"Wydaje mi się, że pomysł zrodził się od zrobienia kilku piosenek, czegoś w rodzaju epki" - powiedział B-Real. "Potem pomyśleliśmy sobie: 'O kurde, to brzmi całkiem dobrze.' Złapaliśmy dobry vibe i między nami a Black Milkiem zrodziła się chemia. Dawał nam bity w różnych stylach, które brzmiały jak coś, pod co Cypress Hill mogłoby nagrywać. Cały czas pracowaliśmy i wyszedł z tego album" - dodał.

"Pomyślałem sobie: 'Nigdy nie nagraliśmy z kimś wspólnej płyty.' Muggs zawsze stał na czele produkcji, poza 'Rise Up' z 2010. Zawsze zajmował się wszystkim od tej strony. Pomyśleliśmy, że [współpraca z Milkiem - przyp. red] to byłby inny klimat. To byłby powrót do boom-bapowego brzmienia, ale z tym mrocznym elementem, który zawsze jest u nas obecny" - stwierdził raper. "To, co nam dał, na końcu okazało się niesamowite. Propsy dla niego, bo nie podjęlibyśmy współpracy z innym producentem, który miałby mniejsze umiejętności od Muggsa. Muggs to geniusz i nasz brat. Jest niemożliwy, jeśli chodzi o produkowanie dla Cypress Hill" - stwierdził.

Zespół szykuje się teraz do wypuszczenia filmu dokumentalnego na swój temat. "Cypress Hill: Insane In The Membrane" wyprodukowane zostało przez stację Showtime i jest częścią akcji "Mass Appeal Hip-Hop 50" celebrującej pięćdziesiąt lat hip-hopu. Za inicjatywę odpowiedzialna jest firma medialna Nasa Mass Appeal. Na przedsięwzięcie składają się różnego rodzaju filmy fabularne, dokumentalne, seriale, shorty i podcasty skupiające się na najważniejszych postaciach w historii tej kultury. Już teraz na platformie Spotify można słuchać kolejnych odcinków podcastu "The Bridge: 50 Years Of Hip-Hop", który jest serią wywiadów współprowadzonych przez samego Nasira Jonesa. Trailer do "Cypress Hill: Insane In The Membrane" do sprawdzenia poniżej.

[[{"fid":"72763","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Przypominamy też nasze videowywiady z B-Realem oraz Black Milkiem:

[[{"fid":"69834","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"58231","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

Wydawnictwo zatytułowane "Back In Black" liczy zaledwie dziesięć utworów. Usłyszymy na nim gościnne zwrotki od Dizzy'ego Wrighta i Demricka. Jak powiedział sam B-Real, płyta muzycznie wraca do boom-bapu, nie uświadczymy zatem rockowych klimatów, z których zespół stał się znany od pierwszej połowy lat 2000. Potwierdził to także Sen Dog, który dodał, że mamy do czynienia z powrotem do korzeni grupy. "Byliśmy dumnymi hip-hopowcami w dawnych czasach, przeżyliśmy to wszystko. Jesteśmy dumni z tego, że jesteśmy częścią hip-hopowego biznesu. Zrobienie stricte hip-hopowego jointa, to było to."

Niedawno B-Real stwierdził również, że kolejny krążek grupy po "Back In Black" będzie jej ostatnim studyjnym materiałem. Nie znaczy to jednak, że panowie w ogóle przestaną wydawać muzykę. "Następny album po tym będzie ostatnim tradycyjnym wydawnictwem Cypress Hill" - powiedział B magazynowi The Independent. "Potem wciąż będziemy tworzyć, nie przestaniemy, ale chcemy zmienić formę. Wydawanie płyt nie jest już takie samo, jak kiedyś, ludzie koncentrują się na pojedynczych piosenkach. Tradycyjnie lubimy naszymi albumami zabierać słuchaczy w podróż, w dzisiejszych czasach staje się to trudniejsze" - dodał.

Kilka numerów z "Back In Black" do sprawdzenia poniżej, a tracklista i okładka w naszym dziale Premier Płytowych.

Sprawdź też: "Hits from the Bong" - czyli jak wybuchała rapowa zielona rewolucja

[[{"fid":"72365","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"72366","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

[[{"fid":"72367","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"72368","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

"Mamy też nową muzykę, którą nagraliśmy nie tak dawno temu razem z Black Milkiem - cały album" - powiedział B-Real w wywiadzie dla 24/7 Hip Hop. "To na pewno hip-hopowe g*wno, inne od 'Elephants On Acid'. Bardziej boom-bapowe" - dodał.

Zespół już wypuścił dwa numery, które pokazują, czego możemy się spodziewać. "Champion Sound" być może pojawi się na płycie, na razie wiadomo, że kawałek będzie można usłyszeć na ścieżce dźwiękowej do nowej gry RBI Baseball 21. Drugim trackiem jest "Open Your Mind", który ukazał się kilka dni temu.

[[{"fid":"69832","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

[[{"fid":"69833","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Na razie nie wiadomo, kiedy dokładnie ukaże się płyta. W oczekiwaniu przypominamy nasz obszerny artykuł o Cypress Hill i ich roli w popularyzacji marihuany w hip-hopie, a także wywiady z Black Milkiem, których producent udzielił nam podczas Hip-Hop Kempów w 2014 i 2019 roku:

[[{"fid":"23518","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

[[{"fid":"58231","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

Sprawdźcie też openerowy wywiad z B-Realem z 2017 roku:

[[{"fid":"69834","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":242,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

Obecnie hip-hop i marihuana idą ze sobą pod rękę, tworząc związek niemal doskonały. Niektórzy nie wyobrażają sobie jednego bez drugiego. Ale nie zawsze tak było. W latach 80. przyznawanie się w tekstach do zażywania narkotyków - jakichkolwiek - nie cieszyło się popularnością. Linijki dedykowane konopiom? „Rolled up a wolly” - rapowali Beastie Boys na „The New Style”, „Keep a bag of cheeba inside my locker” - to z kolei Run DMC w „Here We Go”. Tone Loc nagrał numer „Cheeba Cheeba”. Na „Straight Outta Compton”, kamieniu milowym N.W.A., Ice Cube przyznawał: „since I was a youth, I smoked weed out”. W jednym z późniejszych numerów tego samego albumu poszła jednak kontra: „I still express, yo I don’t smoke weed or sess/ ‘cause it’s not known to give a brother brain damage/ and brain damage on the mic don’t manage nothing”. Kto tak rapował? Ano Dr. Dre.

[[{"fid":"63720","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"1"}}]]

Tak, dobrze czytacie, ten sam Dr. Dre, który ledwie kilka lat później wydał pamiętne „The Chronic”, rozsławiając wraz ze Snoop Doggiem marihuanę i ubogacając przy okazji narkotykowy słownik.

Na razie mamy jeszcze jednak lata 80. Palenie marihuany było wówczas ni mniej, ni więcej, ale obciachowe. Tak jak sproszkowana kokaina kojarzyła się z bogatą klasą wyższą, a crack z biedotą, tak marihuana raczej z podstarzałymi hippisami, pokrakami z przedmieść czy komediami w rodzaju „Cheech and Chong”. „Nic, co można by uznać za progresywne albo seksowne” - jak pisał Anthony Pappalardo w obszernym artykule z High Snobiety.

W dodatku Stany Zjednoczone były wówczas pod wielkiem wpływem polityki Ronalda Reagana i jego wymierzonej w narkotyki kampanii „Po prostu powiedz nie!”. W tym okresie powstał również komitet Parents Music Resource Center, którego celem - tu cytuję wikipedię - było „zwiększenie kontroli rodzicielskiej w dostępie dzieci do muzyki zawierającej tematy przemocy, seksu czy narkotyków”. Efektem działań PMRC były przede wszystkim sławetne czarno-białe naklejki z napisem „Parental Advisory. Explicit Content”, do dzisiaj ozdabiające co bardziej niegrzeczne płyty z USA.

Co ciekawe, raperzy – włącznie z tymi (wówczas) największymi - chętnie przyłączali się do walki z narkotykami. Jeszcze w 1983 roku Melle Mel nagrał „Don't Do It (White Lines)”, później - ale jeszcze w latach 80. - numery o podobnej tematyce wypuszczali choćby Public Enemy („Night of the Living Baseheads”), MC Jazzy Jeff („King Heroin”), Biz Markie („Things Get a Little Easier”), MC Shan („Cocaine”) czy Ice-T („I'm Your Pusher”, „You Played Yourself”).

[[{"fid":"63727","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"2":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"2"}}]]

Raperzy lat 80. sukcesywnie łamali kolejne tabu: Ice-T i Schooly D wywołali gangsterską falę, 2 Live Crew nagrywali muzyczne antonimy słowa „purytanizm”, Public Enemy rewolucjonizowali, panowie z N.W.A. rozpętali trzęsienie ziemi hymnem „Fuck The Police”. Ale numery aprobujące zażywanie narkotyków, łącznie z marihuaną, wciąż pozostawały tematem tabu.

Sytuację zmieniło dopiero pojawienie się na rynku muzycznym Cypress Hill.

***

Ostateczny kształt grupy krystalizował się przez kilka lat.

Zaczęło się od składu DVX. W końcówce lat 80. założyli go Sen Dog wraz z bratem, Mellow Man Acem. Dołączył do nich początkujący wówczas DJ - Julio G (dzisiaj znany przede wszystkim jako DJ w absolutnie kultowej stacji Radio Los Santos z „GTA: San Andreas”), a zaraz potem zaprawiony w gangsterskich bojach członek Bloodsów, wykazujący przy tym raperskie zdolności B-Real. Grupę uzupełnił T-Bone z kalifornijskiego Funkdoobiest.

DVX nie przetrwało jednak długo. Julio G postanowił skupić się na radiowej działalności, T-Bone trafił za kratki, a Mellow Man Ace zdecydował się na karierę solową. W 1989 roku nagrał całkiem wówczas popularny singiel „Mentirosa”.

[[{"fid":"63728","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"3":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"3"}}]]

Pozostawieni na lodzie Sen Dog i B-Real nie zamierzali rezygnować z rapu. Powołali do życia nową grupę - Cypress Hill. Geneza nazwy jest prosta: tak właśnie nazywali część ulicy, przy której mieszkali na South Gate. Trzecim do brydża był DJ Muggs, działający jeszcze wtedy w kolektywie The 7A3. Usługi młodego producenta zaraz przed odejściem polecił Julio G.

Sen Dog: - DJ Muggs był naszym asem w rękawie. Jego podejście do muzyki i styl produkcji różniły się od całej reszty. Wszyscy, łącznie z Dr. Dre, byli pod wrażeniem tworzonych przez niego beatów. Otworzył nam drzwi do wielkiej kariery.

Ich współpraca od samego początku układała się znakomicie. Czuć było w powietrzu, że razem mogą dokonać czegoś wielkiego, a dowodem niech będzie jeden z pierwszych owoców ich wspólnej pracy w studio, numer „Trigger Happy”. Tak przynajmniej brzmiał tytuł pierwszej wersji utworu. Później, po korektach Muggsa, Kalifornijczycy zmienili go na „How I Could Just Kill A Man”. Słowem: Cypress Hill praktycznie od razu nagrali hiphopowy klasyk.

Problemem było znalezienie wytwórni. Nie wszystkim podobała się tematyka poruszana przez raperów w tekstach. I bynajmniej nie chodziło o zawarte w nich linijki o policyjnych „świniach”, szaleńczych morderstwach, gangsterskich porachunkach. To wszystko było już przez hip-hop oswojone. Ale bezwstydne nawiązywanie do marihuany? Numer pisany z punktu widzenia... jointa? To już zupełnie inna para kaloszy.

- Rapowanie o przemocy było okej, ponieważ robili to wszyscy na Zachodnim Wybrzeżu - mówił Sen Dog. B-Real dodawał: - To bardzo ironiczne, ale tak to właśnie wyglądało. Mogłeś puszczać w radiu różne brutalne badziewia, ale w żadnym wypadku numery aprobujące zażywanie jakichkolwiek narkotyków. Kawałek o zielsku nie miał prawa pojawić się na antenie.

B-Real: - Zanim Cypress Hill zaczęło nawijać o marihuanie otwartym tekstem, był to temat tabu. Mam na myśli hip-hop, bo artyści reggae poruszali temat legalizacji od wielu lat. W tym gatunku było to akceptowane.

Sen Dog: - Po tym, jak Reaganowie rozpoczęli wojnę z dragami i zaklasyfikowali marihuanę jako narkotyk pierwszego stopnia, należało unikać tego słowa; mówienie „zielsko” było jak mówienie „heroina”. Cały fun wyparował. Musieliśmy to odwrócić i ponownie nadać marihuanie charakter luzu i relaksu, tak jak w latach 70. robili to Cheech i Chong.

[[{"fid":"63729","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"4":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"4"}}]]

B-Real i spółka dostawali wprawdzie oferty od znaczących wytwórni z Zachodniego Wybrzeża, ale wszystkie wymagały od nich wprowadzenia lirycznej autocenzury. Demówki pełne tekstów inspirowanych marihuaną były wprost nie do przyjęcia dla większości graczy na hiphopowym rynku.

Wyjątkiem było filadelfijskie Ruffhouse Records, mała wytwórnia posiadająca umowę dystrybutorską z potężną z kolei Sony. Obydwa labele obdarzyły Cypress Hill sporym zaufaniem. „Tacy jesteście, więc róbcie to, co uważacie za słuszne” - zdawały się mówić jednym głosem. Zespół podpisał zatem kontrakt z niezależną wytwórnią, ale mógł przy tym korzystać z prężnych muskułów majorsa.

Mimo słów wsparcia płynących ze strony Ruffhouse i Sony, nadal pozostawała nutka sceptycyzmu. I trudno się dziwić - wytwórnie chcą przecież nie tylko zarabiać pieniądze, ale i budować stabilną markę. A wypływanie na nieznane wody, w tym przypadku raczej zielone niż niebieskie, mogły przeszkodzić i w jednym, i w drugim.

Sen Dog: - Na samym początku wytwórnia nie była jeszcze w stu procentach pewna naszego materiału, więc na pierwszy singiel wybraliśmy „bezpieczne” „The Phuncky Feel One” [na stronie B singla znalazło się słynniejsze „How I Could Just Kill A Man” - red.]. Nie kręciliśmy również teledysków inspirowanych trawą, ponieważ label nie był do tego przekonany. My owszem, ale oni nie.

[[{"fid":"63730","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"5":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"5"}}]]

Cypress Hill rosło w oczach, a baza fanów stale się rozrastała. Ruffhouse i Sony pozbyły się wówczas ostatnich wątpliwości i postanowiły zaryzykować. Raperzy mogli wreszcie popuścić pasa i zapomnieć o jakichkolwiek lirycznych hamulcach. Dzięki temu obok barwnego opisu mrocznej strony Los Angeles - wszak zarówno Sen Dog, jak i B-Real należeli w przeszłości do gangów, a ten drugi został nawet postrzelony - dostaliśmy na „Cypress Hill” także prekursorskie pod wieloma względami „Stoned Is the Way of the Walk” czy „Something for the Blunted”.

B-Real: - Muszę oddać wytwórni Sony, że ludzie tam pracujący pozwolili nam na artystyczną wolność. Nie wtrącali się do tematyki naszych tekstów. Więcej, pomogli nam w odpowiednim marketingu i promocji. Wymyślili kilka kreatywnych pomysłów, dzięki którym byliśmy w stanie efektywniej wypromować nie tylko naszą muzykę, ale także ruch legalizacyjny. Czapki z głów przed Sony.

Ryzyko popłaciło. Album sprzedał się w dwóch milionach egzemplarzy i pokrył podwójną platyną. Ale sukces mierzony cyframi nakładów i honorariów to tylko jedna strona medalu. Debiut Cypress Hill był niejako pomostem łączącym rap aprobujący marihuanę z mainstreamem. Głośny singiel „How I Could Just Kill A Man” pozornie przyćmił numery pokroju wspomnianych „Stoned Is the Way of the Walk” czy „Something for the Blunted”, ale te ostatnie mają dla historii hip-hopu równie duże znaczenie.

A może i większe. Bowiem to właśnie one przyczyniły się do wybuchu zielonej rewolucji w amerykańskim głównym nurcie.

[[{"fid":"63731","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"6":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"6"}}]]

- Przed Cypress Hill raperzy nie mówili o trawie. Rozpoczęliśmy reakcję łańcuchową - mówił DJ Muggs.

Miał oczywiście rację. W ślady B-Reala, Sen Doga i DJ-a Muggsa poszli inni. W 1992 roku Redman uczył nas „How To Roll A Blunt”, ale cały rok należał oczywiście do Dr. Dre. Jeszcze pod koniec lat 80. przestrzegał przed paleniem trawy, ale na „The Chronic” - jego solowym debiucie - nastąpił zwrot o 180 stopni. Okładka płyty to hołd złożony popularnym bibułkom firmy Zig-Zag, nazwa albumu zaś zaraz po premierze stała się jednym z popularniejszych synonimów wiadomego słowa. Teksty traktowały raczej o gangsterskiej codzienności Los Angeles, ale przecież nawiązań do konopii bynajmniej nie brakowało. Krążek przedstawił również światu niejakiego Snoop Dogga, który w kolejnych latach stał się popkulturową twarzą marihuany, stając w jednym szeregu z Bobem Marleyem, Willym Nelsonem, Jerrym Garcią, Sethem Rogenem, Check & Chongiem czy - rzecz prosta - Cypress Hill.

„The Chronic” odniosło ogromny sukces komercyjny, sprzedając dwa razy więcej albumów niż debiut Cypress Hill. Jeśli B-Real, Sen Dog i DJ Muggs wzburzyli morze, to Dr. Dre i Snoop Dogg wywołali prawdziwe tsunami.

Sen Dog: - Dre zmienił swoje podejście do zielska. To gigant rapu, więc kiedy ktoś jego pokroju dostrzega jakiś trend i decyduje się podążyć tym tropem, to wiesz, do czego to wszystko zmierza. Pomyślałem wtedy: „Okej, mamy teraz kilku dodatkowych artystów, którzy wspierają ruch. Czy Dre rzeczywiście pali zielsko, czy nie, mniejsza. Ważne, że wspiera ruch. Wtedy właśnie zauważyłem, że akceptacja w hiphopie zaczyna sukcesywnie rosnąć.

B-Real: - Nie byliśmy wściekli, nie myśleliśmy: „Te sk**wiele od nas zżynają”. Pomyśleliśmy raczej: „To świetnie, najpierw przejęliśmy przesłanie Boba Marleya i Petera Tosha, a teraz puściliśmy to dalej wszystkim innym”.

Nawet jeśli B-Real i spółka odczuwali jednak choć odrobinę jakże ludzkiej zazdrości, to potrafili przekuć ją w coś pozytywnego. Ich kolejny album, „Black Sunday”, wywołał jeszcze większe zamieszanie od debiutu. W pierwszym tygodniu sprzedało się 261 tysięcy egzemplarzy, później płyta pokryła się potrójną platyną. Tak jak na „Cypress Hill” kalifornijskie trio wykazywało jeszcze pewną nieśmiałość w opowieściach o zielsku, tak na „Black Sunday” wszelkie hamulce puściły. Kultowe dzisiaj „I Wanna Get High” i „Hits from the Bong”, wiele mówiący skit „Legalize It”, rozliczne wzmianki o zielsku w każdym niemal numerze. Ale zielono jest przecież nie tylko w tekstach. To również hipnotyczny, upalony klimat wytworzony przez beaty DJ-a Muggsa i psychodeliczne wizualizacje w teledysku do „Insane in the Brain”. To również dołączona do albumu wkładka przedstawiająca 19 faktów o marihuanie.

Sen Dog: - Uważam, że wkładka otworzyła oczy ludziom, którzy zdecydowanie sprzeciwiali się marihuanie, ludziom, którzy myśleli, że jesteśmy tylko grupą imprezowiczów. Tak naprawdę mieliśmy dużą wiedzę o tym, o czym mówiliśmy.

Po premierze albumu pewnym stało się, że marihuana nie tylko wkroczyła do hip-hopowego mainstreamu, ale również wygodnie się w nim urządziła.

[[{"fid":"63732","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"8":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"8"}}]]

Cypress Hill stali się ambasadorami marihuany w muzycznym świecie. Nie poprzestawali na nagrywaniu kolejnych upalonych szlagierówk, kontynuowali również działalność edukacyjną.  

- Chcieliśmy przekonać ludzi, że nie chodzi nam wyłącznie o palenie, ale i o edukowanie ludzi w różnych aspektach kultury - mówił B-Real w jednym z wywiadów. W innym dodawał: - Przez wiele lat wprowadzano nas w błąd i karmiono propagandą uderzającą w konopie. Ludzie mieli klapki na oczach. Na początku lat 90. my jako Cypress Hill, Red i Meth [Redman i Method Man], Snoop i Dre na „The Chronic” byliśmy w stanie zburzyć te mury. Sprawić, że ludzie zaczęli edukować się w tym temacie. Dzięki większej akceptacji, zrozumieniu i wiedzy ze strony ludzi, dzisiaj jesteśmy w miejscu, w jakim jesteśmy.

Niektórzy mogą zarzucić raperowi, że bije w przesadnie patetyczne nuty - w końcu cały czas mówimy o narkotyku - ale Cypress Hill to naprawdę zaangażowani bojownicy przekonani, że marihuana nie tyle nie szkodzi, co wręcz pomaga w prowadzeniu zdrowego trybu życia. Dlatego B-Real i Sen Dog żywiołowo zareagowali na deklarację DEA (amerykańska agencja rządowa zajmująca się walką z narkotykami) z 2016 roku głoszącą, że konopie nie mają medycznego zastosowania i nadal powinno się je wymieniać  w jednym rzędzie z kokainą, LSD i heroiną.

Sen Dog: - Myślę, że mamy tu do czynienia z tą samą ograniczoną mentalnością, z którą zmagamy się od czasów administracji Richarda Nixona [to on powołał do życia DEA – red.]. Wpiszcie odpowiednie hasło w Google: zobaczycie bardzo chorych pacjentów, którym marihuana naprawdę pomaga. Nie mówię tego tylko dlatego, że sam jestem palaczem i wierzę, że palenie to moje święte prawo. Mówię to, ponieważ marihuana rzeczywiście posiada medyczne właściwości.

B-Real: - Nie zgadzam się na stawianie heroiny, kokainy czy metamfetaminy w tym samym rzędzie, co marihuany. Marihuana to lekarstwo. Mamy obecnie opiaty w rodzaju oksykodonu, które uzależniają ludzi. A mimo to nie klasyfikuje się ich jako twardych narkotyków. Marihuana nie odebrała żadnego życia, nie spowodowała żadnych medycznych chorób.

[[{"fid":"63734","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"10":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"10"}}]]

Niektórym raperom - czy ogólnie muzykom - zarzuca się czasem, że promując marihuanę, promują jednocześnie własną twórczość oraz inne przedsięwzięcia (B-Real posiada własne sklepy z marihuaną leczniczą i rekreacyjną) i tym samym napychają sobie kabzy. Że nie chodzi im o żadną „sprawę”, tylko cyniczne naciąganie na kasę. Tymczasem przez pierwsze kilkanaście lat kariery Cypress Hill mieli mocno pod górkę.

B-Real: - Przez początkowych 10-15 lat naszej kariery temat konopii wciąż był pewnego rodzaju tabu. Nie otrzymywaliśmy możliwości, które dostawały grupy z dużo mniejszymi od nas osiągnięciami. Przeoczano nas. Nie byliśmy po prostu zespołem, przyklejano nam łatkę „zespołu nawijającego o marihuanie”. A przecież jako zespół osiągnęliśmy bardzo wiele i oprócz konopii poruszaliśmy wiele innych tematów. Bronienie marihuany wymagało poświęceń. Stawiano nas nieco z boku, szkalowano za „promowanie narkotyków wśród młodzieży”.

„Jako zespół osiągnęliśmy bardzo wiele” - doprawdy trudno się z tymi słowami nie zgodzić. Cypress Hill to albumy, które zapisały się na kartach historii hip-hopu („Cypress Hill”, „Black Sunday”), to kultowy w wielu kręgach krążek „III (Temples of Boom)”. To wprowadzenie latynoskiego rapu na salony, to wejście do „Hollywood Walk of Fame”. To charakterystyczne brzmienie DJ-a Muggsa, to wiele pobocznych projektów w rodzaju Soul Assassins, House of Pain, Funkdoobiest, Prophets of Rage czy Powerflo. To występy na festiwalach (również tych stricte rockowych) w roli headlinerów, to długowieczność, która pozwala im na aktywność muzyczną po dziś dzień. To - o czym warto pamiętać - duże oddziaływanie na początki polskiego hip-hopu.

[[{"fid":"63733","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"link_text":null,"type":"media","field_deltas":{"9":{"format":"default"}},"attributes":{"height":323,"width":430,"class":"media-element file-default","data-delta":"9"}}]]

Ale to również - no przecież od tego nie uciekniemy – odwalenie brudnej roboty i rozpoczęcie zielonej rewolucji w hip-hopie. I trudno oprzec się wrażeniu, że to właśnie z tego członkowie Cypress Hill dumni są najbardziej.

B-Real: - Jesteśmy dumni z naszego wkładu w edukowanie ludzi w temacie marihuany. Zawsze wiedzieliśmy, że to, o czym mówimy, jest prawdą. A teraz widzimy zmiany: wiele Stanów legalizuje marihuanę do medycznego czy rekreacyjnego zastosowania, wiele Stanów dostrzega chorych ludzi, którym bardziej od zwykłych leków pomagają konopie. Generacja, która w marihuanie widziała wyłącznie negatywne rzeczy, powoli zanika.

Sen Dog: - Od późnych czasów nastoletnich twardo stoję przy tym stanowisku i do końca życia będę wierzył, że konopie wywierają pozytywny wpływ na świat i ludzi.

*

Źródła: Revolver "Cypress Hill: 30 Years Stoned and More Insane Than Ever", Flaunt "B-Real | From The Iconic Origins of Cypress Hill", Kerrang "Cypress Hill's B-Real 'I Probably would have ended up in a cemetary or prison...", Cuepoint "How Cypress Hill Made Marihuana Mainstream", High Snobiety "A History for the Blunted: How Weed Culture Evolved Through Hip-hop", Clash Music "Cypress Hill Interview"

Zacznijmy jednak od USA, bo to tam dzieje się naprawdę dużo. Najpierw dowiedzieliśmy się, że właśnie dziś trafi do nas pierwsza od 8 lat płyta Cypress Hill, potem swoje krążki ujawnili Logic (gościnnie cały Wu-Tang Clan!) oraz Kanye West (jutro, ale to detal), a oliwy do ognia dolał jeszcze Lil Wayne, serwując zapowiadany od Bitwy pod Cedynią "Tha Carter V". Co oprócz tego? Z Kalifornii nadciąga świeża krew, Reason (nowy nabytek TDE) oraz ekipa z Bay SOB x RBE, a Kevin Gates i Vinnie Paz serwują kolejne LP.

Jednak i fani polskiego rapu nie mogą się nudzić - mamy gorąco komentowany krążek Zeusa, mamy rozwijającego wciąż skrzydła Adiego Nowaka, mamy dopieszczony i wymagający krążek od Klarenza a na dokładkę tajemniczo zapowiadany debiut Zeamsone, wcielającego w życie wers z Cyphera Młodych Wilków wg którego "miał być najlepszy jak 777". I tylko pytanie kiedy my to wszystko mamy przesłuchać??

PS. Zgodzicie się, że starcie Kanye West vs Lil Wayne vs Logic będzie jednym z najciekawszych od dłuższego czasu? Nie możemy się doczekać wieści kto z nich zajmie na listach sprzedaży najwyższą lokatę.

Wykaz i szczegóły wszystkich nadchodzących premier znajdziecie oczywiście w naszym dziale Premiery Płyt - polecamy zaglądać tam, by wiedzieć co takiego szykuje nam rapowa scena

A poniżej szczegóły wydanych dzisiaj albumów:

Cypress Hill "Elephants on Acid"

Kanye West "Yandhi"

Kevin Gates "Luca Brasi 3"

Lil Wayne "Tha Carter V"

Logic "Young Sinatra IV"

Reason "There You Have It"

Sadat X & El Da Sensei "XL"

SOB x RBE "Gangin 2"

Vinnie Paz "The Pain Collector"

Adi Nowak "Kosh"

Epis Dym KNF "Chronos"

Klarenz "Poza"

Zeamsone "777"

Zeus "To Pomyłka."

W wywiadzie przeprowadzonym przy okazji Open'er Festivalu w Gdyni (lipiec 2017) rozmawialiśmy z B-Realem o nadchodzącym projekcie Prophets of Rage, o powstającym pierwszym od 7 lat albumie Cypress Hill, odrzuceniu bitu do kultowego "Jump Around" i przekazaniu go do House of Pain, stworzeniu postaci Dr. Greenthumba czy projektach w duecie B-Reala z Bernerem.

Rozmawiał: Mateusz Natali
Zdjęcia: Dariusz Radel
Montaż: Adam Słaboń

Za pomoc w przeprowadzeniu wywiadu dziękujemy Universal Music Polska

Przypominamy o hip-hopowym wydarzeniu tygodnia - w ten weekend Polskę odwiedzi frontman legendarnej grupy Cypress Hill - B-Real! 19 listopada zagra w klubie Alibi we Wrocławiu, dzień później - w krakowskim klubie Kwadrat!

Bilety:
https://www.biletomat.pl/koncerty/b-real-of-cypress-hill-we-wroclawiu-3576/
https://www.biletomat.pl/koncerty/b-real-of-cypress-hill-w-krakowie-4145/

Występowi amerykańskiej gwiazdy hip hopu towarzyszyć będą koncerty znanych raperów z Polski. We Wrocławiu wystąpi legendarny Waldemar Kasta – twórca i załozyciel K.A.S.T.A. Squadu, oraz Antone -  reprezentant Bebzacze / Play More Records. Towarzyszyć mu będą Ozdobieni Blizn Wzorem i Dj Liquid, który w rytmie rapowych klasyków poprowadzi całą imprezę.

W krakowskim Kwadracie na scenie usłyszymy równiez Pokahontaz [Fokus, Rahim, Dj Bambus] czyli kolejny projekt śląskich raperów, który powstał po zakończeniu kariery legendarnej Paktofoniki. Supporty zagrają również Bonez, Oxon / Revo, Antone / OBW / Dj Liquid.

Zapraszamy!

Wszystkie potrzebne informacje znajdziecie na stronach wydarzenia:

Wrocław - https://www.facebook.com/events/137580473299016/
Kraków - https://www.facebook.com/events/1650663285253661/

Bilety wciąż są dostępne na www.biletomat.pl.

https://www.youtube.com/watch?v=RijB8wnJCN0
https://www.youtube.com/watch?v=lj9FVlEtknU
https://www.youtube.com/watch?v=C7D27mL2JkI

19.11.2016 – Wrocław / klub Alibi
https://www.facebook.com/events/137580473299016/
20.11.2016 – Kraków / klub Kwadrat
https://www.facebook.com/events/1650663285253661/

Bilety:
https://www.biletomat.pl/koncerty/b-real-of-cypress-hill-we-wroclawiu-3576/
https://www.biletomat.pl/koncerty/b-real-of-cypress-hill-w-krakowie-4145/

Występowi amerykańskiej gwiazdy hip hopu towarzyszyć będą koncerty znanych raperów z Polski. We Wrocławiu wystąpi legendarny Waldemar Kasta – twórca i załozyciel K.A.S.T.A. Squadu, oraz Antone -  reprezentant Bebzacze / Play More Records. Towarzyszyć mu będą Ozdobieni Blizn Wzorem i Dj Liquid, który w rytmie rapowych klasyków poprowadzi całą imprezę.

https://www.youtube.com/watch?v=XrcWglklVMs
https://www.youtube.com/watch?v=FqGLBJNxGic
https://www.youtube.com/watch?v=MGrwlkz-6pU

W krakowskim Kwadracie na scenie usłyszymy równiez Pokahontaz [Fokus, Rahim, Dj Bambus] czyli kolejny projekt śląskich raperów, który powstał po zakończeniu kariery legendarnej Paktofoniki. Supporty zagrają również Bonez, Oxon / Revo, Antone / OBW / Dj Liquid.

https://www.youtube.com/watch?v=qUgBRvNxm10
https://www.youtube.com/watch?v=NUT0CIekgc0
https://www.youtube.com/watch?v=3fziCYJYQ6c

Zapraszamy!

Póki co nie wiemy za wiele o nadchodzącej płycie, ale warto czekać. Wszystkie grupy swoje ostatnie albumy wypuścili dość dawno temu (oprócz PE), dlatego apetyt rośnie.