Tek

Drive By: Wiz Khalifa, EarthGang, Griselda, Tek (Smif-N-Wessun), Bas, T3 (Slum Village), Thees Handz

Marcin Natali — February 15, 2020, 1:56 am

Pora na kolejny muzyczny Drive By. Tym razem zaserwujemy wam kanonadę strzałów zarówno od nowszych graczy, jak i wyjadaczy - od Kalifornii, przez Brudne Południe, aż po Detroit i Nowy Jork.Let's Ride!

Wiz Khalifa - Chappelle's Show (ft. AD)

Wiz nie zwalnia tempa, uwalniając kolejny klasycznie "khalifowy", zadymiony track luźno inspirowany pamiętnym, przezabawnym "Chappelle's Show" Dave'a Chappelle'a. Tym razem gościnnie wsparł go raper AD. Laaaid back.

[[{"fid":"57293","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Dreamville, EARTHGANG - Swivel

Ekipa Dreamville co prawda nie doczekała się nagrody Grammy za kompilację "Revenge of the Dreamers III", ale wcale nie wybiło ich to z rytmu. "Swivel" to już szósty klip promujący wydawnictwo. Tym razem pierwszoplanową rolę odgrywają Johnny Venus i WowGr8, którzy ukazują mroczną stronę swojej twórczości w czarno-białym, trzymającym w napięciu obrazku. /// Sprawdź też: Nasz videowywiad z EarthGang

[[{"fid":"57294","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Griselda - Cruiser Weight Coke

Brudny surowy styl tria prosto z ulic nowojorskiego Buffalo zrobił na Eminemie takie wrażenie, że album "W.W.C.D." ukazał się nakładem Shady Records - robiąc niemały szum w rapowym środowisku pod koniec zeszłego roku. Westside Gunn, Benny The Butcher i Conway the Machine nie biorą zakładników.

[[{"fid":"57506","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"8":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"8"}}]]

Tek of Smif-N-Wessun - Brooklyn Shootouts

Zostajmy jeszcze na chwilę przy klimacie ulic NY, ale już przenosząc się do ścisłego New York City, a dokładniej na Brooklyn... Połówka legendarnego duetu Smif-N-Wessun próbuje sił solowo w ponurym, mocnym "Brooklyn Shootouts". Numer pochodzi z mixtejpu Teka "The Lost G-Mixes". /// Sprawdź też: Nasz videowywiad ze Smif-N-Wessun

[[{"fid":"57296","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

Bas - Amnesia (ft. Ari Lennox and KIDDOMINANT)

No dobra, pora na trochę chilloutu - z pomocą przychodzi niezawodny Bas wspólnie z również reprezentującą Dreamville wokalistką Ari Lennox. W sierpniu Bassy rozlał trochę mleka w postaci "Spilled Milk 1", a "Amnesia" to już trzeci (po "Jollof Rice" ft. EarthGang oraz "Nirvana") teledysk do raptem 4-kawałkowek, ale jakże przyjemnej EPki. /// Sprawdź też: Nasz videowywiad z Basem

[[{"fid":"57297","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

T3 - Mr. Fantastic (ft. Baatin)

Oryginalny członek i współzałożyciel legendarnego Slum Village (obok Baatina i J Dilli) uderza solową EPką "Mr. Fantastic", a tytułowy singiel to naprawdę fantastyczne połączenie - obok T3 słyszymy bowiem na bicie nieżyjącego już Baatina (R.I.P. Baatin, R.I.P. J Dilla) w niepublikowanej wcześniej zwrotce. Motown City!

[[{"fid":"57298","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"6":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"6"}}]]

Thees Handz, The Grouch, Murs - RWTHYA

Reprezentanci kolektywu Living Legends, The Grouch i Murs - obaj zresztą słynący z charakterystycznego wokalu i pomysłowych, bystrych tekstów - stworzyli w zeszłym roku duet "Thees Handz" i dla mnie osobiście to jedna z fajniejszych westcoastowych płyt roku 2019. Thees Handz rozdawali już hajs przechodniom na Venice Beach, teraz zwalniają tempa i przypominają, abyśmy nie zapominali tego, kim jesteśmy... Remember Who The Hell You Are.

[[{"fid":"57299","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"7":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"7"}}]]

Smif N Wessun "The All" (Przesyłka Polecana #9) - powrót z klasą po 8 latach

Marcin Natali — July 15, 2019, 5:06 pm

Kiedy we wrześniu zeszłego roku spotkaliśmy się z Masta Ace'em i Marco Polo w Nowym Jorku, nie wiedzieliśmy, że już niedługo światło dzienne ujrzy jeden z najlepszych singli 2018 roku, esencjonalny hymn Brooklynu "Breukelen" z gościnnym udziałem Smif N Wessun. A kiedy kilka dni później wspomnieliśmy o tym General Steele'owi podczas spotkania z nim w centrum jego rodzinnego Brooklynu, nie wiedzieliśmy, że Tek i Steele po cichu szykują wielki powrót...

Podczas spaceru po ulicach Downtown Brooklyn Steele uchylił nam oczywiście rąbka tajemnicy, zdradzając nazwę krążka "The All" oraz producentów odpowiedzialnych za warstwę muzyczną. Tym razem zaszczyt skomponowania tła pod stylową, charyzmatyczną nawijkę duetu z Bucktown miał przypaść 9th Wonderowi i jego ekipie The Soul Council. Już sama zapowiedź brzmiała nieźle! Kilka miesięcy później oczekiwany od dawna, pierwszy od 8 lat wspólny album autorów "Dah Shinin'" (nie licząc EPki "Born and Raised" z 2013 roku) trafił do sklepów, a niedawno jedna sztuka na CD trafiła również do mojej osobistej płytoteki.

"The All" to powrót SNW w stylu godnym ich stażu na scenie i dorobku artystycznego. To również poniekąd powrót do korzeni - i choć nie znalazły się tu żadne bity Da Beatminerz - czuć, że Tek i Steele chcieli po prostu nagrać dojrzały, esencjonalny, szczery i będący w zgodzie z ich sumieniami album. W przeciwieństwie do chociażby "The Album", nie ma tu ani jednego syntetycznego czy bardziej nowoczesnego podkładu, całość krąży gdzieś wokół przybrudzonych perkusji i zakurzonych sampli, bardziej w kierunku "soulful" niż hardkorowego boom bapu.

To już nie rok 1995 i blokowiska owianego złą sławą Brownsville, więc również warstwa tekstowa uległa naturalnej zmianie- miejsce mocnego bragga i nawijek o broni czy przestępstwach zastąpiły osobiste refleksje i życiowe przemyślenia, a produkcje 9th Wondera i "Rady Soulu" przypasowały tu idealnie. Reprezentanci Boot Camp Clik wspominają swoją drogę, dzielą się zdobytymi na niej mądrościami i zwyczajnie rapują o tym, co im w duszy gra, nie siląc się na przebojowość ani nie próbując wstrzelić się w trendy rynkowe. Najbadziej niespodziewanym elementem tej płyty jest chyba Rick Ross, choć nawet on jakoś się tu wpasował, mimo braku blichtru i hajlajfowego klimatu, z którym kojarzyć możemy hasło "Maybach Music".

Dużą zaletą szóstego LP duetu z Bucktown jest właśnie spójność - 12 utworów, niecałe 40 minut muzyki i żadnego numeru, który by nie pasował do całości. W moim odczuciu to jeden z najlepszych krążków SNW i nie lada kąsek dla fanów "Wrekonize" czy "Bucktown". A dla mnie ma "The All" dodatkową wartość sentymentalną, bo oczywiście przypomina mi o upalnym popołudniu spędzonym z bardzo sympatycznym Steelem w Big Apple.

Album w wersji fizycznej możecie nabyć bezpośrednio na stronie zespołu, na FatBeats, a także w innych miejscach online. Ja dorwałem CD na brytyjskim Amazonie.

Pod spodem cztery klipy promujące płytę (w tym najnowsze, wakacyjne "Ocean Drive"), odsłuch całości w jednym pliku, kilka zdjęć wersji CD oraz zapis wspomnianego spaceru ze Steele'em po Brooklynie i wnikliwy 25-minutowy wywiad z reprezentantem BCC.

[[{"fid":"53008","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"8":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"8"}}]]

[[{"fid":"52399","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"48801","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"49993","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

[[{"fid":"52400","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

[[{"fid":"48635","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"6":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"6"}}]]

[[{"fid":"48341","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"7":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"7"}}]]

Smif-N-Wessun naszymi Artystami Tygodnia

Marcin Natali — December 13, 2015, 8:05 pm

Wystrzałowy szyld to nie przypadek - rap Smif N Wessun to seria potężnych strzałów z lirycznych karabinów maszynowych, która już 20 lat temu oczarowała całe Stany. Jak pisaliśmy w Klasyku Na Weekend, ich debiutanckie "Dah Shinin" to "nie tyle "przebłysk" geniuszu, co raczej dowód na to, że w środowisku boom-bapowego rapu połowy lat 90. Tek i Steele świecili jak gwiazdy. Bo nimi byli. - tak przedstawialiśmy duet w składzie Tek & Steeleprzy okazji zorganizowanego we wrześniu Tygodnia z SNW, pokrywającego się z wizytą Żołnierzy Boot Camp Clik w Warszawie.

Ledwie 3 miesiące później z przyjemnością znów postanowiliśmy uczynić Smif-N-Wessun popkillerowymi Artystami Tygodnia. Z jakiej okazji tym razem? Ano z takiej, że już na dniach opublikujemy nasz mega konkretny, 40-minutowy wywiad z charyzmatycznym duetem rodem z ulic nowojorskiego Bucktown, przeprowadzony tuż przed wrześniowym koncertem. Przy okazji przypomnimy też zapomniane perełki z dorobku reprezentantów Boot Camp. To jak, gotowi? Let's Git It On!

Video Dnia: Vienio feat. Tek (Smif-N-Wessun) "HH Karawana"

Admin strony — September 19, 2014, 12:03 pm

Dlaczego: Kolejny singiel od Vienia to korzennie brzmiąca "HH Karawana" wzbogacona featuringiem od Teka ze Smif-N-Wessun i zobrazowana nietypowym, animowanym klipem.

Black Rob feat. Sean Price, Tek "You Need That Real Shit" - nowy singiel

Krzysztof Cyrych — February 18, 2014, 10:43 am

W maju powinniśmy otrzymać od Black Roba kolejny materiał, który ma nosić tytuł "Genuine Article". Dziś na podkręcenie emocji raper postanowił wypuścić kawałek w bardzo ciekawej obsadzie. Na "You Need That Real Shit" wspierają go znani wszystkim członkowie grupy Boot Camp Click - Tek oraz Sean Price. Jakby tego było mało, ich wokale zostały podane na odwołującym się brzmieniem do Złotej Ery bicie przygotowanym przez Easy Mo Bee. Jeśli jesteście fanami klasycznego rapowego grania - potrzebujecie tego!

Smif-N-Wessun "Dah Shinin'" (Klasyk Na Weekend)

Daniel Wardziński — September 1, 2015, 11:45 am

Już jutro dzięki połączeniu sił dwóch najpopularniejszych cyklicznych imprez rapowych w Warszawie czyli A Pamiętasz Jak i Rap History Warsaw, będziemy mieli możliwość na żywo zobaczyć legendarny filar Boot Camp Click - duet Smif-N-Wessun. Dyskusję na temat muzyki tego zespołu z pewnością należy zacząć od roku 1993, kiedy to panowie pojawili się na pierwszym klasyku spod szyldu BCC - "Enta Da Stage" Black Moon. Było to swego rodzaju przepustką do dalszej kariery, która na dobre rozkręciła się po premierze świetnie przyjętego (nie ma co się dziwić) winylowego singla "Bucktown/Let's Git It On", który w 1994 roku udowodnił, że Nowy Jork jest gotowy na pierwszy album SNW.

Oficjalne LP ochrzczono "Dah Shinin'", a klasa jaką reprezentuje te szesnaście tracków, to nie tyle "przebłysk" geniuszu, co raczej dowód na to, że w środowisku boom-bapowego rapu połowy lat 90. Tek i Steele świecili jak gwiazdy. Bo nimi byli. To jeden z lepiej sprzedających się albumów BCC - znalazł w sumie ponad 300 tysięcy właścicieli.

Co jest największym atutem raperów ze Smif-N-Wessun? Treść? Zależy co rozumiecie pod tym terminem. Z jednej strony krytycy zaraz po premierze bezlitośnie czepiali się tego, że to standardowy rap o gnatach, bluntach i cieżkim życiu ekip z Brownsville na Brooklynie. Być może krytycy ci nie mieli tyle dystansu (chociażby czasowego), żeby zauważyć, że sposób w jaki po bicie poruszają się Tek i Steele to rzecz absolutnie niesamowita i nieprzewidywalna, a błyskotliwość ich przemyśleń, która ujmuje słuchaczy po tylu latach od premiery, objawia się właśnie w takiej konwencji. Nawet to, że poruszają się po wąskim zakresie tematycznym nie jest w stanie ograniczyć ich fantastycznych warsztatów obejmujących nie tylko technikę wokalną, ale też ujęcie swoich obserwacji w zwrotkach... To skurwiały, nowojorski rap na najwyższym poziomie, bez ugrzeczniania. Zasady na tej płycie są proste, poglądy uliczne, treści przewidywalne, ale sposób ich podania i tego w jaki sposób Tek i Steele potrafią się wgryźć w tematy to absolutny unikat. Szukacie wyszukanych zabaw lirycznych? Prędzej spodziewajcie się efektownych i prostych linijek w stylu: "The deals going out like this/ non affect the mouth watch ya lips and my boots do a french kiss". Flow? Mieszanka nowojorskiego języka ulicy i jamajskiego patois (obaj mają korzenie na karaibskiej wyspie) po dodaniu do wielu tygodni pracy nad numerami w studio, dały w efekcie styl niemożliwy do porównania z żadnym innym. Jego istotą jest też to, że nie są dwójką raperów z których każdy ciąży w swoje zajawki. To praca zespołowa i od początku do końca wiemy, że słuchamy duetu raperskiego. Jednego z lepszych. Przysłuchując się ich akcentom, pomysłom na rozłożenie słów w wersach, przeciągnięciom, przerzutniom i wszystkiemu czego dusza zapragnie, ma się wrażenie, że to inny stan umysłu, że Ci kolesie postrzegają wędrówkę po podkładach inaczej niż ktokolwiek w tej branży.

Produkcją muzyczną tego klasyka zajęli się oczywiście niezawodni Da Beatminerz w składzie Mr. Walt, DJ Evil Dee, Baby Paul (przy jednym bicie pojawia się również Rich Black). "Dah Shinin'" jest ciekawym polem obserwacji umiejętności każdego z nich - tutaj bity powstałe wspólnie to wyjątki, większość to praca indywidualna tych trzech koleżków. W efekcie płyta choć brzmi spójnie, jest zarazem dość różnorodna. Style produkcji są w pewnym sensie podobne, ale zarazem komplementarne. DJ Evil Dee odpowiada za najbardziej surowe i obskórne kąski, w których perkusja stanowi 95% sukcesu całej kompozycji. Mr. Walt to mistrz basu. Kiedy posłuchacie bassline'ów chociażby w rzeźnickim "Sound Bwoy Bureill" (genialne strzępki bardzo wysokiego brzmieniowo sampla łączą się z nim perfekcyjnie) pewnie będziecie wiedzieli o co mi chodzi. Baby Paul? Trzy bity, trzy zwycięstwa. "Wrekonize" nie przypadkiem stał się singlem. "Home Sweet Home" z Buckshotem to bardzo uliczna, nowojorska, brudna rzecz, a sam numer z pewnością jest jednym z ważniejszych na albumie. Trzecia kompozycja to kapitalne "Wipe Ya Mouf" nikomu nie powinno pozwolić ustać w miejscu. Muzycznie ta płyta to producencki instruktaż i lekcja spojrzenia na hip-hop. Jeśli nadal nie rozumiesz czemu w tej muzyce najbardziej liczy się brzmienie, wyszukanie własnych wibracji, a nie nawpierdalanie do kompozycji miliona niepotrzebnych elementów, "Dah Shinin'" z pewnością ułatwi Ci zrozumienie. Ta płyta nie tylko jest "raw", ale pokazuje czemu styl "raw" jest tak zajebisty.

Każdy kto poświęcił temu krążkowi trochę więcej uwagi wie, że "Dah Shinin'" porywa. Ciężko przestać jej słuchać, kiedy już zrozumie się zupełnie nieszablonowy sposób rapowania Teka i Steele'a oraz brzmieniowe jazdy Da Beatminerz. Podróż w czasie i przestrzeni (do Brownsville AD 1994, kiedy płyta była nagrywana) staje się pokusą, której ciężko ustąpić. Płyta została zarejestrowana w legendarnym D&D Studios należącym do DJ'a Premiera, a jeśli trochę się znacie na rapie wiecie co cechowało produkcje wychodzące z tego miejsca w okolicach 95 roku. Większość z nich to klasyki... Nie mogę doczekać się, kiedy Steele otworzy jutro na scenie "Bucktown" swoim "I walk around town with my pound strapped down to my side/ No frontin' just in case I gotta smoke some"... To album, któremu stawiać zarzuty, to jak "klepać Królową Matkę". "Make a brothers wonder now, what other shit lies underground" - niech ten wers z otwierającego album "Timz N Hood Check" będzie podsumowaniem i preludium do waszego zapoznania/ponownego spotkania z tą płytą.