"Hip Hop Drunkies" był jednym z mocniejszych rapowych numerów, jakie ukazały się na rynku w 1997 roku a sam singiel pociągnął mocno sprzedaż trzeciego krążka Liksów pt. "Likwidation", który pomimo tego że był bardzo dobrą produkcją, odstawał nieco od ich poprzednich płyt. Do popularności utworu z pewnością przyczynił się także pewien szaleniec reprezentujący przeciwległy do Kalifornii biegun, czyli śp. Ol' Dirty Bastard. W tamtym czasie każde collabo na linii NY-L.A. wciąż mogło dolewać oliwy do ognia w niesłabnącym pomimo zabójstw Tupaca i Biggiego konflikcie East/West. Na szczęście dla słuchaczy, oba obozy wolały działać ponad sztucznymi podziałami i nagrywać dobry rap świetnie się przy tym bawiąc. Zarówno ODB jak i członkowie Tha Alkaholiks mieli słabość do mocno zakrapianych alkoholem imprez i taki też klimat panował podczas pracy nad kawałkiem. Jak wspomina E-Swift:

"Praca z ODB nad Hip Hop Drunkies była najbardziej odjechanym doświadczeniem z alkoholem w moim życiu. Mieliśmy ze sobą największą butelkę wódki na świecie, którą opróżniliśmy jeszcze przed rozpoczęciem nagrywania swoich zwrotek i nikt nie spłynął przed ukończeniem kawałka. To był świetny, szalony wieczór"

Jak widać, czasem praca w stanie wskazującym lub, w przypadku Tha Alkaholiks, będąc kompletnie zalanym w trupa, może przynieść całkiem dobre efekty. "Hip Hop Drunkies" to naprawdę mistrzowski kawałek, przy którym ręce same sięgają po napoje wyskokowe - szkoda jedynie, że Ol' Dirty Bastard z niewiadomych przyczyn nie pojawił się także w klipie do tego numeru (pewnie nie pozwoliły na to względy czasowe), bo byłby niewątpliwie dopełnieniem całości i uczynił ten teledysk jeszcze lepszym niż jest. R.I.P. ODB.

21&OVER Anniversary - WORLD TOUR 2014
x THA ALKAHOLIKS (J-Ro/Tash/DJ E-Swift)
x LORDS OF THE UNDERGROUND (DoItAll/Mr. Funke/DJ Lord Jazz)
x CALI AGENTS (Rasco/Planet Asia)
na jednej scenie!

Bilety do nabycia w cenie 35 PLN (I pula), 40 PLN (II pula), 50 PLN
(III pula) od poniedziałku tj. 13.01.2014 w sieci ticketportal.pl na
terenie całego kraju.

Wydarzenie na facebooku:
https://www.facebook.com/events/277099242446375/

"Prawdziwym fanom Hip Hopu ekipy Tha Alkaholiks (Tha Liks), w skład której wchodzą J-RO, E-Swift i Tash przedstawiać nie trzeba. Tha Liks po wydanym w 1993 roku albumie "21 And Over" zyskał szacunek i jedną z ważniejszych pozycji w świecie hip-hop'u. Debiutancka płyta "21 And Over" rozeszła się w ponad 200 tys. egzemplarzy i została doceniona przez krytyków, którym do gustu szczególnie przypadł sposób rymowania. Album otrzymał "cztery mikrofony" magazynu THE SOURCE, a singiel "Make Room" został okrzyknięty hip-hop'owym hitem 1993 roku. Właściwie każdy album Tha Alkaholiks, to majstersztyk, wychodzący w większości spod ręki producenta E-Swift jak również Diamond D czy Mad Lib'a. "Coast II Coast" jest echem rytmów z "21 And Over". Pierwszy singiel, "DAAAM!" to kontynuacja "Make Room", który od razu stał się klasyką. Z kolei trzeci album zespołu "Likwidation", podobnie jak poprzednie z dużą dawką humoru i mistrzowskimi rymami J-RO i Tash'a to jedna z najbardziej znanych płyty zespołu, na której pojawili się między innymi: Xzibit, Ol' Dirty Bastard, King Tee, LL Cool J czy Nas. Warto też pamiętać, że Tha Alkaholiks przeciwstawili się "The Rap Prohibition" i odmówili sprzedania się i zmiany nazwy, słusznie zresztą, bo ich muzyka jest bezkompromisowa i naprawdę uzależnienia, czego będziecie świadkami podczas 21&OVER Anniversary - WORLD TOUR 2014

Ekipa Lords of the Underground to chyba jedna z najbardziej bujających grup na scenie hip hopowej, pochodząca z największego miasta w stanie New Jersey, Newark, zwanego też popularnie Bricks. To tutaj wychowali się też genialni muzycy tacy jak Nick Massi z zespołu Four Seasons, Faith Evans a ze światka rapowego choćby Redman, The Fugees czy Queen Latifah. Lords of the Underground to autorzy rewelacyjnego i znanego "Chief Rocka". Wydali kilka albumów, ale tak naprawdę najbardziej kojarzeni są z dwóch pierwszych - "Here Come The Lords" oraz "Keepers Of The Funk". Zespół Lords of the Underground powstał, kiedy pochodzący z Cleveland DJ Lord Jazz poznał dwóch raperów - Mistera Funke i DoItAll Dupre. To właśnie ta trójka wchodzi w oficjalny skład Lords Of The Underground, ale pisząc o zespole nie można pominąć jeszcze dwóch niezwykle istotnych ksywek - Marley Marla i K-Defa, którzy odpowiadają za całość produkcji "Here Come The Lords".

Cali Agents to hip-hopowy duet z Zachodniego Wybrzeża, w skład którego wchodzą Rasco oraz Planet Asia. Ich debiutancki krążek "How The West Was One" ukazał się w roku 2000, rozszedł się w ponad 50 tys. egzemplarzy i jest dziś uznawany za kalifornijski, undergroundowy klasyk. Kolejne płyty "Head Of The State" (2004) oraz "Fire & Ice" (2006) potwierdziły pozycję raperów na hip-hopowej scenie w Stanach. W 2010 roku pojawiła się epką "Close To Cash Pt. 1". Poza Cali Agents Rasco współpracuje z DJ'em Wichem, z którym stworzyli The Untochables. Postronnym słuchaczom duet Cali Agents kojarzyć się będzie z pewnością z utworem "Właściwy Wybór", w którym Peja wypowiada słynny wers "Jak Cali Agenci, mam na dobre życie chęci". Już wkrótce usłyszymy te dwie kozackie ekipy na żywo!

Let's make history together!
We are the Hip-Hop!"

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"9625","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"9626","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"9627","attributes":{"alt":"","class":"media-image"}}]]

To właśnie tutaj ze swoją riot music, kawałkami brzmiącymi jakby nagrywali je tytani albo superbohaterowie, a nie istoty ludzkie, X gruntuje pozycję jako jeden z największych mikrofonowych talentów w historii swojego wybrzeża. Nie da się nudzić. Więcej! Ciężko oderwać uwagę choć na chwilę, a każda taka sytuacja może powodować przegapienie morderczych linijek albo refrenów... Tutaj nie ma miejsca na zapychacze. Wymienianie highlightów jest jak wymienianie wybitnych koszykarzy w historii Lakersów - za co się nie złapiesz, to zasluguje na więcej niż kilka słów. Zapraszamy was na klasyk wagi super-ciężkiej, płytę która przerazi wasze matki, a wam pokaże jak się robi ponadczasowe bangery.

W moich oczach 24-letni Xzibit był w życiowej formie. Na "40 Dayz & 40 Nightz" muzycznie sprawą zajęli się Sir Jinx, A Kid Called Roots, Soopafly, Melman, E-Swift czy Bud'da. Każdy z nich dodał od siebie coś skrojonego idealnie na miarę żelaznego flow gospodarza, który ułożył to w całość, nie konceptualną, ale logiczną i trzymającą przy głośniku od pierwszego do ostatniego tracka. Gdybyście do maszyny losującej wrzucili siedemnaście numerków, prawdopodobnie wylosowalibyście potencjalny singiel. Całość zaczyna jednak bit od... "Paparazzi". Jest on tłem dla skitu, który po chwili płynnie przechodzi w "Chamber Music" - kawałek, który na dzieńdobry pokazuje czego spodziewać się po płycie. Kiedy wchodzi stopa, wiemy doskonale, że Sir Jinx zarówno jako beatmaker jak i producent wykonawczy jest właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. Xzibit wbija gwoździe jeden za drugim niespecjalnie gryząc się w język. Słuchając albumu przekonacie się, że Eminem nie był pierwszym bezczelem skłonnym żartować z Christophera Reevesa, a wersy w typie "You get permanently put on your ass, like Teddy Pendergrass/ Whenever you trespass on Alkaholik territory" są tutaj na porządku dziennym.

"3 Card Molly" z Ras Kassem i Saafirem? Grupa Golden State Warriors, którą razem tworzyli nigdy nie zmaterializowała swojej chemii w materiał, po części ze względu na blokowanie nazwy przez włodarzy NBA. Ten numer pokazuje jednak jakąs siłę rażenie mieli razem. Zanim zdążymy wziąć głęboki oddech po masakrze jaką zgotowali wjeżdża jeden z najlepszych singli w karierze X'a - "What U See Is What U Get", a potem "Handle Your Business" z ziomkiem z Likwit Crew - Defari'em. Na tym etapie płyty, a jest to przecież piąty track, wie się już, że obcujemy z wyjątkowym krążkiem. X pokazuje, że generalizowanie jego twórczości jako jadowitych braggów wiecznie pijanego i niebezpiecznego byka to zdecydowanie za mało, żeby uchwycić jego fenomen. "See I was raised to love black, but sometimes/ Black folks wanna sweat you harder than the one-time/ Never participate in dumb, def and blind shit/ Plus I got my little man, so daily I'm reminded" - takie wersy potwierdzają to najlepiej.

Moim faworytem na tym materiale jest "Nobody Sound Like Me" na bicie A Kid Called Roots. Usunięty w tło wokalny motyw w połączeniu z perkusją, która ruszyłaby nieboszczyka i basem, który z każdym wjazdem mówi do ciebie "daj to kurwa głośniej". Nie wyobrażam sobie lepszego rapera na tym podkładzie, a w kwestii flow wjazd "The author of my own destiny/ So I suggest you stop stressin' me/ I'll find out when I pull my nine out and blow your mind out" jest nieludzki. Wątpliwość mogą wzbudzić "Pussy Pop" i "Shroomz", które są jakby troszkę oderwane od reszty, ale to nadal bardzo dobre kawałki. Zwrotka Jayo Felony w tym pierwszym wraz z refrenem Method Mana i bitem Soopafly... Nie ma pytań. "Shroomz" w swojej muzycznej abstrackji przy jednoczesnym bardzo ciekawym spojrzeniu na temat numeru. Czegoś takiego nie było. Może "My Fault' Shady'ego? Tylko blisko rok później. No i znowu wers, którego nie da się zapomnieć "Shroomz? That some other shit/ The reason why George Clinton sees the mothaship".

"Focus" i "Deeper" to powrót do głównego programu, szczególnie refren tego drugiego szybko przypomni wam, że niekiwanie głową przy tym materiale jest sprzeczne z naturą. No i te smyczki... Poezja. Największym gwoździem programu w końcówce płyty są jednak "Los Angeles Times" na bicie MelMana i "Let It Rain" z King T i Tha Alkaholiks. Pierwszy to naturalny singiel łączący w sobie zarówno celne obserwacje jak i energię i niepokojący motyw basu, który przygotowuje nas na masakrę od pierwszej sekundy. Drugi... E-Swift zrobił taki bit, że aż prosi się o destrukcję i każdy kolejny wjeżdżający MC nie mógł się tej pokusie oprzeć. Efekt jest praktycznie idealny. Na zakończenie dostajemy z kolei najbardziej rozkminkowy i spokojny numer na albumie "Recycled Assassins", który jest gorzką pigułą do połknięcia, ale na tyle dobrym numerem, że... materiał włącza się jeszcze raz. I cała przygoda zaczyna się od nowa. Każdy kolejny odsłuch sprawia, że dla X'a ma się więcej podziwu, a znudzenie się tym materiałem jest chyba niemożliwe. Jeśli tego nie słyszeliście, możecie kupować w ciemno. Satysfakcja gwarantowana.

Pod spodem mała próbka ognia, ale uwierzcie mi, że chcecie do usłyszeć w lepszej jakości niż gwarantuje YouTube.