Informacja pojawiła się na facebookowym profilu Bonesów, wraz ze zdjęciem, na którym widać część członków ekipy z Cleveland oraz Daza i Kurupta z Tha Dogg Pound. Może być to zaskoczeniem dla fanów obydwu składów, bo zapowiedzi nagrania wspólnego krążka sięgają jeszcze 2013 roku, jednak z tych planów nic nie wyszło. Wtedy też była to spora niespodzianka, ponieważ w latach 90. Bone Thugs-N-Harmony i Dogg Poundzi mieli ze sobą beef. Składy wymieniały się uprzejmościami w kawałkach, będąc zaangażowanymi w większy konflikt pomiędzy Death Row a Ruthless Records.

Krayzie Bone zaatakował pierwszy w "Mo Murda" z krążka "E. 1999 Eternal" wydanego w 1995 roku: "Follow me/Roll, stroll down East ’99/Gotta find these Row hoes". Swoje trzy grosze dołożył również Layzie w "Shotz To The Double Glock", numerze, który można znaleźć na tej samej płycie: "Ni**as don’t take a wrong turn or you’ll enter the hood/Wig splitters will cover your dome/In a cut where the thugs and hustlas roam/Cleveland Browns/Dogg Pound hoes it’s on". Kurupt odpowiedział wersem w "Dogg Pound Gangstaz" z debiutanckiego albumu Tha Dogg Pound "Dogg Food", również wydanego w 95: "Ain’t no harming me/Ain’t got no love for no Hoes-N-Harmony".

To jednak dawne czasy. Obydwie grupy od lat są w dobrych stosunkach, a Layzie i Kurupt to prawdziwi kumple. "Nauczyłem się, że przez nieporozumienia spotykasz swoich najlepszych przyjaciół i rodzinę. Ja i Layzie jesteśmy jak bracia. W czasach Death Row byliśmy gotowi rozedrzeć się nawzajem na strzępy, teraz to jeden z moich najlepszych przyjaciół. Layzie jest jednym z moich najlepszych przyjaciół" - powiedział Kurupt portalowi HipHopDX. Nie pozostaje nam nic innego, jak czekać na wspólny projekt legendarnych ekip.

[[{"fid":"72117","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"72118","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Nie wiemy jeszcze na kiedy, bo sytuacja jest na tyle dynamiczna i chaotyczna, że ciężko tu o jednoznaczne komunikaty. Od Daza płyną jedne uzasadnienia, od Kurupta inne, promotor widzi to jeszcze inaczej. My wiemy tyle, że w niedzielę duet do nas nie dotrze tak jak i do żadnego innego miasta planowanego na najbliższe dni, jesteśmy jednak w stałym kontakcie z managementem a Agent potwierdza, że intensywnie pracują nad rozwiązaniem sytuacji i w ciągu kilku dni powinniśmy otrzymać nowy terminarz trasy. Gdy tylko będziemy mieć więcej konkretów błyskawicznie Was poinformujemy.

Oto co napisał nam management a poniżej screeny komunikatów Daza i Kurupta:

"We want to reschedule as well as there has been a lot of backfire from fans on Facebook. I can assure that everybody’s passport is good to go and that that wasn’t any issue at all. Again, sorry about this situation. It’s in everybody’s best interest to reschedule."

Na początek zaprezentuję Wam zatem 10 najlepszych moim zdaniem gościnnych występów Dillingera i Gottiego na płytach innych artystów, których przez ostatnie ćwierć wieku uzbierało się naprawdę sporo... młodsi słuchacze być może usłyszą niektóre numery po raz pierwszy, a starsi zapewne odkurzą kilka mniej popularnych utworów na swojej playliście, także zapraszam!

Dr. Dre feat. The Lady Of Rage & Tha Dogg Pound "Puffin' On Blunts And Drankin' Tanqueray"

Na początek idzie numer, który musiał otworzyć moją listę, a zachowanie wydawniczej chronologiczności ma w tym przypadku naprawdę marginalne znaczenie. Choć faktycznie "Puffin' On Blunts And Drankin' Tanqueray" było (pomijając występy na "The Chronic") pierwszym oficjalnie wydanym kawałkiem z gościnnym udziałem DPG (został dołączony do singla "Dre Day"), to pełnego kolorytu nabrał dopiero dekadę temu kiedy spadkobiercy Death Row - WideAwake Entertainment, udostępnili nigdy niepublikowany przedtem videoklip do tego utworu, który wydobył na powierzchnię pełen potencjał kawałka. W 1993 roku był to jednak track wobec którego nie można było przejść obojętnie słysząc mistrzowską zwrotkę Kurupta, który wzbudzał zachwyt swoim delivery i jadowitymi panczami ukrytymi w każdej linijce...

I'm from the clique that be kicking the gangsta shit bitch
Real niggas real G'z with real big dicks

Snoop Doggy Dogg feat. RBX & Tha Dogg Pound "Serial Killa"

Kolejny majstersztyk bez którego to zestawienie nie miałoby prawa bytu, i jeden z tych kawałków przy których zawsze mam ciarki podczas odsłuchu... bit wgniatający w fotel, świetne zwrotki wszystkich goszczących na tracku z wybijającymi się na pierwszy plan RBX'em oraz D-A-Z, który nawinął chyba najbardziej "gangstaerską zwrotkę" w numerze, płynąc niczym niebieska impala ulicami Long Beach (If you ain't up on thangs
Snoop Dogg is the name, Dogg Pound's the game/It's like this they don't understand, It's an everyday thang, to gangbang/Make that twist, don't be a bitch, let these niggas know, What's up witchu I represent the Pound and Death Row/And can't no other motherfucker in L.A. or Long Beach, And Compton and Watts see D-O-G's) - wszystko to czyni z "Serial Killa" mój ulubiony kawałek z całego "Doggystyle". Suicide, it's a suicide - Now tell me, what's my motherfuckin name? Serial killa!

Snoop Doggy Dogg feat. Lil' C-Style, Tha Dogg Pound & Swoop G "Who Got Some Gangsta Shit?"

W okresie dominacji Death Row w hip-hopowym świecie, praktycznie każdy numer na którym swoje łapy położyli Daz i Kurupt był kandydatem do murowanego singla - tym bardziej jesli sołączył do nich jeszcze Snoop i reszta ziomków z LBC. Nie inaczej jest w przypadku "Who Got Some Gangsta Shit?" i całego soundtracku "Murder Was The Case", który w pierwotnym zamyśle miał być popisem umiejętności ekipy DPGC, ale przez ingerencję Suge Knighta w kreatywną koncepcję Dr. Dre, musiał ustąpić trochę miejsca raperom stowarzyszonym z MOB. Numer samplowany do teraz m.in. przez DJ Mustarda, i nawiązujący do klasyki gangsta rapu ("6 In The Morning" Ice-T) na którym nawijają dwaj członkowie załogi, po których ślad zaginął dobre kilka lat temu - (free) Lil' C-Style oraz Swoop G, a ja wciąz nie mogę przeboleć, że nigdy nie nakręcono do niego teledysku...

LBC Crew feat. Snoop Doggy Dogg, Tha Dogg Pound & Prince Ital Joe "Blueberry"

Debiutancki album LBC Crew to jeden z najbardziej nieodżałowanych przeze mnie krążków, jeśli chodzi o niepublikowany materiał Death Row. Słysząc wydany po latach prezez WideAwake krążek, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że gdyby premiera odbyła się w latach świetlności labelu Suge Knighta mielibyśmy murowaną platynę i klasyk na miarę "Dogg Food" - szczególnie słysząc takie bomby jak "Blueberry" na mrocznym bicie aurorstwa Sam Sneeda, wspomagane przez całą załogę na czele z Tha Dogg Pound i kradnącym show Kuruptem, miażdzącym oponentów potokiem punchline'ów, oraz robiącym mega klimat swoimi jamajskimi adlibsami śp. Prince Ital Joe... masterpiece!

I spits the vocabulary to sinks MC's like ships
With my nocturnal rhymes and editorial clips
I gotta click that'll hit you like a thousand volts
The homies catching cases, robberies and assaults
It ain't my fault that my shit might hit like that
Listen in, get elevated off the verbal contact

Lost Boyz feat. Canibus & Tha Dogg Pound "Music Makes Me High"

Po premierze "Dogg Food" Kurupt i Daz przez moment skupili na sobie większośc uwagi hip-hopowego świata i pomimo napiętej sytuacji na linii East-West, do której także dorzucili swoje trzy grosze, sporo artystów spoza Death Row zaczęło zwracać się do nich z propozycją współpracy. Jednak z takich przykładów jest collabo z debiutującą wówczas na rynku grupą Lost Boyz. Reprezentanci Queens zaprosili Dillingera i Gottiego na jeden ze swoich singli, w którym udzielił się również mało znany wtedy Canibus, a bit do wersji video stworzył początkujący wówczas producent - L.T. Hutton. W ten sposób "Music Makes Me high" stało się jednym z najmocniejszych filarów krążka "Legal Drug Money", zapewniając "Zagubionym Chłopcom" złoto na start kariery i pokazując, że muzyka może połaczyć oba wybrzeża nawet w czasie najgorętszego konfliktu.

Mack 10 feat. Tha Dogg Pound "Nothin' But The Cavi Hit"

W połowie lat 90-tych eskalujący konflikt pomiędzy wschodnim i zachodnim wybrzeżem okazał się również dobrym powodem do zacieśnienia współpracy pomiędzy przedstawicielami zwaśnionych stron. W ten oto sposób prominentni reprezentanci obozu Snoop Doggy Dogga oraz Ice Cube'a połączyli siły, nagrywając jeden z najmocniejszych i najbardziej klimatycznych singli drugiej połowy lat 90-tych. Niestety moje odczucie jest takie, że umieszczenie "Nothin' But The Cavi Hit" na soundtracku do dokumentu "Rhyme & Reason" i późniejsze dorzucenie go ponownie do kilku mniej lub bardziej znaczących kompilacji - z "The N.W.A Legacy, Vol. 1: 1988–1998", pozbawiło ów super sporej dawki naprawdę sporej dawki potencjału, by trafić w mainstremowe gusta z siłą porównywalną do najwięszych hitów tamtego okresu. Kto wie, może całej sprawie bardziej pomogłoby wypuszczenie na rynek oryginalnej wersji utworu, wzbogaconej o dodatkową zwrotkę samego Ice Cube'a, choć i tak trzeba przyznać, że "Nothin' But The Cavi Hit" to jeden z tych kawałków, których w żaden sposób nie jest w stanier nagryźć ząb czasu... Worldwide, Westside!

Luniz feat. Tha Dogg Pound "My Buddy"

Jeśli miałbym wymienić dwa najbardziej charyzmatyczne duety w historii zachodniego wybrzeża, mój wybór padły bez wątpienia na dwie powyższe ekipy reprezentujące północną i połubiową Kalifornię. Zbliżony content utworów, równie mocne debiuty w obu dyskografiach oraz wyczuwalna od pierwszego momentu chemia pomiędzy członkami każdego z tandemów sprawiła, że collabo pomiędzy obiema grupami było jedynie kwestią czasu... i choć moim zdaniem nastąpiło ono ciut za późno, a moment peaku w którym należało skrzyżować mikrofony we wspólnym utworze został odrobinę przespany, "My Buddy" nadal zajmuje wysoką pozycję w moim rankingu jeśli chodzi o collabo przy udziale DPG (no i Val Young na refrenie<3), a biorąc pod uwagę jakość samego utworu - zarówno fani Tha Dogg Pound jak i Da Luniz mogą żałować, że nigdy na horyzoncie nie pojawił się pomysł na wspólny projekt obu ekip... szkoda.

Heltah Skeltah feat. Tha Dogg Pound "Brownsville II Long Beach"

Pierwszy raz trafiłem na ten kawałek lata temu, podczas przekopywania pierwszych bootlegów z niepublikowanym materiałem Death Row. To były czasy, kiedy internet w Polsce dopiero raczkował, a odwiedzanie pierwszych kafejek by surfować po sieci było absolutną nowością. Niewydane oficjalnie utwory pojawiały się na piratach o dziwnych nazwach w stylu "Makaveli 8" i ich jakość była jeszcze bardziej wątpliwa niż legalność pochodzenia. Jak inne tego typu numery funkcjonował w mocno surowej formie pod kilkoma nazwami - "Tremendeous Odds" lub "Who Wants 2 Be a Dope MC". Z miejsca pokochałem klimat tego tracka i zacząłem bezskutecznie poszukiwać dobrej jakościowo wersji, która nadawała by się do odsłuchu. W ten oto sposób natrafiłem na drugi album Heltah Skeltah - "Magnum Force", gdzie zrekonstruowany bit i częściowo powtarzające się teksty posłużyły pod podwaliny kawałka "Brownsville II Long Beach". A ponieważ sprawdzałem głównie rzeczy sygnowane logiem Boot Camp Click, przy okazji znalazłem też kolejny zajebisty krążek do kolekcji - na dobrą zaś wersję oryginalnej wersji tego utworu natrafiłem dopiero w zeszłym roku, dzięki uprzejmości kolegów z DubCNN (Pozdro!) #MissionAccomplished Polecam sprawdzić wszystkie trzy dostępne wersje numeru, by przekonać się jak potencjalnie dobry kawałek może odleżeć kilka lat w szafie i zostać ponownie użyty, ewoluując w jeszcze lepszy singiel.

The Click feat. Snoop Dogg, Nate Dogg & Tha Dogg Pound "We Came To Rock Ya Body"

Jeśli jesteś fanem Bay Area, to chyba nie muszę specjalnie przedstawiać formacji The Click. Rodzinny kolektyw w składzie E-40, B-Legit, D-Shot i Suga T był jedną z pierwszych "super grup" na zachodnim wybrzeżu i podobnie jak DPGC - ma na koncie tonę street creditu, status legend na własnym podwórku, klasyki w dyskografii oraz powszechny respekt od Sacramento po San Diego. Sięgając po "Boss Ballin' 2 - The Mob Bosses", jedną z wielu wydanych pod koniec lat 90-tych kompilacji, na których zawsze można było znaleźć mnóstwo świetnych numerów niedostępnych na innych albumach, natkniemy się na "We Came To Rock Ya Body" - kawałek, który wyposażony w teledysk mógłby z powodzeniem stać się w tamtych latach singlem sprzedającym albumy. Wystarczy usłyszeć głos niezapomnianego Nate Dogga, by przekonać się że sam refren króla G-Funku wystarczyłby do podbicia serc słuchaczy. Dodając do tego wymianę wersów pomiędzy członkami obu składów, mamy tu prawdziwy hip-hopowy Dream Team, który przy odpowiedniej promocji mógłby dojść poziomem fejmu do singli pokroju "Hit Em High", a tak wylądował na składance kojarzonej zapewne jedynie przez hardkorowych fanów Yay Area, bądź słuchaczy zaznajomionych doskonale z dyskografią Daza Dilingera (ukazał się równiez na "Who Ride Wit Us Vol. 1").

Made Men feat. Tha Dogg Pound, Soopafly & Tray Deee "Clockin' C-Notes"

Na sam koniec zostawiłem zapewne najmniej znany kawałek z całego powyższego rankingu. Made Men to grupa w której swoją karierę zaczynał późniejszy współwłaściciel legendarnego magazynu The Source - Benzino. W 1999 roku wypuścili na rynek swój pierwszy i jak się potem okazało ostatni grupowy album "Classic Limited Edition", warty sprawdzenia chociażby dla produkcji Trackmasters, nieznanego wówczas Kanye Westa, czy featuringów wśród których można odnaleźć Big Puna, The LOX, czy właśnie Tha Dogg Pound, którzy w towarzystwie Tray Deee pojawili się w jednym z najlepszych utworów na krążku - wyprodukowanym przez Daza "Clockin' C-Notes".

Na dziś to tyle, mam nadzieję że powyższe kawałki pozwolą wam odkurzyć też inne kawałki Tha Dogg Pound, spoza oficjalnej linii wydawniczej - grupowych badź solowych dokonań. Mamy jeszcze kilka dni, więc spodziewajcie się kolejnej porcji numerów ze specjalnie utworzonej przeze mnie prywatnej playlisty DPG na okolicznośc nadchodzącego show, która będzie mi (i mam nadzieję także wam) umilać czas w oczekiwaniu na niedzielny koncert. Dogg Pound 4 Life!

Bilety już dostępne! Tutaj oraz w sieci Ticketmaster w salonach Empik na terenie całego kraju.

Dołącz do wydarzenia FB

Duet złożony przez Kurupta i Daza Dillingera po raz pierwszy ukazał swój potencjał światu na ikonicznych "The Chronic" i "Doggystyle", by w 1995 zadebiutować podwójnie platynowym "Dogg Food", które do dziś jest jednym z najlepszych albumów wydanych na Zachodnim Wybrzeżu jak i jednym z najważniejszych w katalogu Death Row.

Od tamtego czasu ich muzyczne tempo nie zwalnia i obaj zalewają nas regularnie nowym materiałem - czy w duecie czy solowo, by przywołać wydane dopiero co "Dazamataz" Daza. A po 23 latach pora na wyczekiwaną przez fanów wizytę w Polsce!

Na koncert zapraszają: BIG idea, HipHopHeadz, Popkiller oraz Alkopoligamia.com

[[{"fid":"45049","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"45050","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"45051","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":360,"width":360,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

Legendy Zachodniego Wybrzeża twardo trzymają się oldschoolowej, g-funkowej stylistyki, co wychodzi im na dobre, gdyż w tym są najlepsi. Tekstowo mamy ciekawe, kontrastujące ze sobą zwrotki, w których chłopaki odnoszą się do swoich nieudanych małżeństw. Young Gotti wyraża skruchę i żałuje błędów przeszłości, gdy Daza nie obchodzi już była żona i stara się o niej zapomnieć.

O porównaniu do Jadakissa: "Wyrosłem na hardcore'owym gangsta rapie. Nie możesz, będąc z Kalifornii, wydać albumu i nie mieć na nim E-40'ego. Podchodzę do tego z perspektywy ulicy. Czuję się jak Jadakiss - to jeden z tych niedocenianych kolesi, który zawsze obstawiał przy swoim i zawsze był najlepszy."

O wydarzeniu z dnia premiery nowej płyty: "W dniu, w którym wyszedł mój album, dowiedziałem się, że jeden z moich przyjaciół został skazany na 100 lat więzienia. To nie jest łatwe, nie możesz wtedy powiedzieć, że jesteś ponad tym."

O noszeniu broni na treningi futbolu: "Na codzienne treningi nosiłem ze sobą broń na boisko, bo miałem w drużynie kolesia z innej dzielnicy i nie ufałem mu. Mam nadzieję, że kiedyś do niego wpadnę, bo skończyliśmy jako kumple po zakończeniu sezonu. Chciałbym, żeby ludzie z mojej drużyny mogli tu być, żeby wam o tym opowiedzieć. Byłem gangsterem, grając w futbol."

Poza tym Q mówi m.in. o swojej diecie i treningach, które pozwoliły mu zrzucić 16 kilogramów, nagrywaniu kawałka "Big Body" z Tha Dogg Pound oraz zamieszaniu wokół fałszywej okładki "Blank Face" z Michaelem Jordanem.

1. Torch
2. Lord Have Mercy
3. THat Part (feat. Kanye West)
4. Groovy Tony / Eddie Kane (feat. Jadakiss)
5. Kno Ya Wrong (feat. Lance Skiiiwalker)
6. Ride Out (feat. Vince Staples)
7. Whateva U Want (feat. Candice Pillay)
8. By Any Means
9. Dope Dealer (feat. E-40)
10. John Muir
11. Big Body (feat. Tha Dogg Pound)
12. Neva Change (feat. SZA)
13. Str8 Ballin
14. Black Thoughts
15. Blank Face (feat. Anderson .Paak)
16. Overtime (feat. Miguel & Justine Skye)
17. Tookie Knows II (feat. Traffic & TF)

Po opublikowanym kilka miesięcy temu pierwszym singlu "Skip Skip", czas na dwa kolejne numery mające zasilić tracklistę zbliżającego się krążka "Daz & Kurupt, Kurupt & Daz". Są to kawałki "Ultimate Hustlaz" oraz "Violation" - oba utrzymane w klasycznym tonie gangsta rapu lat 90-tych. Za produkcję obu utworów odpowiadają Daz Dillinger i Soopafly, miło zatem słyszeć całą ekipę w dobrej formie. Sprawdźcie oba single poniżej i czekajcie na nowy materiał od Daza i Kurupta:

1. Figure It Out (By. Royal Blood)
2. Supehero (By. Jane's Addiction)
3. Drop (By. Diplo & DJ Snake f. Big Freedia)
4. Push (By. A-Trak f. Andrew Wyatt)
5. Darkness (By. Du Tonc)
6. Hunter (By. Pharrell Williams)
7. Give up the Goods (Just Step) (By. Mobb Deep f. Big Noyd)
8. What Would U Do? (By. Tha Dogg Pound)
9. Bells (By. Allison Taylor)
10. Elephant (By. Tame Impala)
11. We Fly High (By. Jim Jones)
12. Superthug (By. Noreaga)
13. I Need My Girl (By. The National)
14. Feel So Good (By. Mase)

Do obsady numeru, oprócz refrenu w wykonaniu Kokane'a dołączył również Snoop Dogg. Co można powiedzieć o samym utworze? Na pewno jest to powrót do korzennego brzmienia chłopaków z Long Beach, które zapewniło im międzynarodowy sukces. Pomimo tego, że z chęcią usłyszałbym jakąś nową produkcję Daza, to trzeba przyznać że autor bitu do "Skip Skip" czyli kalifornijski producent MonoXPoly żółtodziobem w west coast'owych klimatach nie jest. Track brzmi jednak nieco chaotyczny, może to wina sprzętu na jakim był nagrany - wszak domowe studio Daza to nie chociażby słynne Can-Am z czasów Death Row, ale jest to na pewno krok w dobrą stronę i oby tak dalej...

Wygląda na to, że album "Daz & Kurupt, Kurupt & Daz" spróbuje nawiązać pod względem klimatu do pozycji z dyskografii DPG wydanych w ubiegłej dekadzie - mam tu na myśli przede wszystkim "Dillinger & Young Gotti II" oraz "Dogg Chit" i chciałbym żeby tak było, więc w oczekiwaniu na płytę zapraszam wszystkich do odsłuchu:

Mimo wszystko dalej mam nadzieję, że doczekam w końcu płyty Tha Dogg Pound nawiązującej swoim brzmieniem do klasycznych pozycji z dorobku Daza i Kurupta. Nie pragnę drugiego "Dogg Food", wiem że nagranie takiego klasyka w dzisiejszych czasach przez dwójkę weteranów o ugruntowanej pozycji jest praktycznie niewykonalne. Rozumiem to, dlatego wystarczy mi chociaż namiastka takiego albumu wypełnionego po brzegi klasycznym westcoast'owym brzmieniem i takimi kawałkami jak pochodzące z solowego albumu Dillingera "This Is How We Live", które było jednym z najjaśniejszych momentów na "Only On The Left Side". Wydana w 2008 roku płyta była namiastką romansu Daza z szybkimi bitami rodem z południa, który objawił się w pełni na jego dwóch ostatnich krążkach i trwa do dzisiaj.
Niemniej jednak raper zadbał o bazę swoich hardcorowych fanów umieszczając na albumie kilka perełek jak "This Is How We Live", które z powodzeniem można by dać na wydany rok wcześniej "Dogg Chit". Ten kawałek to vintage DPG, czyli Dillinger i Young Gotti na świetnej produkcji, jakiej nie powstydziłby się sam Battlecat. Dodaj do tego wpadający w ucho refren i bijącą z nawijki chemię między oboma zawodnikami a otrzymasz przepis na nowy materiał Tha Dogg Pound A.D 2014, który chciałby usłyszeć każdy fan Daza i Kurupta. #Classic

Tha Dogg Pound "Party All Night"
Żadna imprezowa playlista nie ma prawa bytu bez choćby jednego numeru w wykonaniu Tha Dogg Pound a zeszłoroczne "Party All Night", nagrane na potrzeby albumu "Gangsta Zone" tylko potwierdza, że "ain't no party like a Dogg Pound party, cause the Dogg Pound party don't stop!".

DJ Quik "Pitch In On A Party"
Quik to koleś, który ma na koncie jedne z największych imprezowych klasyków a "Pitch In On A Party" znajduje się na samym czubku tej listy od lat i chyba żaden inny kawałek Davida Blake'a nie zdoła go zdetronizować... przynajmniej jak dla mnie.

Nutt-So "Pool Party"
Imprezy na basenie nie są może jeszcze tak popularne w Polsce jak za oceanem, ale jeśli kiedykolwiek się na takowej bibce znajdziecie - nie zapomnijcie dołączyć do muzycznego repertuaru kawałka "Pool Party" z debiutanckiego albumu Nutt-So pt. "The Betrayal".

Warren G "Party We Will Throw Now"
Kawałek, który rozpalił na nowo nasze nadzieje, związane z pośmiertnym materiałem Nate Dogga... i chociaż póki co nic z tego nie wyszło, to "Party We Will Throw" pokazuje, że nikt nie zaopiekuje się lepiej niewydanymi wokalami Nate'a niż Warren G. Nobody does it better... także i w imprezowej konwencji.

E-40 "Rapper's Ball"
Teledysk do tego singla przedstawia imprezę, w której chciałby uczestniczyć chyba każdy fan hip-hopu... bo chyba mało kto odmówiłby pobujania sie do "Rapper's Ball" w towarzystwie pięknych kobiet na terenie wielkiej posesji, gdzie w przerwach można by rozegrać partyjkę w billarda z Tupaciem, lub poderwać jakąś panienkę zgodnie ze wskazówkami udzielonymi przez samego Too Shorta, prawda?

Shaq "Strait Playin'"
Drugi singiel z trzeciego albumu Shaqa - "You Can't Stop The Reign", to kolejny imprezowy bangier, który ma w sobie wszystko czego trzeba, by rozruszać nawet najbardziej skostniały balet. Genialna produkcja Quika i jeszcze lepszy talkbox, którego wykonania nie powstydziłby się sam Roger Troutman, "I love the westside and it's time to party!"

Lil' 1/2 Dead "Cavvy Sounds"
Prawdopodobnie największa petarda z albumu, który po ponad dekadzie ciągłego katowania nadal mogę przesłuchać do dechy do dechy bez żadnego skipu. "Cavvy Sounds" to coś genialnego a sposób, w jaki ten utwór buja ciałami ludzi na parkiecie (szczególnie kobiecymi) naprawdę trudno ubrać w słowa... poezja.

2nd II None "Up 'N Da Club"
Jak sama nazwa wskazuje, jest to numer do klubu aczkolwiek z autopsji wiem, że dużo lepiej sprawdza się w plenerowych bibach, szczególnie takich które odbywają się na plaży nad morzem lub jeziorem. To chyba przez tą laidbackową produkcję Quika, wprowadzającą nas w ten wakacyjny klimat, przy którym idzie się zajebiście wyluzować.

Nate Dogg "All Nite Long"
Utwór może mniej znany, ale niewątpliwie spełnia kryteria dzisiejszego zestawienia. Pochodzi z ostatniej nagranej solówki Nate Dogga, która nigdy nie została oficjalnie wydana przez co mógł niektórym umknąć, chociaż na imprezach sprawdza się dla mnie dużo lepiej, aniżeli ograne "I Got Love"... pozostaje wam teraz zapuszczenie go na najbliższym melanżu i zweryfikowanie mojej opinii.

DJ Quik "We Still Party"
Na sam koniec mojej balangowej playlisty jeszcze raz Quik z kolejnym szlagierem, który może z powodzeniem otwierać i zamykać każdą imprezę, gdziekolwiek i w jakich warunkach by się ona nie odbywała. We still party!

To by było na tyle... dzisiaj. Publikuję ten wpis trochę późno, bo jak sami wiecie - są wakacje i mnie też poniósł wczoraj melanż przy g-funkowym akompaniamencie:) W następnym tygodniu postaram się zregenerować w szybszym tempie i dostarczyć wam kolejną część na początku weekendu - tymczasem, enjoy this shit!