Największy szum wygenerował oczywiście podwójnie platynowy w preorderze "Młody Matczak" Maty, jednak mocnym mainstreamowym uderzeniem było też "W samo południe" ReTo, pierwszy jego solowy album od 3 lat. Nowe krążki dostarczyli nam Onar i Almost Famous, po latach solówkę wydał weteran śląskiego podziemia Majkel, a na dokładkę w czwartek 30 września zadebiutował Gibbs. Cóż, ewidentnie jest czego słuchać!

Szczegóły wszystkich wydawnictw znajdziecie oczywiście w naszym dziale Premier Płytowych!

Album został zrealizowany w studio Tu Wolno Palić pod czujnym okiem Świętego, autora połowy muzyki z płyty. Swoje bity dołożyli także DelayLama, DJ Kebs oraz SWR. Płyta zawiera 10 premierowych utworów oraz znany wcześniej z kanału PiastGliwiceTV bonus track stworzony w duecie ze Skorupem. W premierowych utworach brak rapowych gości, za to na płycie będzie można usłyszeć głos śpiewającej aktorki - Magdaleny Soczawy, bass Adama Gordona, gitarę Adama "Harrisa" Jasińskiego oraz saksofon Pawła Pieca. Ponadto skrecze i cuty zaserwowali DJ Mariano MBH i DJ Ure.

Kim w ogóle jest Majkel? Rocznik 1983. MC i freestylowiec,a także hip-hopowy aktywista. Współtwórca takich projektów jak Koligacja Gie Ka, Bzzzt Sound System, Małpy w Czerwonym, Niger i Leniwe Głowy. Były członek koncertowego składu grupy Grubson & 3oda Kru. Uczestnik wielu edycji WBW. Aktualnie powracający do czynnej działalności artystycznej po kilkuletniej przerwie.

Preorder można zamówić pod tym linkiem

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Wszystkich czterech muzyków łączy jedno - spotykają się na trybunach przy Okrzei. Inspirowani wspólnym pomysłem stworzyli ponadgatunkowe połączenie, którego efektem jest utwór "Gerard Badía. El Capitán".

Gościnnie w utworze wystąpił spiker Piasta, głos stadionu przy Okrzei - Andrzej Sługocki.

Gospodarzami jest duet rapersko-producencki: warszawski raper Skajs (wcześniej Skajsdelimit) oraz łódzki producent Lesincredibles. W "Złym obywatelu" gościnnie udziela się antysystemowy legenadrny gliwicki raper - Majkel (znany choćby z udziału w płycie "IQ" duetu Dizkret/Praktik, a także - podobnie zresztą jak Skajs - wieloletniej działalności na scenie freestyle).

Singiel "Zły obywatel" jest zapowiedzią nadchodzącej epki duetu Skajs / Lesincredibles "P4NDEMI4EP" [czyt. PANDEMIA EP] - albumu, który powstał w błyskawicznym tempie, odnoszącego się i poświęcony szczególnej sytuacji, w jakiej się znaleźliśmy. 7 numerów w różny sposób odnosi się do pandemii COVID, ale jest to jedynie punkt wyjścia, aby przyjrzeć się cechom naszego społeczeństwa. Za warstwę tekstową albumu odpowiada Skajs oraz zaproszeni goście - Majkel i Kuba Knap. Tracklistę i okładkę znajdziecie w naszym dziale Premier Płytowych.

Jeśli chcesz być na bieżąco z premierami teledysków to śledź nasz dział Video

W finale wspomnianej imprezy spotkali się wicemistrz WBW 2004 Tetris i śląski zawodnik Majkel, obecnie reprezentant Leniwych Głów, który w następnym roku dostał się do finałowej ósemki Wielkiej Bitwy Warszawskiej i stoczył w niej emocjonujące pojedynki z Tetem, Pogiem i Filipem Rudanacją, a w 2006 roku wygrał bitwę w Gliwicach.

Za organizację i prowadzenie bitwy odpowiadał Kamel. Jednym z odznaczających się w tej bitwie zawodników był Bobaz, który niespodziewanie odprawił z kwitkiem będącego w dobrej formie Wujka Samo Zło. I to właśnie Bobaz był ostatnim przeciwnikiem, który stanął na drodze Majkela do wielkiego finału.

Utrwalony dzięki Vivie zapis finału to gratka dla koneserów starej szkoły wolnego stylu. Obdarzony usposobieniem punk-rockowca Majkel kontra najbardziej kompletny polski freestyle’owiec w historii. Dwóch zawodników świetnie odnajdujących się na zróżnicowanych podkładach, dysponujących unikatowymi stylami i niepodrabialnymi flow. Pierwsze wejścia obu występujących to definicja tego jak powinny wyglądać wejścia na temat.  Następne rundy przesądziły o tym, że całość stanowi wyrównane starcie, które faktycznie było zderzeniem argumentów i rożnych koncepcji freestyle’u bitewnego, a nie tylko wymianą jadowitych linijek. Dodatkowym smaczkiem jest ciekawa refleksja na temat korzeni rapu. Do pojedynków takich jak ten zawsze powraca się z sentymentem i odrobiną żalu, że ten okres innowacyjności w każdym widowisku minął bezpowrotnie.

W kontekście wspomnień z tej walki udało mi się zamienić parę słów z Majkelem:

 –  Finał z Tetrisem był wtedy dla mnie zajebistym osiągnięciem - wyszedłem na tą bitwę z poczuciem pt. "No Majkelku, wyżej dupy to nie podskoczysz". Cudowne czasy zajawki... i młodości – wspomina po latach raper. – To była wtedy największa bitwa na południu. W starym Mega Clubie, który już wtedy był dla nas legendą i nobilitacją.

Majkel, który zmagał się z presją walki z genialnym adeptem słownej improwizacji - Tetrisem, pokazał, że faktycznie ma serce do walki i "daje rapem po pysku". Tet natomiast jeszcze raz dał dowód temu, że każde jego wejście to "wstrząs dla mas jak Pokahontaz".

 – Dobre melanże z obowiązkowym freestyle'em i jedno ważne założenie... rapować, płynąć, mieć flow i patenty, które niosły nawijkę, a nie tylko bezczelne punche. Zawsze byłem niezły w ripostach, ale im więcej sportu pojawiało się na free, tym bardziej się tej formule wymykałem  –  dodaje Majkel. 

O Tetrisie słyszał z pewnością każdy fan wolnego stylu w Polsce. Znacznie mniejszej rozpoznawalności dorobił się jego przeciwnik, ale przytoczone starcie sytuuje go w gronie jednych z najciekawszych zawodników pierwszego freestyle’owego pokolenia. Warto dodać, że Majkel zajmował się również organizacją bitew i ich sędziowaniem, głównie w  rodzimych Gliwicach.

Jednak nie chodzi o stosowanie się do tradycyjnej zasady "Mądry Polak po szkodzie" i udawanie ekspertów w oparciu o przyszłe osiągnięcia danych artystów, nawet jeśli w tamtej chwili nic ich nie zapowiadało. Nie. Staraliśmy się oprzeć na sytuacji z danego roku, wiedzy z danego roku oraz tym, jak malował się potencjał konkretnych MC. To, czy później stali się ikonami, zaliczyli równię pochyłą, czy przepadli całkowicie, nie miało dla nas znaczenia. I to chyba ciekawsze, bo niczym przegląd Freshmanów XXL'a "parę lat po", pokazuje jak różnie układają się kariery, a nie zbiera największe gwiazdy z danych lat."

Zdążyliście już poznać skład na rok 2001, a także na 2002, dziś jedziemy więc dalej, również opisy tworzone są z perspektywy danego roku!

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"24103","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: left; margin: 10px;","width":"180"}}]]Aro - "U mnie na osiedlu", "mój blok, moje życie", "do zobaczenia wkrótce u ciebie w mieście"... Ile razy słyszeliście podobne teksty? Aro wyłamał się ze schematu i wychodząc z bardzo słusznego założenia, że rap to muzyka przede wszystkim szczera, rapuje także o tym jak wygląda życie na wsi. Niektórzy zapewne śmieją się pod nosem: jak to? Ktoś nawija o tym jak jeździ traktorem? No nie do końca. To rap pisany z perspektywy młodego chłopaka, patrioty zaniepokojonego otaczającą go rzeczywistością, a jednocześnie mającego pewne kompleksy z powodu miejsca pochodzenia (środowisko w tych latach jest dość hermetyczne, nieprawdaż?). Umiejętności rapera doceniła wytwórnia S.P. Records, która wydała jego debiutanckie "Cogonieznajom". Jeszcze jedno... Jeżeli wydaje wam się, że kojarzycie tę ksywkę, ale nie wiecie skąd, pozwólcie, że wam przypomnę - "Ken i Barbie". 

Ania Sool- dziewczyny z zespołu Pare Słów już przetarły pierwsze szlaki dla rodzimego "ladies rapu" i oznajmiły wszem i wobec, że Polka też potrafi. Najwyższy czas więc przejść od słów do czynów! Oto na horyzoncie pojawiła się Ania Sool. Pochodząca z Chorzowa, ale związana z gliwicką sceną w ubiegłym roku wypuściła materiał pt. "Sool w Twoim Oku", który w podziemiu spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem, a także zagościła na płycie gliwickiej Autonomii, i to w dwóch kawałkach (na albumie "Niezależni" możemy również usłyszeć Króla Maciusia I, naszego ubiegłorocznego Wilka). O ile popularna ostatnio opolska wokalistka Evah zdaje się balansować gdzieś na granicy między rapem, a soulem/r'n'b, to w Ani dostrzegamy potencjał na raperkę z krwi i kości, a dowodem niech będzie choćby to, że utwory z jej nielegala wzbogaciły dwa tegoroczne numery magazynu Klan. Mimo że ma dopiero niespełna 20 lat, uważamy, że warto ją obserwować już teraz.

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"7272","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: left; margin: 10px;","width":"180"}}]]Cezet (CeHa) - Mało na naszej scenie raperów z drygiem do śpiewanych refrenów, które szybko zapadają w pamięć, a zarazem utrzymują odpowiedni klimat. Wydaje się, że popiewem świeżości w tej kwestii może być połówka duetu CeHa, Cezet, dzięki któremu numery takie jak "Oto płyta" stały się szlagierami w podziemnym obiegu, skupiając uwagę na autorach płyty "Cel osiągnięty".

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"24173","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: right; margin: 10px;","width":"180"}}]]Ciech - Ten raper to kombinacja charakterystycznego, wysokiego głosu i pewnej nonszalancji we flow z mnóstwem zaczepnych, starannie poskładanych wersów. Choć w grupie Szybki Szmal – undergroundowym, stołecznym kolektywie powstałym gdzieś na przełomie tysiącleci z połączenia US Rodziny i WSK - miano najbezczelniejszego zdecydowanie należy się Rembolowi, Ciech niewiele mu ustępuje. Wychowany na hustlerskim rapie z Nowego Jorku, oszlifowany za sprawą nie do końca legalnych osiedlowych aktywności (tworzone z Małolatem Żądło nie jest przypadkiem) prezentuje się jako ostry i przenikliwy, gotów sprawdzić się "na wolno" albo wystrzelić w studio ołowiem wersów. Jest jedną z głównych atrakcji szybkoszmalowej, wydanej końcem 2001 roku, położonej pod względem realizacyjnym, jak i promocyjnym, ale i tak mocnej płyty "Enzis Kenzis". Stać go na dobry pojazd, ale też humorystyczny storytelling czy idealnie trafioną w punkt obserwację. Wersy „Hip-hop to nie uliczne szczury na podkładach francuskich / hip-hop to nie gwiazdorzy i ich złote łańcuszki / hip-hop to nie śmierć Tupaca i Notoriousa / Hip-hop to nie tandetne wlepki w autobusach" zasługują na każdą ścianę.

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"7271","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: left; margin: 10px;","width":"180"}}]]Pan Duże Pe - Osoba, która musi cierpieć na nieustanny brak czasu. Ogrom przedsięwzięć, pomysłów i projektów jakich się podejmuje robi wrażenie. My mamy nadzieję, że wkrótce jego ciężka praca przyniesie oczekiwany rezulat w zapowiadanym na 2004 rok "Sinusie". Marcina Matuszewskiego możecie kojarzyć m.in. z gościnnych występów na JuNouMi, stworzonego wraz z Ajronem numeru "Elo-Kwencja", singla zatytułowanego "Para z zielonej herbaty" (ciekawostka: do każdego egzemplarza dodana została torebka tejże) oraz poprowadzenia Wielkiej Bitwy Warszawskiej. Oficjalnie udziela się w duecie hip-hopowym Cisza & Spokój (razem z DJ-em Spoxem) oraz dwóch zespołach tworzących muzykę ragga-podobną. Niektórzy także twierdzą, że jest utalentowanym fristajlowcem, ale czy tak rzeczywiście jest przekonamy się za rok, jeśli zgodnie z oczekiwaniami wystąpi na WBW jako zawodnik.

Majkel- pochodzący z Gliwic młody MC Majkel doczekał się legalnego debiutu. "Kuriozum" tworzonej z Kecajem Koligacji Gie Ka powstawał w trudnych warunkach, początkowo miał być w większości produkowany przez WhiteHouse, ostatecznie panowie postanowili zrobić to bardziej "na własną rękę". Tak czy inaczej efekt jest zaskakujący. Choć zdaniem autorów materiał zdążył się już trochę zestarzeć, a promocja była niemal zerowa, to teksty i technika muszą zwrócić na siebie uwagę. Tym bardziej, że nietypowe u tak młodych ludzi słyszeć tak dojrzałe przemyślenia. To nie jest prosty i łatwy w odbiorze rap, ale też nie powinien być szufladkowany jako nisza. Pozycja obowiązkowa i pewne miejsce dla Majkela w naszej tegorocznej akcji. Sprawdź

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"7273","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: left; margin: 10px;","width":"180"}}]]Mezo - Nowopowstała poznańska oficyna UMC wbiła się na scenę szturmem, debiutując udanie przyjętym "Rapnastykiem" Owala/Emcedwa (nasz Młody Wilk edycji 2002), a teraz mocno wyczekiwany i komentowany jest debiut rapera, który zamieszał już w "I moje miasto złą sławą owiane" Peji/Slums Attack oraz w numerze "Pełen Pokus" pochodzącym właśnie z płyty "Rapnastyk". Giętki język, melodyjne flow, niebanalnie łamiące bity, błyskotliwość jak i skłonność do technicznych zawiłości i gierek słownych sprawiają, że w Poznaniu na horyzoncie rysuje się potencjał na kolejnego solidnego zawodnika a mająca ukazać się niebawem "Mezokracja" obserwowana jest przez scenę z dużą uwagą i nadziejami.

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"7274","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: right; margin: 10px;","width":"180"}}]]Prezes - Kolejny raper, którego podejście do rapu dla niektórych może być szokujące. W końcu mówimy o osobie, która potrafi nagrać numer, będący pojedynkiem bokserek i slipów. Szczególnie wysoki głos i leniwe, przeciągające flow Prezesa (nieco przywodzące na myśl Spinache'a) zapadają w pamięć i sprawiają, że czekamy na jakiś legal. Póki co, możemy posłuchać zeszłorocznej "Rapterapii" (w szczególności polecam utwór "Dorosłem" z gościnnymi zwrotkami Meza oraz Pana Dużego Pe) i poczekać na gościnną zwrotkę Prezesa na legalnym debiucie poznańskiego Lajnera. 

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"24172","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: left; margin: 10px;","width":"180"}}]]Szad - Mieliśmy już w składzie Nullo, teraz pora na jego kompana z robiącego coraz więcej szumu wałbrzyskiego tercetu Trzeci Wymiar. A co mamy do powiedzenia tym, którzy krzywią się, słysząc wszechobecne ostatnio "Suczki"? To, że jesteśmy niesamowicie ciekawi nadchodzącego albumu 3W. Elastyczność w sferze techniki, zabawa znaczeniem słowa i jego brzmieniem, zjawiskowe na ten kraj przyspieszenia i liryka, która generuje zwrotki, które spokojnie można plasować w czołówce sceny. Dla nas nie ma żadnej dyskusji i żadnej wątpliwości - Szad jest kocurem i nie mogło go tutaj zabraknąć. Singiel

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"24104","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: right; margin: 10px;","width":"180"}}]]Siny- MC oryginalność. Szalony styl prosto z Wrocławia. Wysoki głos, chaotyczne, rozciągane, zawodzące flow i ogromna charyzma. Tak można w skrócie opisać tego chłopaka, którego solowa płyta "W siną dal" z 2002 roku stała się wrocławskim instant-classic. Można, niemniej to nieco krzywdzące dla jego osoby. Raperów takich jak Siny raczej się nie opisuje tylko słucha. Zwłaszcza, że to nie tylko ten nieznośnie (czasami dosłownie) charakterystyczny głos. To także mądre, nierzadko abstrakcyjne teksty oraz bezkompromisowość, tak w formie jak i treści. W końcu to również współpraca z Magierą, który zajął się wyprodukowaniem większości podkładów na tym albumie. Ach ten klimat prosto z niezawodnego 71... Zobaczycie, za parę lat będziecie wspominać go z łezką w oku. Sprawdź

[[{"type":"media","view_mode":"media_preview","fid":"24171","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"180","style":"float: left; margin: 10px;","width":"180"}}]]Wozu - na dobrą sprawę zapracował sobie na pozycję w naszym zestawieniu przez wiele lat pracy. Już w składzie Wrotacja pokazywał, że ma zadatki na autentyczną gwiazdę polskiej sceny. Luz, swoboda w poruszaniu się po bicie, łatwość pisania historii jak chociażby w mistrzowskim "Czekając Na Telefon" z materiału "2071". Ma w sobie ten wrocławski sznyt, który wyróżnia raperów stamtąd na scenie ogólnokrajowej. Ma się wrażenie, że czuje tę muzykę bardziej niż inni, mniej spina poślady, a bardziej się bawi. A dlaczego dopiero teraz? A dlaczego nie? Przecież nadal rapuje świetnie, a szkoda, żeby taki talent przeszedł niezauważony.

*****************

Dziś: Edycja 2003 to wiele ciekawych i barwnych osobowości, z których jednak mało kto ugruntował sobie mocną pozycją na scenie po dziś dzień. Z pewnością ma taką Szad, który wraz z Trzecim Wymiarem w ciągu kilku lat zerwał z doczepioną łatką "Dla mnie masz stajla" i "Suczek" i serwuje nam soczysty, techniczny boombap, dla odmiany Mezo, który zapowiadał się mega ciekawie i błyszczał techniką na tle ówczesnej sceny został przez nią wyklęty po dziwnych muzycznych odjazdach pokroju "Eudaimonii" czy "Ważne", stając się osobą przywoływaną w większości narzekań na rap z końcówki pierwszego boomu i trend tzw. hiphopolo. Duże Pe i Majkel działają aktywnie, ale bardziej na uboczu, w projektach alternatywnych i często łamiących gatunkowe bariery, Wozu po dłuższej ciszy wznowił aktywność, a Ciech od czasu do czasu zaserwuje gościnną zwrotkę. Aro, Ania Sool, Prezes, Siny czy Cezet - o tych osobach dawno nic nie słyszałem. Aro wydaje wprawdzie, ale bez specjalnej ekspozycji, a reszta jeśli pojawia się w dyskusjach to w temacie 'gdzie oni są'. Doskonale widać więc, że nie każdy rocznik talentów w równej mierze wykorzystał swoją pozycję startową.

PS. ZARAZ PO ZAKOŃCZENIU SYMULACJI RUSZAMY Z 4 EDYCJĄ MŁODYCH WILKÓW - DOŁĄCZ DO WYDARZENIA FB ORAZ CODZIENNIE ZAGLĄDAJ NA POPKILLERA, BY ŚLEDZIĆ WSZYSTKIE RUCHY.

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"24186","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"430","width":"430"}}]]

PS2. Opisy 'Starych Wilków' przygotowali: Mateusz Natali, Daniel Wardziński, Krystian Krupiński i Piotr Zdziarstek, opis Ciecha napisał Marcin Flint. Grafikę u góry wykonał Konrad Kasprzyk