W zestawieniu ominąłem najgłośniejsze pozycje takie jak płyty Nasa, Cypress Hill, Snoop Dogga czy Logica, bo jeśli zaglądacie w ten artykuł to zapewne zdążyliście je już przesłuchać.

Joey Bada$$ - 2000

Joey wrócił po 5 latach przerwy - i to jak! Do pomocy nad sequelem swojego debiutanckiego mixtape'u "1999" zaprosił m.in. Statika Selektah a płyta aż kipi od klasycznego klimatu. Nie ma się też w ogóle wrażenia odgrzewania kotleta - bity nawiązują do brzmień przełomu wieków, ale pełno tu świeżej energii, mocnych linijek, lirycznego ognia i szczerych emocji. Świetny krążek i piękny ukłon dla brzmienia starego Nowego Jorku. [Mateusz Natali]

Meyhem Lauren & Daringer "Black Vladimir"

Meyhem Lauren nie dość, że sam jest dobrym raperem, to ma jeszcze szczęście do współpracy z naprawdę świetnymi producentami. Do tej pory mógł sobie wpisać na konto płyty z DJ'em Muggsem, Buckwildem czy Harrym Fraudem, a w 2022 doszedł mu pełen album ze związanym z Griseldą Draingerem. Na "Black Vladimir" przenosimy się w świat gangsterki i luksusu dzięki obrazowej nawijce, a także ciężkim samplowanym bitom z mocnymi bębnami, które powinny zadowolić największych miłośników 90'sów płaczących, że już nie robią tego w Wielkim Jabłku tak, jak kiedyś.

Roc Marciano & The Alchemist "The Elephant Man's Bones"

Wspólny krążek Alchemika i Roca wydawał się tylko kwestią czasu. Panowie lubią ze sobą współpracować, że przypomnę tylko epkę Gangrene "Greneberg" z 2011 roku. Po singlach, jakie później nagrywali na "Yacht Rock 2" czy chociażby na "Bread", wreszcie postanowili zaszyć się w studio na dłużej i wysmażyli album "The Elephant Man's Bones". Nie ma co ukrywać, że jest to jedna z ciekawszych propozycji, jakie zaserwował nam ubiegły rok. Dużo gangsterskich historii, dilerki, bragga i pimpingu podanych leniwym, monotonnym, ale hipnotyzującym flow Marciano, na naprawdę ciekawych bitach. Jeśli chcecie posłuchać, jak mogłaby brzmieć ścieżka dźwiękowa do jakiegoś nowego filmu Martina Scorsese, to śmiało sprawdzajcie ten krążek.

Larry June "Spaceships On The Blade"

Kiedy Larry coś wydaje, można być pewnym, że będzie to dobrej jakości. Nie inaczej jest w przypadku jego nowej solówki "Spaceships On The Blade". Lato się skończyło i zaraz mamy końcówkę zimy, ale żeby sobie ją trochę ocieplić, odpalcie ten album, pełen west coastowych klimatów i chilloutowego vibe'u. Dla mnie to zdecydowanie jedna z najlepszych pozycji w tym roku. Wracam do niej regularnie, a takie numery jak "Don't Check Me", "Brand New Machinery" czy "Larry's Diner" to prawdziwe perełki. Na płycie znajduje się też kosior na bicie Alchemista zatytułowany "Breakfast In Monaco". Stanowi on świetny prognostyk przed mającą się pojawić niedługo wspólną płytą obydwu panów

Diamond D "The Rear View"

Diamond trzyma się całkiem nieźle. Kiedy wielu weteranów zawiesza majka na kołku, on wciąż jest aktywny. Tym razem legendarny producent i MC związany z D.I.T.C. postanowił przypomnieć o sobie nową solówką pt. "The Rear View". Większość bitów zrobił oczywiście sam, ale zdarzyło mu się też oddać stery innym mistrzom, między innymi dawnemu współpracownikowi Dr. Dre Focusowi, który wysmażył świetny podkład od singlowego "Live My Life".

Cormega "The Realness II"

Legenda z Queensbridge wraca z sequelem swojego klasycznego debiutu z 2001 roku. Na "The Realness II" znajdziemy odniesienia do oryginalnego materiału, jak np. "Her Name" czy "The Sagas Resumes", które są kontynuacjami znanych w dyskografii Megi kawałków "American Beauty" i "The Saga". Udało się też zaprosić kilku producentów, którzy współpracowali przy pierwszym "The Realness", między innymi Havoca odpowiedzialnego za bit do singlowego "Essential". Dzieje się tu dużo dobrego, jednak prawdziwym highlighterm jest utwór z gościnnym udziałem samego Nasa! Cormega i Nastradamus byli przyjaciółmi, później ich drogi się rozeszły i nie szczędzili sobie ostrych słów na mikrofonie, ale wspólna nagrywka na "King's Disease" pokazała, że topór wojenny został zakopany, a teraz dostaliśmy klimatycznego sztosa w postaci "Glorious", gdzie obydwaj panowie dostarczają mistrzowskie zwrotki.

Mount Westmore "Snoop, Cube, 40, Short"

Snoop Dogg, Ice Cube, E-40 i Too Short połączyli siły i wydali długo zapowiadany album. Dostaniemy tu mieszankę klasycznego westowego brzmienia rodem z LA i basowych klimatów prosto z Bay Area. Jest zatem tradycyjnie, jak na tamte rejony, ale nie brakuje też nieco nowszych klimatów np. w zamykającym tracklistę "Mash". Część chciałaby, by ta czwórka poszła już pakować mandżur i zbierać się na emeryturę, ale ten krążek brzmi zaskakująco dobrze. Możnaby się czepiać o parę rzeczy, np. jeden czy drugi wers Too Shorta albo końcówkę zwrotki Ice Cube'a w "Have A Nice Day", ale pomimo tych zgrzytów jest do czego wracać.

Bun B & Cory Mo "Mo Trill"

Kolejne płyty Buna B to wciąż oznaka dobrej jakości. Jego nowa propozycja nagrana ze starym dobrym ziomem Corym Mo, to powrót do klasycznych dźwięków contry rap tunes. Puszczając ten krążek, ma się wrażenie jakby UGK się odrodziło, tylko że już bez Pimpa C w składzie. Na całej płycie Bun pokazuje jak w tej grze zestarzeć się z klasą. Nie stroni od ważnych społeczno-politycznych kwestii, ale też znajduje miejsce na nieco luźniejsze tracki w stylu "Feel Good", który zawsze dobrze puścić by poprawić sobie nastrój. Kończąc dodam tylko, że tytułowe "Mo Trill" to jeden z najlepszych openerów w tym roku.

Conway The Machine "God Don't Make Mistakes"

Długo zapowiadane "God Don't Make Mistakes", debiut Conwaya w majorsie, w końcu się ukazał i robi naprawdę spore wrażenie. Wszystkim, którym wydawało się, że chłopaki z Griseldy zjadają własny ogon, poleca  się sprawdzenie tego albumu, także dlatego, że tutaj, jak i zresztą na poprzednim wydawnictwie, raper wychodzi poza utarte schematy, do jakich zdążył nas przyzwyczaić. Muzycznie jest różnorodnie, tematyka stała się miejscami bardziej osobista, co słychać w takich kawałkach jak "Guilty" czy "Stressed".

Phife Dawg "Forever"

Phife Dawga już z nami nie ma, ale jego muzyka wciąż żyje. Pośmiertna płyta członka A Tribe Called Quest zatytułowana "Forever" to zarazem drugi solowy krążek rapera i swego rodzaju hołd dla jego osoby. Album powstawał przez około dziesięć lat. Phife zdążył nagrać większość jeszcze przed śmiercią, a później pieczę nad dziełem przejął jego przyjaciel i producent DJ Rasta Root. Zebrał, to co Five Foot Assassin spisał w swoich notatkach i według tych "wytycznych" dokończył projekt. Rezultatem jest trzynaście klasycznie brzmiących numerów na bitach między innymi J Dilli, Khrysisa czy 9th Wondera, więc fani tradycyjnego podejścia do hip-hopu powinni być zadowoleni. Smaczkiem jest gościnka legendarnej soulowej wokalistki Angeli Winbush.

Kool G Rap "Last Of A Dying Breed"

Kool G Rap powraca jako ostatni prawdziwy raper. Tym razem zaprosił do współpracy swojego dobrego kumpla Domingo, by ten zajął się produkcją całości materiału. Pomagają mu między innymi Royal Flush, AZ, ale również uwaga, uwaga, Big Daddy Kane, Grandmaster Caz i Marley Marl. Młodzi fani pewnie pomyślą sobie, że stężenie rapowej geriatrii wywaliło skalę, ale to po prostu płyta zdecydowanie dla fanów starego, dobrego NY i z całkiem zresztą niezłymi singlami.

To Wy wybierzecie osoby, do których trafią statuetki na piątej oficjalnej gali Popkillerów, która już 12 kwietnia 2023. Głosy oddawać możesz w poniższej ankiecie, czas jest do 15.03. do 23:59.

• Regulamin

Z nowym albumem wrócił jeden z najciekawszych zawodników ostatnich lat DenzelCurry. Na "Melt My Eyez See Your Future" odszedł od brudnego, przesterowanego brzmienia znanego, chociażby z "ZUU". Dostajemy za to pójście bardziej w kierunku jazzowych inspiracji, ale nie tylko, bo znalazło się miejsce np. na drum & bass. Gościnnie wspomogli go między innymi poeta Saul Williams, Rico Nasty czy slowthai.

Sprawdź też: Denzel Curry w Polsce - ruszyła sprzedaż biletów!

Drugi krążek do swojej dyskografii dołożył Buddy, serwując na "Superghetto" zaledwie dziesięć kawałków. Drugą solową płytę wypuściła także Latto, wcześniej znanej jako Mulatto. Tracklista "777" robi wrażenie. Gościnnie między innymi 21 Savage, Childish Gambino i Lil Wayne, a wśród producentów FNZ i Dr. Luke. Dwadzieścia lat po premierze swojego debiutanckiego krążka powrót zaliczył również NIGO - projektant mody, kreatywny dyrektor domu mody KENZO i DJ japońskiej grupy hip-hopowej Teriyaki Boyz. Na "I Know NIGO" udało mu się zebrać prawdziwą plejadę gwiazd: między innymi Pharrella, Gunnę, A$AP Rocky'ego, Tylera The Creatora i Clipse.

Co poza tym? Wildchild, związany z legendarną kalifornijską grupą Lootpack, wydał kolejną solówkę. Na "Omowale" usłyszymy między innymi bity Georgii Anne Muldrow, Nottza i Madliba. Światło dzienne ujrzał w końcu długo zapowiadany pośmiertny krążek Phife Dawga zatytułowany "Forever". Tutaj muzycznie robotę zrobili np. J Dilla, Potatohead People, 9th Wonder i Khrysis, a gościnne zwrotki na bity kładą między innymi Busta Rhymes, Redman, chłopaki z Little Broher, Rapsody czy Pos z De La Soul. Orócz tego Jay Worthy i Larry June nagrali wspólny album z podkładami Seana House'a, z nowym materiałem wrócił Tha God Fahim, a drugie, tym razem podwójne wydawnictwo dostarczyli w tym roku TheCool Kids. Są to de facto dwa solowe strzały, jeden od Sir Michaela Rocksa, drugi od Chucka Englisha. Wszystkie tracklisty, streamy i okładki do sprawdzenia w naszym dziale Premier Płytowych.

Linki do poszczególnych nowości z tego tygodnia:

Denzel Curry "Melt My Eyez See Your Future"

Buddy "Superghetto"

Latto "777"

NIGO "I Know NIGO"

Wildchild "Omowale"

Phife Dawg "Forever"

Jay Worthy & Larry June "2 P'z In A Pod"

Tha God Fahim "Six Ring Champ"

The Cool Kids "BABY OIL STAIRCASE / CHILLOUT"

[[{"fid":"72468","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"72572","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"72573","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"72574","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

[[{"fid":"72575","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"12":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"12"}}]]

[[{"fid":"68674","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"6":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"6"}}]]

[[{"fid":"72576","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"13":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"13"}}]]

[[{"fid":"72577","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"8":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"8"}}]]

[[{"fid":"72578","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"9":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"9"}}]]

[[{"fid":"72579","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"11":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"11"}}]]

Płyta członka A Tribe Called Quest ukazała nakładem Smokin Needles Records, zawiera trzynaście utworów. Wśród producentów znaleźli się między innymi 9th Wonder, Khrysis, J Dilla, Nottz, DJ Rasta Root, Potatohead People oraz legendarna wokalistka r&b Angela Winbush, która na płycie zalicza także gościnny występ. Oprócz niej pojawiają takie znakomitości jak Rapsody, Renee Neufville, związana kiedyś z RH Factor i z Zhané, Busta Rhymes, Redman, Q-Tip, Pos i Maseo z De La Soul, Lyric Jones, Illa J czy Little Brother.

Większość materiału zmiksował legendarny inżynier dźwięku Bob Power, poza dwoma kawałkami, które w obroty wziął Ali Shaheed Muhammad z A Tribe Called Quest. Odsłuch do sprawdzenia poniżej.

Phife Dawg zmarł 22 marca 2016 roku, przyczyną śmierci były powikłania związane z cukrzycą. Swój pierwszy solowy materiał "Ventilation: Da LP" wydał w 2000 roku.

Część teledysku powstała jeszcze za życia Phife'a, a poza Redmanem i Busta Rhymes'em widzimy w nim Q-Tipa czy syna zmarłego rapera. Numer promuje album "Forever", który ma ukazać się w tym roku.

"Był bardzo szczęśliwy, że mógł współpracować z ludźmi, których traktował jak braci, bardzo szanował i stawiał wysoko na swojej liście najlepszych MC." - mówi żona Phife'a o powstaniu numeru.

Phife Dawg zmarł w marcu 2016 roku przez swoje komplikacje z cukrzycą. Ostatni krążek ATCQ ukazał się parę miesięcy później, i mimo to raper przewinął się przez cały album, tworząc jego ważny komponent. Q-Tip i reszta zespołu dedykowali płytę swojemu koledzę, a niedługo po jego śmierci otrzymaliśmy solowy singiel "Nutshell" na nieopublikowanym bicie legendarnego J-Dilli. Po tym sprawa przycichła i mogłoby się wydawać, że na dobre. Nic bardziej mylnego.

A Tribe Called Quest zaskoczyli fanów przy swoim ostatnim tweecie, w którym najpierw zapowiedzieli nowy merch na 50 urodziny swojego zmarłego kolegi, by na końcu dopisać, że albumu Phife'a doczekamy się na początku przyszłego roku.

Poniżej możecie zobaczyć wspomniany tweet oraz singiel "Nutshell".

Happy 50th Phife Dawg!

To honor and celebrate his life and legacy, the estate on behalf of his family just released limited edition "Phife Forever" tees. You can pre-order until 12/1 in the bio

Also know that early next year you will all get to hear a new Phife album pic.twitter.com/BfXTb11Oq5

— ATCQ (@ATCQ) November 20, 2020

Historie dotyczące Five-Foot Assassina, jakie można usłyszeć z ust jego bliskich, są natomiast równie wyjątkowe jak jego styl na mikrofonie...

W zeszłym roku mieliśmy okazję spotkać się na nowojorskim Queens z innym członkiem kolektywu Native Tongues, Dresem z grupy Black Sheep, który podzielił się z nami niesamowitym, ciepłym wspomnieniem o Phife Diggym, mówiąc:

Phife to był... niezły charakter. Był zabawny, dowcipny, bardzo elokwentny i otwarty. Jedną z najfajniejszych rzeczy w Phife'ie, której może nie dostrzegałem, jak byliśmy młodzi, ale którą zauważyłem, jak byliśmy starsi, jest to, że miał kompas moralny. Był jednym tych gości, którzy nie zrobią czegoś, ponieważ to jest złe, a nie dlatego, że ktoś by ich złapał.

Dres przytoczył też pewną pamiętną historię związaną z Phife'em, która wydarzyła się około roku 1990 i która idealnie ukazywała nietuzinkową osobowość i charakter Phife'a - początek tej wypowiedzi od momentu 22:45 (początek całej wypowiedzi o Phife'ie w 22:08):

Konkludując, Dres stwierdził:

Przejawiało się to u niego jako u artysty hip-hopowego. Phife miał kompas moralny, nie przystawał na żadne krzywe akcje za kulisami, nic z tych rzeczy. Miał bardzo konkretne podejście, był gościem, który bardzo ciężko pracował na wszystko, co osiągnął w hip-hopie. Dlatego nie odpuszczał też innym. Nie chciał, żeby ktoś mu coś wręczał, zapracował sobie na wszystko, co zdobył. Dlatego też nie zamierzał dawać innym jałmużny. Trzeba to było szanować. To był dobry człowiek. Niech Bóg go błogosławi...

W zeszłym roku natomiast Dres, Chi Ali, Sadat X oraz Red Alert oddali Phife'owi hołd, nagrywając poruszający tribute "Peace Phife":

Przypominamy też wypuszczony już po śmierci rapera teledysk do utworu "Nutshell", który Phife nagrał na bicie J Dilli:

[[{"fid":"55557","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

Happy Birthday & Rest In Peace Phife...

Zapraszamy więc na krótki spacer i konkretny wywiad, w którym mega sympatyczny i charyzmatyczny MC opowiedział nam m.in. znaczeniu Queens na rapowej mapie NY, swoim ostatnim albumie "Tortured Soul", debiutanckim "A Wolf In Sheep's Clothing", ruchu Native Tongues i energii napędzającej całą ekipę i ich klasyczne nagrania, czy duecie evitaN, który stworzył z Jarobim z A Tribe Called Quest. Dres wyjaśnił też, jak czuje się z tym, że Fatman Scoop wysamplował jego wersy do klubowego hitu "Be Faithful", a także podzielił się też ulubionym wspomnieniem i refleksją o zmarłym trzy lata temu Phife Dawgu, a na koniec zaskoczył nas przemiłą niespodzianką...

Rozmowa, tłumaczenie, montaż: Marcin Natali
Kamera: Patrick Radecki

Kto by przypuszczał, że takie równanie, już na papierze wywołujące przyspieszone bicie serc u fanów obu legendarnych ekip, omal nie doszło do skutku.

W latach 2007-2016 zarówno ATCQ, jak i OutKast, w drodze rozmaitych kontraktowych zawirowań, należały bowiem do tej samej wytwórni - Epic Records. Jednocześnie lata te były bardzo ciche dla reprezentantów Nowego Jorku i Atlanty, nie włączając solowych poczynań członków kolektywów. Fani natomiast wyczekiwali, błagali, a nawet domagali się nowych nagrań, ciągle wierząc w powrót swoich idoli w wielkim stylu. A ci nie pozostawali dłużni, podsycając te nadzieje czy to hucznymi obchodami 25. rocznicy wydania debiutu ATCQ "People's Instinctive Travels And The Paths of Rhythm", czy ogólnoświatową trasą koncertową OutKast w 2014 roku.

Równocześnie pojawiały się też pogłoski o rzekomej współpracy obu grup, które zyskały potwierdzenie jednak dopiero przy bardzo smutnej okazji - na zeszłorocznej uroczystości w Apollo Theater, poświęconej zmarłemu Phife Dawgowi. Podczas swojego przemówienia, Andre 3000 podzielił się ze zgromadzonymi nie lada informacją:

Powiem teraz coś, co będzie zarówno interesujące, jak i jednocześnie rozczarowujące. Około roku albo dwóch lat temu, rozmawialiśmy o zrobieniu wspólnej płyty A Tribe Called Quest i OutKastu... Proszę Was, nie pozwólcie, aby czas Wam przeciekł przez palce... To jedna z rzeczy, których najbardziej teraz żałuję. Z jakichkolwiek powodów nie zrobiliśmy w końcu tej płyty, byliśmy gotowi i po prostu... Odpuściliśmy.

W przeprowadzonym kilka dni temu w nowojorskim radiu HOT 97 wywiadzie drugi filar Outkastu, Big Boi, potwierdził te informacje i podzielił się szczegółami odnośnie całej sytuacji:

Faktycznie rozmawialiśmy o nagraniu albumu A Tribe Called Kast, wspólnego albumu OutKastu i A Tribe Called Quest. To się działo naprawdę, nie tylko prowadziliśmy konwersacje. Q-Tip przyleciał do Atlanty z Ali Shaheed Muhammadem, spotkaliśmy się wszyscy w domu Dre... Doszliśmy do punktu, gdzie zaczęliśmy już nawet razem wybierać bity na płytę. Potem jednak, jakimś sposobem, wszyscy zaczęli pracować nad własnymi projektami, a następnie Phife zmarł... Ale zdecydowanie to się działo.

W tym samym wywiadzie Daddy Fat Sax i autor wydanego dopiero co "Boomiverse" podzielił się wspomnieniami o Phife Dawgu i opowiedział o ich relacji:

Znałem Phife'a od samych początków Dungeon Family. Wpadał do studia The Dungeon, kiedy pracowaliśmy nad naszą pierwszą płytą. Zawsze był spoko gościem, bardzo skromnym. Potem widywaliśmy się na Rock The Bells, to był stuprocentowy MC/b-boy, jak nikt inny.
 
Co więcej, Big Boi ujawnił, że ma w zanadrzu kilka niepublikowanych utworów, które nagrał w duecie z charyzmatycznym reprezentantem ATCQ:
 
Dopiero co był u mnie w studiu Stankonia, mam też kilka numerów, które nagraliśmy razem, zamierzam je wypuścić... Kiedyś wpadł do studia i puścił mi trochę kawałków "Stary, mam jeden joint dla Ciebie i dla mnie. A nawet kilka tracków, gdzie rapujemy na zmianę, wers za wers." Także wciąż mam te taśmy.

Pod spodem cały wywiad z Big Boi'em z HOT 97 (fragment o ATCQ zaczyna się około 9. minuty). A my czekamy na niepublikowane dotąd tracki Big Boi'a i Phife'a i odpalamy ponownie wspólny numer ATCQ z Andre 3000 "Kids", który znalazł się na zeszłorocznym krążku "We Got It From Here... Thank You 4 Your Service" (nasza recenzja).

Mac Miller, usłyszawszy o śmierci Phife'a, zamieścił w Sieci specjalny tribute-mix jemu dedykowany - nazwany odpowiednio "5 Foot Assassin", track zawiera fragmenty nagrań Phife'a - jego wersy z kultowego "1nce Again" z albumu Questów "Beats, Rhymes, Life" oraz urywki z freestyle'u ATCQ w programie Arsenio Halla. Wszystko to na nostalgicznym, spokojnym podkładzie autorstwa samego Larry'ego Fishermana. Odsłuch poniżej.

Rest in Peace Phife.

"Dziś straciliśmy jednego z hip-hopowych pionierów, Phife Dawga. Teraz niech nikt nie robi hałasu dla mnie. Oddajmy to dla niego, za to, że pozwolił mi robić to, co robię na tej scenie, tu i teraz" - powiedział Kendrick, po czym poprosił 18 000 zebranych o wyciągnięcie do góry zapalniczek i głośne skandowanie 'Phife Dawg'.

Informacja pojawiła się dziś rano na Twitterze DJ Chuck Chillouta. 

RIP to phife dog of tribe called quest pic.twitter.com/f4t5fvg4WD

— DJ Chuck Chillout (@djchuckchillout) 23 marca 2016

Nie pozostaje nam nic innego jak wrócić do wcześniejszych albumów, które wywarły ogromny wpływ na całe hip-hopowe środowisko. Legendy pozostaną wiecznie żywe! R.I.P. Phife Dawg!

[Edit:] Jak podała oficjalnie rodzina Dawga - przyczyną śmierci były komplikacje powiązane z cukrzycą.