W zestawieniu ominąłem najgłośniejsze pozycje takie jak płyty Nasa, Cypress Hill, Snoop Dogga czy Logica, bo jeśli zaglądacie w ten artykuł to zapewne zdążyliście je już przesłuchać.

Joey Bada$$ - 2000

Joey wrócił po 5 latach przerwy - i to jak! Do pomocy nad sequelem swojego debiutanckiego mixtape'u "1999" zaprosił m.in. Statika Selektah a płyta aż kipi od klasycznego klimatu. Nie ma się też w ogóle wrażenia odgrzewania kotleta - bity nawiązują do brzmień przełomu wieków, ale pełno tu świeżej energii, mocnych linijek, lirycznego ognia i szczerych emocji. Świetny krążek i piękny ukłon dla brzmienia starego Nowego Jorku. [Mateusz Natali]

Meyhem Lauren & Daringer "Black Vladimir"

Meyhem Lauren nie dość, że sam jest dobrym raperem, to ma jeszcze szczęście do współpracy z naprawdę świetnymi producentami. Do tej pory mógł sobie wpisać na konto płyty z DJ'em Muggsem, Buckwildem czy Harrym Fraudem, a w 2022 doszedł mu pełen album ze związanym z Griseldą Draingerem. Na "Black Vladimir" przenosimy się w świat gangsterki i luksusu dzięki obrazowej nawijce, a także ciężkim samplowanym bitom z mocnymi bębnami, które powinny zadowolić największych miłośników 90'sów płaczących, że już nie robią tego w Wielkim Jabłku tak, jak kiedyś.

Roc Marciano & The Alchemist "The Elephant Man's Bones"

Wspólny krążek Alchemika i Roca wydawał się tylko kwestią czasu. Panowie lubią ze sobą współpracować, że przypomnę tylko epkę Gangrene "Greneberg" z 2011 roku. Po singlach, jakie później nagrywali na "Yacht Rock 2" czy chociażby na "Bread", wreszcie postanowili zaszyć się w studio na dłużej i wysmażyli album "The Elephant Man's Bones". Nie ma co ukrywać, że jest to jedna z ciekawszych propozycji, jakie zaserwował nam ubiegły rok. Dużo gangsterskich historii, dilerki, bragga i pimpingu podanych leniwym, monotonnym, ale hipnotyzującym flow Marciano, na naprawdę ciekawych bitach. Jeśli chcecie posłuchać, jak mogłaby brzmieć ścieżka dźwiękowa do jakiegoś nowego filmu Martina Scorsese, to śmiało sprawdzajcie ten krążek.

Larry June "Spaceships On The Blade"

Kiedy Larry coś wydaje, można być pewnym, że będzie to dobrej jakości. Nie inaczej jest w przypadku jego nowej solówki "Spaceships On The Blade". Lato się skończyło i zaraz mamy końcówkę zimy, ale żeby sobie ją trochę ocieplić, odpalcie ten album, pełen west coastowych klimatów i chilloutowego vibe'u. Dla mnie to zdecydowanie jedna z najlepszych pozycji w tym roku. Wracam do niej regularnie, a takie numery jak "Don't Check Me", "Brand New Machinery" czy "Larry's Diner" to prawdziwe perełki. Na płycie znajduje się też kosior na bicie Alchemista zatytułowany "Breakfast In Monaco". Stanowi on świetny prognostyk przed mającą się pojawić niedługo wspólną płytą obydwu panów

Diamond D "The Rear View"

Diamond trzyma się całkiem nieźle. Kiedy wielu weteranów zawiesza majka na kołku, on wciąż jest aktywny. Tym razem legendarny producent i MC związany z D.I.T.C. postanowił przypomnieć o sobie nową solówką pt. "The Rear View". Większość bitów zrobił oczywiście sam, ale zdarzyło mu się też oddać stery innym mistrzom, między innymi dawnemu współpracownikowi Dr. Dre Focusowi, który wysmażył świetny podkład od singlowego "Live My Life".

Cormega "The Realness II"

Legenda z Queensbridge wraca z sequelem swojego klasycznego debiutu z 2001 roku. Na "The Realness II" znajdziemy odniesienia do oryginalnego materiału, jak np. "Her Name" czy "The Sagas Resumes", które są kontynuacjami znanych w dyskografii Megi kawałków "American Beauty" i "The Saga". Udało się też zaprosić kilku producentów, którzy współpracowali przy pierwszym "The Realness", między innymi Havoca odpowiedzialnego za bit do singlowego "Essential". Dzieje się tu dużo dobrego, jednak prawdziwym highlighterm jest utwór z gościnnym udziałem samego Nasa! Cormega i Nastradamus byli przyjaciółmi, później ich drogi się rozeszły i nie szczędzili sobie ostrych słów na mikrofonie, ale wspólna nagrywka na "King's Disease" pokazała, że topór wojenny został zakopany, a teraz dostaliśmy klimatycznego sztosa w postaci "Glorious", gdzie obydwaj panowie dostarczają mistrzowskie zwrotki.

Mount Westmore "Snoop, Cube, 40, Short"

Snoop Dogg, Ice Cube, E-40 i Too Short połączyli siły i wydali długo zapowiadany album. Dostaniemy tu mieszankę klasycznego westowego brzmienia rodem z LA i basowych klimatów prosto z Bay Area. Jest zatem tradycyjnie, jak na tamte rejony, ale nie brakuje też nieco nowszych klimatów np. w zamykającym tracklistę "Mash". Część chciałaby, by ta czwórka poszła już pakować mandżur i zbierać się na emeryturę, ale ten krążek brzmi zaskakująco dobrze. Możnaby się czepiać o parę rzeczy, np. jeden czy drugi wers Too Shorta albo końcówkę zwrotki Ice Cube'a w "Have A Nice Day", ale pomimo tych zgrzytów jest do czego wracać.

Bun B & Cory Mo "Mo Trill"

Kolejne płyty Buna B to wciąż oznaka dobrej jakości. Jego nowa propozycja nagrana ze starym dobrym ziomem Corym Mo, to powrót do klasycznych dźwięków contry rap tunes. Puszczając ten krążek, ma się wrażenie jakby UGK się odrodziło, tylko że już bez Pimpa C w składzie. Na całej płycie Bun pokazuje jak w tej grze zestarzeć się z klasą. Nie stroni od ważnych społeczno-politycznych kwestii, ale też znajduje miejsce na nieco luźniejsze tracki w stylu "Feel Good", który zawsze dobrze puścić by poprawić sobie nastrój. Kończąc dodam tylko, że tytułowe "Mo Trill" to jeden z najlepszych openerów w tym roku.

Conway The Machine "God Don't Make Mistakes"

Długo zapowiadane "God Don't Make Mistakes", debiut Conwaya w majorsie, w końcu się ukazał i robi naprawdę spore wrażenie. Wszystkim, którym wydawało się, że chłopaki z Griseldy zjadają własny ogon, poleca  się sprawdzenie tego albumu, także dlatego, że tutaj, jak i zresztą na poprzednim wydawnictwie, raper wychodzi poza utarte schematy, do jakich zdążył nas przyzwyczaić. Muzycznie jest różnorodnie, tematyka stała się miejscami bardziej osobista, co słychać w takich kawałkach jak "Guilty" czy "Stressed".

Phife Dawg "Forever"

Phife Dawga już z nami nie ma, ale jego muzyka wciąż żyje. Pośmiertna płyta członka A Tribe Called Quest zatytułowana "Forever" to zarazem drugi solowy krążek rapera i swego rodzaju hołd dla jego osoby. Album powstawał przez około dziesięć lat. Phife zdążył nagrać większość jeszcze przed śmiercią, a później pieczę nad dziełem przejął jego przyjaciel i producent DJ Rasta Root. Zebrał, to co Five Foot Assassin spisał w swoich notatkach i według tych "wytycznych" dokończył projekt. Rezultatem jest trzynaście klasycznie brzmiących numerów na bitach między innymi J Dilli, Khrysisa czy 9th Wondera, więc fani tradycyjnego podejścia do hip-hopu powinni być zadowoleni. Smaczkiem jest gościnka legendarnej soulowej wokalistki Angeli Winbush.

Kool G Rap "Last Of A Dying Breed"

Kool G Rap powraca jako ostatni prawdziwy raper. Tym razem zaprosił do współpracy swojego dobrego kumpla Domingo, by ten zajął się produkcją całości materiału. Pomagają mu między innymi Royal Flush, AZ, ale również uwaga, uwaga, Big Daddy Kane, Grandmaster Caz i Marley Marl. Młodzi fani pewnie pomyślą sobie, że stężenie rapowej geriatrii wywaliło skalę, ale to po prostu płyta zdecydowanie dla fanów starego, dobrego NY i z całkiem zresztą niezłymi singlami.

To Wy wybierzecie osoby, do których trafią statuetki na piątej oficjalnej gali Popkillerów, która już 12 kwietnia 2023. Głosy oddawać możesz w poniższej ankiecie, czas jest do 15.03. do 23:59.

• Regulamin

Swój długo oczekiwany album wypuścili Mount Westmore, czyli E-40, Snoop Dogg, Ice Cube i Too Short. Panowie wcześniej wydali płytę pt. "Bad MF's", ale ukazała się ona 7 czerwca tylko jako NFT. Fani ekipy byli mocno zdenerwowali, bo liczyli, że wreszcie wysłuchają w całości czegoś, co zapowiadane było co najmniej od 2020 roku. E-40 powiedział, żeby jednak dać szansę projektowi i poczekać, bo wszystko w swoim czasie trafi na streamingi.

Teraz jest już dostępny oficjalny krążek dla wszystkich. Ma inny tytuł ("Snoop, Cube, 40, Short"), znajdują się na nim kawałki z pierwszego materiału, ale kilku ostatecznie zabrakło. Jednak są też świeże numery, a finalnie utworów jest więcej niż na pierwszym wydawnictwie. Produkcją zajęli się między innymi Rick Rock, Ant Banks i Soopafly. Wśród singli, jakie ukazały się do tej pory, są "Big Subwoofer", "Too Big", "Free Game" i "Activated".

Poza tym ukazała się druga solówka SZA ("SOS") i najnowsza propozycja od A Boogie Wit Da Hoodie ("Me vs. Myself").

Czego jeszcze mogliśmy posłuchać w tym tygodniu? Swoje rzeczy wypuścili między innymi: Gucci Mane & The New 1017 ("So Icy Boyz: The Finale"), Kay Flock ("The D.O.A. Tape [Care Package]"), Icewear Vezzo & DJ Drama ("Paint the City: Gangsta Grillz"), BSLime ("Love Me or Not"), Bun B & Statik Selektah ("TrillStatik 2") Kool G Rap ("Last of a Dying Breed"), Pete Rock ("Return of the SP1200 Vol. 2"), Apathy & Stu Bangas ("King Of Gods. No Second"), Seun Kuti & Black Thought ("African Dreams EP"). Wszystkie okładki i tracklisty oczywiście do sprawdzenia w naszym dziale Premier Płytowych.

Linki do poszczególnych nowości:

Mount Westmore "Snoop, Cube, 40, Short"

SZA "SOS"

A Boogie Wit Da Hoodie "Me vs. Myself"

Gucci Mane & The New 1017 "So Icy Boyz: The Finale"

Kay Flock "The D.O.A. Tape (Care Package)"

Icewear Vezzo & DJ Drama "Paint the City: Gangsta Grillz"

BSlime "Love Me or Don't"

Bun B & Statik Selektah "TrillStatik 2"

Kool G Rap "Last of a Dying Breed"

Pete Rock "Return of the SP1200 Vol. 2"

Apathy & Stu Bangas "King of Gods. No Second"

Seun Kuti & Black Thought "African Dreams EP"

"Nie czułem przyjemności z tworzenia muzyki, od kiedy odszedł Pimp C" - przyznał Bun. "Teraz, kiedy mogę ją robić z przyjaciółmi, i nie obejmują mnie żadne kontrakty, robię ją, bo chcę, a nie dlatego, że muszę. Jest to więc dla mnie inne doświadczenie. Muszę mieć z tego radość, bo inaczej po prostu nie chcę tego robić" - dodał.

W tym samym wywiadzie raper przyznał, że ma kilka projektów w drodze. "Pracuję aktualnie z Mannie Freshem nad całym albumem, ale też z innymi producentami. Cool & Dre, mam z nimi trochę numerów. Zaczęliśmy płytę przed pandemią i teraz zależy tylko od nas, kiedy do niej wrócimy. [...] Wciąż mam dużo muzyki od Big K.R.I.T.'a, z której można zrobić album, a którą nagraliśmy kilka lat temu. Chcę po prostu być aktywny, wiem że z Zaytovenem mam parę kawałków."

Pozostaje zatem czekać na nowe projekty od legendy Houston. Ostatni krążek, wydany w tym roku "Mo Trill", w całości wyprodukowany przez Cory'ego Mo, możecie sprawdzać na serwisach streamingowych.

[[{"fid":"72324","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Zaczynamy od Lil Durka. Jedna z największych gwiazd chicagowskiej sceny wydała swój najnowszy projekt "7220", wśród gości między innymi Gunna. Fani Griseldy na pewno zacierali ręce na "Tana Talk 4" Benny'ego The Butchera. Już mogą sprawdzać ten materiał, produkcją zajęli się Alchemist i Daringer. Bun B i Cory Mo wydali "Mo Trill", krążek idealnie skrojony pod miłośników starego dobrego brzmienia prosto z Houston.

Oprócz tego Young Roddy, ziom Curren$y'ego i członek Jet Life Crew wjechał z płytą "Never Question God". Na niej mikrofonowo wspierają go, chociażby Conway The Machine, Stove God Cooks czy Killer Mike. Jeśli tęsknicie za Slaughterhouse, możecie już zabierać się za wspólny album KXNG Crookeda i Joella Ortiza "The Rise & Fall Of Slaughterhouse" tłumaczący poniekąd, co się stało z grupą po krążku wydanym w Shady Records i dlaczego nic nowego od tamtego momentu od czwórki raperów nie dostaliśmy. Fani abstrakcyjnego rapu pewnie czekali na Fly Anakina i jego prawdziwy solowy debiut pt. "Frank". Jeden z bitów na niego dostarczył nie kto inny, tylko the one and only Madlib. Poza tym Elzhi i Georgia Anne Muldrow nagrali "Zhigeist", wydawnictwo, w którym El oczywiście odpowiada za rapy, a Georgia usiadła za konsoletą i klawiszami, zajmując się muzyką. Swoje trzy grosze do premier dodali również Yelawolf i Shooter Jennings, którzy wypuścili "Sometimes Y" oraz Dave East z epką "How Did I Get Here". Na koniec jeszcze wspomnijmy tylko, że wrócił również Soulja Boy. Jego "Big Draco 3" także jest już dostępne na platformach streamingowych. Wszystkie tracklisty do sprawdzenia w naszym dziale Premier Płytowych.

Linki do poszczególnych nowości:

Lil Durk "7220"

Benny The Butcher "Tana Talk 4"

Bun B & Cory Mo "MoTrill"

Young Roddy "Never Question God"

KXNG Cooked & Joell Ortiz "Rise & Fall Of Slaughterhouse"

Fly Anakin "Frank"

Elzhi & Georgia Anne Muldrow "Zhigeist"

Yelawolf & Shooter Jennings "Sometimes Y"

Dave East "How Did I Get Here"

Soulja Boy "Big Draco 3"

[[{"fid":"72322","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"72323","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"72324","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"72325","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

[[{"fid":"72227","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

[[{"fid":"72326","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"6":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"6"}}]]

[[{"fid":"72327","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"7":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"7"}}]]

[[{"fid":"72328","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"8":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"8"}}]]

[[{"fid":"72329","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"9":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"9"}}]]

[[{"fid":"72330","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"10":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"10"}}]]

Krążek został nagrany do spółki z Corym Mo - producentem współpracującym już z Bunem na jego solowych wydawnictwach, ale robiącym też bity, chociażby dla Big K.R.I.T.'a, Lil Keke czy Big Boia. W 2013 roku wydał płytę "Take It Or Leave It" w wytwórni Taliba Kweli Javotti Media, na której prezentował także swoje umiejętności raperskie. Na "MoTrill" będzie jednak odpowiedzialny tylko za warstwę muzyczną.

Lista gości na projekcie naprawdę robi wrażenie. Dostaniemy występy od takich kozaków jak Tobe Nwigwe, Larry June, David Banner, Talib Kweli, Benny The Butcher, 2 Chainz, Cee Lo Green, Jazze Pha, Devin The Dude, Big K.R.I.T. Lil Keke, Slim Thug, Trae The Truth, Z-Ro i Raheem DeVaughn. Koprodukcyjnie w kilku numerach Cory'ego wspierać będą Zaytoven, wspomniany Jazze Pha i Ray Murray z Organized Noize.

Singlem promującym wydawnictwo jest "Hesitate" - energetyczny banger, w którym słyszymy Tobe, Kweliego i Bannera. Wcześniej można było sprawdzić "This World", kawałek z Trae The Truthem, Big K.R.I.T.'em i Raheemem DeVaughnem, ale nie ma potwierdzenia, co do tego, czy numer znajdzie się na płycie. Ostatnim pełnowymiarowym wydawnictwem Buna B było "TrillStatik", wspólny projekt ze Statikiem Selektah wydany w 2019 roku, w 2021 otrzymaliśmy za to EP nagrane w duecie z LE$'em.

[[{"fid":"72065","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"72066","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Anderson .Paak - Ventura

Z albumu kipi wszystkim, co najlepsze w czarnej muzyce - mamy funk, soul, R&B, jazz, rap. Anderson po raz kolejny prezentuje nam się jako bardzo dobry wokalista - Make It Better. Fenomenalnie dobrał gości, którzy stworzyli klimatyczną otoczkę wokół całości. Ventura mieni się kolorami niczym imprezy w latach 70., a seks wiruje niczym Jennifer Frey i Patrick Swayze w filmie o tym samym tytule (dziękujmy tłumaczom). Obok relacji damsko-męskich, .Paak znalazł miejsce na zamanifestowanie swoich poglądów politycznych (wers w Winners Circle) czy na pewnego rodzaju statement - King James. W całości palce maczał Dr. Dre, a to dodatkowy certyfikat jakości.

Kevin Abstract - ARIZONA BABY

Lider BROCKHAMPTON dbał o swoich fanów przez cały kwiecień. Sukcesywnie wypuszczając EPki, finalnie łącząc je w jeden projekt. ARIZONA BABY to mocno osobisty album, poruszający ważne tematy jak nietolerancja - Georgia, Joyride. Z całości zieje samotnością i zagubieniem, mimo wszystko przeplecioną odrobiną miłości i nadziei. ARIOZONA BABY to doskonały tytuł do oczekiwania na kolejne ruchy całej grupy.

Dizzy Wright - Nobody Cares, Work Harder

Myśl przewodnia przekazana w tytule, zaznaczana jest jasno i wyraźnie; raper często wspomina o ciężkiej pracy i dużych ambicjach - Keep It 100, Grateful. Z drugiej strony, dostajemy nieco przechwałek jak w Champagne Service. Punktem stałym jest samoświadomość artysty i miłość wobec bliskich mu osób - More and more, Self Love is Powerful, Problems And Blessings. Te wątki przewijają się przez Nobody Cares, Work Harder równie często jak Las Vegas - miasto, z którego pochodzi były członek Funk Volume. Wspominając o FV warto zaznaczyć, że na albumie usłyszymy Jarrena Bentona, a swoje trzy grosze dorzucił również DJ Hoppa. Wśród gości widnieją również Futuristic, Tech N9ne czy Eric Bellinger.

Logic - Confessions of a Dangerous Mind

Bobby Hall największy nacisk położył na treści, co doskonale słychać chociażby w Wannabe, Don't Be Afraid To Be Different lub clickbait. Nie zabrakło typowych dla raperów przechwałek - Icy z Gucci Manem czy emanujące pewnością siebie Limitless. Technicznie nie można się do niczego przyczepić - Confessions of a Dangerous Mind to płyta przepełniona świetnym, technicznym nawijaniem (Homicide) i przekminionymi wersami (Still Ballin). Produkcyjnie mamy wszystko - trap, sample, znajdziemy jakieś breaki. Dużym walorem dodatnim są goście - Eminem, z którym Bobby doskonale się rozumie, bardzo dobry występ tegorocznego Freshmana - YBN Cordae. Zaskoczeniem jest zwrotka Willa Smitha, który swoją krótką obecnością przypomina czasy świetności Fresh Prince'a i DJ-a Jazzy'ego Jeffa, a to wszystko na klimatycznej, oldschoolowej pętli od DJ-a Khalila i 6ixa.

Juice WRLD - Death Race for Love

Dwudziestoletni raper z przedmieść Chicago oddał w ręce słuchaczy opowieść. Wzbogaconą różnego rodzaju używkami, trapem, wszelakimi stanami emocjonalnymi. W dużej mierze negatywnymi. Całość okraszono autotunem, mumble rapem i pieniędzmi. Choć konserwatywni fani rapu już rozglądają się za widłami, Death Race for Love to naprawdę dobry, dojrzały album. Tę dojrzałość bez trudu można dostrzec w HeMotions lub Fast. Łatwo wyczuć rockowe naleciałości zarówno w warstwie bitowej, jak i inspiracjach rapera - Ring Ring. Nie obyło się bez fuck-upów i w wyniku tego, na DRfL słyszymy Desire z banalnym tekstem i nudnym bitem. Całościowo jednak nowa płyta Zagranicznego Odkrycia Roku broni się bez żadnych wątpliwości.

Ari Lennox - Shea Butter Baby

Ok, Ari Lennox nie jest raperką. Z drugiej strony, jej debiutancki album ukazał się pod szyldem Dreamville, a gośćmi są J. Cole i J.I.D. Shea Butter Baby to bardzo udany debiut. Oscylująca wokół soulu i R&B wokalistka, swoją sensualnością ujmuje równie mocno, co swoim głosem. Ari Lennox emanuje pewnością siebie, by za chwilę zaskoczyć nas swoją wrażliwością - New Apartment, Speak to Me. Artystka dotyka przede wszystkim relacji damsko-męskich. Niewątpliwym plusem jest, że w ich opisywaniu daleko jej do wulgarności; może z wyjątkiem Pop.

Denzel Curry - ZUU

Po świetnie przyjętym TA1300, z rapera-mema znanego z Ultimate, Denzel zyskał posłuch wśród jeszcze większej ilości ludzi. Albumem wypuszczonym ostatniego dnia maja potwierdza, że należy się z nim liczyć. ZUU to równa, zróżnicowana płyta. Osiedlowy, mocny RICKY, cloudowe WISH, przesterowane BIRDZ z Rickiem Rossem. Dwudziestoczteroletni raper krąży na ZUU wokół bliskich sobie miejsc, osób i tematów - CAROLMART, SPEEDBOAT. Na duże uznanie zasługuje, współpracujący z Denzelem od dawna FnZ, który odpowiada za sporą część bitów, m.in. singlowego RICKIEGO, P.A.T. czy SHAKE 88.

Tyler, The Creator - IGOR

Tyler, The Creator to jedna z najważniejszych postaci w rapie ostatnich lat, a kto wie, może i w całej muzyce popularnej. Jego najnowszy album to kolejne zaskoczenie dla słuchaczy, krytyków i konkurencji najpewniej też. Historia złożona z dwunastu utworów opowiada o relacji przechodzącej przez każdy możliwy etap - od zauroczenia przez związek, aż do próby zbudowania przyjaźni po rozstaniu. Tyler, w pełni odpowiadający za brzmienie albumu, garściami czerpał z muzyki lat 70. i 80. Klasyfikowanie IGOR-a pod kątem gatunku byłoby co najmniej sporym nietaktem.

Bun B & Statik Selektah - TrillStatik

Geneza tego projektu sama w sobie zasługuje na uwagę. Wspólny album rapera z Port Arthur w Texasie i producenta z Bostonu powstał w niecałe dwanaście godzin, a proces powstawania został udokumentowany poprzez live stream na YouTube. TrillStatik przepełniony jest precyzyjnie pociętymi samplami i stylowymi zwrotkami zarówno Buna B, jak i plejady gości. Na płycie udzielili się m.in. Method Man, Fat Joe, CJ Fly, BIG K.R.I.T. i Talib Kweli. Znalazło się miejsce zarówno na przechwałki (Concrete) i na moment refleksji (Time Flies). Kwietniowa premiera to prawdziwa gratka dla miłośników oldschoolowych podkładów i zwrotek rodem wyjętych ze złotej ery.

Wiz Khalifa - Fly Times Vol.1: The Good Fly Young

Co za przypadek, że album od tego pana ukazał się dwudziestego kwietnia. Założyciel Taylor Gangu stworzył projekt, a jakże, przepalony i błyszczący od diamentów. I ain't one for boasting and bragging/I'm the type to put it in my raps, you find out that most of it happened nawija w G.O.A.T Flow Wiz Khalifa i ciężko mu nie uwierzyć. Na Fly Times Vol.1 pojawili się m.in. Ty Dolla $ign, Curren$y czy Young Deji, który zaśpiewał aż w sześciu na czternaście utworów. Choć premiera odbyła się w kwietniu, doskonały tytuł na letnie wojaże.

YBN Cordae - The Lost Boy

Niemal dwudziestodwuletni raper świetnie czuje się w każdej stylistyce. Jego świadomość muzyczna sprawia, że The Lost Boy to eklektyczna podróż między soulem, jazzem, trapem i wszystkim, co pomiędzy. Cordae w gospelowym skicie Sweet Lawd czy w Been Around pokazuje, że również jako wokalista sobie bardzo dobrze radzi. Pomimo młodego wieku, jego album to mocno osobista, dojrzała pozycja - Thousand Words, Nightmares Are Real, Family Matters. Oprócz tegorocznego Freshmana, na The Lost Boy pojawili się m.in. Chance The Rapper, Ty Dolla $ign czy nawet babcia artysty. Żaden występ nie wyszedł jednak tak dobrze jak RNP, gdzie swoje trzy grosze dorzucił Anderson .Paak. Rappers is jokes, I'm a musician deklaruje w Lost & Found, a my jesteśmy w stanie mu w to uwierzyć.

Nas - The Lost Tapes 2

Po 17 latach w końcu się doczekaliśmy. Nostalgiczny throwback nawet do trzynastu lat wstecz. Legenda z Queensbridge dzieli się swoimi obserwacjami na bitach od producenckiej śmietanki. Swoje bity na The Lost Tapes 2 oddali m.in. Kanye West, Statik Selektah, Pete Rock, RZA czy Swizz Beatz. Choć to jedynie kompilacja odrzutów z lat 2006 - 2018, album brzmi świeżo i słucha się go z przyjemnością.

Dreamville - Revenge Of The Dreamers III

343 zaproszenia. 1 studio. 12 setupów. 4 kamery. 10 nieprzespanych nocy. 142 nagrane utwory. 257.65GB muzyki. W efekcie 18 piosenek, 34 artystów, z czego 9 z Dreamville, 27 producentów. Wszystko zamknięte w ramach ROTD3. Ogrom wysiłku, jaki J. Cole i reszta osób zaangażowanych w stworzenie tego albumu zasługuje na wyróżnienie. Jarmaine wraz z resztą ekipy i zaproszonymi gośćmi manifestuje siły, pręży muskuły. Ciężko inaczej określić album, który w całości składa się z singli. O sile trzeciej części Revenge Of The Dreamers świadczy również status złotej płyty, którą parę dni temu uzyskała.

Chance The Rapper - The Big Day

Choć 26 lipca był wysyp wartych wspomnienia premier, postanowiliśmy wyróżnić The Big Day. Nikogo nie zaskoczy stwierdzenie, że Chance to wszechstronny artysta. Raper bawi się flow, barwą głosu, śpiewa, kontroluje emocje. Sytuacja wygląda podobnie również w kwestii muzycznej. Na The Big Day znajdziemy wszystko; album jest świetnie zrównoważony i zróżnicowany. Hot Shower to trapowy banger, Ballin Flossin z genialną linią basu doskonale pasuje na imprezy. Bennett mocno oparł album o relacje damsko-męskie, ciekawie je ujmując chociażby w tytułowym The Big Day. Znalazło się również miejsce na odrobinę refleksji w Sun Come Down. Choć album trwa niemal półtorej godziny i liczy 22 utwory, czas mija przy nim jak przy EP-ce.

Jaden - ERYS

Potomek The Fresh Prince'a to zaskakująco wszechstronny twórca. Widać to już na otwierającym, rockowym P, płynnie przechodzącym w rapowane I. Miłostki do rocka da się zauważyć o wiele częściej; Fire Dept lub Summertime in Paris świadczą o tym najlepiej. Jaden jako świadomy artysta bawi się zarówno tempem albumu, jak i nastrojami. Potrafi ciekawie zbudować napięcie jak w N. Bardzo dobrze dobrał gości, a duet z Tylerem, The Creatorem jedynie pokazuje, jak obiecującą postacią jest dwudziestojednolatek. Choć ERYS w dość bezpośredni sposób nawiązuje do SYRE, nie można zarzucić Smithowi odcinanie kuponów.

Bun B & Statik Selektah "TrillStatik" - album nagrany w 12 godzin! (odsłuch)

Z pozoru karkołomne zadanie nagrania całego albumu w 1 dzień Bun i Statik wykonali śpiewająco, uwijając się ze wszystkim raptem w 12 godzin! Trzy dni później natomiast skończone "TrillStatik" trafiło premierowo na platformę TIDAL. W rozwinięciu pełna tracklista i youtube'owy odsłuch całości.

1. Moving Mountains f. JaVonté
2. Still Trill f. Grafh & Method Man
3. Basquiat f. Fat Joe & Smoke DZA
4. Concrete f. Termanology & Westside Gunn
5. Money f. Fame & Wais P
6. Superstarr f. CJ Fly, Haile Supreme & Meechy Darko
7. Paperwork f. Uncle Murda
8. T.B.A. f. Killa Kyleon & Propain
9. Time Flies f. Big K.R.I.T. & Talib Kweli
10. I Know f. Haile Supreme

[[{"fid":"51733","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Jeśli natomiast przegapiliście livestream i chcielibyście zobaczyć jak nagrywają wasi ulubieni raperzy - pod spodem cała 12-godzinna transmisja z tej wyjątkowej sesji w brooklyńskim studiu Statika.

[[{"fid":"51636","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Obecnie - dosłownie w tej chwili - obaj Panowie siedzą natomiast w studiu Statika na Brooklynie i pracują nad krążkiem, wspólnie z plejadą gości, którzy mają stopniowo pojawiać się podczas transmisji na żywo. Nie pozostaje nam nic jak przenieść się zatem do NYC - link do transmisji w rozwinięciu!

[[{"fid":"51636","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Szczegóły albumu w dziale 'Premiery Płyt'

Jeśli chcesz być na bieżąco z premierami teledysków to śledź nasz dział Video

[[{"fid":"50452","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Jeden z najwybitniejszych MC w historii southowej sceny (który wrócił w 2018 z nowym albumem) udostępnił na swoim FB screen z newsem o przyznaniu się Tekashiego do zarzutów i napisał: "Niech będzie to ostrzeżeniem dla każdego, kto pragnie żyć takim życiem... Nie pozwól, by pogoń za kasą i sławą wpędziła Cię w sytuację, z której kasa i sława nie mogą Cię wyciągnąć."

Sprawdź też:

6ix9ine idzie na współpracę z FBI i przyznaje się do zarzutów

Tekashi 6ix9ine zagrożony dożywociem! Wydaje też nową płytę

Tekashi 6ix9ine idzie na współpracę z FBI?

Poniżej tracklista, klip, snippety oraz wybrane numery:

1. Legend Talk (feat. DJ X.O.)
2. No Love (feat. Chucky Trill)
3. I`m From Texas (feat. Slim Thug)
4. Four Season (feat. Bun B)
5. I`m Tired
6. My Duffle (feat. DJ Chose)
7. Chosen (feat. Bam Rogers, Daz Dillinger) & Hard Headz)
8. Ride Out (feat DJ X.O.)
9. Away From Here (feat. Ronnetta Spencer)
10. Say Mane (feat. Big K.R.I.T.)
11. Slab On Butter (feat. Big Pokey, Jack Freeman & Propain)
12. Came From Nothing (feat. Cal Wayne)
13. Real and Fake (feat. C Woodz & O.G. Ant)
14. Flening
15. Still Ballin (feat. Mike D & Z-Ro)
16. Slfmade (feat. Mo City Soulja)
17. Stay Together (feat. Skeet Taste)
18. I`m the Real

[[{"fid":"40062","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Plc.4 Mie Haed - Linkin Park (Reanimation)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Zion I - Plc.4 Mie Hæd

Energiczny kawałek z wydanej w 2002 roku remixowej płyty "Reanimation" zrobiony wespół z kalifornijskim duetem Zion I. Mimo, że na płycie gościły takie ksywki jak Pharoahe Monch, Alchemist czy Chali 2Na to warto zwrócić uwagę zwłaszcza na techniczną zwrotkę Baby Zumbi na mocnym, pociętym przez Amp Live'a bicie.

[[{"fid":"40063","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Linkin Park & Jay-Z - Jigga What/Faint","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park/Jay-Z - Jigga What/Faint

W 2004 roku, na pytanie producentów programu MTV Ultimate Mash-Ups "z kim chciałbyś zmiksować utwór?" Jay-Z wskazał chłopaków z LP. Po wymianie maili z Mike'iem, doszli do wniosku, że nagranie instrumentów i wokali na nowo polepszy cały efekt. W wyniku dobrych relacji między artystami, w ciągu 4 dni powstało 6 utworów, a nagrania live z koncertu w hollywoodzkim Roxy Theatre znalazło się na EP'ce "Collision Course".

[[{"fid":"40064","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Busta Rhymes - We Made It ft. Linkin Park","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Busta Rhymes ft. Linkin Park – We made it

Inspiracją dla Busty do nagrania tego utworu było aresztowanie T.I na 4 godziny przed występem na BET Hip Hop Awards w 2007 roku. Oryginalnie refren śpiewał Andre Lyon z duetu producenckiego Cool & Dre, ale raper widział w tej roli Chestera. Co ciekawe, teledysk nagrany jest w tym samym nowojorskim hangarze, w którym powstawały zdjęcia na okładkę drugiej płyty Linkin Park "Meteora".

[[{"fid":"40065","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Roads Untraveled ft. Bun B (Rad Omen Remix) - Linkin Park (Recharged)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Bun B – Roads untravelled (Rad Omen Remix)

Kolejnym wielkim nazwiskiem rapowego półświatka jest legenda południowej sceny czyli Bun B, który udzielił się na drugim remixowym albumie, wydanym w 2013. "Recharged" zawiera muzykę z gatunków EDM i dubstep, ale możemy usłyszeć też parę trapujących podkładów.

[[{"fid":"40066","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Guilty All The Same (feat. Rakim) (Project Spark Official Video) - Linkin Park","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Rakim – Guilty all the same

Podniosły i zarazem agresywny numer nagrany wraz z jednym z idoli Mike'a Shinody, zrywający z ugrzecznionym wizerunkiem zespołu. W marcu 2014 roku nieoczekiwanie pojawił się singiel z misternie poskładaną zwrotką Rakima, a chwilę później interaktywny teledysk-gra we współpracy z Xboxem. Można było samemu stworzyć świat, po którym się poruszaliśmy do utworu, a nawet udostępniać go innym słuchaczom.

[[{"fid":"40067","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Good Goodbye (Official Video) - Linkin Park (feat. Pusha T and Stormzy)","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

Linkin Park ft. Pusha T, Stormzy – Good Goodbye

Najświeższa kooperacja z raperami, z wydanej w czerwcu płyty "One More Light". King Push już drugi raz współpracował z LP, pierwszy raz na "Recharged". Ze Stormzym skontaktowali się przez swoich managerów, ale jak sam Chester wspominał, mieli go na oku już od jakiegoś czasu. W teledysku występuje legenda parkietów NBA, Kareem Abdul-Jabbar.

Chociaż featuringi pojawiły się dopiero na poprzednim studyjnym albumie Linkinów (pomijając osobne projekty takie jak "Reanimation" czy "Collision Course"), to zespół przez lata zdążył współpracować z wieloma przedstawicielami hiphopu, dla kolejnych będąc inspiracją. Chester jako charyzmatyczny frontman o melodyjnej barwie głosu, poszerzył horyzonty odbiorców rapu na większą skalę muzyki. Dlatego spore grono raperów wszystkich pokoleń, m.in. Juicy J, Lil Uzi Vert, B-Real, Pharrell Williams, Machine Gun Kelly, Run The Jewels i wielu innych żegnało Chestera Benningtona w mediach społecznościowych i oddało hołd jednemu z najlepszych muzyków trzeciego tysiąclecia.

Jakub Bukowski

[PS. A ja dorzucę na koniec od siebie jeszcze jedną kooperację, wyjątkowo atrakcyjną dla fanów klasycznego niezależnego rapu - na wydanym w 2002 "Reanimation" Linkin Park skrzyżowali siły z reprezentacją Dilated Peoples oraz Pharoahe Monchem. Efektem mocno korzenne "H! Vltg3", które do dziś pięknie buja karkiem. - przyp. Mateusz Natali]

[[{"fid":"40068","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","attributes":{"alt":"Linkin Park - Reanimation - H! Vltg3 - Evidence Feat Pharoahe Monch And DJ Babu","height":323,"width":430,"class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

W opublikowanym właśnie wywiadzie HipHopDX, MC zdradził, że pracuje obecnie nad czwartym solowym krążkiem, a za produkcję (i nie tylko) na nim odpowiedzialny będzie nikt inny jak Big K.R.I.T.!

Pracuję teraz nad płytą. Od pewnego czasu trochę oddaliłem się od gry. Nie miałem już kontraktu z żadną wytwórnią, także fajnie było znaleźć się w sytuacji, kiedy mogę robić muzykę, bo chcę, a nie dlatego, że muszę. Chodzi o samą swobodę nagrywania. Przez pewien czas w ogóle nic nie nagrywałem, tylko odpoczywałem i patrzyłem, jak moje wnuki dorastają. Pewnego dnia moja żona puknęła mnie jednak w ramię, mówiąc "Panie Profesorze, nie zapominaj o swojej właściwej robocie". Także znów wszedłem do studia i idzie świetnie. - wyjaśnia Bun w wywiadzie.

Okazuje się, że muzyczne stery jako "koordynator" albumu przejmie tym razem Big K.R.I.T. - artysta młodszego niż Bun pokolenia, silnie inspirowany brzmieniem klasycznego Południa i UGK. Obaj Panowie mają już na koncie niejeden wspólny numer, także wiemy, że jest między nimi muzyczna chemia.

Zwerbowałem Big K.R.I.T.'a jako swojego "muzycznego koordynatora". Zajmuje się produkcją na płycie, dodatkowo też na niej śpiewa, ale co ważniejsze, pomaga mi stworzyć moje własne brzmienie - mówi Trill OG, wskazując na niemalże rolę wykonawczą autora "Cadillactica" (nasza recenzja).

Ten album jest szalony. Myślę, że ludzie nawet nie mają pojęcia, czego się spodziewać. Będą tam kawałki, jakich móglibyście ode mnie oczekiwać, ale zarazem będzie w nich dużo większa głębia. Rozważam nazwanie tej płyty moim prawdziwym imieniem "Bernard", ponieważ zajęło mi 43 lata, aby wreszcie odsłonić tę stronę samego siebie i móc wyrzucić z siebie wszystko. Tak to wygląda do tej pory, tego możecie się spodziewać.

Pod spodem wspomniany luźny singiel "Gametime", a także jeden z numerów nagranych wspólnie przez Big K.R.I.T.'a i Bun B - "Shine On" z wydanego w 2013 r. "King Remembered In Time".

Pełen wywiad HipHopDX z Bunem B:

Nawiązująca do ultraklasycznego singla Warrena w duecie z Ś.P. Nate Doggiem "Regulate" EPka zawiera niepublikowane wcześniej numery, nagrane razem ze Ś.P. Nate Doggiem i wzbogacone o gośćinne zwrotki takich zawodników jak Bun B, Young Jeezy, Too $hort czy E-40. Do Sieci trafił też właśnie pierwszy teledysk promujący projekt - "My House".

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"12989","field_deltas":{},"link_text":null,"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-image media-element file-media-large","data-delta":"1"},"fields":{}}]]

[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"12990","field_deltas":{},"link_text":null,"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-image media-element file-media-large","data-delta":"2"},"fields":{}}]]

W "3 In The Mornin'" pojawia się współproducent sporej części muzycznej strony albumu - N.O. Joe, który bitami po pół podzielił się naszym Artystą Tygodnia - nieodżałowanym Pimpem C. Warto wiedzieć, że nie jest to byle kto, ale autor muzyki na jednych z najlepszych południowych albumów tamtego okresu - m.in. "Resurrection" Geto Boys czy "Last Of A Dying Breed" Scarface'a. Ten podkład przygotował jednak niejaki Sergio z gościnną pomocą odpowiedzialnego za genialny motyw pianina. Nie bez znaczenia dla magii jaką tworzy ten numer jest również wokal Big Smokin' Mitcha - ten numer to jego wielki moment w karierze.

Kawałek otwiera Bun B w najwyższej formie, bo dla mnie pierwsze dwa wersy: "Man I'm larger than life. These motherfuckers asks is it the bark or the bite/ It's both. Chillin' in the streets you scared to park on at night" potwierdzają, że jeśli chodzi o potężne linijki podane pewnym, efektownym, ale nieprzekombinowanym flow, southside z połowy lat 90. jest kopalnią diamentów. To trochę inny Bun B niż na nowych produkcjach, to czasy gangsterskiej gadki, która jak pokaz slajdów prezentuje ci obrazy przed oczami. Buna B AD 1996 do szaleństwa doprowadzają kokainowe wojny, a martwi to, że federalni chcą mu zabrać Cadillaca i Benza, a jeden z jego pracowników z ulic przyniósł mniej pieniędzy niż powinien.

Numer zamyka Pimp C zwrotką, nie mniej gangsterską niż jego wieloletni partner z UGK. Już wtedy jego zdaniem Houston w stanie Texas rymowało się do "'llac and the Lexus". W końcu "Ridin Dirty" poszło blisko 800 tysięcy egzemplarzy i był to najlepszy wynik w całej dyskografii zespołu! Oczywiście pierwszy człon ksywki również zobowiązuje: "Even though this hoe look good and the pussy was tight/ After I get jump in my shit I'm scratching off for the night". Na korzyść stylu C, ale Buna również działa kozacki akcent, charakterystyka wymowy, dynamika głosu... To wszystko jest tutaj idealne, powinno stanowić wzór. Nie dość, że układają słowa po swojemu to jeszcze na dodatek sprawiają, że brzmią inaczej, rymują się inaczej. Moim zdaniem ten numer to arcydzieło, a nienucenie refrenu urasta do prawdziwej "Mission Impossible".

W ceremonii wziął udział Bun B wraz ze swoją rodziną oraz matka Pimpa C. Ten pierwszy powiedział: "Jesteśmy jednym. Bardzo ciężko jest oddzielić Port Arthur ode mnie i oddzielić mnie od Port Arthur. I dobrze". Matka Ś.P. Chada Butlera podkreśliła jego miłość do swojego miasta.