Tegoroczną galę poprowadził Marcin Prokop oraz Ewa Szmidt-Belcarz. W plebiscycie oddano 50 milionów głosów, które liczone były poprzez zakupy w salonach Empik oraz na stronie sklepu. W artykule skupiliśmy się tylko na nagrodach hip-hopowych.

Gala rozpoczęła się od koncertu Mroza i Vito Bambino, którzy zagrali numer "Za daleko". 

W kategorii hip-hop/rap nominowani byli: Szpaku za album "Dom Dla Zmyślonych Przyjaciół Pana Mateusza", Oki "Produkt 47", Mata "Młody Matczak", Pezet "Muzyka komercyjna", White "Pretty boy" oraz SB Maffija "Hotel Maffija 2". 

Wygranym albumem okazał się "Hotel Maffija 2", a statuetkę w imieniu ekipy odebrał Białas z Lankiem. Jeden z założycieli przy odbiorze statuetki powiedział jedynie:

- Nadchodzi wiatr wielkich zmian

W kategorii "Muzyka Live" nominowane były wydarzenia "Mata Tour", "Taco Hemingway 2022 Tour", "SBM Festival", "Jimek i goście: Historia polskiego hip-hopu", "Fest Festival". 

Nagrodę wygrał Mata, który odebrał statuetkę osobiście:

- Dziękuję, jestem szczęśliwy wygrałem rozprawę, wygrałem nagrodę, mój przyjaciel ma urodziny, dziękuję fanom - powiedział raper ze sceny.

W kategorii "Odkrycie roku" nominowani byli 27.FUCKDEMONS, Daria ze Śląska, Frank Leen, Jakub Skorupa oraz Ofelia. Nagordę wygrał Jakub Skorupa za album "Zeszyt pierwszy".

- Chciałem zadedykować tę nagrodę wszystkim, którzy się zastanawiają, którzy boją się wykonać pierwszy krok, wszystkim tym którzy są nieśmiali w swoim bycie. Wydaje mi się, że warto, nie dla nagród, dla nas samych - powiedział ze sceny

Pomiędzy rozdawaniem nagród dwukrotnie na scenie pojawili się reprezentanci SBM Label w składzie Białas, Lanek, Janusz Walczuk oraz Nypel, którzy wykonali utwory z albumu "Hotel Maffija 2". 

"Dziś ukazał się ostatni z numerów, dodanych wcześniej do fizycznej wersji albumu, edycji dostępnej w preorderze. „Pierwszy człowiek na księżycu” to dla mnie chyba najbardziej wyjątkowy i osobisty utwór jaki w życiu napisałem. Dotyczy wyjątkowej osoby w moim życiu. <3 Nie jest to według mnie w ogóle kawałek rapowy i uważam, że nie należy go postrzegać w tych kategoriach. Sprawdzajcie!"

Do tej pory Pezet przedstawił kulisy powstania klipu "Mewa" oraz materiał o pracy studyjnej nad albumem. W najnowszym materiale podzielił się z fanami w jakim warunkach pisze teksty i co potrafi go natchnąć:

- Jazda nocą samochodem to jest taki sposób na zbieranie informacji, inspiracji, jakiś pomysł na tekst na obserwowanie ludzi, świata w nocy - mówi Pezet. - Według mnie teksty pisze się w taki sposób, że się te doświadczenia zbiera z życia z przeróżnych sytuacji. Dla mnie jazda samochodem w nocy to jest taka dodatkowa czynność, którą lubię uprawiać. Ponieważ mi to otwiera głowę, noc jest takim momentem sprzyjającym twórczym działaniom i totalnie uważam, że jazda samochodem jest formą odpoczynku dla mnie... Duża część tekstów na "Muzykę komercyjną" powstała w samochodzie. Tak mi było też wygodniej pisać, z połowa płyty powstała w samochodzie. Takie nocne jeżdżenie samochodem sprzyjało różnym pomysłom na teksty. Czasem trafiałem na jakąś pierdołę, zachowanie jakiegoś człowieka, jakąś twarz i coś tam sobie wymyśliłem.

Mata zasłaniał się nią przy okazji “Patoreakcji”, rymując w refrenie "Gdyby nie licentia poetica czekałby mnie poprawczak". Nie przypominam sobie, żeby ktokolwiek tak umiejętnie potrafił wyrazić obawy wobec funkcjonującego państwa, według artysty mającego odsuwać się od standardów demokratycznych, stwarzającego zagrożenie samemu muzykowi. W końcu łatwo dostrzegalny jest tutaj rozkład sił, kto jest po której stronie. Wcześniejsza i dalsza części trylogii – na dzień publikacji – przedrostka “pato”, to imponujące wtrącanie do debaty publicznej ważnych społecznie tematów, o których nie tylko trzeba, ale i warto rozmawiać. Główny sukces tych kawałków zawdzięcza zwyczajnie ludzkiej świadomości poszanowania wolności przekazu, jaka by ona nie była, przejawiającej się w formie tajemnicy poliszynela. Co by nie mówić, licencja poetycka może i nie jest namacalna, ale przepływa przez myśli każdego, kto choć minimalnie dostrzega jej ważną rolę w życiu światowego, a przede wszystkim rodzimego hip-hopu. Tajemnicą poliszynela jest również świadomość, że bez nieskrępowanej swobody przesłania, nagranie tych głośnych kawałków nie byłoby takie proste i oczywiste.  

Nie samym Matą człowiek w końcu żyje, na razie odpocznijmy od pato-podobnych utworów. W roku 2002 na tapet wszystkich bloków wskoczyła “Muzyka Klasyczna” Pezeta i Noona. Album opisany wzdłuż i wszerz przez wielu komentatorów rapowej historii Polski. Niesztampowy, wyprzedzający o kilka dalekich kroków epokę, w której przyszło mu kiełkować. Osadzony na początku nowego wieku musiał sprostać wielu wyzwaniom stawianym w odradzającym się państwie. Tak się okazało, że “Ukryty w mieście krzyk” spełnił te wysoko zawieszone oczekiwania celująco, relacjonując, że nasza stylistyka rapu jest i zawsze będzie wyrazista. Trudno znaleźć drugi taki utwór, z którym tak łatwo, dosłownie po pierwszym odsłuchu, utożsamienie przychodzi samoistnie. Pezet oprócz zdominowania nowego nurtu muzycznego, przebijającego się zza oceanu, stworzył podwaliny po 1989 do nowego skrzyżowania mieczy z systemem.

Tomek Mioduszewski, pisząc “Policemana” prawdopodobnie nie zdawał sobie sprawy, jak duży potencjał drzemie w tym numerze. Nikt z nas nie musi sięgać głęboko w pamięć, żeby na sposobność nadużyć ze strony policji, przypomnieć sobie historyczny refren i zanucić go w chwili zderzenia z nachalnym funkcjonariuszem. Młodzież przyjęła ten buntowniczy kawałek z entuzjazmem, szczególnie ta, której codziennością było poruszanie się na granicy prawa. Rewolucją dla zespołu Jamal było nie tylko wydanie debiutanckiego albumu “Rewolucje”, ale również zasięg ogólnokrajowy przesłania jednego z utworów, który stanął się formalną wizytówką płyty. Nie można natomiast zapominać, że wspomniana walka z systemem, najczęściej ograniczała się do obrony własnych wartości w okolicznościach nakrycia nas na piciu w miejscach do tego niedozwolonych. Niecałe dwie dekady później od wydania “Rewolucji” Jamalu, kształt awersji do władzy uległ zmianie. Sielskie czasy spod bloku z biegiem lat odeszły w zapomnienie.

Z kolei rok 2007 to ukończenie budowy Złotych Tarasów, pierwsze wystąpienie Wu-Tang Clanu w Polsce (warszawski klub “Stodoła”), przystąpienie Polski do Strefy Schengen oraz premiera albumu duetu Łona Webber “Absurd i Nonsens”, razem z nim utworu “Hipermarket”. Prekursorem do proklamacji walki z nadmiernym konsumpcjonizmem jest bez wahania. Niebanalny proces zmian powoli rozpędzał się nad Polską. Sklepowe półki przestały pustoszeć, a tysiące sprowadzanych produktów budziły w ludziach niezdecydowanie, ciekawość, ale i podejrzliwość. W końcu nadszedł właściwy moment, zanim się zorientowaliśmy, zostaliśmy pochłonięci przez nurt kupowania więcej, niż w zasadzie potrzebujemy. To właśnie Łona i Webber pochylili się nad nadciągającym tsunami zakupowego niebezpieczeństwa, które i dzisiaj definiuje nasze codzienne życie.

Webber (połówka znamienitego duetu) z kolei nie ogranicza się wyłącznie do kreacji osobistej muzyki. Pod koniec listopada premię miał musical "1989", opisujący wydarzenia przełomowej zmiany systemu przez Solidarność w sposób awangardowy, dotąd niespotykany na polskich scenach, w którym to hip-hopowe melorecytacje zagospodarowały większość dialogowej przestrzeni. Jest old-school, jest grime, są też partie śpiewane, jak przyznaje Webber na łamach Polityki w tekście Anety Kyzioł  –  "Zarówno w warstwie muzycznej, jak i słownej komunikujemy się z widownią za pomocą nawiązań. Staraliśmy się, żeby każda z postaci miała swój indywidualny styl rapowania, charakter podkreślony w stylu muzycznym jej utworów. Utwór otwierający Lecha postanowiłem, z racji wykonywanego przez bohatera zawodu, osadzić na beacie w stylu z początków amerykańskiego hip-hopu, dzisiaj zwanym oldschoolem, do którego popularny był taniec electro boogie."

"Hamilton" Lin-Manuela Mirandy, gwiazda rozświetlająca parkiet Broadwayu ostatnich dziesięcioleci została wyznaczona na miano inspiracji, jej ewenementem jest wysublimowane połączenie z pogranicza kultury, socjologi i polityki, a główni aktorzy o całej narracji głoszą równie rapowym rytmem. Ciekawym punktem jest metafizyczność Łony, który został wybrany za tego, na którym powinny oprzeć się wypowiedzi jednej z głównych ról, ktoś musiał wpaść na pomysł, że nie powinno się za bardzo rozdzielać tej dwójki w kwestiach artystycznych. Pełnia doświadczeń, zaangażowanie Webbera w przedsięwzięcie, debiutanckie w formie i charakterze, budzi pełen podziw. Rzeczywiste realia narodowej kadry hip-hopowej budują wrażenie coraz większej rzadkości włączania się jej w inicjatywy, nie zawsze związane z autopromocją nowego materiału. Nie ma jej tam, gdzie mogłaby zupełnie zaskoczyć, Andrzej zrobił dla każdego z kolegów przełomowy krok. O ożywieniu musicalu z kategorii polskich debiutów więcej przeczytamy w „1989”, mit Solidarności w wersji rap. Niezwykły eksperyment w teatrze w listopadowym, 47. numerze Polityki.

Izraelczycy mają słynną na całym świecie Żelazną Kopułę, jeden z najnowocześniejszych systemów przeciwrakietowych, chroniący obszar o powierzchni bliskiej 150 kilometrów kwadratowych, która niczym parasol ochronny, zapewnia względny spokój i bezpieczeństwo swoim mieszkańcom. Stworzenie aluzji do porównania jej z licencją poetycką, mogłoby być na pierwszy rzut oka, czysto abstrakcyjne. Ale czy to nie ona pozwala każdemu z ludzi kultury – szczególnie tej muzycznej – swobodnie oddychać, nie obawiając się, że zaraz spadnie na czyjąś głowę wytoczony proces o literacką metaforę?  

Nawet, jeżeli nie jest formalnie podparta prawnie, wielu postrzega ją, jako fundamentalną zasadę XXI wieku, bez której między innymi rap, mógłby wyglądać, jak ten u białoruskiego i rosyjskiego sąsiada, gdzie prędzej zetkniemy się z kawałkami, promującymi autokratyczno-imperialne wizje rzeczywistości. Sztuka, w każdej możliwej postaci, powinna pozostać sztuką. Nienaruszalną i nieuległą przestrzenią, która niezależnie od zmian u szczytach władzy, musi bez przerwy budować świadomość ludzi, poddawać pod dyskusję to, czego jako wszyscy, jeszcze nie zrozumieliśmy, nie bojąc się konsekwencji.

A oto, co na ten temat uważają dziennikarze ze świata społeczno-politycznego:

Amos Barshad (dziennikarz freelancer, dawniej w The New York Times, The Washington Post, Rolling Stone. Autor książki "No One Man Should Have All That Power'") – Kiedy myślę o idei "licentia poetica", myślę od razu o auto-cenzurze. Jako dziennikarz z USA przyznaję, że bierzemy jako coś naturalnego wolność, którą mamy by poruszać każdy temat, który sobie wybierzemy. Przez wszystkie lata, odkąd to robię, czasem odczuwałem tylko lekkie naciski od redaktorów w związku z jakimś tematem, ale nigdy z zewnątrz. A nawet naciski od redaktorów pojawiały się rzadko. Co oznacza, że moja licentia poetica jest ograniczona moimi własnymi wyborami. Jakich tematów obawiam się poruszać i dlaczego? Czego dokładnie boję się mówić i dlaczego? Czego boję się spróbować i zgłosić i dlaczego z kolejnymi latami pracy staram się przesuwać te wewnętrzne granice, by nie cenzurować samego siebie. Dzięki temu wydaje mi się, że wypracowałem moją własną dobrą wersję licencji poetyckiej.

Michał Klimko (Polityka) – Licentia poetica rozumiana jako wolność twórcy do kształtowania swojego przekazu w sposób, jaki tylko mu się podoba, jest dla mnie absolutną podstawą wszelkiego rodzaju działalności artystycznej. Mam przy tym wrażenie, że nadal nie jest to zabieg w pełni oswojony przez słuchacza (i niektórych twórców) polskiego hip-hopu – czyli gatunku, u którego podstaw leży silny mit chłopackiej, osiedlowej „szczerości”. Takiej, która niechętnie patrzy na przesadne zabawy formą i treścią, wykonywanie cudzych tekstów czy kreowanie postaci. I jasne, sam pamiętam pewne rozczarowanie, gdy odkryłem, że Syny z „Orientu” to jednak niekoniecznie para niebezpiecznych, burkliwych gopników z nadbałtyckiej północy, a jednak pewna gra – którą jako słuchacz w tym przypadku chętnie podejmuję. Ostatecznie nie liczy się przecież to, czy Mata naprawdę lubi być traktowany jak szmata, a raczej to, czy taką deklaracją wzbudza u odbiorcy prawdziwe emocje.

Wątek pojawia się w 1 godzinie i 4 minucie poniższego filmu:

Muzyka [nie]Komercyjna?

W zapowiedzi płyty Pezet zapowiadał, że pochyli się nad przesuwaniem granic w sferze sprzedaży rapu, a szczegółowiej w rapowym marketingu i estetyce. Jeśli raper, który sam przez lata był kojarzony z komercyjną stroną tej muzyki, notując wiele singli odpalanych we współpracy z dużymi markami zawiera głos w temacie to wiedz, że coś się dzieje... Niemniej o ile twórca "Seniority" przez całą karierę starał się wyznaczać lub chociaż gonić rapowe trendy, co na tym krążku też zresztą ma miejsce (np. afro-trapowy "Zszedłem ze sceny" czy 2-stepowy bonus track "Święty Bass" z Miłym ATZ), o tyle rozpychającego się na scenie "disco polo o narkotykach" znieść nie może ("Miłość na sprzedaż"). Generalnie przez cały krążek przewija się dyskurs krytyki odhumanizowania miłości, bezwzględnej walki o coraz większy kwit, wydmuszkowy prestiż i zwykłą głupotę ("ale świat zawsze był z idiotami, którzy pomylą Biennale z Bierhalle"). Problem w tym, a może właśnie jest to element intrygujący, że współtwórca Płomienia 81 sam jest w środku tego co krytykuje. Z jednej strony niby odcina się od plastiku, braku moralności czy jakichkolwiek zasad, które codziennie w stolicy spotyka, z drugiej strony nie odwraca się od tego świata (i sprawnie żonglując nazwami marek) niczym uzależniony w niego wchodzi - skupiając przy okazji swą rapową lupę na tym dualizmie.

Autobiografia w linijkach

Na poprzednim albumie największe wrażenie robiły smutne, do szpiku szczere numery pokroju "Nie zobaczysz łez" czy "Dom". W gąszczu piętnastu numerów nie łatwo odnaleźć tego typu tracki, co nie znaczy, że w ogóle ich nie ma. Na najwyższym stopniu podium znajduje się "Nikogo nie kocham", minimalistycznie nakreślony na dwoch akordach przez Auera numer o wysokim stężeniu emocjonalnego ekshibicjonizmu budowanego przez przyznanie się do nieuporządkowanej przeszłości czy niezaleczonych relacyjnych ran. Kawałek uzupełnia surowa i dobrze wpasowana w klimat szesnastka podopiecznego KOKA Beats, czyli EMAS-a. Innym odcieniem autobiograficznych fleszy jest oparte na oszczędnym samplu pianina (brawo SemOr!) "Stare WWO". Biografowie twórcy "Muzyki Klasycznej", a zarazem piewcy najntisowych brzmień z pewnością będą się rozpuszczać nad dilerskimi wspominkami jakie dominują w narracji tego tracku. Należy docenić odważny ruch skonfrontowania się z głośnym zejściem Pezeta ze sceny podczas koncertu Płomienia 81 na rodzinnym Urysnowie. Wprawdzie poza samym tytułem raper tylko w jednym wersie odnosi się do źle odebranego wydarzenia, ale tym samym ucina temat słusznie przyznając, że każdy człowiek potrafi po prostu popełnić błąd.

Był plan na refren

Generalnie patrząc najciekawszą częścią "Muzyki Komercyjnej" są refreny. Już w otwierającym lekko drillującym "Hollywood Smile" pojawia się oryginalny zabieg wrzucenia swoistego rapowego bridge'u prowadzącego do właściwego, długiego refrenu z urozmaicającą całość melodyzacją. Na albumie sporo miejsca zajmują refreny śpiewane, w kilku przypadkach robi to sam gospodarz i trzeba przyznać, że ten wokal się broni, przede wszystkim w "Tonącym", ale też w "Mewie" czy podrasowanym "Tatuaże i Motocykle". Poza Pezetem w refrenach można usłyszeć nisko śpiewającego stonowaną, ale piękną melodię Gibbsa ("Miłość na sprzedaż"), a także chyba zbyt patetycznie posługującą się angielszczyzną Mary Komasę, na jak zwykle oryginalnym bicie Hatti'ego Vatti'ego ("Time for us").

Co tam na featach?

Z pewnością najbardziej wyczekiwanym featem był tu udział Sokoła. Warszawscy nestorzy wprawdzie spotkali się w różnych trackach wielokrotnie (nagrali też wspólne hot16challange), ale o dziwo nie sprokurowali stricte wspólnego numeru. Na szczęście duże oczekiwania winny być zaspokojone. Bit Auera w "Tyrmand i Hłasko" wybija się oszczędnością w użyciu narzędzi, wolnym tempem oraz wkręcającą się pętlą prostej melodii. Sokół w dwóch zwrotkach najbardziej zaskakuje fragmentem off-beatowym, a sami raperzy świetnie uzupełniają się płynnie zmieniając się zwrotkami. Generalnie zabrakło tu jedynie silniejszych nawiązań do tytułowych literackich legend PRL-u. Z pewnością nieco zaskakującymi gośćmi na płycie są Bedoes i White 2115, którzy finalnie w "Motocykle i Tatuaże" bardzo udanie stworzyli z Kaplińskim mówiące jednym stylem trio. Nieco słabiej wypadła kooperacja z Paluchem i Avim, dość banalny bit i trywialny bragga temat oraz powracające nawiązania do "Psów" sprawiły wrażenie jakby raperzy chcieli stworzyć swoją wersję głośnego "W imię zasad" DGE, Tedego i Erosa - niestety sporo zabrakło. Niezwykle intrygującym numerem jest minimalistyczne, bardzo wolno kroczące i przeszywająco minorowe "Daddy Issues", w którym trudne psychologiczne zagadnienie potraktowane zostało z należytą powagą przez VAE VISTIC oraz Kukona. Ten drugi zapodał tu silnie obrazującą zwrotkę, a pierwszy zaimponował emocjonalnym refrenem. Ze świecą szukać tego typu nieprzeszarżowanych kawałków.

Kontrola jakości barsów

Pośród ponad 50. minut 7. solowego albumu Pezeta na czoło kumulacji najlepszych linijek wybija się pierwszy singiel promujący "Muzykę Komercyjną", czyli "Jan Paweł". Sam koncept zaciągnięcia fraz z kościelnego słownika do budowania dwuznacznych linijek jest czymś niebanalnym i ciekawym. Udana, bo konsekwentna realizacja tego pomysłu ("W akcie urodzenia mam wpisane Jan Paweł, więc przyszedłem zrobić dym jak na konklawe"; "mocne bale, gorzkie żale, każdy wieczorami Agurolla w karnawale"; "był taki moment, że mi trochę odjebało, ona został wtedy na noc i poznałem co to boże ciało") w połączeniu z dynamicznym refrenem i takim też bitem podbudowanym drillowym basem sprawia, że to najbardziej kompletny i po prostu najlepszy utwór na płycie. Pezetowi niestety zdarza się też na najnowszym krążku wjechać na barsowe mielizny (np. słynne już "to się nigdy nie znudzi jak cycki"), a niektóre numery mogły w kontekście, aż 15 traków zostać w szufladzie, tym samym zwiększając jakość całości. Po co kolejna i to mniej udana "Magenta" czy "Zonda" ukryta pod szyldem "Tonic Espresso"?

Podsumowując "Muzyka Komercyjna" prezentuje się jak słabsza siostra "Muzyki Współczesnej", a logicznie patrząc role powinny być odwrotne. Z jednej strony powierzenie większości produkcji Auerowi i Łysemu spowodowało podobną do poprzedniczki aurę dźwiękową, z drugiej zabrakło jej w tym kontekście bardziej wyrazistych i zaskakujących akcentów jakie zawierał album sprzed trzech lat (np. numer z Synami, z Lua Pretą, futurystyczny kawałek z Taco). W żadnym wypadku nie można jednak uznać najnowszego longplay'a jako jakiegoś wyraźnego spadku formy jednego z czołowych raperów kraju, on cały czas zjada większość sceny. Pezet ciągle lepi rymy w swym osobnym stylu, ciągle przecinkuje je swymi charakterystycznymi adlibami, choć oczywiście zdarza mu się gdzieniegdzie potknąć - no, ale przecież "nie ma ludzi bez skazy".

Z najnowszą i długo zapowiadaną płytą wrócił Freddie Gibbs. Wśród gości na "$oul $old $eparately" między innymi Musiq Soulchild, Anderson .Paak, Raekwon, Rick Ross, Offset czy Kelly Price, a o produkcję zadbali np. Jake One, DJ Dahi, The Alchemist, Madlib i James Blake. Kolejną płytę do swojej dyskografii dorzucił Kid Cudi. "Entergalactic" jest solówką, a zarazem ścieżką dźwiękową do serialu, który można obejrzeć na Netfliksie. Nowymi krążkami zaatakowali też YG ("I Got Issues") i Tory Lanez ("Sorry 4 What"), a jeśli czekaliście na świeże rzeczy od Griseldy, to śmiało wrzucajcie na odsłuch "KISS THE RING", czyli debiutancki projekt Rome Streetz dla tej wytwórni.

Poza tym wciąż zostało do posłuchania naprawdę dużo muzyki. Swoją płytę wypuścił związany z Rhymesayers producent Sol Messiah. Na "GOD CMPLX" gościnnie prawdziwa ekstraklasa, bo między innymi Murs, Sa-Roc, Evidence, KXNG Crooked, Locksmith czy Planet Asia. Znalazło się nawet miejsce dla nieżyjącego już niestety Zumbi'ego z Zion I. Nowe rzeczy wydali też Boldy James i Nicholas Craven ("Fair Exchange, No Robbery"), Bronze Nazareth ("If You're Worried, You Should Be"), billy woods ("Church"), UnoTheActivist ("Limbus 3")  Big30 ("Last Man Standing"), DDG ("It's Not Me, It's You"), wspomniany Planet Asia ("Heist The Crown"), Mr. Muthafuckin' eXquire ("I Love Y.O.U. cuz Y.O.U. Ugly Vol. 1"), KANKAN ("Way2Geeked") i DJ.Fresh z Eligh'em ("The Tonite Show With Eligh") Do tego można już odsłuchać pośmiertne albumy Prodigy'ego ("The Hegelian Dialectic 2: The Book of Heroine") i Drakeo The Rulera ("Keep The Truth Alive") oraz deluksik "Melt My Eyez, See Your Future" Denzela Curry. Na koniec jeszcze do sprawdzenia nowa płyta jamajskiego wokalisty Kabaka Pyramind, w całości wyprodukowana przez Damiana Marleya ("The Kalling"), a także najnowszy album legend soulu The Isley Brothers ("Make Me Say It Again, Girl").

Oprócz tego pojawiły się też głośne polskie premiery. Jest Pezet ze swoją "Muzyką Komercyjną", jest Beteo z krążkiem "Palma Na Blokach" i elektroniczny duet Catz 'n' Dogz, który wydał płytę "Punkt" a na niej gościnnie między innymi Schafter, Łona, Szczyl i Rosalie. Wszystkie tracklisty, streamy i okładki do sprawdzenia w naszym dziale Premier Płytowych.

Przy okazji przypomnimy, że co weekend zbieramy płytowe nowości z USA w cyklu Premiery Tygodnia.

Sprawdź też: 8 płytowych nowości, które pozwolą przedłużyć lato - ranking

Linki do poszczególnych nowości poniżej.

USA:

Freddie Gibbs "$oul $old $eparately"

Kid Cudi "Entergalactic"

YG " I Got Issues"

Tory Lanez "Sorry 4 What"

Rome Streetz "KISS THE RING"

Sol Messiah "GOD CMPLX"

Boldy James & Nicholas Craven "Fair Exchange No Robbery"

Bronze Nazareth "If You're Worried, You Should Be"

billy woods "Church"

UnoTheActivist "Limbus 3"

Big30 "Last Man Standing"

DDG "It's Not Me It's You"

Body Bag Ben & Planet Asia "Heist the Crown"

Mr. Muthafuckin' eXquire "I Love Y.O.U. cuz Y.O.U. Ugly Vol. 1"

KANKAN "Way2Geeked'

Eligh & DJ.Fresh "The Tonite Show With Eligh"

Prodigy "The Hegelian Dialectic 2: The Book of Heroine"

Drakeo The Ruler "Keep The Truth Alive"

Denzel Curry "Melt My Eyez, See Your Future (Extended Edition)"

Kabaka Pyramind "The Kalling"

The Isley Brothers "Make Me Say It Again, Girl"

Polskie:

Pezet "Muzyka Komercyjna"

Beteo "Palma Na Blokach"

Catz 'n' Dogz "Punkt"

[[{"fid":"75593","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"75594","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"75595","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"75596","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

[[{"fid":"75597","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

[[{"fid":"75598","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"6":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"6"}}]]

[[{"fid":"75599","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"7":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"7"}}]]

[[{"fid":"75600","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"8":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"8"}}]]

[[{"fid":"75601","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"9":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"9"}}]]

[[{"fid":"75602","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"10":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"10"}}]]

[[{"fid":"75603","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"11":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"11"}}]]

[[{"fid":"75604","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"12":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"12"}}]]

[[{"fid":"75605","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"13":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"13"}}]]

[[{"fid":"75606","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"14":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"14"}}]]

[[{"fid":"75607","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"15":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"15"}}]]

[[{"fid":"75608","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"16":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"16"}}]]

[[{"fid":"75609","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"17":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"17"}}]]

[[{"fid":"75610","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"18":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"18"}}]]

[[{"fid":"75611","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"19":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"19"}}]]

[[{"fid":"75612","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"20":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"20"}}]]

[[{"fid":"75613","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"21":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"21"}}]]

[[{"fid":"75614","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"22":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"22"}}]]

[[{"fid":"75553","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"23":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"23"}}]]

[[{"fid":"75615","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"24":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"24"}}]]

"Niestety sporo starszych raperów obraziła się na polski rap i na to, co się w nim obecnie dzieje. Pewnych rzeczy nie są w stanie zaakceptować. - "Auto tune? Nie, k**wa, nie będę tego słuchać". Okej, rozmawiajmy o gustach - nie podoba ci się? Proszę bardzo, nie słuchaj, ale nie mów komuś, co może być w hip hopie, a co nie. To jawne zapominanie o nadrzędnej zasadzie, która nam kiedyś przyświecała. Bo my właśnie sięgaliśmy po rap, bo dawał nam wolność i wręcz ją gloryfikował. Staram się i dziś dostrzegać wolność i dawać ją innym, bo uważam, że w tej grze dozwolone są prawie wszystkie chwyty. Mam jednak jeden problem. W dzisiejszym rapie często brakuje mi zaangażowania, komentarza do otaczającego nas świata i jakieś formy buntu. Chciałbym usłyszeć coś więcej niż tylko gloryfikacje pieniędzy. Nie chcę mówić, że wszyscy ludzie z młodego pokolenia są tego pozbawieni, bo tak nie jest - za przykład niech posłuży Mata, który wywalił hiphopowy świat do góry nogami. W jego tekstach jest od cholery buntu i komentarzy społecznych. Wspomniane wcześniej cechy są dla mnie wyznaczniki hip hopu. Jeśli tego nie ma, to wówczas nie możemy mówić, że coś się nie wpisuje w kanon." - czytamy.

Natomiast tymi słowami premierę płyty Pezet skomentował na swoich profilach:

"W końcu jest!!! MUZYKA [NIE]KOMERCYJNA!! Są dwie wersje. Preorder bogatszy o 4 utwory, z czego 3 to jedne z moich ulubionych. Dziękuję tym, którzy sięgnęli po wersję rozbudowaną. „Muzyka Komercyjna” okazała się być dla mnie samego, przynajmniej w połowie, niekomercyjnym tworem. W czasach, w których wszystko jest produktem (ja, ta płyta, muzyka), postanowiłem jednocześnie wystosować mój krytyczny i, jak sądzę, niezbyt popularny, a co za tym idzie nie do końca komercyjny, komentarz do zjawisk, które w obecnym świecie mnie dotykają, jak i sięgnąć po nowe środki i brzmienia te, które podobają mi się w nowej szkole. Zawsze byłem otwarty na nowe trendy, bo hip-hop (niezależnie od tego jak bardzo pojemnym gatunkiem jest dzisiaj) zawsze kojarzył mi się z przekazem wolnościowym oraz na początku mojej drogi przede wszystkim z czymś nowym na scenie. I niech tak zostanie… jednak dla mnie ten album to pewnego rodzaju dysonans. Walka pomiędzy starą szkołą, nostalgią, a nowym brzmieniem, które zawsze starałem się kumać i wprowadzać również do swojej muzyki, a dziś powoli zaczynam czuć, że są na rynku rzeczy, które naprawdę przestaję rozumieć. Ta walka toczy się we mnie. Jednak nadal chcę, żeby każda kolejna moja płyta była nowa i inna niż poprzednie. To się chyba udało. Miłego słuchania!"

Poniżej przypominamy wyjątkowy występ Pezeta na dachu Sali Kongresowej zarejestrowany w ramach gali Popkillery 2022 - raper wraz z livebandem wykonał kultowy "Ukryty w mieście krzyk", z okazji 20-lecia "Muzyki Klasycznej" nagranej z Noonem.

Album będzie miał premierę w najbliższy piątek - 30 września. Preorder “Muzyki Komercyjnej” dostępny na: www.pezet81.pl

Tracklista “Muzyki Komercyjnej” w wersji preorderowej:
1. Hollywood Smile (prod. Auer, Piotrek Lewandowski)
2. Mewa (prod. Auer, Piotrek Lewandowski)
3. Tyrmand i Hłasko feat. Sokół (prod. Auer)
4. Zszedłem Ze Sceny (prod. Piotrek Lewandowski, WARDZA20K, ZeIN)
5. Miłość na sprzedaż feat. Gibbs (prod. Auer, Piotrek Lewandowski)
6. Jan Paweł (prod. Auer, Piotrek Lewandowski)
7. Tatuaże i Motocykle feat. Bedoes, White 2115 (prod. Auer)
8. Stare WWO (prod. Sem0r)
9. Tonic Espresso (prod. Auer, Piotrek Lewandowski)
10. Dom Nad Wodą (prod. Auer)
11. Nikogo Nie kocham feat. Emas (prod. Auer)
12. Gangi w LA (prod. Opiat)
13. Daddy Issues feat. Kukon, Vae Vistic (prod. Sem0r)
14. Pierwszy Człowiek Na Księżycu (prod. Auer)
15. Święty Bass feat. Miły ATZ (prod. TVB)
16. Business Class feat. Avi, Paluch (prod. Szamz)
17. Tonący (prod. Auer)
18. Time For Us feat. Mary Komasa (prod. Hatti Vatti)
19. Jeden Świat feat. Natalia Szroeder (prod. Urbański)

W ciągu kilku ostatnich miesięcy ukazało się 5 singli promujących “Muzykę Komercyjną”. Były to chronologicznie: “Jan Paweł”, “Mewa”, “Gangi w LA”, “Jeden Świat” z featuringiem Natalii Szroeder i “Tonący”. Za produkcję “Muzyki Komercyjnej” odpowiadają: Auer, Piotrek Lewandowski, WARDZAK20K, ZeIN, Sem0r, Opiat, TVB, Szamz, Hatti Vatti i Urbański. Wersja preorderowa złożona jest z 19 utworów, wersja standardowa będzie zawierała ich 15. Bonusowe tracki to jedyny dodatek do wersji preorderowej.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Pezet (@pezetofficial)

Na co producent odparł: "Na dziewięćdziesiąt dziewięć procent tak nie było. Trochę wstyd przyznać, ale ja nawet nie znam tego utworu… Nigdy nie słuchałem polskiego hip-hopu i nigdy nie słyszałem żadnego pełnego albumu, którego nie współtworzyłem. Trochę tylko znam „Skandal” Molesty (śmiech). Pomysł na wspólną płytę natomiast rzeczywiście był, skumaliśmy się z Pawłem dzięki temu, że mocno kolegował się z Dizkretem. Za pomysłem nie poszły jednak żadne działania. Nie snuliśmy wielkich planów, jedynie prowadziliśmy luźne rozmowy. Nie wydaje mi się, żeby doszło do jakichkolwiek nagrań, choć jak przez mgłę pamiętam, że podrzucałem Pezetowi jakieś bity na kasetach, szkice… W międzyczasie dogadali się z NOONem i zrobili razem »Muzykę klasyczną«. Nie jest mi żal, że ta płyta nie powstała ze mną. Nie czułem się też nigdy wystawiony przez Pezeta; zaprosiłem go zresztą do dwóch numerów na »Dobrą częstotliwość«” - wspomina Praktik.

Wywiad z producentem został przeprowadzony w kwietniu w Warszawie i trwał blisko sześć godzin, co przełożyło się na 24-stronicowy materiał o objętości blisko 48 000 znaków. Podczas spotkania Praktik opowiedział Jackowi Balińskiemu między innymi o tym, dlaczego nie ukazała się płyta L’ekipy (Pezet, Małolat, Dizkret), jaką ksywkę nadał mu Eis, jak powstawał kultowy album producencki „Dobra częstotliwość” oraz jak wspomina pracę nad montażem teledysku do „Nostalgii” Taco Hemingwaya. Z pełną treścią rozmowy będzie można zapoznać się już 30 września, kiedy to odbędzie się premiera „To nie jest hip-hop. Rozmowy V”. Do książki zaproszone zostało bardzo zasłużone, zróżnicowane i esencjonalne grono twórców – raperów, producentów, DJ-ów oraz tak zwanych szarych eminencji – z których większość debiutowała jeszcze w latach 90. Rekordowo długie spotkania (łącznie ponad 75 godzin nagrań!) dały rezultat w postaci pasjonującej lektury, pozwalającej szczegółowo poznać przebieg życia i kariery jej bohaterów. Przedsprzedaż książki znajdziecie tutaj.

A poniżej przypominamy jak Pezet brzmiał wtedy na bicie Praktika.

Pezet w następujący sposób zapowiada swoje najnowsze wydawnictwo: "Muzyka Komercyjna" to story o sukcesie, pieniądzach, miłości na sprzedaż, upadku, mieście, w którym mieszkam, kraju, w którym żyję, banałach które paradoksalnie są najistotniejsze i rzeczach wielkich, które są nieważne, a wydają się mieć największe znaczenie. "Muzyka Komercyjna" to historia o muzyce rapowej na sprzedaż, ale również o tym, że wszechobecne i bardzo powszechne dziś przesuwanie granic, zarówno w warstwie estetycznej jak i marketingowej, to jest coś co przestało się mieścić w moich subiektywnych ramach dobrego smaku.”

“Muzyka Komercyjna” premierę będzie miała już za trzy tygodnie - 30 września. Pre-order wciąż dostępny jest do zamawiania na www.pezet81.pl. Do tej pory usłyszeliśmy cztery single z albumu - “Jana Pawła”, “Mewę”, “Gangi w LA” i “Jeden Świat” wykonany wspólnie z Natalią Szroeder.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Pezet (@pezetofficial)

Teraz warszawski raper poruszył ten wątek w trakcie instagramowego Q&A:

"Jest mi bardzo przykro, że zaistniała taka sytuacja, zdarzyło się to dodatkowo w mojej dzielnicy, z którą jestem związany. Przeprosiłem za to dość osobiście i obszernie na kolejnym koncercie P81, ale zdaję sobie sprawę, że mogło to nie dotrzeć do wszystkich zainteresowanych. Dlatego jeszcze raz po stokroć przepraszam każdego, kto przyjechał specjalnie na nasz koncert na Dni Ursynowa, kto jest moim fanem, kto poczuł się olany, urażony czy zdezorientowany tą sytuacją. Tak samo jak przepraszam mojego kumpla z zespołu i cały zespół, kolejny raz, bo oczywiście zrobiłem to osobiście i zrobiłem to również na kolejnym koncercie na scenie. Onar, You know"

W trakcie tego samego Q&A Pezet zdradził również, że jeszcze w lipcu pojawi się jego kolejny singiel z "Muzyki Komercyjnej" a na płycie znajdzie się "pomiędzy 5 a 15" gości. Poniżej przypominamy również występ Pezeta na dachu Sali Kongresowej w ramach gali Popkillery 2022 - raper wykonał wraz z livebandem "Ukryty w mieście krzyk" z okazji 20-lecia "Muzyki Klasycznej".

„Mewa” to kolejny singiel zapowiadający mój nowy album. Jest to moja zakrzywiona wizja pogoni za szczęściem vs. pogoń za pieniędzmi i rzeczami. Tę ostatnią wszyscy uprawiamy zamiast częściej uprawiać tę pierwszą. Tytułowa „Mewa” to metafora, bo żyję i urodziłem się w Warszawie, gdzie wszystko pędzi niemiłosiernie, a przecież nie ma tu nawet dostępu do morza. Chodzi o to by raczej spędzać swój czas, zamiast go wykorzystywać. Życzę każdemu, żeby mógł tak robić częściej, choćby siedząc nad wodą i gapiąc się w fale. – mówi Pezet.

Utwór „Mewa” powstał we współpracy z marką Sprite, która w swojej najnowszej kampanii „Chill Time is Not a Wasted Time” zachęca do zatrzymania się i odpoczynku w taki sposób na jaki każdy ma ochotę, bez względu na to czy jest to słuchanie muzyki, granie w gry komputerowe czy przeglądanie social mediów. Teledysk w reżyserii Andiamo wyprodukowało SHOOTME, a za muzykę odpowiada Auer i Piotrek Lewandowski.

„Muzyka komercyjna” dostępna w preorderze zostanie wzbogacona o premierowe utwory. Wydanie już teraz można zamawiać pod adresem: www.pezet81.pl a pierwszym singlem z płyty jest „Jan Paweł”.
Trwa również przedsprzedaż biletów na jesienną trasę Pezeta BUSINESS CLASS TOUR: https://goingapp.pl/polecamy/pezet

Ostatnia płyta Pezeta to „Muzyka Współczesna” z 2019 roku. Album uzyskał status potrójnej platyny, a pochodzący z niej singiel „Magenta” zdobył wyróżnienie Diamentowego Singla.

Artykuł powstał we współpracy z marką Sprite

"Ukryty W Mieście Krzyk" zagrany przez Pezeta z livebandem na dachu Sali Kongresowej przy Pałacu Kultury i Nauki możecie obejrzeć na kanale Koka Beats. Występ został zrealizowany w ramach gali Popkillery 2022 (organizowanej w partnerstwie z m.st Warszawa), jako uczczenie 20 rocznicy premiery "Muzyki Klasycznej" Pezeta i Noona. Pezet był pierwszym artystą, który kiedykolwiek wystąpił w tym miejscu.

Video Making Of: Kuba Kokot

[[{"fid":"72918","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Zaprosiliśmy w to miejsce Pezeta, by godnie zwieńczyć obchody 20-lecia "Muzyki Klasycznej", którą nagrał z Noonem - nie umielibyśmy sobie wyobrazić utworu, który wybrzmiałby tam dobitniej niż "Ukryty W Mieście Krzyk".

Realizacją video zajęli się kriskej i Flying Digital Content, rejestrując wszystko z różnych perspektyw, w tym drona.
Efektem jest jubileuszowe wykonanie, oddające jakie znaczenie uzyskała nasza kultura od czasu gdy Pezet nawinął "Wiesz, trudno by było żyć z hip-hopu". Lata lecą, ale przekaz tego utworu wciąż trafia w sedno, szczególnie w otoczeniu nocnej Warszawy.

Premiera miała miejsce w trakcie gali Popkillery 2022, obecnie video trafiło już na kanał Koka Beats.

 THE GAME

 SMOLASTY

 PEZET

Czyli legenda Kalifornii, uwielbiana przez polskich słuchaczy oraz dwa pokolenia warszawskiej sceny - Pezet będący świeżo po 20-leciu "Muzyki Klasycznej" oraz będący na fali kolejnych hitów Smolasty.

Sun Festival 2022 – BILETY. Kiedy start sprzedaży?

Bilety na Sun Festival 2022, dostępne są na stronie ebilet.pl, pod tym linkiem: https://bit.ly/3IuzdoT Do wyboru są karnety 3-dniowe, również dostępne w opcji z polem namiotowym. Warto się jednak pośpieszyć, ponieważ wejściówki cieszą się ogromnym zainteresowaniem.

Sun Festival 2022 – najważniejsze informacje:
Miejsce: Kołobrzeg - Podczele
Termin: 29-31 lipca 2022
Line-up: https://sunfestival.pl/artists/ Bilety: dostępne na ebilet.pl

Bartek "Woyak" Woynicz(nowamuzyka.pl, GaMa, Popkiller)

1. Undadasea - przerywniki między numerami "Da Groovement"

Same skity nie są na tym krążku wyodrębnione, a jedynie podoklejane do praktycznie każdego początku/końcówki numeru, a że kawałków jest kilkanaście to "przepalonych" gadek jest tu bez liku. W moim odczuciu są one równie ważne jak sam materiał, podbudowują wyluzowany klimat, zbliżają słuchacza do przesympatycznej ekipy. Co ciekawe taka ilość krótkich skitów nie zaburza "repeat value", a wręcz teksty pokroju "kradną banany from my bag" czy "rozmowa o kalendarzyku/poradniku ogrodniczym w stosunku do faz księżyca" zawsze, podkreślam zawsze prowokuje niewymuszony uśmiech. 

2. WWO - "Miedzynarodowa"

Zawarty w pigułce dokumentalny zapis ulicznej rzeczywistości przełomu wieków. Z początku ten skit wygląda jak nagranie na pocztę głosową, dopiero na końcu słychać, że Sokół przez półtora minuty po prostu słucha opowieści o przygodach swojej ekipy, sporo "śmiechu", tylko kucharza żal. 

3. Grammatik - "Południe"

Na debiucie Grammatika odnajdziemy aż siedem miniatur polepionych przez NOON-a ("Świt", "Południe" "Północ", a także "Pierwsze Dźwięki", "Pierwsze Słowa" oraz "Ostatnie Słowa" i "Ostatnie Dźwięki"). Tak liczne, ale też głęboko przemyślane i budujące klimat całości wykorzystanie ilustracyjnych skitów w hip-hopowej płycie do dziś jest czymś unikatowym. Niejako w bonusie po skończeniu ostatniego numeru dostajemy zapis z nagrywek w tym m.in. nieudane take'i, żarty lub zirytowanego przerywaniem Eldokę.

Marcin Flint (Raptus, Rap Backstage)

1. Afro Kolektyw – "Realizator"

Król wszystkich skitów, do dziś płaczę ze śmiechu, jak to słyszę. Doskonale pokazuje kompetencje studyjnych realizatorów to ponad 20 lat temu, a z drugiej strony to, jak twórcy hiphopowi byli w tych studiach traktowani.

2. Rasmentalism – "S.O.S. skit"

Codzienność nie do końca trzeźwego i nie do końca zmanierowanego rapera ze śpiącą dziewczyną w tle. Na deser Diset na featuringu bez featuringu i piękny follow-up do Fenomenu.

3. 2cztery7 – "Skit Głośny gra G-funk"

2cztery7 w pigułce. Niezapomniany ś.p. Pjus prosi o piszczałę, a Mesowi dwanaście sekund wystarczy, żeby pokazać, że rządzi. Jędrzej Dudek z P.Unity przypomniał mi o tym skicie, komplementując go ile wlezie, a to oznacza funkowy znak jakości.

Kuba Głogowski (Kuba Głogowski Talks)

1. Dj Volt - "Moi rodzice boją się mojej muzyki. Skit". Blokersi Soundtrack

Klimat filmu Blokersi i tamtych czasów w jednym skicie. 

2. WWO - "Biznesmeni Skit"

Uniwersalna prawda w skicie, ale też świetne oddanie klimatu albumu.

3.  donGURALesko & Matheo - "Szpadyzor night skit"

Na mixtape'ach tego duetu działo się wszystko i wszystko było przezabawne, zresztą dalej jest ta sama chemia, a takie zabawy jak w tym skicie to esencja "Inwazji Porywaczy Ciał". 

Filip Kalinowski (newonce)

1. Molesta Ewenement - "Skit (1)"

Skit otwierający "Ewenement", bo to warszawskie lata dziewięćdziesiąte w pigułce. Podbite czy też pod-beat-e emocjami nagranie terenowe ze stołecznych osiedli schyłku wieku.

2. PCP - "Północ", "Centrum" i "Południe" 

bo… Kuba O to jeden z najbardziej osobnych i - moim zdaniem - najwybitniejszych producentów na polskiej scenie bez względu na jej etap rozwoju, a te trzy krótkie formy to też rzeczy zupełnie wymykające się rapowym standardom (nie mówiąc już o standardach tego czasu). Na wskroś esencjonalne w swojej długości, miedzygatunkowe krótkie metraże, których warstwę wizualną każdy musi sobie sam wyobrazić.

3. Popek - "Skit"

Dwa skity telefoniczne z "Wyjętego spod prawa" Popka, bo zawsze miałem słabość do tego podwórkowego czarnego humoru bawiącego się zwykle czyimś kosztem, patologicznej wersji dziecięcych zabaw z telefonem do nieznajomego - "Halo? Czy to zoo? Nie? To dlaczego małpa przy telefonie?"

Bartek Biegun (Sajko)

1. Paktofonika - "Popatrz"

Prawdopodobnie nie będę jedynym, który wśród najlepszych skitów wymieniłby „Popatrz (uliczny reporaż z dworca)” z debiutanckiego albumu Paktofoniki. Hit Anny Jantar w beatboxowej interpretacji Sota wprowadza trochę oddechu w, przeważnie mrocznej, „Kinematografii”. Tym samym muszę się przyznać, że najmilej wspominam skity, które poznawałem, powiedzmy, we wczesnym gimnazjum, czyli raczej bekowe, dziś pewnie i lekko żenujące, muzyczne jazdy, będące luźnymi freestyle’ami albo parodiami utworów zgoła niepasujących do rapowego albumu.

2. GrubSon - "Kiedy Byłem"

Kolejną pozycją, jaką muszę wskazać będzie „Kiedy Byłem” z GrubSonowego „O.R.S.”. Utwór dużo mniej wyłamujący się z całego albumu, niż cover Sota, bo przecież GrubSon uwielbia zabawę w muzyce. Dla ówczesnego mnie — topowa pozycja z całego albumu.

3. Jan-rapowanie - "Chemia"

Z czasem skity przestały chyba być muzycznym rozluźnieniem, a zaczęły być albo kilkusekundowymi wstawkami z rozmową nagraną w studiu albo numerami, które z bliżej nieokreślonego powodu ktoś postanowił nazwać skitem. W tej drugiej kategorii bez dwóch zdań znajduje się „Chemia” Jana-Rapowanie. Statystyki Spotify mówią mi, że taki byle skit znalazł się blisko dwudziestki utworów włączanych przeze mnie najczęściej, odkąd założyłem tam konto. W staroszkolnym dla muzyki Janka stylu, rzucił krótką zwrotkę stanowiącą jakiś tam strumień świadomości, wyrzut emocji, Nocny dograł outro, no i mamy skit, któremu bliżej do bycia nazwanym najlepszym numerem na albumie, niźli zwykłym przerywnikiem.

Marcin Blind (FollowRAP)

Na wstępie zaznaczę, że w mojej ocenie mistrzem skitów na swoich albumach jest Redman. Każdy pomysł Reggie'ego bawi mnie niezmiennie i nigdy nie przełączam tych przerywników na albumach, pomimo że znam je na pamięć. Chyba każdy kto słyszał kolejne audycje radia WFDS, Jerry'ego Swingera lub sceny porwań w pełni się ze mną zgodzi. Red ma specyficzne oraz oryginalne poczucie humoru. Zresztą obejrzyjcie MTV Cribs z Redmanem, a zrozumiecie o czym piszę. Moje typy:

1. Popek - Skit 1 oraz 2.

Reprezentant Krakowa dał się poznać słuchaczom jako współtwórca składu Firma. Panowie przez wiele lat głosili skrajny uliczny nurt, gdzie nie było miejsca na żarty. Miało być sztywniutko jak na pogrzebie. Paweł musiał opuścić kraj, aby pokazać nam swoją drugą stronę. Rzucanie różowych rowerków dziecięcych na klipach, szkoła tańca, skaryfikacje, faceburger, dzień z Popkiem. Każdy chyba zna historię miłosną Abdula z Basią. Nagle okazało się, że w ciele nasterydowanego potwora mieszka niezły żartowniś.  Popek stał się gwiazdą internetu oraz symbolem dystansu do siebie. Jako pierwszy raper z naszej sceny wykorzystał YouTube w takiej skali. A wszystko zapoczątkowały dwa skity na "Wyjętym spod prawa". Historie w obydwu są bliźniacze. Popek z Pomidorem dzwonią do znajomych i ich wkręcają. Oczywiście wszystko podszyte jest gangsterskim scenariuszem oraz wykorzystaniem mrocznej przeszłości rozmówców. To właśnie tam pierwszy raz objawił nam się komik ukryty w raperze. Zdecydowanie warto wybrać się w całą podróż po twórczości Raka z czasów jego pobytu w Anglii.

2. Pih - "To tylko skit"

Adam słynie ze swojej wybitnej liryki. Potrafi w niezwykle obrazowy sposób przedstawić każdą historię. Mamy wręcz uczucie obcowania w jednym pomieszczeniu z naszym narratorem. Jednym z pierwszych przykładów tej umiejętności MC jest opisywany przede mnie utwór. Jesteśmy świadkami sceny dziejącej się w autobusie. Na jednym z przystanków wsiada pijana kobieta wracająca z imprezy. Nasz narrator wypowiada się o niej w ordynarny sposób. Dziewczyna zostaje zrównana z rynsztokiem, a my dowiadujemy się, że nigdy nie będzie kimś. Czemu ten skit trafił na moją listę? Ponieważ cudownie obrazuje jak wiele w punkcie widzenia zmienia punkt siedzenia. Sam Adam później w swojej karierze miał wiele przykrych incydentów z alkoholem. Przypomnę tylko jego słynny występ na Hip Hop Kemp, oraz hasło "To nie jest hip hop" podczas koncertu Quebonafide. Żeby jednak nie było Adam, że na Twojej historii zarobię - to tylko skit.

3. Kosi - "Beastie Boys Skit"

Tu już wjeżdża pełna prywata. Kocham Beastie Boys! Wychowałem się na ich muzyce, dzięki niej złapałem za deskorolkę i to ona uczyła mnie pojmowania skilli w rapie. Trzech białych MC żydowskiego pochodzenia na zawsze udowodniło, że biali potrafią rapować i mogą stanowić wzór do naśladowania. Przy okazji grupa wybitnie łączyła gatunki muzyczne, nigdy nie pozwalając słuchaczowi na nudę. Jeżeli drogi czytelniku nie znasz twórczości, opisywanego tria czym prędzej proszę nadrób zaległości. A sam opisywany skit jest kwintesencją stylu BB. Świetny bujający bit, który porywa do działania. Mamy tu ogrom przesterów w bicie oraz wokalu, tak charakterystycznych dla Mike'a D, King Ad-Rocka oraz MCA. Usłyszymy również breaki autorstwa Dj-a Falcon1, stanowiące hołd dla wybitnych turntablistów współtworzących grupę z Nowego Jorku.

Bartosz Boruciak (Bartosz Boruciak TV, Na Rapie Radio WNET)

1. Peja Slums Attack - "Dla Frajerstwa" / Peja Slums Attack feat. Magiera - "Dla Rycha"

Piękna historia zapisana w skitach. W "Dla Frajerstwa" wykorzystano fragment filmu "Chłopaki nie płaczą", w którym Fred, postać grana przez Cezarego Pazurę, tłumaczy swojemu kompanowi Grusze w dużym skrócie na czym polega reinkarnacja. I przewiduje, że po śmierci zostanie kaczką. Dwadzieścia lat później w skicie  "Dla Rycha" Cezary Pazura w dobitny sposób podkreśla, że Ryszard bez wątpienia wyszedł na ludzi i jest to oczywiste. I historia zatacza koło.

2. Ski Skład - "Wspólne Zadanie"

Nie wyszczególnioniam konkretnego skitu, gdyż krążek jest wypełniony komunikatami nagranymi na automatyczną sekretarkę Rycha, oczywiście na bitach Poznaniaka. A kto się tam nie nagrywał, lista jest imponująca. Warto wymienić Ostrego, Bilona, Fusznika czy Krzysztofa Kozaka w stanie wskazującym. Za rok mija 20-lecie pierwszej i jedynej płyty Ski Składu. Może czas na reaktywację?

3. OSTR - "Zrób sobie wolne"

Luźna nawijka o prozie życia, a dokładniej o konsumpcji substancji psychoaktywnych. No cóż, nie masz na piwo, to pogadajmy o narkotykach, a potem to nagraj. O właśnie się nagrało...

Dawid Bartkowski (goodkid.pl, Polish Hip-Hop Festival)

Nie jestem przesadnie wielkim fanem skitów. Te najczęściej są dla mnie krótką formą, która musi uzupełnić tracklistę, ale są wyjątki, bez których nie wyobrażam sobie całości. Chciałbym postawić na dwa intra Peji - "Dla ludzi - skit" i "Popierdoleni bo robią HIP HOP" - które są moimi ulubionymi kilkudziesięciosekundowymi dziełami w polskim rapie, ale skoro ma być skit to niech będzie.

1. Liroy - "Minister Edukacji (& Jego Cząstka Yakgdybyzkąd Inąd)"

Co tu się dzieje! Urywki z wywiadów, młodzież i narkotyki, a także Janusz Korwin-Mikke z klasyczną manierą uderzenia w rządzących. To wszystko na podkładzie z feelingiem DJ-a Muggsa w kieleckim wydaniu z czasów, kiedy mało kto sobie zdawał sprawę z hip-hopowej powagi sytuacji. A temat tego krótkiego numeru okazał się trochę rechotem historii ze względu na polityczną karierę tego pioniera.

2. Belmondawg - "Popp Deep (skit)"

Playa haters, gonitwa za chlebem, piekło na ziemi, czyli krystalicznie czysta nawijka Belmondziaka, esencja post mixtape'owego stylu. Bez wygłupów i wynaturzeń w postaci gówna płynącego akweduktem. Do tego obłędny podkład Expo 2000, który zamyka w 36 sekund mantrę Młodego G.

3. Molesta Ewenement - "Skit (1)"

Trochę nie rozumiem stawiania przez wielu "Skandalu" nad "Ewenementem", ale okej, niech będzie. Drugi album Warszawiaków jest jeszcze bardziej hardcorowy, a zapach gibonów miesza się tu z odorem z ciemnych przejść i klatek, z których ktoś wyciągnął żarówkę, by szybciej skroić komuś zegarek. To właśnie tutaj podwórkowe "Nie prowokuj" i refleksyjne "Wady ludzkie" są przecięte przez instrumentalny "Skit", w którym Vienio zapatruje się na noonowe bębny. I wychodzi mu to naprawdę nieźle.

Bonusowo: Łona - "Rozterki młodego rapera"

Szczeciński MC, fan wschodnioniemieckiej motoryzacji i typek, który w chłodniejsze dni równie często co o kawie myśli o kaloryferach, zawsze nagrywał tracki, które były aktualne w swoim wydźwięku. Nie inaczej jest z powtarzaną przez kilkadziesiąt sekund frazą, która jak mało który numer idealnie opisuje wielu współczesnych sezonowych adeptów jednego z elementów hip-hopu.

Krystian Krupiński (Popkiller)

1. Pięć Dwa Dębiec - "Pow Pow"

Każdy, kto w tamtych czasach wychowywał się na polskim rapie, obok bojowych osiedlowych okrzyków z „Policyjne I” oraz „II” musiał na „P-Ń VI” zauważyć też inne zabawne przerywniki, jak np. oba „Incydenty” czy „Piekło”. Ja najbardziej lubię „Pow Pow”, czyli ten całkiem przyjemny, nastrajający pozornie melancholijnie instrumental, który uzyskuje jednak zupełnie inny wydźwięk, kiedy wyłania się fragment innego „virala” tamtych czasów, czyli czytanej przez Daniela Olbrychskiego tzw. XIII Księgi „Pana Tadeusza”. Rzeczony skit od 55:00.

2. Pezet/Noon - "Cepelia"

Obok „A mieliśmy być poważni” jedyny zabawny, a wręcz głupkowaty akcent na „Muzyce Poważnej”. Przy historii Pawła o jego pomyśle na refren parsknięcie śmiechem gwarantowane. No i to bułgarskie disco – trzeba przyznać, że Noon ma wyjątkową rękę do wynajdywania muzycznych perełek.

3. Eldo - "Noc"

To skit z rodzaju normalnych kawałków, tyle że krótkich. Tekst Leszka może niespecjalnie się wyróżnia (takie imprezowo-bboyingowe migawki z wieczoru wczorajszego), ale za to jest klimatyczny bit Flamastra, no i miły akcencik na koniec w postaci fragmentu „The Hiatus” Diamonda D. Czyli Eldo w pełnej krasie – nie tylko jako raper, ale także nauczyciel muzyki.

Na tamten czas krążek robił kolosalne wrażenie, podając unikalną wrażliwość i spojrzenie na soczystych bitach, łącząc liryczny nacisk z ciągotą do technicznej formy. Takie numery jak "Re-Fleksje" czy "Ukryty w mieście krzyk" to kanon, który do dziś porusza i porywa. 100 lat!

Swoim wspomnieniem podzielił się też Pezet, zwracając uwagę na numer, który nie był singlem, ale został klasykiem:

"Z tego albumu pochodzi „Ukryty w mieście krzyk” - z perspektywy czasu dziwny numer, w końcu pisałem go gdy miałem 21 lat. Mimo to, cieszę się że po 20 latach niektóre moje kawałki wciąż trafiają do ludzi. Mniej cieszy, a wręcz niekiedy szokuje mnie to, że ten numer bywa wciąż aktualny pod względem treści. Niemniej jednak lubię go grać na żywo, oraz doceniam to, że ludzie dopasowują jego treść do różnych bieżących sytuacji."

Z tej okazji na https://kokafeat.com/ ruszyła też sprzedaż okolicznościowego merchu UWMK.

A my poniżej przypomnimy samą muzykę!

Sprawdź też: Czy "Ukryty w mieście krzyk" złapie drugie życie? - felieton

[[{"fid":"47698","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"42825","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

"Ursynów w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych był swego rodzaju systemem naczyń połączonych i dużo się tu działo zarówno w deskorolce, jak również w graffiti czy muzyce. Po drugiej stronie stacji metra mieszkali chociażby chłopaki z Mor W.A., którzy grali wówczas na instrumentach. Znałem się też z Dizkretem czy z Onarem, a dzięki pierwszym Asfaltowym nagraniom nawiązałem znajomość z Pezetem. Co ciekawe, miałem być producentem jego pierwszej solowej płyty. Zamiast Pezet/Noon, miało być Pezet/Emade. Zacząłem nawet robić jakieś bity na ten album, ale ostatecznie projekt nie doszedł do skutku; nie pamiętam już, z jakich powodów" - wspomina producent.

Wyobrażacie sobie takie połączenie? Jak Pezet z etapu "Muzyki Klasycznej" brzmiałby na płycie stworzonej z Emade? Przypomnijmy niżej jak w 2003 roku na bicie jednego z braci Waglewskich nawijał Sokół.

Oddajmy głos samym organizatorom:

"Przed nami szósta edycja festiwalu kultury hip - hop w jej pełnym wymiarze.
Po mega udanej V edycji jesteśmy pewni że robimy coś wyjątkowego, Festiwal, który będzie najlepszą imprezą w Polsce! Kto był na poprzedniej edycji wie, że Rap Stacja to „konkretny” festiwal ze wspaniałymi ludźmi i super atmosferą. Konkretny – bo interesują nas tylko najważniejsi rapowi wykonawcy w pełnowymiarowych koncertach. Do tego Freestyle, graffiti, breakdance, wake, rolki, deski, rowery, itp.
Żadnych pierdół – to tylko trzy dni więc szkoda czasu!

Sława sprawdziła się idealnie i teraz gdy wiemy już wszystko o miejscówce, wyciągając wszystkie wnioski, wykręcimy 150% możliwości ośrodka.
Tak jak ostatnio na plażach staną dwie duże sceny Main Stage i Old Scholl na których wystąpią najwięksi artyści gatunku + mniejsze sceny i strefy o których dowiecie się później.
Począwszy od 6 grudnia w każdy poniedziałek i czwartek poznawać będziecie kolejnych wykonawców. już teraz możemy zdradzić, że skład Rap Stacji 2022 będzie jeszcze mocniejszy niż w 2021!

Zapraszamy wcześniej!
Oficjalnie ruszamy w środę 6 lipca beforem przy kontenerze Red Bulla ale już od wtorku planujemy imprezy w miejscowych klubach! Gotowy ośrodek, czynny cały sezon, sprawia, że możecie przyjechać wcześniej i w spokoju oczekiwać głównych koncertów.

Trzy dni bez snu - taki mamy plan na okres festiwalu!
Gdy bladym rankiem, pokoncertowe imprezy, będą dobiegały końca już ruszać będzie hip-hop plaża, na której przy największych rapowych hitach, będziemy zażywać słonecznych i wodnych kąpieli. Będzie czas na kajaki, rowery, piłkę i zimne piwko na łonie natury. Cały czas pracujemy nad tym, by nie było chwili nudy, więc przed wami jeszcze sporo niespodzianek. Dobrze wiemy, że najważniejsze są koncerty, dlatego od czwartku do niedzielnego świtu będziecie mogli poskakać przy koncertach całej czołówki polskiego hip hopu.

Nie chcemy wszystkiego zdradzać ale jesteśmy pewni – nie zawiedziecie się!"

Pierwszym ogłoszonym artystą jest Pezet, który zgodnie z zapowiedzią "otwiera mega bogaty line up w którym znajdzie się praktycznie cała czołówka polskiego hip hopu"

Data: 07-09.07.2022
Miejsce SCKiW Sława ul. Odrodzonego Wojska Polskiego 19
Wydarzenie: https://www.facebook.com/events/126051629706949/
Strona: https://rapstacja.com.pl/

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

"Hample" pierwotnie miały ukazać się w lipcu, ale premiera została przeniesiona na październik.

Jeśli chcesz być na bieżąco z premierami teledysków to śledź nasz dział Video

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Za obrazek do klipu odpowiada Maciej Buchwald.

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Winyl i koncerty w ramach trasy Extended Tour są zamknięciem trwającego w karierze Pezeta dwa lata rozdziału „Muzyka Współczesna”. Album osiągnął status potrójnej platyny, a singiel „Magenta” status diamentowego singla. Są to jak dotąd najwyższe wyróżnienia w dyskografii Pezeta.

Singiel został opatrzony letnim, oldschoolowym klipem autorstwa Mac Adamczaka.

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

"Lubię czasem obejrzeć stand up, tym bardziej z chęcią pójdę na mecz. Zagrałbym też koncert, nie jeden, conajmniej kilka zaległych. Dlaczego? Bo tym zajmuję się od 20 lat, bo z tego żyję, bo z tego utrzymuję siebie, rodzinę itd. Z przyjemnością również zawsze korzystałem z tego rodzaju wydarzeń, udając się na koncerty moich ulubionych artystów. Kocham filmy, co za tym idzie kino, do którego w końcu mogę się wybrać. Jeśli zechcę mogę wreszcie iść na mecz, stanąć wśród 10 tysięcy innych ludzi i cieszyć się tym widowiskiem. Ba, jestem (wreszcie) zaszczepiony, ale tempo i organizację szczepień przemilczę. Może gdyby choćby tę sferę udało się lepiej zorganizować, wszystkie te wymienione wyżej aktywności wróciłyby do życia wcześniej i z mniejszą szkodą dla gospodarki, oraz portfeli obywateli. 

Chodzę więc nareszcie zjeść w knajpie, kolega zaprasza mnie na swój stand up, ktoś zaprasza mnie na mecz, a ja chciałbym bardzo móc regularnie zapraszać Was na swoje koncerty, ale nie mogę bo ktoś kto zawiaduje odgórnie tym całym syfem, chyba należy do gatunku, który ma nitkę między uszami zamiast mózgu. Zastanawiam się czy po odbywającym się od wczoraj proteście i tym moim wpisie ta niteczka choćby drgnie i pojawi się tam zalążek zdrowego rozsądku, ale i w to zaczynam wątpić. 

Ktoś kto tak ustalił status quo z ostatniego rozporządzenia jest zwyczajnie idiotą, nie da się tego ująć inaczej." - pisze obszernie raper.

Numer zapowiada "Powrót z drogi donikąd", czyli trzeci solowy album Siwersa.

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Sprawdź też: Popkillery 2021 - głosowanie (spis kategorii) [OSTATNI DZIEŃ GŁOSOWANIA]

"19 lat po płycie 'Kodex' spotkanie z Magierą. Powrót do korzeni i dobry czas na słońcu z Pezetem i Otsochodzi." - napisał na swoim instastory Fisz.

Ponadto raperzy pojawili się na Instagramie Maćka Adamczaka - reżysera odpowiedzialnego za m.in. "Backstage" PRO8L3M-u czy krótki film podsumowujący 2020 rok, "DAMN2K20".

Sprawdź też: Popkillery 2021 - głosowanie (spis kategorii)

"Nowa muza się tworzy, nowy album next year, tymczasem jeszcze winyl i mam nadzieję koncerty." - pisze Pezet.

Niedawno raper zakończył promocję "Muzyki Współczesnej" do "Amber Gold", a do tego uraczył fanów trzema akustycznymi wersjami swoich utworów, w tym klasycznego "Ukrytego w mieście krzyku".

Patrząc na tą zapowiedź, miejmy nadzieję, że Pezet ruszy z promocją nowego wydawnictwa jeszcze pod koniec tego roku.

Sprawdź też: Popkillery 2021 - głosowanie (spis kategorii)

Akustyczne wykonanie tak jak w przypadku poprzednich kawałków dodaje utworowi charakteru. Niestety w partiach, w których zsamplowany został wokal Kayah, nie słyszymy wokalistki - melodię wykonywaną przez nią odgrywa gitara elektryczna obsługiwana przez Łysego.

Sprawdź też: Popkillery - głosowanie (spis kategorii)

W nowej wersji podkład został całkowicie pozbawiony perkusji, co dodaje mu jeszcze większego ładunku emocjonalnego. Sample zostały zastąpione gitarą.

Ostatnim numerem z tego cyklu będzie "Nisko jest niebo", który ukaże się już w czwartek.

"Zrobiliśmy numer na bicie z drillowym basem, bynajmniej nie dlatego że jest taka moda. Auer jara się tym od dawna i zaraził tym mnie. 'Amber Gold' to najbardziej uliczny/podwórkowy numer z płyty. Dla mnie to ważny numer, trzyma się oldschoolowej konwencji, jest trochę bragga, a jednak podsumowuje moją drogę do tego co udało mi się osiągnąć. Odkąd tylko poznałem EMAS'a, wiedziałem że chciałbym z nim zrobić numer, równolegle poznawałem jego nowe dokonania i uważam, że jest jednym z lepszych raperów w PL. Podobnie rzecz ma się z Avim, tyle że zanim się poznaliśmy już miałem okazję śledzić jego dokonania. Zaprzyjaźniliśmy się, a owocem tego jest ten kawałek." - mówi Pezet.

Raper ruszył też z marką MAGENTA CBD. Autor "Muzyki Współczesnej" krótko uzasadnił dlaczego ruszył z firmą specjalizującą się właśnie w sprzedaży suszu CBD.

"Od ponad 10 lat jestem straight edge’m, chociaż staram się prezentować postawę, która nikomu niczego nie narzuca. Uważam, że wszystko jest dla ludzi. Sam nie używam substancji psychoaktywnych, piję tylko dobrą kawę oraz od kilku lat stosuję CBD. Zacząłem z uwagi na różne problemy zdrowotne, neurologiczne i związane z kontuzjami narządów ruchu. Bardzo mi to pomogło i mogłem wrócić do treningów. Uważam też, że CBD to znak czasów, często pale jointy z CBD i dobrze się po tym czuję." - zdradza raper. 

Szczegóły albumu znajdziesz w naszym dziale Premier Płytowych

Już za trzy dni otrzymamy akustyczną wersję klasycznego numeru "Ukryty w mieście krzyk", a na początku maja trafi do nas "Nisko jest niebo", miejmy nadzieję, że z udziałem Kayah.

Klip zrealizował Sensi&. Premiera albumu już 16 kwietnia!

****

Zasadnicza różnica między początkami nadwiślańskiego hip-hopu a amerykańskiej kolebki wynika głównie z realiów, które zastała młodzież między Bugiem a Odrą w porównaniu do pionierów z lat 70. na Bronxie. Rozrywkowy charakter pierwszych imprez Kool Herca nie znalazł odzwierciedlenia na PRL-owskim poletku, które nie miało czasu na ewolucję i stopniowe przechodzenie z dyskotekowych piwnic na ulicę, by przekazać jakąś wiadomość. Można się spierać, kto zapoczątkował polski hip-hop, ale to bez sensu. Najważniejsze w tym tekście jest, że lata 90. były dla Polaków czasem niezwykle istotnych zmian samorządowych, społecznych i mentalnych.

Oblicze zmian

Dostosowanie się do nowej, demokratycznej rzeczywistości, nie było łatwe. W 1995 roku upust swoim emocjom dał Liroy m.in. w Ślebodzie z kultowego Alboomu. To właśnie nasza Polska, nowa Rzeczpospolita/Coraz bardziej podzielona, coraz bardziej rozbita ­ wersy będące niejako refrenem, nie kryją charakteru utworu. Co więcej, nie pozostawiają wątpliwości, jak krytyczny obraz Rzeczpospolitej maluje nam Piotr Marzec A.D. 1995. W sukurs Scyzorykowi przychodzi Wzgórze YA-PA 3, którzy w tym samym roku wydali utwór Po prostu życie, w którym opowiadają niemal o tych samych problemach, wywołując do tablicy ówczesnego prezydenta - Lecha Wałęsę. 16 lat po Po prostu życie, Peja zwrócił się bezpośrednio do Prezesa Rady Ministrów, Donalda Tuska, w Dzieciach Gorszego Boga ­ utworze, w którym poznaniak bez cienia sympatii skomentował sytuację społeczno-polityczną w Polsce.

Wyrazem społecznej frustracji jest także jeden z najznamienitszych polskich storytellingów, czyli 28.09.97 Molesty z debiutanckiego Skandalu. Pomijając zamiary ekipy z warszawskiego Ursynowa, dwudziesty ósmy dzień wrześniowy jest jawnym protestem wobec policji i jej brutalności. To na pewno bardziej przystępny utwór niż chociażby 997Slums Attack; Wilku z Włodim opowiedzieli historię, która rzeczywiście miała miejsce i nie ograniczyli się jedynie do ogólników i wyrażenia swojej nienawiści.

Szara rzeczywistość

Biorąc na tapet Kochana Polsko,pierwsze co przychodzi do głowy w 2021 roku, to że 22-letni O.S.T.R. wykazał się olbrzymią dozą dojrzałości. Niezwykle gorzka pigułka przez wiele lat nie dawała się przełknąć, a utwór z Tabasko pojawiał się w wielu różnych kontekstach. Pełne zwątpienia i frustracji spostrzeżenia łodzianina skupiały się na korupcji, poczuciu beznadziejności i ­ mimo wszystko ­ nadziei na lepsze jutro. Podobnie jak Kochana Polsko Ostrego, miana społecznego klasyka doczekał się Eldo z 6 lat później wydanym Nie pytaj o nią, gdzie bezpośredniość zastąpiła metaforyka, a złość niemal namacalny patos, z którym raper deklaruje miłość ojczyźnie.

Mówić o sprawach istotnych społecznie to jedno, ale mówić w sposób interesujący, to całkiem trudna sztuka. Bez wątpienia przykładem świeci Łona, który nigdy nie stronił od tematów trudnych i istotnych. 1 maja 2004 roku na mocy Traktatu Akcesyjnego, Polska dołączyła do Unii Europejskiej. 20 maja tego samego roku premierę miał album Nic dziwnego, a wraz z nim utwór A dokąd to? ­ metaforyczne ujęcie Polski i UE jako autobusów o różnym stanie technicznym. Mimo 17 lat od premiery, koncepcja nadal budzi uznanie.

Polski hip-hop nigdy nie stronił od używek wszelkiego rodzaju i stosunkowo często ich temat pojawia się w twórczości zarówno młodych, jak i starszych raperów. Pijackie hymny pokroju Drin za drinem, Pijany bankrut białostockiej Fabuły czy My lubimy się najebaćBez Cenzury to jedne z wielu tytułów, które można przytoczyć. Niektórzy jednak podeszli do tematu zwracając uwagę na problem, jaki niesie ze sobą alkohol: Rychu Peja z Pozwól mi żyć, twórczość KęKę od Nowych rzeczy, Szósty zmysłPezeta. Problem alkoholizmu w Polsce to jedna z najpowszechniejszych chorób okresu PRL, która odcisnęła piętno na kolejnych pokoleniach niezwykle mocno. Nie bez powodu wersy Kaplińskiego W tym kraju piszesz, gdy się cieszysz/Pijesz, gdy jesteś smutny/Ludzie zamienili miłość do życia w miłość do wódki mają tak uniwersalny charakter.

Młodzi gniewni

Wydarzenia z ostatniego roku przypomniały opinii publicznej, że głos środowiska hip-hopowego może być naprawdę donośny. Wcześniej wspomniane Patointeligencja, Polskie Tango i Patoreakcja to jedynie wierzchołek góry lodowej. Wydany w drugiej połowie marca Dedykuj KitDGE osiągnął na YouTube blisko 600 tys. wyświetleń. Ośmiogwiazdkowy S*urwielSzpaka ­ 6,2 mln, a pacyfistyczno-anarchistyczny asthma zyskał popularność dzięki centrali, a swoje poglądy manifestuje nadal, co przyniosło skutek w postaci kontraktu z Def Jam Recordings Poland; podobny rozwój wypadków spotkał Bażanta, który wypada niezwykle świadomie w swojej twórczości ­ wystarczy spojrzeć na Nic dobrego o Polsce. Także tegoroczny główny singiel Młodych Wilków 8Gdy zapada zmrok wyszedł ze schematu bragga i oparł się o osobiste emocje, a część raperów nie unikała mocnych politycznych sądów.

Hip-hop od początku był narzędziem do wyrażenia emocji i myśli, niezależnie od ich pochodzenia; hedonistyczne wygrywanie życia było i będzie obecne, ale zawsze znajdzie się twórca, którego celem jest komentarz rzeczywistości. Zwłaszcza w burzliwym okresie. Naiwna próba zrównania tych form z bezwartościowym zlepkiem wulgaryzmów mija się z celem i świadczy o ignorancji, nie wyższości intelektualnej lub większej dojrzałości.

Profil oznaczony przez sporą ilość polskich MC ma trzech obserwujących oraz jeden post, niestety nie wiadomo nic więcej, ponieważ jest on prywatny. Najprawdopodobniej jest to zapowiedź jakiegoś dużego nowego projektu, jednak na więcej szczegółów pozostaje nam jeszcze poczekać.

Poniżej załączamy galerię wrzutek m.in. takich raperów jak Żabson, Oki czy Gedz.

NOON wczoraj na swoim profilu udostępnił numer "W branży" promujący "Muzykę Poważną" oraz link do zakupu reedycji tego albumu. Jeden z fanów napisał pod nim komentarz "Zanim te (reedycje - przyp. redakcji) nabiorą wartości, czuję, że wleci jeszcze kilka.", na co NOON zareagował krótkim "Albo coś nowego".

Po tym fani od razu zaczęli insynuować powrót duetu Pezet / NOON, jednak producent nie odpowiadał dalej na komentarze fanów.

Kto nagrał najlepszy album stycznia? Głosować możecie przez najbliższy tydzień.

Wszystkie szczegóły wymienionych płyt, a także wieści odnośnie bieżących premier znajdziecie w dziale PREMIERY PŁYT

"Dla mnie osobiście nowe kawałki na wersji Extended to naturalna kontynuacja tego albumu. Nie zdecydowałem się wypuścić EP'ki z nowymi utworami bo wszystkie utwory, które teraz dodałem do tej specjalnej wersji Muzyki Współczesnej są w moim odczuciu częścią tamtej historii." - pisze Pezet. - "Chciałem, żeby 'Muzyka Współczesna' była taką płytą jak kiedyś, całością, czymś czego można posłuchać od deski do deski i nie jest tylko zbiorem singli. To się udało, ale cały czas czułem, że mam do powiedzenia coś jeszcze. Tamtym językiem, zawartego w tym czasie i stylistyce. Ba, nowe numery nie są tylko dodane na końcu tracklisty jak bonus tracki. Są w nią wplecione tak by móc stworzyć nieco inny odbiór, móc tę historie jakoś wzbogacić czy wręcz zmienić. Tym dla mnie jest Muzyka Współczesna Extended."

Na wersji Extended pojawiły się opublikowane wcześniej single: "98", "Zonda" i "Nisko jest niebo" oraz dwa nowe numery: "Amber Gold" z Avim i EMAS-em oraz "Broniewski" na produkcji Louisa Villaina.