Można było samemu stworzyć świat, po którym się poruszaliśmy do utworu, a nawet udostępniać go innym słuchaczom.

[[{"fid":"40067","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Good Goodbye (Official Video) - Linkin Park (feat. Pusha T and Stormzy)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Pusha T, Stormzy – Good Goodbye

Najświeższa kooperacja z raperami, z wydanej w czerwcu płyty "One More Light". King Push już drugi raz współpracował z LP, pierwszy raz na "Recharged". Ze Stormzym skontaktowali się przez swoich managerów, ale jak sam Chester wspominał, mieli go na oku już od jakiegoś czasu. W teledysku występuje legenda parkietów NBA, Kareem Abdul-Jabbar.

Chociaż featuringi pojawiły się dopiero na poprzednim studyjnym albumie Linkinów (pomijając osobne projekty takie jak "Reanimation" czy "Collision Course"), to zespół przez lata zdążył współpracować z wieloma przedstawicielami hiphopu, dla kolejnych będąc inspiracją. Chester jako charyzmatyczny frontman o melodyjnej barwie głosu, poszerzył horyzonty odbiorców rapu na większą skalę muzyki. Dlatego spore grono raperów wszystkich pokoleń, m.in. Juicy J, Lil Uzi Vert, B-Real, Pharrell Williams, Machine Gun Kelly, Run The Jewels i wielu innych żegnało Chestera Benningtona w mediach społecznościowych i oddało hołd jednemu z najlepszych muzyków trzeciego tysiąclecia.

Jakub Bukowski

[PS. A ja dorzucę na koniec od siebie jeszcze jedną kooperację, wyjątkowo atrakcyjną dla fanów klasycznego niezależnego rapu - na wydanym w 2002 "Reanimation" Linkin Park skrzyżowali siły z reprezentacją Dilated Peoples oraz Pharoahe Monchem. Efektem mocno korzenne "H! Vltg3", które do dziś pięknie buja karkiem. - przyp. Mateusz Natali]

[[{"fid":"40068","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Linkin Park - Reanimation - H! Vltg3 - Evidence Feat Pharoahe Monch And DJ Babu","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

I'm not a businessman, I'm a business, man

Nie od dziś wiadomo, że Shawn Carter ma łeb nie od parady i jeśli chodzi o kwestie finansowo-biznesowe, już od samego początku kariery (ba, a nawet przed nią!) wiedział, jak się ustawić i zadbać o grubość swojego portfela. Współcześnie to wręcz bardziej rapujący biznesmen, niż raper, który stara się sprzedawać płyty.

Men lie, women lie, numbers don't?

Hmmm no cóż, w tym wypadku chyba trzeba będzie zweryfikować ten klasyczny cytat. Podobnie jak w przypadku wydanego w 2013 roku "Magna Carta Holy Grail", w przeciwieństwie do poprzednich krążków Jaya nie promowanego miesiącami wielkim hitem, również i przy okazji "4:44" - numbers did lie.W 2013 roku Jay zupełnie bezprecedensowo zdobył platynę w wyniku biznesowej umowy z firmą Samsung, która kupiła milion kopii digital jego płyty, udostępniając je następnie do pobrania za darmo wszystkim swoim użytkownikom. Do powieszenia sobie na ścianie kolejnej platyny Jay nie potrzebował więc sprzedać ani jednej kopii - ale certyfikacje się zgadzają.

Oczywiście nie oznacza to, że w dniu premiery fizycznej kopii ludzie nie ruszyli do sklepów - we wrześniu 2013 roku, a więc trzy miesiące od ukazania się krążka, RIAA przyznało "Magna Carta" podwójną platynę, co oznacza milion sprzedanych sztuk, nie wliczając Samsunga.

To, co wydarzyło się natomiast w tym roku, bliźniaczo przypomina sytuację sprzed czterech lat. Zmianie ulegli jedynie gracze biorący udział w zgrabnie ukartowanej przez twórcę "Blueprint" rozgrywce. Tym razem bowiem już nie Samsung, ale korporacja Sprint w wyniku biznesowej umowy z Jayem kupiła milion sztuk "4:44", sprawiając, że album zdobył platynę jeszcze zanim tak naprawdę ktokolwiek mógł go nabyć. Przez weekend "4:44" dostępne było jako darmowy download dla użytkowników Sprinta, pod warunkiem podania adresu email i specjalnego kodu serwisowi TIDAL.

Co ciekawe, Roc Nation oficjalnie przyznało, że do zdobycia platyny przyłożyły się owe downloady, jednak wpływu nie miał streaming za pośrednictwem TIDALa. Fizycznie zatem żaden słuchacz nie zapłacił bezpośrednio za "4:44" ani centa, a cała kwota, która pokryła zakup miliona sztuk, została zapłacona przez biznesowego giganta Sprint - który, o ironio, w styczniu kupił jedną trzecią udziałów w TIDALu.

Trzynasta platyna, do tego w mniej niż tydzień, na pierwszy rzut ucha brzmi więc niesamowicie, jednak czy naprawdę możemy zestawiać taką certyfikację z chociażby tą za "Blueprint", czy nawet platynami J. Cole'a bądź Kendricka z tego roku? Zdecydowanie nie.

No ale cóż, ludzie z pewnością i tak ruszą do sklepów, ja sam nie mogę się doczekać aż dorwę "4:44" na CD, a Jiggaman? Jiggaman znów wygrywa i pokazuje, że jeśli chodzi o hustlerów w rapowym biznesie, to nie ma sobie równych. You Can't Knock The Hustle.

Poczytaj więcej na:

Forbes

Billboard

Przypominamy też nasz videowywiad ze Ski Beatzem, w którym producent opowiedział m.in. o współpracy z Jay-Z w początkach jego kariery oraz pracy nad "Reasonable Doubt":

Zdjęcie powyżej przedstawia Hovę w towarzystwie Cary'ego Shermana - prezesa RIAA. Warto dodać, że do platyny wystarczyło zainteresowanie streamingiem na Tidal/Sprint - premiera na iTunes i wersji fizycznych dopiero przed nami.

Poniżej tweet RIAA informujący o sukcesie rapera:

4:44 Goes Platinum - JAY-Z’s 13 Platinum (or higher) solo studio Album Awards are more than any other hip hop artist. @s_c_@RocNation #444 pic.twitter.com/oSSXrUpMUn

— RIAA (@RIAA) 5 lipca 2017

Tracklista "4:44":

1. Kill Jay Z
2. The Story of O.J.
3. Smile (feat. Gloria Carter)
4. Caught Their Eyes (feat. Frank Ocean)
5. 4:44
6. Family Feud
7. Bam (feat. Damian Marley)
8. Moonlight
9. Marcy Me
10. Legacy

Fragment numeru "Adnis" poniżej:

Platforma TIDAL należąca do Jaya zaprezentowała na początku czerwca trailer filmu "4:44" z udziałem takich aktorów jak Mahershala Ali (serial "House of Cards", oscarowy film "Moonlight"), Lupita Nyong'o (znana najbardziej z dramatu "Zniewolony. 12 Years a Slave") czy Danny Glover, uznany aktor kojarzony najczęściej z serią "Zabójcza broń". Obecność ksywki rapera na plakatach może więc oznaczać premierę ścieżki dźwiękowej towarzyszącej temu filmowi.

Cokolwiek zostanie wydane ze strony Hovy 30 czerwca, warto poczekać do tego dnia, aby przekonać się, czy raper będzie potrafił zwieńczyć interesującą kampanię reklamową czymś wartościowym. Poniżej plakaty "4:44" oraz wideo pokazujące fragment wspomnianego trailera.

Some of These "4:44" signs now mention Jay Z and include a date of 6/30/17 which happens to be a Friday where we all know albums come out on. Could be a new musical project by Jay . How excited would u be for this?

Post udostępniony przez DJ Akademiks (@akadmiks) 17 Cze, 2017 o 5:10 PDT

Wszystkie tweety Jaya możecie zobaczyć TUTAJ. Oto lista, którą zaprezentował artysta:

Rakim, Big Daddy Kane, KRS-One, Chuck D, Ice Cube, Jaz-O, Eminem, André 3000, Nas, The Notorious B.I.G., 2Pac, Kendrick Lamar, Chance The Rapper, Jay Electronica, Lauryn Hill, Nicki Minaj, MC Lyte, Queen Latifah, Common, Kanye West, Drake, Meek Mill, Run-DMC, Grandmaster Caz, LL Cool J, 2 Chainz, Cam’ron, T.I., Q-Tip, Black Thought, Pharoahe Monch, Scarface, De La Soul, Ice-T, Kool G Rap, Melle Mel, Kurupt, Lox, DMX, ScHoolboy Q, Ab-Soul, Lupe Fiasco, Mos Def, Foxy Brown, Bo$$, Rick Ross, Quavo, Future, Travis Scott, Tee Grizzley, Wu-Tang Clan, Busta Rhymes, Treach, Young Thug, Wayne, Juvenile, B.G., Nipsey Hussle, Lil Kim, Slaughterhouse, Wale, MC Eiht, Too Short, E-40, Mac Dre, Jeezy, 50 Cent, Big L, Showbiz & A.G., Nice and Smooth, Fat Joe, Big Pun, Digable Planets, Beanie Sigel, Young Chris, Freeway, State Property, Pusha T, Playboi Carti,A$AP Mob, Sean Price, Mobb Deep, Kid Cudi, Tyler, The Creator, Earl Sweatshirt, Snoop Dogg, Slick Rick, Pimp C, Bun B, Fabolous, Mac Miller.

Do listy Hova dodał również Baracka Obamę, nazywając go "największym raperem wszechczasów". Były prezydent Stanów Zjednoczonych nagrał na potrzeby ceremonii wprowadzenia filmik, w którym w żartobliwy sposób oddaje hołd Carterowi za jego wkład w kulturę hip-hopową.

Akademiks rozmawiał z Hit-Boy'em między innymi o jego najważniejszych produkcjach, takich jak "N***as In Paris" czy "Sicko Mode". Kiedy dyskusja zeszła na temat drugiego z utworów Hit-Boy powiedział, że zagrał ten bit dla Jaya-Z, ale było już trochę za późno. Jigga miał, co prawda, mocną wizję na to, jak mógłby wyglądać jego kawałek na tym podkładzie, ale to Travis Scott zapłacił pierwszy. Jak mówił producent, jeśli chodzi o wybór artysty, który miałby dostać od niego muzykę, wszystko sprowadza się do pieniędzy.

"Nie obiecuję bitów, ziom. Jak dostaje hajs od kogoś, ta osoba dostaje bit" - powiedział Hit-Boy. "Nie idziesz do domów towarowych Sacks Fifth czy Neimana Marcusa  i mówisz: 'Dobra, wezmę parę ubrań, sprawdzę, jak się w nich chodzi, pomyślę i zapłacę ci później. Nie ma opcji. Najpierw musisz zapłacić za to, a potem to jest twoje" - dodał.

Kawałek wyszedł 21 sierpnia 2018 roku z featem Drake'a i dodatkowymi wokalami między innymi Swae'a Lee. To był pierwszy singiel Travisa Scotta, który wylądował na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100 i doczekał się nominacji do Grammy w kategoriach Best Rap Performance i Best Rap Song.

W rozmowie z Akademicksem Hit-Boy powiedział również, że legendarny bit do "N***as In Paris" zrobił w domu swojej mamy. "Po prostu bawiłem się na sprzęcie u mamy w domu, byłem głodny sukcesu. Szczerze mówiąc, cały czas mam taką mentalność". Dodał też, że podkład znalazł się na beat tapie, który trafił do Kanye'ego. To on powiedział mu, że ten konkretny numer zmieni jego życie. Kiedy singiel już wyszedł, zaproponowano mu kontrakt, a Jimmy Iovine nazwał go nawet nowym Dr. Dre. Za pieniądze z wytwórni między innymi kupił posiadłość, a wewnątrz zbudował aż pięć studiów nagraniowych.

[[{"fid":"47986","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"70982","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Zarówno Lanez, jak i tegoroczny Freshman XXL East byli jednymi z bohaterów ostatniego odcinka naszego cyklu Drive By.

"Nagrałem ten numer jakiś czas temu, nigdy go nie kończąc.

Punch (TDE) powiedział mi, że powinienem wypuścić go, gdy zmarł Mike Brown, ale ze smutkiem powiedziałem mu, że ten temat zawsze będzie aktualny. Z bólem przyznaję, że wiedziałem, że jego śmierć nie będzie ostatnią...

Jestem zasmucony i rozczarowany TĄ Ameryką - powinniśmy dawno mieć to za sobą.

NIE MAMY.

Wierzę Bogu i wiem, że wszystko dzieje się dla wyższego dobra, ale... to bardzo ciężka sytuacja.

Modlę się za wszystkie rodziny, które straciły ukochanych przez policyjną brutalność."

Utwór odsłuchać można w Tidalu.

W lipcu 1995 roku wyprodukowany przez pochodzącego z Północnej Karoliny producenta i założyciela Roc-A-Blok Productions Ski, a podchwycony przez wytwórnię Payday Records, street singiel doczekał się wreszcie oficjalnej premiery i nakręconego na Wyspach Dziewiczychteledysku, zwiastującego luksusy, w których już wkrótce mieli się pławić przyszli włodarze nieistniejącego jeszcze Roc-A-Fella Records...

Wypuszczony jako singiel z B-Side „I Can't Get Wid Dat”, playerski hymn „In My Lifetime” przedstawiał swoiste „street dreams” twardo stąpającego po ziemi i zmotywowanego do pogoni za dolarami Jiggi. Energiczny, surowy podkład autorstwa naszego Artysty Tygodnia Ski zapewnił idealny balans i pozwolił zgrabnie połączyć brud i surowość blokowisk Marcy Projects z milionerskimi ambicjami gospodarza.

Numer nie brzmiał więc cukierkowo ani "miękko" a miał odpowiedni pazur, umożliwiając zarazem Jayowi pokazać całe spektrum swojego flow, łącznie ze stosowanymi jeszcze w tamtym czasie przyspieszeniami. Utwór ten nie trafił co prawda na "Reasonable Doubt", ale warto odnotować, że zainspirował zapoczątkowaną drugim albumem trylogię płytową "In My Lifetime". In my lifetiiiime!

Pod spodem okładka singla: