Raper dzisiejszym klipem składa hołd swoim idolom: WWO i Ziperze. Na początku klipu “Lepszy czas jeszcze nadejdzie” można dostrzec krótkie ujęcia z Pono i Fu. Klip kręcono w Paryżu, Warszawie i Krakowie. Autorem bitu jest Świerzba, a klipu Łukasz Czarnota.

Dzisiejsza premiera zapowiada album “Młody Bęś”. Na krążku pojawi się oprócz Soundkail m.in.: Layzie Bone z Bone Thugs-N-Harmony, Sztoss, DJ B oraz 1k Phew. Na stronie www.antidotumrecords.pl ukazał się preorder i tracklista albumu.

Trasa koncertowa "NIC" dobiegła końca, a Sokół postanowił podzielić się kilkoma wspomnieniami związanymi z tym jak wyglądało granie koncertów ponad 15 lat temu:

"Jak w 2005 roku zabraliśmy w trasę WWO własnych realizatorów dźwięku oraz VJ, który na żywo robił nam wizualizacje (wtedy rzucane z rzutnika), to w klubach patrzyli na nas jak by nam się delikatnie mówiąc w głowach poprzewracało. Polski rap kojarzył się z brakiem jakichkolwiek prób, darciem mordy, trzymaniem mikrofonu za sitko, tak że dudnił i popijaniem na scenie między kawałkami rozgazowanego browaru. Organizatorzy stawiali najgorsze odsłuchy na scenę, bo zakładali że zostaną zalane, a mikrofony to były śmierdzące strucle na wiecznie poplątanych kablach, ktore raperzy wymieniali między sobą kilkukrotnie na scenie. Zaczęliśmy więc grać na systemach dousznych (dziś jest to absolutny standard, wtedy nie grał tak w polskim rapie nikt) [Tytus z Asfalt Records zwrócił uwagę w komentarzach, że grali tak wtedy Fisz/Emade - przyp. red.] i wozić ze sobą własne mikrofony (miałem nawet niebieski customizowany, może kiedyś wrócę do tej starej tradycji i sprawię sobie kolejny custom). Dzisiaj nikogo nie dziwi to, że zespół dba o jakość i próbuje zapewnić stabilną powtarzalność doświadczeń, wozi ze sobą całą ekipę, deski, zamawia konkretne oświetlenie i nagłośnienie na koncert. Pamiętam jednak stare czasy, jak na jakims plakacie jako support wpisany był zespół "raider techniczny", bo jakiś kretyn nie rozumiejący co to takiego, przekleił to z maila. Taka to była smutna rzeczywistość. Na szczęście wszystko się sprofesjonalizowało, wśród czołówki to o czym piszę, to praktycznie standard. Oczywiście, są tacy, którzy mają na to wyjebane, ale nie chodzi mi o to, żeby tu kogoś dyskredytować. Jasne, niektórym nie potrzeba jakości dźwięku a i tak dają wyj**any show, umieją stworzyć super atomosferę, spoko, ale takie punkowe podejście to nie moja bajka."

Na końcu wpisu pojawiły się podziękowania, które Sokół skierował do ekipy odpowiedzialnej za trasę koncertową "NIC", wśród wymienionych pojawił się m.in. DJ KEBS, Juras,, WWO, Fasolki, 120dB - realizacja dźwięku oraz Suwakonthestreets.

Oprócz gości z solowych płyt „Wojtek Sokół” oraz „NIC”, na scenie pojawią się wszystkie ważne osoby, z którymi Sokół tworzył zespoły i duety od początku swojej drogi muzycznej. Zobaczymy więc zarówno Pona, Marysię Starostę jak i cały ZIP Skład. Najmocniejszym i najbardziej niespodziewanym punktem programu, będzie jednak bez wątpienia wejście na scenę WWO w pełnym składzie z Jędkerem i Deszczem, aby po raz pierwszy od 13 lat zagrać wspólnie 40 minutowy set największych hitów grupy. Będzie to zapewne niesamowita podróż w czasie dla starszych fanów, ale też niepowtarzalna okazja dla tych młodszych, którzy nigdy nie mieli okazji usłyszeć tego topowego zespołu sprzed lat na żywo.

Sokół nie chce zdradzać wszystkich gości. Część z nich ma do końca pozostać niespodzianką, ale już dziś lista wygląda niezwykle imponująco, gdyż wiemy, że poza wyżej wymienionymi na scenie pojawią się między innymi: Sarius, Oskar83, Pezet, Mateusz Krautwurst oraz zespół dziecięcy Fasolki. Sokołowi na scenie towarzyszyć będzie też wszystkich trzech znanych z jego wcześniejszych tras hypemanów: Ras, Koras i Juras oraz nieodłączny DJ Kebs.

Partnerem technologicznym koncertu jest firma Wolf Group.

Więcej szczegółów wkrótce.

Wydarzenie na FB: https://www.facebook.com/events/1424600138006848

Sprzedaż biletów na platformie Going startuje już 8 sierpnia: https://goingapp.pl/polecamy/sokol

Bartek "Woyak" Woynicz(nowamuzyka.pl, GaMa, Popkiller)

1. Undadasea - przerywniki między numerami "Da Groovement"

Same skity nie są na tym krążku wyodrębnione, a jedynie podoklejane do praktycznie każdego początku/końcówki numeru, a że kawałków jest kilkanaście to "przepalonych" gadek jest tu bez liku. W moim odczuciu są one równie ważne jak sam materiał, podbudowują wyluzowany klimat, zbliżają słuchacza do przesympatycznej ekipy. Co ciekawe taka ilość krótkich skitów nie zaburza "repeat value", a wręcz teksty pokroju "kradną banany from my bag" czy "rozmowa o kalendarzyku/poradniku ogrodniczym w stosunku do faz księżyca" zawsze, podkreślam zawsze prowokuje niewymuszony uśmiech. 

2. WWO - "Miedzynarodowa"

Zawarty w pigułce dokumentalny zapis ulicznej rzeczywistości przełomu wieków. Z początku ten skit wygląda jak nagranie na pocztę głosową, dopiero na końcu słychać, że Sokół przez półtora minuty po prostu słucha opowieści o przygodach swojej ekipy, sporo "śmiechu", tylko kucharza żal. 

3. Grammatik - "Południe"

Na debiucie Grammatika odnajdziemy aż siedem miniatur polepionych przez NOON-a ("Świt", "Południe" "Północ", a także "Pierwsze Dźwięki", "Pierwsze Słowa" oraz "Ostatnie Słowa" i "Ostatnie Dźwięki"). Tak liczne, ale też głęboko przemyślane i budujące klimat całości wykorzystanie ilustracyjnych skitów w hip-hopowej płycie do dziś jest czymś unikatowym. Niejako w bonusie po skończeniu ostatniego numeru dostajemy zapis z nagrywek w tym m.in. nieudane take'i, żarty lub zirytowanego przerywaniem Eldokę.

Marcin Flint (Raptus, Rap Backstage)

1. Afro Kolektyw – "Realizator"

Król wszystkich skitów, do dziś płaczę ze śmiechu, jak to słyszę. Doskonale pokazuje kompetencje studyjnych realizatorów to ponad 20 lat temu, a z drugiej strony to, jak twórcy hiphopowi byli w tych studiach traktowani.

2. Rasmentalism – "S.O.S. skit"

Codzienność nie do końca trzeźwego i nie do końca zmanierowanego rapera ze śpiącą dziewczyną w tle. Na deser Diset na featuringu bez featuringu i piękny follow-up do Fenomenu.

3. 2cztery7 – "Skit Głośny gra G-funk"

2cztery7 w pigułce. Niezapomniany ś.p. Pjus prosi o piszczałę, a Mesowi dwanaście sekund wystarczy, żeby pokazać, że rządzi. Jędrzej Dudek z P.Unity przypomniał mi o tym skicie, komplementując go ile wlezie, a to oznacza funkowy znak jakości.

Kuba Głogowski (Kuba Głogowski Talks)

1. Dj Volt - "Moi rodzice boją się mojej muzyki. Skit". Blokersi Soundtrack

Klimat filmu Blokersi i tamtych czasów w jednym skicie. 

2. WWO - "Biznesmeni Skit"

Uniwersalna prawda w skicie, ale też świetne oddanie klimatu albumu.

3.  donGURALesko & Matheo - "Szpadyzor night skit"

Na mixtape'ach tego duetu działo się wszystko i wszystko było przezabawne, zresztą dalej jest ta sama chemia, a takie zabawy jak w tym skicie to esencja "Inwazji Porywaczy Ciał". 

Filip Kalinowski (newonce)

1. Molesta Ewenement - "Skit (1)"

Skit otwierający "Ewenement", bo to warszawskie lata dziewięćdziesiąte w pigułce. Podbite czy też pod-beat-e emocjami nagranie terenowe ze stołecznych osiedli schyłku wieku.

2. PCP - "Północ", "Centrum" i "Południe" 

bo… Kuba O to jeden z najbardziej osobnych i - moim zdaniem - najwybitniejszych producentów na polskiej scenie bez względu na jej etap rozwoju, a te trzy krótkie formy to też rzeczy zupełnie wymykające się rapowym standardom (nie mówiąc już o standardach tego czasu). Na wskroś esencjonalne w swojej długości, miedzygatunkowe krótkie metraże, których warstwę wizualną każdy musi sobie sam wyobrazić.

3. Popek - "Skit"

Dwa skity telefoniczne z "Wyjętego spod prawa" Popka, bo zawsze miałem słabość do tego podwórkowego czarnego humoru bawiącego się zwykle czyimś kosztem, patologicznej wersji dziecięcych zabaw z telefonem do nieznajomego - "Halo? Czy to zoo? Nie? To dlaczego małpa przy telefonie?"

Bartek Biegun (Sajko)

1. Paktofonika - "Popatrz"

Prawdopodobnie nie będę jedynym, który wśród najlepszych skitów wymieniłby „Popatrz (uliczny reporaż z dworca)” z debiutanckiego albumu Paktofoniki. Hit Anny Jantar w beatboxowej interpretacji Sota wprowadza trochę oddechu w, przeważnie mrocznej, „Kinematografii”. Tym samym muszę się przyznać, że najmilej wspominam skity, które poznawałem, powiedzmy, we wczesnym gimnazjum, czyli raczej bekowe, dziś pewnie i lekko żenujące, muzyczne jazdy, będące luźnymi freestyle’ami albo parodiami utworów zgoła niepasujących do rapowego albumu.

2. GrubSon - "Kiedy Byłem"

Kolejną pozycją, jaką muszę wskazać będzie „Kiedy Byłem” z GrubSonowego „O.R.S.”. Utwór dużo mniej wyłamujący się z całego albumu, niż cover Sota, bo przecież GrubSon uwielbia zabawę w muzyce. Dla ówczesnego mnie — topowa pozycja z całego albumu.

3. Jan-rapowanie - "Chemia"

Z czasem skity przestały chyba być muzycznym rozluźnieniem, a zaczęły być albo kilkusekundowymi wstawkami z rozmową nagraną w studiu albo numerami, które z bliżej nieokreślonego powodu ktoś postanowił nazwać skitem. W tej drugiej kategorii bez dwóch zdań znajduje się „Chemia” Jana-Rapowanie. Statystyki Spotify mówią mi, że taki byle skit znalazł się blisko dwudziestki utworów włączanych przeze mnie najczęściej, odkąd założyłem tam konto. W staroszkolnym dla muzyki Janka stylu, rzucił krótką zwrotkę stanowiącą jakiś tam strumień świadomości, wyrzut emocji, Nocny dograł outro, no i mamy skit, któremu bliżej do bycia nazwanym najlepszym numerem na albumie, niźli zwykłym przerywnikiem.

Marcin Blind (FollowRAP)

Na wstępie zaznaczę, że w mojej ocenie mistrzem skitów na swoich albumach jest Redman. Każdy pomysł Reggie'ego bawi mnie niezmiennie i nigdy nie przełączam tych przerywników na albumach, pomimo że znam je na pamięć. Chyba każdy kto słyszał kolejne audycje radia WFDS, Jerry'ego Swingera lub sceny porwań w pełni się ze mną zgodzi. Red ma specyficzne oraz oryginalne poczucie humoru. Zresztą obejrzyjcie MTV Cribs z Redmanem, a zrozumiecie o czym piszę. Moje typy:

1. Popek - Skit 1 oraz 2.

Reprezentant Krakowa dał się poznać słuchaczom jako współtwórca składu Firma. Panowie przez wiele lat głosili skrajny uliczny nurt, gdzie nie było miejsca na żarty. Miało być sztywniutko jak na pogrzebie. Paweł musiał opuścić kraj, aby pokazać nam swoją drugą stronę. Rzucanie różowych rowerków dziecięcych na klipach, szkoła tańca, skaryfikacje, faceburger, dzień z Popkiem. Każdy chyba zna historię miłosną Abdula z Basią. Nagle okazało się, że w ciele nasterydowanego potwora mieszka niezły żartowniś.  Popek stał się gwiazdą internetu oraz symbolem dystansu do siebie. Jako pierwszy raper z naszej sceny wykorzystał YouTube w takiej skali. A wszystko zapoczątkowały dwa skity na "Wyjętym spod prawa". Historie w obydwu są bliźniacze. Popek z Pomidorem dzwonią do znajomych i ich wkręcają. Oczywiście wszystko podszyte jest gangsterskim scenariuszem oraz wykorzystaniem mrocznej przeszłości rozmówców. To właśnie tam pierwszy raz objawił nam się komik ukryty w raperze. Zdecydowanie warto wybrać się w całą podróż po twórczości Raka z czasów jego pobytu w Anglii.

2. Pih - "To tylko skit"

Adam słynie ze swojej wybitnej liryki. Potrafi w niezwykle obrazowy sposób przedstawić każdą historię. Mamy wręcz uczucie obcowania w jednym pomieszczeniu z naszym narratorem. Jednym z pierwszych przykładów tej umiejętności MC jest opisywany przede mnie utwór. Jesteśmy świadkami sceny dziejącej się w autobusie. Na jednym z przystanków wsiada pijana kobieta wracająca z imprezy. Nasz narrator wypowiada się o niej w ordynarny sposób. Dziewczyna zostaje zrównana z rynsztokiem, a my dowiadujemy się, że nigdy nie będzie kimś. Czemu ten skit trafił na moją listę? Ponieważ cudownie obrazuje jak wiele w punkcie widzenia zmienia punkt siedzenia. Sam Adam później w swojej karierze miał wiele przykrych incydentów z alkoholem. Przypomnę tylko jego słynny występ na Hip Hop Kemp, oraz hasło "To nie jest hip hop" podczas koncertu Quebonafide. Żeby jednak nie było Adam, że na Twojej historii zarobię - to tylko skit.

3. Kosi - "Beastie Boys Skit"

Tu już wjeżdża pełna prywata. Kocham Beastie Boys! Wychowałem się na ich muzyce, dzięki niej złapałem za deskorolkę i to ona uczyła mnie pojmowania skilli w rapie. Trzech białych MC żydowskiego pochodzenia na zawsze udowodniło, że biali potrafią rapować i mogą stanowić wzór do naśladowania. Przy okazji grupa wybitnie łączyła gatunki muzyczne, nigdy nie pozwalając słuchaczowi na nudę. Jeżeli drogi czytelniku nie znasz twórczości, opisywanego tria czym prędzej proszę nadrób zaległości. A sam opisywany skit jest kwintesencją stylu BB. Świetny bujający bit, który porywa do działania. Mamy tu ogrom przesterów w bicie oraz wokalu, tak charakterystycznych dla Mike'a D, King Ad-Rocka oraz MCA. Usłyszymy również breaki autorstwa Dj-a Falcon1, stanowiące hołd dla wybitnych turntablistów współtworzących grupę z Nowego Jorku.

Bartosz Boruciak (Bartosz Boruciak TV, Na Rapie Radio WNET)

1. Peja Slums Attack - "Dla Frajerstwa" / Peja Slums Attack feat. Magiera - "Dla Rycha"

Piękna historia zapisana w skitach. W "Dla Frajerstwa" wykorzystano fragment filmu "Chłopaki nie płaczą", w którym Fred, postać grana przez Cezarego Pazurę, tłumaczy swojemu kompanowi Grusze w dużym skrócie na czym polega reinkarnacja. I przewiduje, że po śmierci zostanie kaczką. Dwadzieścia lat później w skicie  "Dla Rycha" Cezary Pazura w dobitny sposób podkreśla, że Ryszard bez wątpienia wyszedł na ludzi i jest to oczywiste. I historia zatacza koło.

2. Ski Skład - "Wspólne Zadanie"

Nie wyszczególnioniam konkretnego skitu, gdyż krążek jest wypełniony komunikatami nagranymi na automatyczną sekretarkę Rycha, oczywiście na bitach Poznaniaka. A kto się tam nie nagrywał, lista jest imponująca. Warto wymienić Ostrego, Bilona, Fusznika czy Krzysztofa Kozaka w stanie wskazującym. Za rok mija 20-lecie pierwszej i jedynej płyty Ski Składu. Może czas na reaktywację?

3. OSTR - "Zrób sobie wolne"

Luźna nawijka o prozie życia, a dokładniej o konsumpcji substancji psychoaktywnych. No cóż, nie masz na piwo, to pogadajmy o narkotykach, a potem to nagraj. O właśnie się nagrało...

Dawid Bartkowski (goodkid.pl, Polish Hip-Hop Festival)

Nie jestem przesadnie wielkim fanem skitów. Te najczęściej są dla mnie krótką formą, która musi uzupełnić tracklistę, ale są wyjątki, bez których nie wyobrażam sobie całości. Chciałbym postawić na dwa intra Peji - "Dla ludzi - skit" i "Popierdoleni bo robią HIP HOP" - które są moimi ulubionymi kilkudziesięciosekundowymi dziełami w polskim rapie, ale skoro ma być skit to niech będzie.

1. Liroy - "Minister Edukacji (& Jego Cząstka Yakgdybyzkąd Inąd)"

Co tu się dzieje! Urywki z wywiadów, młodzież i narkotyki, a także Janusz Korwin-Mikke z klasyczną manierą uderzenia w rządzących. To wszystko na podkładzie z feelingiem DJ-a Muggsa w kieleckim wydaniu z czasów, kiedy mało kto sobie zdawał sprawę z hip-hopowej powagi sytuacji. A temat tego krótkiego numeru okazał się trochę rechotem historii ze względu na polityczną karierę tego pioniera.

2. Belmondawg - "Popp Deep (skit)"

Playa haters, gonitwa za chlebem, piekło na ziemi, czyli krystalicznie czysta nawijka Belmondziaka, esencja post mixtape'owego stylu. Bez wygłupów i wynaturzeń w postaci gówna płynącego akweduktem. Do tego obłędny podkład Expo 2000, który zamyka w 36 sekund mantrę Młodego G.

3. Molesta Ewenement - "Skit (1)"

Trochę nie rozumiem stawiania przez wielu "Skandalu" nad "Ewenementem", ale okej, niech będzie. Drugi album Warszawiaków jest jeszcze bardziej hardcorowy, a zapach gibonów miesza się tu z odorem z ciemnych przejść i klatek, z których ktoś wyciągnął żarówkę, by szybciej skroić komuś zegarek. To właśnie tutaj podwórkowe "Nie prowokuj" i refleksyjne "Wady ludzkie" są przecięte przez instrumentalny "Skit", w którym Vienio zapatruje się na noonowe bębny. I wychodzi mu to naprawdę nieźle.

Bonusowo: Łona - "Rozterki młodego rapera"

Szczeciński MC, fan wschodnioniemieckiej motoryzacji i typek, który w chłodniejsze dni równie często co o kawie myśli o kaloryferach, zawsze nagrywał tracki, które były aktualne w swoim wydźwięku. Nie inaczej jest z powtarzaną przez kilkadziesiąt sekund frazą, która jak mało który numer idealnie opisuje wielu współczesnych sezonowych adeptów jednego z elementów hip-hopu.

Krystian Krupiński (Popkiller)

1. Pięć Dwa Dębiec - "Pow Pow"

Każdy, kto w tamtych czasach wychowywał się na polskim rapie, obok bojowych osiedlowych okrzyków z „Policyjne I” oraz „II” musiał na „P-Ń VI” zauważyć też inne zabawne przerywniki, jak np. oba „Incydenty” czy „Piekło”. Ja najbardziej lubię „Pow Pow”, czyli ten całkiem przyjemny, nastrajający pozornie melancholijnie instrumental, który uzyskuje jednak zupełnie inny wydźwięk, kiedy wyłania się fragment innego „virala” tamtych czasów, czyli czytanej przez Daniela Olbrychskiego tzw. XIII Księgi „Pana Tadeusza”. Rzeczony skit od 55:00.

2. Pezet/Noon - "Cepelia"

Obok „A mieliśmy być poważni” jedyny zabawny, a wręcz głupkowaty akcent na „Muzyce Poważnej”. Przy historii Pawła o jego pomyśle na refren parsknięcie śmiechem gwarantowane. No i to bułgarskie disco – trzeba przyznać, że Noon ma wyjątkową rękę do wynajdywania muzycznych perełek.

3. Eldo - "Noc"

To skit z rodzaju normalnych kawałków, tyle że krótkich. Tekst Leszka może niespecjalnie się wyróżnia (takie imprezowo-bboyingowe migawki z wieczoru wczorajszego), ale za to jest klimatyczny bit Flamastra, no i miły akcencik na koniec w postaci fragmentu „The Hiatus” Diamonda D. Czyli Eldo w pełnej krasie – nie tylko jako raper, ale także nauczyciel muzyki.

Na stronie Prosto pojawił się limitowany do 1000 sztuk drop 4-płytowego wydania winylowego "Witam was w rzeczywistości" i "Życie na kredycie", do którego fani mogą zamówić specjalny merch nawiązujący do obu krążków. Do szerszej dystrybucji trafią też niedługo oddzielne wydania obu płyt.

Sokół, oprócz tego podzielił się archiwalną sesją zdjęciową, która została wykonana w ramach promocji płyt.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez WJTEK SKŁ (@wojteksokol)

"Te lata współpracy z Jędkerem i Deszczem były na tamte czasy zajebiste. Weszliśmy razem na absolutny top w Polsce, mieliśmy najwyższe stawki za rapowe koncerty, przecieraliśmy szlaki w profesjonalnej współpracy z dużymi markami, jako pierwsi ze sceny hip-hopowej graliśmy trasę z projekcją wizualną, jako jedni z pierwszych mieliśmy profesjonalny management bookingowy... Byliśmy liderami. I to pod wieloma względami. Wpłynęliśmy na profesjonalizację całej sceny, nie mówiąc o progresywnych jak na tamte czasy teledyskach, czy okupowaniu czołówek list przebojów, więc to chyba była dobra decyzja, że powstało WWO. Założenie przez Jędkera Monopolu wpłynęło nagle negatywnie na wizerunek WWO, zarzucano mu hipokryzję, przez co okres naszej prosperity bywał później chętnie pomijany zwłaszcza przez inne, mniej znaczące w tamtym czasie ekipy, ale nie da się opowiadać historii polskiego rapu bez opowiadania o WWO; dziś nikt nawet nie próbuje tego podważać. Ja świetnie wspominam te czasy, chociaż potem nasze drogi z Jędkerem się rozeszły." - opowiada Sokółw wywiadzie.

Za dwa tygodnie w ręce fanów trafi limitowana wersja winylowego albumu „Masz i pomyśl” grupy WWO. Ten jeden z najważniejszych dla polskiej sceny hip-hopowej album wydany przez wywodzących się z warszawskiej formacji Zip Skład, Sokoła i Jędkera swoją premierę miał 6 września 2000 roku.

„W 1999 nagrywając ZIP Skład zrobiliśmy kawałek „Jest jak jest, będzie co będzie”, podczas pisania którego skumaliśmy, że mamy razem więcej do powiedzenia w tym składzie, ten kawałek zapowiadał nowy projekt.” – powiedział Sokół.

Na albumie znalazły się utwory do dziś uznawane za klasykę rodzimego rapu: „Obejrzyj sobie wiadomości” – pierwszy singiel opublikowany w sierpniu 2000 roku zapowiadający album, kultowy dziś „Jeszcze będzie czas”, do którego w nieistniejącym już klubie Lokomotywa powstał teledysk czy „W witrynach odbicia”. Na legendarnym dziś albumie pojawiło się wiele postaci, które miały i mają ogromny wpływ na całą scenę w Polsce. Oprócz Sokoła i Jędkera album produkowali między innymi legendarny DJ 600V, za chwile debiutujący kultowym producenckim albumem Waco, a także Kuba O, występujący dziś pod pseudonimem ₪ - producent kolektywu Hewra. Na albumie zagościli między innymi reprezentanci macierzystego Zip Składu (Pono, Fu, Felipe, Koras i Mieron), Molesty (Włodi i Pele) oraz JWP (Kosi).

Limitowana, zremasterowana wersja albumu „Masz i pomyśl” ukazuje się z okazji dwudziestej rocznicy premiery tego wydawnictwa i w tej formie 30 października trafi w ręce słuchaczy po raz pierwszy. Wydanie z przed 20 lat nie było bowiem dokładnym odwzorowaniem albumu. Płyta wydana została w limitowanej ilości 1000 szt., na dwóch 180 gramowych czarnych krążkach. Każdy egzemplarz posiada swój własny nadrukowany numer. Cały nakład wydawnictwa, które można było zamówić tylko poprzez stronę Prosto sprzedał się w ciągu 24 godzin.
Celebrując 20 rocznicę premiery debiutanckiej płyty WWO Sony Music i Prosto przygotowały kolejne niespodzianki:
Wychodząc naprzeciw prośbom fanów grupy, już dziś w dobrych sklepach muzycznych zamówić można standardową wersję winylowego wydawnictwa „Masz i pomyśl.” Album ten, którego premiera będzie miała miejsce 20 listopada wydany zostanie na dwóch 140 gramowych czarnych krążkach w nierozkładanej i nienumerowanej obwolucie.

Następną niespodzianką dla fanów będzie kolekcjonerskie wydanie kasety magnetofonowej „Masz i pomyśl.” Pamiętacie te magiczne czasy czyszczenia spirytusem głowicy, przewijania taśmy ołówkiem czy wyłamywanie „ząbków,” aby uchronić nagrania przed skasowaniem? Dzisiaj magnetyczna taśma w prostokątnym plastikowym pudełku to przede wszystkim nostalgiczny łącznik z „młodymi latami” i unikalny gadżet. Wydawnictwo to, w ilości tylko 500 egzemplarzy swoją premierę mieć będzie również 20 listopada a zamówić je można już od dziś wyłącznie TUTAJ. Razem z kasetą dostępny jest również preorder wersji standardowej winyla „Masz i pomyśl.”
Album można nabyć również na płycie CD oraz posłuchać w serwisach cyfrowych.

"Chleb Powszedni" to jedyny do dziś album Sokoła, Pono, Fu, Korasa, Jędkera, Felipe, Jaźwy i Mierona oraz DJ-a Deszczu Strugi, album ze wszech miar klasyczny. Co ciekawe - dokładnie rok później ukazał się nie mniejszy klasyk, debiut WWO! Oba albumy wywołały trzęsienie ziemi na ulicznej scenie, a takie klasyki jak "Jeszcze będzie czas" do dziś latają w furach wielu - a my razem z Sokołem pozdrawiamy ich pasażerów.

I przypominamy, że Nawijka ZIP Składowa ewidentnie jest nieśmiertelna - co najlepiej pokazała gala Popkillery, gdy z Pono i Korasem nawijał każdy, od legend po nowe pokolenie, a na koniec duet pożegnany został owacją na stojąco:

[[{"fid":"54274","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

A oto jak prace nad oboma albumami wspomina dziś Sokół:

ZIP Skład "Chleb Powszedni": "To absolutna klasyka polskiego ulicznego rapu. Sokół, Pono, Koras, Felipe, Fu, Jędker, Mieron i Jaźwa (Ward był akurat na wyjeżdzie więc nie ma go na płycie) oraz DJ Deszczu Strugi. Pamiętam nagrywki wokali, u Pona w domu gdzie często jego babcia wchodziła z talerzem gorącej pomidorowej w trakcie nagrań. Dużo dymu, niesamowita więź, sztywne wytyczne i ani jednego dnia bez ekipy przez kilka lat, bo bez ekipy każdy czuł się jak bez ręki. Elo!"

W Witrynach Odbicia "Masz i Pomyśl": "To płyta, która narobiła ogromnego zamieszania, promowana kasetowym singlem "Obejrzyj sobie wiadomości" krzyżująca podziemie z mainstreamem na swój dziwny sposób. Kawałki "Jeszcze będzie czas", "Nie pisz czarnych scenariuszy" czy "W witrynach odbicia" rozpierdalały wtedy głośniki w całej Polsce."

[[{"fid":"53917","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"3715","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

****

[[{"fid":"54090","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

Historię wspomniał współtworzący duet White House Records Magiera w rozmowie z Marcinem Misztalskim na łamach Red Bull Muzyka:

"Tutaj musimy cofnąć się do pierwszego Kodexu, na którym znalazł się utwór WWO – „Z dala od zgiełku”. Sokół zaznaczył tam swoją obecność w dość zdawkowy sposób. Wysyłając mu muzykę na drugi „Kodex,” zapowiedział, że tym razem zrewanżuję mi się w taki sposób, że szczęka mi opadnie. Po jakimś czasie zadzwonił do mnie jego ziomek, u którego realizował wokale, i powiedział mi: „Sokół, nagrał totalny sztos, rozjebał niesamowicie”. Na kawałek poczekałem jeszcze kilka dni – a pragnę przypomnieć, że były to czasy, kiedy utwory wysyłało się pocztą na płytach kompaktowych... Kiedy numer w końcu przyszedł, odpaliłem CD, a tu track, który trwa blisko siedem minut. Pomyślałem sobie: „Ku*wa mać, jaki długi kawałek! Ja mu przecież wysłałem tylko prostą pętlę”. (śmiech) Napisałem wtedy do Laski na gadu-gadu, że mamy świetny numer, ale strasznie długi. Nie wiedziałem, jak go zaaranżować, by utrzymać uwagę słuchacza przez tyle czasu. Więc na początku, zamiast jarać się utworem, narzekałem na jego długość. Jeszcze gdy usłyszałem ten początek: „Marysia była lekko w szoku...”. (śmiech) Ziomek Sokoła miał rację, bo „Każdy ponad każdym” faktycznie okazał się sztosem, ale nie sądziłem, że przejdzie do kanonu i ludzie tak go dobrze przyjmą. Ale skoro o tym numerze mowa – muszę jeszcze wspomnieć o nakręconym teledysku. Początkowo powstały w ogóle dwa obrazki, dopiero później je połączyliśmy. Nad częścią zdjęć pracowaliśmy w dwóch kinach. Po skończonych zdjęciach wychodzimy z jednego z nich i nagle operator mówi nam, że kręciliśmy bez kasety i część ujęć nie została zapisana... W klipie miały znaleźć się m.in. momenty, na których widać nas z perspektywy końca sali… Dziękuje ekipę za wykonaną pracę i fajny teledysk, ale lekko zje*ali akcję. (śmiech)" - wspomina Magiera.

A my przy okazji przypominamy, że wczoraj ukazała się 3 część obszernego wywiadu z Sokołem w ramach cyklu Spot-Talk.

Początkowo nazwa WWO w rozwinięciu oznaczała W Witrynach Odbicia, jednak dwa lata później ukazał się kolejny album grupy „We własnej osobie”, gdzie nazwa zespołu brzmiała już W WYJĄTKOWYCH OKOLICZNOŚCIACH. Co skłoniło artystów do zmiany? "Aby móc opuścić wydawnictwo BMG i wydać kolejny album w Prosto Label" – zdradza Sokół. Wspomniany krążek ukazał się w 2002 roku nakładem warszawskiej wytwórni. 

"Teledysk do drugiego singla z płyty – „Jeszcze będzie czas” kręciliśmy na premierowym koncercie w warszawskim nieistniejącym już klubie Lokomotywa. To było pierd***e, sporo ponad 2000 osób, straszny ścisk, na scenie z nami dziewczyny tańczyły topless, było mnóstwo ziomków i ludzi z aparatami i kamerami. Non stop ktoś skakał ze sceny w tłum i odpływał gdzieś w głąb długiej Sali" - wspomina raper. 

Sokół podsumował wpis słowami: "To było już 18 lat temu. Od dziś WWO jest zatem pełnoletnie" 

Zmierzenie się z utworem Sokoła to dla Sitka spore wyzwanie, o czym sam mówi: "Bałem się na początku tego podejmować, bo jest to klasyk. Bałem się tego, że po prostu mogę to w jakimś stopniu spier***ć. Dlatego za wszelką cenę nie chciałem robić tego jak Wojtek, bo Wojtek w takich numerach jest najlepszy. Zrobiłem to po swojemu". 

W kolejnej odsłonie przyjdzie czas na wzajemnie reinterpretacje Pezeta i Żabsona. Teraz do akcji dołączylil kolejni reprezentanci sceny m.in. Paluch, Tede i Białas, których zobaczymy na wyjątkowym koncercie.

„Projekt Tymczasem” to inicjatywa, której finał będzie miał miejsce już 6 października na deskach Teatru im. Słowackiego w Krakowie, gdzie spotka się czołówka rapowej sceny. W ramach projektu weterani rapu połączyli siły z reprezentantami nowej szkoły, reinterpretując wzajemnie jedne z najważniejszych numerów w swoim dorobku.

Kolejność wg daty wydania.

-->ROZPOCZNIJ RANKING<--

Pełen wykaz nadchodzących premier --> Premiery Płyt

Drugi album WWO to kopalnia klasycznych momentów, linijek, fragmentów, które z miejsca weszły do rapowego kanonu. Postanowiliśmy prześledzić je i wspomnieć te, które najmocniej zapadły w pamięć i wrosły w nasz hip-hopowy kręgosłup...

"Dla wszystkich tych co okradają swoje matki - przypomnij sobie, kto kupował ci zabawki"

"Pamiętacie?" to jedno z najlepszych otwarć albumu z jakim mieliśmy do czynienia na polskiej scenie - potwierdzone info. Wersy takie jak powyższe walą w głowę jak obuch, a my do dziś pamiętamy wrażenie z pierwszego odsłuchu.

"Ja jestem tylko narratorem"

Poza "Marysią lekko w szoku" to chyba ten wers najmocniej przylgnął do Sokoła, będąc przywoływanym przy każdej możliwej okazji. Jednak narracja z "W Wyjątkowych Okolicznościach" to obok "Każdy ponad każdym" chyba najlepszy i najbardziej obrazowy storytelling w dorobku Wojtka, prowadzący nas przez złożone i wielowątkowe historie jak po sznurku.

"Złożę dwie wiktorie, lewa na górze, to że damy radę, to leży w naszej naturze"

Owe dwie wiktorie były wówczas wśród słuchaczy polskiego rapu chyba wręcz odpowiednikiem znaku 'Wu'. Zobaczyć można było je wszędzie, często słysząc równocześnie wersy z "Damy radę", które tysiące osób recytowało na pamięć od deski do deski...

"Ej śmiej się śmiej, zobaczysz jednak, twój śmiech urwie się jak hejnał"

...dlatego też cytujemy tu z niego aż dwie linijki. To numer ponadczasowy, przeokrutny hicior z mocnym i dobitnym przekazem, na bank jeden z ważniejszych tracków w historii polskiego rapu.

"Ostrzę noże i nożyczki, halabardy i pilniczki"

A jak już mowa o dobitnym przekazie - "Halabardy" były jak kij w mrowisko dla rapu, któremu brak było treści. Unikatowy pomysł, by zrymować ze sobą absurdalnie brzmiące wyrazy wg zasady "byle rym dla rymu" zaowocował jednym z najbardziej pamiętnych numerów w katalogu WWO. I nawet jeśli cały tekst spamiętać było ciężej to początek znał każdy.

"Biorę dwie, on dwie, Waco też dwie zabiera"

"Sen" to jeden z pierwszych głośnych i kontrowersyjnych product-placementów, a łapka Heyah uderzała wtedy wielu po oczach. Z perspektywy lat to na bank jeden z bardziej klasycznych teledysków na polskiej scenie (dopiero co sfollowupował go Bezczel) a otrzymanie przez niego Yacha za zdjęcia nie było przypadkiem. No a afterowy wers z 'podziałką po dwie' to klasyk równie wielki co sam klip.

"Polska Francja, ten sam ból"

"Nie bój się zmiany na lepsze" dało chłopakom z Soundkail dożywotnią pamięć wśród polskich słuchaczy, pokazał też, że nawet francuskojęzyczny refren może być nawijany słowo w słowo przez polskich słuchaczy, także tych nie znających języka (pozdro DJ Pasza).

"Uważaj jak tańczysz, bo życiowy parkiet bywa śliski"

Mimo że na naszej scenie dzieje się masa świetnych rzeczy to na bank brakuje nam dziś takich albumów jak ten i takich numerów jak ten. Sporo słuchaczy uważa, że teksty nie mają znaczenia lub że nie ma co prawić tam morałów, bo przecież każdy dojrzały człowiek wie swoje - racja, dojrzały wie, lecz nie da się zakłamać tego, że młodzi nastoletni słuchacze chłoną z ust raperów każde słowo, uznając je często za życiowy wyznacznik czy drogowskaz. "Uważaj jak tańczysz" było dla całego pokolenia jednym z numerów spod szyldu 'słuchaj i ucz się'.

"Krew ziemi sól, solą ziemi krew, gniew rodzi ból tak jak ból rodzi gniew"

Zawsze są na płytach numery, którym do singli daleko a mimo tego wszyscy znają je słowo w słowo. Tak jest i z tym. A btw, wiecie, że ten ciarkogenny bit to wspólne dzieło Waco i Jędkera?

"Nie centrum kultury, tylko centrum biznesu, nie da się tu żyć i nie robić interesów"

Droga biznesowa Sokoła przez te 15 lat jest nie mniej imponująca niż rapowa. Zbudowanie muzyczno-ubraniowego imperium, od 'stania sobie że tak powiem w przejściu' po toasty z Lindą we współpracy z Johnnym Walkerem. A gdyby ktoś chciał stwierdzić, że to już nie ten sam Sokół i nie to samo podejście, to warto przypomnieć powyższy numer.

Pełne "We Własnej Osobie" odsłuchacie poniżej:

I słowa te niezmiennie są aktualne, szczególnie w momencie gdy kultowy drugi album WWO obchodzi 15 rocznicę premiery...

"Dokładnie 15 lat temu 28 października 2002 roku wydaliśmy z Jędkerem i Deszczu Strugi jako WWO nasz drugi album "We Własnej Osobie". To z niego pochodzą legendarne dziś kawałki "Damy rade", "Nie bój się zmiany na lepsze", "W wyjątkowych okolicznościach" i "Sen". Po tej płycie zagraliśmy 150 koncertów w przeciągu roku! "Damy rade" przez niemal pół roku było na pierwszym miejscu listy przebojów Radiostacji i niewiele krócej na liście Viva TV. To był piękny czas, a dzisiaj jest idealny dzień, żeby do tej płyty wrócić" - napisał na swoim FB Sokół.

A my możemy tylko się pod tym podpisać i załączyć Wam odsłuch całości, bo już od pierwszych sekund dzieją się tu rzeczy wielkie... Pamiętacie, czy juz zapomnieliście?

Tym razem mamy dla Was same linki, bez zbędnych komentarzy.

[[{"fid":"40003","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","link_text":null,"field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"alt":"Hemp Gru - 63 Dni Chwały feat. Juras (prod. Fuso) (Official Video) [DIIL.TV]","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"40002","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","link_text":null,"field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"alt":"Pjus - Głośniej od bomb - Life after deaf","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"40004","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","link_text":null,"field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"alt":"WWO & Kapela Czerniakowska - Pierwszy sierpnia","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"40005","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","link_text":null,"field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"alt":"Bilon - Sierpniowe niebo HD (z filmu SIERPNIOWE NIEBO. 63 DNI CHWAŁY)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

I na dokładkę utwór nie stricte powstaniowy, ale w piękny sposób ujmujący patriotyczno-historyczny wątek prosto z serca Stolicy. "Na ojczystej ziemi o barwie bieli i czerwieni, symbol czystości przelanej krwią..."

[[{"fid":"40006","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","link_text":null,"field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"alt":"Zipera - Patriota","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

Wszyscy trzej raperzy zostali zapytani o swoją opinię na temat ewentualnego powrotu WWO na scenę w wywiadach udzielonych CGM.pl. Największym entuzjastą tego pomysłu okazał się Bosski, który powiedział "Przypuszczam, że Polska jest już gotowa na powrót WWO. Na pewno by to jakoś przeszło. [...] Powiem szczerze, że może i to nie byłoby złe. Podobnie jak i powrót Firmy, może to w jakiś sposób byłoby ciekawe i dobre. Biorąc pod uwagę, że byłoby to zrobione dla funu a nie jakichś celów marketingowych. Wiadomo, że każdy z tego, żyje, ale dla fana hip hopu, szczególnie tego starszego, to byłoby jakieś wydarzenie. Niech się dzieje. Zresztą i tak nie mam na to wpływu, więc przyjmę to jakie będzie." 

Znacznie chłodniej możliwość powrotu WWO w oryginalnym składzie ocenił Tede: "Nie mam pojęcia czy miałby sens i jakby był przyjęty, ale pamiętam, że Sokół się nie wypowiadał za dobrze o Jędkerze w tzw. międzyczasie. Mnie to absolutnie nie interesuje. Nigdy nie słuchałem WWO."

Z kolei największym sceptykiem okazał się Eldo: "Fajnie, że Sokołowi udało się odnaleźć na wakacjach Jędrka. Fajnie, że Jędrek coś w życiu robi, a nie tylko Monopol. Nie widzę powrotu WWO, nie wierzę w takie rzeczy. A jak zostałby przyjęty? Wydaje mi się, że salwą śmiechu"

A jakie jest Wasze zdanie na temat powrotu WWO i wspólnego albumu długo zwaśnionych Sokoła i Jędkera? Wypowiedzi wszystkich trzech raperów znajdziecie poniżej.

W trakcie ostatnich lat między duetem bywało różnie, a nie brakowało także mocnych słów (Sokół o Jędkerze: "Pewne rzeczy się stały i się ich nie cofnie"), jednak wygląda na to, że wszystko zostało unormowane. "Jak zrobiliśmy to zdjęcie Jędker powiedział: "Wrzuć im, niech mają pożywkę". To macie pożywkę. WWO" - czytamy pod zdjęciem.

Jak myślicie, jest jednak szansa na reaktywację składu?

*****

Sprawdźcie też:

WWO "MasZ I Pomyśl" (Klasyk Na Weekend)

WWO "Pamiętacie?" (Ot tak #55)

Sokół o Jędkerze: "Pewne rzeczy się stały i się ich nie cofnie"

Jędker: "Popkowi nawet wybaczą naćpane tańce w sukience a Jędkerowi nigdy"

Sokół o solówce: "Może to czas najwyższy, a może i ostatni"

Jak zrobilismy to zdjecie Jedker powiedzial: "Wrzuc im, niech maja pozywke". To macie pozywke. WWO. #wwo #WojtekSokol #Jedker #Australia #MahonPool

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Wojtek Sokół (@wojteksokol) 2 Sty, 2017 o 8:20 PST

1) Eldo - Nie pytaj o nią

Nie mogliśmy zacząć inaczej - ten numer przed fenomenalnym występem ze Szwajcarią wrzucił na swój fanpage Kuba Błaszczykowski. Jeśli zmotywował go do takiego występu jak w ostatnim meczu to mamy nadzieję, że tym razem odpali go w szatni cała drużyna.

2) WWO - Damy radę

Robert Lewandowski dał się już poznać jako fan polskiego rapu i twórczości Sokoła (widzieliście jak rapował ostatnio zwrotkę Wojtka z nowej wersji "A Pamiętasz Jak"?), jesteśmy więc pewni, że w swojej przedmeczowej playliście nie pominie kultowego motywatora z drugiej płyty WWO. Tak on jak i wielu fanów. Damy radę?

3) KęKę - Młody Polak

Słyszeliśmy, że ostatnio numer ten poleciał na stadionie przed meczem Polska - Holandia (oficjalnym DJ-em reprezentacji jest obecnie Hirek Wrona), a do słuchania KęKę przyznał się Bartek Kapustka. Niech więc młodzi Polacy naładują się patriotyczną energią i wywalczą awans do pierwszej czwórki turnieju!

4) Eminem - Lose Yourself

To nie tylko jeden z najlepszych numerów w historii rapu. To także jeden z najbardziej niesamowitych motywatorów, błyskawicznie podnoszący adrenalinę i koncentrujący na nadchodzącej kluczowej chwili i starciu z rywalem, ale także z własną psychiką. Jeden z tych numerów, po włączeniu których błyskawicznie skupiamy mózg na osiągnięciu celu. Także takiego jak półfinał Mistrzostw Europy. "One moment..."

5) Eldo - Dzieciństwo

I na koniec jeszcze raz Eldo, tym razem w refleksyjnej wersji. Dlaczego? A no że Leszek wspomina tu swój okres dorastania, lata '80 i futbol z tamtych lat, czyli... czasy gdy ostatnio nasi piłkarze grali tak świetnie jak teraz. Swoisty wehikuł czasu ukazujący jak wiele się zmieniło i jak wiele lat minęło. "Jeśli żyłeś wtedy i widziałeś go w akcji, to Maradona nie Pele był dla ciebie królem piłkarzy. Czasy, kiedy nie było kablówki w domach, Mexico 86 z czarno-białego telewizora..."