POPKILLERY 2019 - zagłosuj na swoich faworytów

Rozmawiał: Mateusz Natali

Sprawdź też: Marysia Starosta: "Dzięki płytom z Wojtkiem przestałam się bać i myśleć co ludzie powiedzą" - wywiad

Sprawdź wszystkie najnowsze teledyski

[[{"fid":"48170","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Rozmawiał: Mateusz Natali
Video z koncertu: Young Sandi
Montaż: Mateusz Natali

Wisienką na torcie są zaprojektowane przez Digimental Studio wizualizacje przedstawiające Sokoła, Marysię i DJ-a Steeza jako Lego Minifigures – od weekendu dostępny jest już zestaw tapet na komputery i urządzenia mobilne z takimi motywami do pobrania dla każdego (https://www.behance.net/gallery/16713653/Team-Prosto-X-Digimental )

"Pomysł Sokoła i Marysi Starosty na ostatni album był niestandardowy. Kontrowersyjny, mroczny materiał, nie poprzedzony żadnymi singlami, promowany zaledwie jednym teledyskiem, do niekonwencjonalnego i mało chwytliwego utworu, okazał się jednak strzałem w dziesiątkę. Album w ciągu kilku miesięcy rozszedł się w platynowym nakładzie, zbierając z reguły bardzo przychylne recenzje, które podkreślały wyjście poza hiphopowy schemat, dojrzałość tekstową, najwyższą jakość produkcji muzycznej oraz mroczną atmosferę. Często podkreślano, że mało kto z rodzimej sceny mógłby sobie na takie ruchy pozwolić. Po premierze albumu odbyła się obfita trasa koncertowa, a teraz nadszedł czas na kolejne nietuzinkowe ruchy związane z promocją albumu." - zapowiada Prosto Label.

Rozmawiał: Mateusz Natali
Zdjęcia/Montaż: Mateusz Wasążnik

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"11048","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

"Czarna Biała Magia" (recenzja) owiana była tajemnicą aż do dnia premiery, a już po niej wywołała wiele dyskusji i różnorakich odczuć słuchaczy, zarazem pokrywając się złotem już w dniu premiery. Sokoła i Marysię złapaliśmy w warszawskiej Klubokawiarni Towarzyska, niedługo po tym, jak wrócili z egzotycznych podróży, w które udali się po zamknięciu płyty - a wszystko po to, by porozmawiać o albumie oraz wielu kwestiach mniej lub bardziej z nim związanych. Dziś pierwsza połowa rozmowy.

„Jarałbym się jak głupi gdybym mógł zagrać najmniejszy epizod w filmie Smarzowskiego, choćby przemknąć tyłem na siódmym planie w worku na głowie nocą” – napisał Sokół, czy recenzenckie porównania "CBM" do filmów Smarzowskiego są więc zamierzone i to celowa inspiracja? Czy to, że niektórych miejscach flow jest bardziej „narracyjne” niż zwykle, jako dopełnienie tego filmowego klimatu? Czy Marysia uważa, że przy drugiej płycie lepiej czuła "rapowy klimat" niż przy pierwszej? Czy finalnie robienie płyty "pod deadline" pomogło czy utrudniło pracę? Dlaczego na płycie nie znaleźliśmy żadnych rapowych gości, a nawet numer z R.A. The Rugged Manem ukaże się osobno? O tych i innych kwestiach poniżej.

Rozmawiał: Mateusz Natali

Zdjęcia/Montaż: Mateusz Wasążnik

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"10974","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

Która strona posiadała większą inicjatywę w pracy nad płytą? Jak "bycie parą" wpłynęło na tworzenie? Czy Sokół i Marysia obawiali się przyjęcia płyty? Czy Marysi ciężko było przestawić się na rapowy tryb pracy? Kto odpowiadał za - tak ciekawą w zestawieniu z płytą - książeczkę? Dlaczego na płycie jest aż tak wielu zagranicznych producentów, z czego to wynikało? Czy Sokół wciąż czuje się więźniem opinii? Jak postępuje dziś część słuchaczy?

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"8317","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

O co chodzi z "lotem Sokoła i Marysi w kosmos"? Czy niekomercyjność i brak promocji "Czystej Brudnej Prawdy" nie ma też wartości komercyjnej? Jak wyglądają obecne stosunki Sokoła z Jędkerem w kontekście "Sztruksu" i późniejszych facebookowych komentarzy Jędkera? Jak powstawały najlepsze storytellingi Sokoła - czy takie numery jak "Każdy Ponad Każdym" są oparte na faktach czy są fikcją literacką?

Z czego wynika ostatnie odświeżenie wizerunku i "nowa fala" w Prosto? Kogo jeszcze Sokół z chęcią widziałby w szeregach Prosto? Jak wygląda selekcja i czy Sokół śledzi co dzieje się w podziemiu? Dlaczego reprezentacja Prosto wystąpiła na Viva Comet mimo że Sokołowi "nie pasowała cała ta metroseksualna otoczka"? W jaki sposób raperzy powinni podchodzić do mediów? Dlaczego nie można skreślać artystów za to, że są znani i obecni w mediach?

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"8318","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

Czy Sokół i Marysia bardzo "zarażają się" wzajemnie muzycznymi zainteresowaniami? Jak wyglądają najbliższe plany muzyczne? Jak wyglądał proces selekcji materiału na "Czystą Brudną Prawdę"? Czy są jakieś wstępne założenia odnośnie brzmienia i klimatu drugiej płyty Zip Składu? Jak wygląda sprawdzanie i słuchanie muzyki przez Sokoła w dzisiejszej "internetowej" erze?

Rozmawiał: Mateusz Natali

Zdjęcia/Montaż: Jacek Kowalczyk

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"8316","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"7225","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"430","width":"430"}}]]

"Jest kilka osób, z którymi chciałem ostatnio nagrać kawałek. To między innymi Kękę, Mes, Włodi czy Pezet. I być może nagramy coś niebawem, ale nie znajdziecie żadnych gości na nadchodzącym albumie. Będzie tam tylko Sokół i Marysia Starosta". Co więc z numerem z Rugged Manem? "Kawałek z Rugged Manem jest luźno nagrany i chyba wrzucimy go za friko do netu. Hip hop. Może kiedyś wyjdzie na Prosto Mixtape dla tych co chcą go mieć na CD." - doprecyzował Sokół.

Znamy za to część producentów obecnych na krążku. Będą to: DJ Premier, Shuko, Roca Beats (wyłapani przez Sokoła na płycie The Underachievers), WhiteHouse, SoDrumatic, Jimmy Ledrac, Drumkidz, JR & PH7 oraz Odme.

Oto natomiast pełen komentarz, którego koniec wspomnieliśmy powyżej:

"Dzisiaj to może się wydawać zabawne, ale gdybyście nas zapytali o prognozę co do naszego materiału, to wydając "Czystą Brudną Prawdę" powiedzielibyśmy, że to płyta niszowa, że tematy kawałków nie są dla przeciętnego polskiego odbiorcy hip hopu, że bity zupełnie nie takie, jakie królują na Polskim rynku, że okładka kompletnie nie hip hopowa, że klipy w kontrze do tego co się podoba... i tak dalej. Szliśmy swoją drogą, kompletnie nie interesowało nas, co o tym pomyślicie, bo po prostu nie myśleliśmy o Was, tylko o sobie nagrywając ten album. Czysty Brudny Egoizm. Historia lubi się powtarzać. Dziś również postawiłbym dużo kasy na to, że nadchodzący album nie ma szans na przyjęcie się na Polskim rynku. Może znów się mylimy i płyta przyjmie się równie dobrze jak CBP? Nic nie udajemy, to nie kokieteria, nie ściema. Dziś myślę, że tematy jakie poruszamy na płycie, są zbyt mroczne i osobiste, zapewne niezrozumiałe dla kwiatu polskiej młodzieży i po prostu nudne. No i jak zwykle nie ma rzeczy, która jest obowiązkowa na każdym Polskim krążku - rapu o rapie. Długopis, rymy, studio, pot i chuj wie co jeszcze... Tego na bank nie uświadczycie na naszym krążku, bo to coś, od czego zawsze chciało mi się rzygać i dziwiłem się większości moich kolegów, że z uporem maniaka powtarzają ten sam temat co płytę... Cieszę się, że polski hip hop jest różnorodny, że każdy ma innych odbiorców i przyznaję, że kilka takich kawałków z rapem o rapie mogę nawet spropsować za formę, ale do chuja wafla, skoro słucham czyjegoś kawałka, to chyba mam świadomość, że ktoś musiał go wcześniej napisać, stać w kabinie, że był mikrofon, a wcześniej tekst i naprawdę nie zaskoczy mnie ta wiadomość, więc po co o tym pierdolić? Jedyna rzecz, która działa na mnie tak samo chujowo to literowanie. No żesz do chuja, jak słyszę w tekście, że ktoś jedzie swoim es,a,em,o,ce,ha,o,de,e,em to zaczynam się zastanawiać czy to nie jest rap dla dzieci z przedszkola o profilu specjalnym. Genialne! Nie mamy pomysłu na treść, to pobawmy się formą. Będzie super. Życie jest tak przewrotne, że może kiedyś sam nagram kawałek o rapowaniu i trudzie pisania tekstu, używając w nim literowanek. Być może. Ale jeśli to zrobię, wiedzcie, że był to jakiś element zabawy, którą prowadzę z Wami od lat. Nic nie dzieje się przypadkiem."

Tak jak wspominaliśmy wcześniej line up był naprawdę przyzwoity. Oprócz Eskaubei, na scenie pojawił się przekrój legend polskiego podziemia z czasów magazynu Ślizg, kilku reprezentantów bieszczadzkiej sceny i potężny ładunek energii zaserwowany przez Sokoła i Marysie Starostę. Jak to wyglądało można obejrzeć na załączonych zdjęciach autorstwa Piotra Kmietowicza.

Impreza odbyła się w rzeszowskim klubie Wytwórnia, który pomieścił całkiem sporą ilość osób. Podobało mi się nagłośnienie, z basem wbijającym w podłogę i naprawdę dobra realizacja wizualna koncertu, trochę mniej konieczność płacenia uprzednio wymienianymi za pieniądze żetonami przy barze. Rzeszowskie święto hip hopu rozpoczął Pijak ze składu Projekt Duo z bieszczadzkiego Leska. Jego występ był efektem zwycięstwa w konkursie dla MC’s organizowanym przez ArtDeRue i trzeba przyznać, że spisał się całkiem dobrze. Wprawdzie dominowały utwory na zagranicznych instrumentalach, trzeba przyznać jednak, że wraz z hypemanem zagrali na przyzwoitym poziomie.

Kolejna część wieczoru to był dla mnie powrót do przeszłości. Byłem bardziej czytelnikiem Ślizgu niż Klanu, więc pojawienie się na scenie postaci, które były wydawane na płytach dołączonych do tego magazynu było dla mnie dużym wydarzeniem. To, plus Flintstone bujający się pod sceną to esencja podziemia tamtych czasów.

Eskaubei zagrał kilka klasycznych sztosów: klasyczne „Podkarpacie”, materiał z „Co by się nie działo EP” naprawdę dobrze brzmiały na żywo w rzeszowskim klubie. Nic dziwnego, wszak Skubi za plecami miał swój niezawodny band, Funky Flow, który świetnie zaadaptował szczegóły oryginalnych podkładów dla potrzeb scenicznych.  Zespół wspomógł również Zbigniew Jakubek, szanowany jazzman, który pokazał czym jest improwizacja za pomocą syntezatora.

Obok Skubiego pojawiło się zacne grono gości. Materiał z „Z miłości do gry” zagrał jak zawsze świetny technicznie PeeRZet, powróciła Lilu ze wspaniałym wokalem. Można było też zobaczyć unikalny występ dawno niewidzianego Pierrota i powrót Deobe, a raczej Deobsona, który nową ksywką zaznacza nowy etap swojej kariery. Wymienieni artyści świetnie wpasowali się w klimat, jako że wielu z nich nagrywało wspólne utwory ze Skubim uniknęli szablonowych występów grając z żywym zespołem i angażując publiczność.

Na koniec pojawił się Sokół z Marysią Starostą, którzy ruszyli rzeszowską publiczność materiałem z „Czystej Brudnej Prawdy”. Występ był profesjonalny i świetnie zaplanowany. Utwory ze starych płyt WWO przechodziły płynnie w nowsze zwrotki Sokoła, a to wszystko przeplatane było brzmiącym jak rozkaz hipnotyzera okrzykiem „Ręce!”. Naprawdę trudno było stać w miejscu i się nie bawić na tym koncercie.

Funkowy klimat koncertu i energetyczna bomba od gości dała świetną mieszankę klimatów. Imprezę trzeba zaliczyć do udanych i nie pozostaje nic tylko życzyć Eskaubei i rzeszowskiej scenie kolejnych takich jubileuszy.